Treaty of Casalanza

http://dbpedia.org/resource/Treaty_of_Casalanza an entity of type: WikicatNapoleonicWarsTreaties

Il trattato di Casalanza fu stipulato il 20 maggio 1815 in agro di Pastorano, a pochi chilometri da Capua (Terra di Lavoro), tra l'esercito austriaco e quello napoletano di Gioacchino Murat, re di Napoli (e cognato di Napoleone Bonaparte), sconfitto nella battaglia di Tolentino. rdf:langString
Der Vertrag von Casalanza beendete den Österreichisch-Neapolitanischen Krieg und wurde am 20. Mai 1815 zwischen dem napoleonischen Königreich Neapel und dem Kaisertum Österreich sowie seinem Verbündeten Großbritannien unterzeichnet. rdf:langString
The Treaty of Casalanza, which ended the Neapolitan War, was signed on 20 May 1815 between the pro-Napoleon Kingdom of Naples on the one hand and the Austrian Empire, as well as the Great Britain, on the other. The signature occurred in a patrician villa, owned by the Lanza family ("Casalanza" meaning "Lanza House" in Italian), in what is now the commune of Pastorano, Campania, southern Italy. rdf:langString
Traktat z Casalanzy został podpisany 20 maja 1815 w Pastorano pomiędzy wojskami austriackimi i neapolitańskimi, po przegranej przez króla Joachima Murata (szwagra cesarza Napoleona Bonaparte) bitwie pod Tolentino. Traktat podpisany w domu rezydencjalnym barona Błażeja Lanzy w pobliżu miasta Kapua w prowincji Caserta położył kres dziesięcioletniemu panowaniu napoleońskiemu (przed Muratem panował Józef Bonaparte, brat Napoleona) w regionie. Cesarz Franciszek II Habsburg oddał panowanie w Neapolu w ręce sprzymierzeńca Ferdynanda I Burbona. rdf:langString
rdf:langString Vertrag von Casalanza
rdf:langString Trattato di Casalanza
rdf:langString Traktat z Casalanzy
rdf:langString Treaty of Casalanza
xsd:integer 13423162
xsd:integer 1045330672
rdf:langString Der Vertrag von Casalanza beendete den Österreichisch-Neapolitanischen Krieg und wurde am 20. Mai 1815 zwischen dem napoleonischen Königreich Neapel und dem Kaisertum Österreich sowie seinem Verbündeten Großbritannien unterzeichnet. Nach den entscheidenden Niederlagen in der Schlacht von Tolentino und der Schlacht von San Germano war der napoleonische König von Neapel, Joachim Murat nach Korsika geflohen, woraufhin der ihm nachfolgende Oberkommandierende der neapolitanischen Armee, General Michele Carrascosa, um Frieden ansuchte. Der Vertrag wurde unterzeichnet von Pietro Colletta (als Bevollmächtigter von General Carrascosa), Adam Albert von Neipperg (Oberkommandierender der österreichischen Truppen) und Lord Burghersh (britischer Bevollmächtigter). Die Friedensbedingungen waren gegenüber den besiegten Neapolitanern nicht sonderlich streng. Allen neapolitanischen Generälen wurde erlaubt ihren Rang zu behalten und auch die Grenzen des Königreichs Neapel blieben unverändert. Die Bedingungen des Vertrags waren lediglich die Wiederherstellung der Herrschaft von Ferdinand I. als König beider Sizilien, das Aushändigen sämtlicher Kriegsgefangener und das Niederlegen der Waffen aller neapolitanischen Garnisonen, außer Pescara, Ancona und Gaeta. Diese drei Städte befanden sich nicht unter Kontrolle von General Carrascosa und wurden noch belagert. Alle drei Garnisonen ergaben sich schließlich, obwohl die Belagerung von Gaeta noch bis August dauerte, lange nach Napoleons Niederlage in der Schlacht von Waterloo.
rdf:langString The Treaty of Casalanza, which ended the Neapolitan War, was signed on 20 May 1815 between the pro-Napoleon Kingdom of Naples on the one hand and the Austrian Empire, as well as the Great Britain, on the other. The signature occurred in a patrician villa, owned by the Lanza family ("Casalanza" meaning "Lanza House" in Italian), in what is now the commune of Pastorano, Campania, southern Italy. Following the decisive defeat at the Battle of Tolentino and the Battle of San Germano, the Napoleonic King of Naples, Joachim Murat, had fled to Corsica and General Michele Carascosa, who was now the head of the Neapolitan army following Murat's flight, sued for peace. The treaty was signed by Pietro Colletta (who was acting as plenipotentiary to Michele Carascosa), Adam Albert von Neipperg (who was acting as plenipotentiary to the commander-in-chief of the Austrian forces, Frederick Bianchi), and Lord Burghersh (the English minister plenipotentiary in Florence). The terms of the treaty were quite lenient on the defeated Neapolitans. All the Neapolitan generals were allowed to keep their rank and the borders of the Kingdom of Naples remained unchanged. The treaty merely called for the return of the pre-Napoleonic King Ferdinand IV of Naples and Sicily to the Neapolitan throne, the return of all prisoners of war and for all the Neapolitan garrisons to lay down their arms, with the exception of Ancona, Pescara and Gaeta. These three cities were all being blockaded by an Anglo-Austrian fleet and were out of General Carascosa's control. These three garrisons eventually surrendered, although the siege of Gaeta would last till August, long after Napoleon's defeat at the Battle of Waterloo.
rdf:langString Il trattato di Casalanza fu stipulato il 20 maggio 1815 in agro di Pastorano, a pochi chilometri da Capua (Terra di Lavoro), tra l'esercito austriaco e quello napoletano di Gioacchino Murat, re di Napoli (e cognato di Napoleone Bonaparte), sconfitto nella battaglia di Tolentino.
rdf:langString Traktat z Casalanzy został podpisany 20 maja 1815 w Pastorano pomiędzy wojskami austriackimi i neapolitańskimi, po przegranej przez króla Joachima Murata (szwagra cesarza Napoleona Bonaparte) bitwie pod Tolentino. Traktat podpisany w domu rezydencjalnym barona Błażeja Lanzy w pobliżu miasta Kapua w prowincji Caserta położył kres dziesięcioletniemu panowaniu napoleońskiemu (przed Muratem panował Józef Bonaparte, brat Napoleona) w regionie. Cesarz Franciszek II Habsburg oddał panowanie w Neapolu w ręce sprzymierzeńca Ferdynanda I Burbona. Ze strony neapolitańskiej podpis pod dokumentem złożył Pietro Colletta, pełnomocnik dowódcy, którym po bitwie i po wyjeździe Murata na Korsykę, był gen. Michele Carascosa. Ze strony austriackiej, a więc wygranych w bitwie pod Tolentino, dokument podpisali Adam Albert Neipperg, pełnomocnik generała Federico Bianchiego oraz John Fane, hrabia Westmorland, pełnomocnik króla Wielkiej Brytanii na dworze toskańskim. Skutki traktatu były łagodne w stosunku do samych obywateli Królestwa Neapolu. Dowództwo wojskowe zachowywało swoje stopnie. Granice królestwa nie ulegały zmianie. Traktat wzywał do powrotu króla Ferdynanda I Burbona, który panował w czasach przednapoleońskich. Do swoich domów mieli powrócić jeńcy wojenni. Wszystkie garnizony, z wyjątkiem ankońskiego, peskarskiego i gaetańskiego, miały złożyć broń. Te trzy miasta nie były pod kontrolą gen. Carascosy.
xsd:nonNegativeInteger 2776

data from the linked data cloud