Toilet training

http://dbpedia.org/resource/Toilet_training an entity of type: Election

L'entraînement à la propreté est le processus au cours duquel un enfant apprend à devenir continent et à cesser de souiller ses couches afin d'utiliser les toilettes pour la défécation et la miction. L'apprentissage de la propreté débute et se complète généralement entre l'âge de 18 mois et 4 ans, même si des études récentes au Japon indiquent que de nombreux enfants mouillent leur lit ou portent des couches jusqu'à l'école primaire. Lorsque parents et enfants pratiquent l'hygiène naturelle infantile, l'entrainement tardif à la propreté n'est pas nécessaire puisque l'enfant est propre quand il a quelques mois. rdf:langString
トイレットトレーニングないし排泄訓練(はいせつくんれん)とは、排泄に絡む便所の使用に関する訓練(練習と実践を通して、やり方を学ぶこと)を指す。幼児に対するものと、ペットなどの動物に対して行われるものとがある。 rdf:langString
Il toilet training, o potty training, è un processo educativo, attraverso il quale vengono istruiti i bambini a urinare e defecare nel water, sebbene l'allenamento possa iniziare con un dispositivo a forma di scodella più piccolo (comunemente conosciuto come vasino). I fattori culturali giocano un ruolo importante nella scelta dell'età ritenuta appropriata per il toilet training, che varia dai 12 mesi per alcune tribù in Africa ai 36 mesi degli Stati Uniti moderni. La maggior parte dei bambini può controllare il proprio intestino prima della vescica, i bambini tipicamente iniziano e finiscono più tardi delle bambine, e di solito i maschi impiegano più tempo per imparare a rimanere asciutti per tutta la notte, tuttavia dipende dalla maturità di ogni bambino in particolare. rdf:langString
배변훈련(排便訓練)은 배설에 관련된 변소 사용에 대한 훈련을 가리킨다. 유아에 대한 훈련, 애완 동물 등 동물에 대한 훈련 등이 있다. rdf:langString
如厕训练(亦称便器训练或如厕学习)是一项通常针对幼儿或婴儿的训练过程。通过这种训练,儿童得以学会使用厕所来进行大小便。前现代社会中的如厕训练流程至今不得而知,但社会对于如厕训练的态度在近年来变动很大,且不同文化环境对此有着不同的态度。根据人口统计,当代的如厕训练倾向于使用行为学或认知心理学的方法。 训练的方法各有不同。尽管有些训练方式被普遍地认为有效,但多种方法的组合效果研究至今阙如。既能适应不同人群,也能适应不同年龄的通用方法是不存在的。相对地,训练者需要时常调整训练方式以适应其条件。在某些文化环境中,如厕训练从出生后不久便开始了;但在大多数发达国家中,如厕训练往往从18个月到两周岁时才开始,而大多数儿童在四岁时才真正掌握如厕能力。即使如此,很多儿童也会偶尔遭遇如厕失败的意外事件。 某些特定的行为或生理失调状态会影响如厕训练的效果,且会延长训练的时间,增加训练者所需要投入的精力。在特定条件下,如厕训练甚至需要医学专家的专业介入指导。但这种情况极少发生,纵使某些儿童在训练中遇到了这些问题,他们中的绝大多数依然能成功学会如厕。 在训练的过程中,儿童有可能面临滑倒或从厕位上跌落等问题,而如厕训练在某些情况下也会成为虐待儿童的导火索。有鉴于此,与如厕训练相关的技术也被开发出来,既有通用的,也有针对某些情况的专用技术。 rdf:langString
التدريب على استخدام المرحاض أو ما يُعرف أيضاً (بالتدريب على استخدام النونية أو تعلم استخدام المرحاض)، هو عملية تدريب شخص ما، وخاصةً طفل صغير أو رضيع على استخدام المرحاض للتبول أو التبرز. لا تعرف مجتمعات قبل الحداثة إلا القليل عن استخدام المرحاض، إذ تقلبت المواقف تجاه هذا التدريب كثيراً في العصر الحديث، واختلفت باختلاف الثقافات وتبعاً للتركيبة السكانية. تحبذ العديد من أساليب التدريب المعاصرة، السلوك القائم على علم النفس السلوكي والمعرفي. rdf:langString
Als Sauberkeits- oder Reinlichkeitserziehung bzw. Töpfchenerziehung oder Töpfchentraining bezeichnet man den Versuch, Kleinkinder dabei zu fördern, den Kindertopf oder die Toilette für die Blasen- und die Darmentleerung zu verwenden. Dieser Phase geht oft die Benutzung von Windeln voraus. Als Blasen- oder Toilettentraining wird demgegenüber der Versuch bezeichnet, eine häufige, meist mit unwillkürlichem Harnabgang verbundene Blasenentleerung den Erfordernissen des Alltags erstmals bzw. im Alter wieder anzupassen. rdf:langString
Control de esfínteres infantil es la capacidad fisiológica de controlar y contener los esfínteres anales (defecación) y esfínter uretral (orina), La edad de inicio de control de dichos esfínteres varía de un niño a otro, pero en términos generales va de los 18 a los 24 meses, esto depende del grado de madurez y desarrollo de los músculos y nervios que hacen posible el control voluntario de los esfínteres; el control de la defecación suele ser primero que el de la micción.​ rdf:langString
Toilet training (also potty training or toilet learning) is the process of training someone, particularly a toddler or infant, to use the toilet for urination and defecation. Attitudes toward training in recent history have fluctuated substantially, and may vary across cultures and according to demographics. Many of the contemporary approaches to toilet training favor a behaviouralism- and cognitive psychology-based approach. rdf:langString
Zindelijkheid, of zindelijk zijn is het in staat zijn de eigen natuurlijke behoeften te beheersen. Deze behoefte is dan met name de prikkel die iemand ervaart om zich te ontdoen van urine of feces. Kinderen en jonge huisdieren worden getraind om zich bewust te worden van deze prikkel, en om er vervolgens pas op een aangewezen locatie gevolg aan te geven. Voor jonge dieren zoals katten betekent dat meestal het bezoeken van de kattenbak, of een tuin. Voor honden betekent dat meestal een wandeling in de buitenlucht met de baas naar een plaats in de buurt. rdf:langString
Приучение к туалету, обучение туалету — обучение кого-либо, особенно маленького ребенка или младенца, использованию горшка и туалета для мочеиспускания и дефекации. О приучении к туалету в досовременных обществах известно мало, но отношение к обучению в новейшей истории существенно изменялось и варьируется в зависимости от культуры и демографии. Многие современные подходы к обучению туалету основаны на бихевиорализме и когнитивной психологии. rdf:langString
Toaletträning eller potträning är övning i att kontrollera urin och avföring, så att personen, ofta ett barn, kan lämna den av egen vilja i en potta eller toalett. Den som är toalettränad brukar sluta använda dagblöja. Vid övergångsperioden till blöjfriheten vill en del barn inte ha blöja på natten för att de har klarat dagarna utan blöja. Andra barn vill inte bajsa på förskolan fastän det går bra hemma, eller tvärtom. En del barn kissar på pottan/toaletten men kräver blöja för att bajsa. rdf:langString
rdf:langString Toilet training
rdf:langString تدريب على استخدام المرحاض
rdf:langString Sauberkeitserziehung
rdf:langString Control de esfínteres infantil
rdf:langString Entraînement à la propreté
rdf:langString Toilet training
rdf:langString トイレットトレーニング
rdf:langString 배변훈련
rdf:langString Zindelijkheid
rdf:langString Toaletträning
rdf:langString Приучение к туалету
rdf:langString 如厕训练
xsd:integer 651031
xsd:integer 1123631145
rdf:langString horizontal
rdf:langString Toilet seat adapter and footstool , and plastic moulded potties
rdf:langString Potty training accesories .jpg
rdf:langString Flickr - schmuela - best toilet-training aids EVER .jpg
xsd:integer 200
rdf:langString التدريب على استخدام المرحاض أو ما يُعرف أيضاً (بالتدريب على استخدام النونية أو تعلم استخدام المرحاض)، هو عملية تدريب شخص ما، وخاصةً طفل صغير أو رضيع على استخدام المرحاض للتبول أو التبرز. لا تعرف مجتمعات قبل الحداثة إلا القليل عن استخدام المرحاض، إذ تقلبت المواقف تجاه هذا التدريب كثيراً في العصر الحديث، واختلفت باختلاف الثقافات وتبعاً للتركيبة السكانية. تحبذ العديد من أساليب التدريب المعاصرة، السلوك القائم على علم النفس السلوكي والمعرفي. تتفاوت التوصيات المحددة بشأن التقنيات المستخدمة في التدريب بشكل كبير، وعلى الرغم من أن هنالك مجموعة من هذه التوصيات تُعتبر فعالة بشكل عام، فلا توجد أبحاث محددة حول فعاليتها النسبية. لا يمكن لنهج واحد أن يكون فعالاً على الصعيد العالمي، سواء بالنسبة للمتعلمين أو المتعلم نفسه عبر الزمن، وقد يحتاج المدربون إلى ضبط أساليبهم وفقاً لما هو أكثر فعالية بالنسبة للوضع الذي هم فيه. قد يبدأ التدريب بعد فترة قصيرة من الولادة عند بعض الثقافات، إلا أن هذا التدريب يحدث في معظم العالم المتقدم بين عمر 18 شهراً وسنتين، ويتلقى جميع الأطفال التدريب الكامل في سن الرابعة، وقد يستمر العديد من الأطفال في التعرض لحوادث عرضية. قد تؤثر بعض الاضطرابات السلوكية أو الطبية في عملية التدريب على استخدام المرحاض، وتزيد من المدة والجهد اللازمين للنجاح في إنجازها. تتطلب هذه الأنشطة في بعض الظروف تدخلاً مهنياً من قبل أخصائي طبي، غير أن هذا الأمر يُعتبر أمراً نادراً حتى لأولئك الذين يواجهون صعوبة في التدريب، إذ يمكن تدريب الغالبية العظمى من الأطفال بنجاح. قد يواجه الأطفال بعض المشاكل المرتبطة بالتدريب مثل الانزلاقات وسقوط مقاعد المراحيض، ويمكن للتدريب على استخدام المرحاض أن يشكل دافعاً للإساءة. جرى تحديث بعض التقنيات بغرض استخدامها في عملية التدريب، ويكون بعضها متخصص والبعض الآخر شائع الاستخدام.
rdf:langString Als Sauberkeits- oder Reinlichkeitserziehung bzw. Töpfchenerziehung oder Töpfchentraining bezeichnet man den Versuch, Kleinkinder dabei zu fördern, den Kindertopf oder die Toilette für die Blasen- und die Darmentleerung zu verwenden. Dieser Phase geht oft die Benutzung von Windeln voraus. Als Blasen- oder Toilettentraining wird demgegenüber der Versuch bezeichnet, eine häufige, meist mit unwillkürlichem Harnabgang verbundene Blasenentleerung den Erfordernissen des Alltags erstmals bzw. im Alter wieder anzupassen. Voraussetzung für eine erfolgreiche Sauberkeitserziehung ist, dass das Kleinkind die Schließmuskeln der Harnblase und des Anus schon kontrollieren kann. Eine vollständige willentliche Kontrolle der Harnblase ist erst ab dem vierten Lebensjahr möglich. Im fünften Lebensjahr sind schließlich 80 % aller Kinder auch nachts trocken. Nach der Auffassung von Sigmund Freud seinerzeit könne eine zu frühe oder rigide Sauberkeitserziehung zu „aggressiven Es-Impulsen“ führen und Zwangsstörungen verursachen: „Es ist eines der besten Vorzeichen späterer Absonderlichkeit oder Nervosität, wenn ein Säugling sich hartnäckig weigert, den Darm zu entleeren, wenn er auf den Topf gesetzt wird, also wenn es dem Pfleger beliebt, sondern die Funktion seinem eigenen Belieben vorbehält.“ Der Defäkationsreflex hat eine willkürliche und eine unwillkürliche Komponente. In der Regel ist Stuhldrang die Voraussetzung für willentliches Entleeren. Wenn das Kind aufs Töpfchen gesetzt wurde, aber keinen Kot absetzt, hat das also nichts mit "Weigerung" zu tun, sondern mit fehlendem Stuhldrang oder Angst vor der ungewohnten Situation. In früheren Generationen galt die vorherrschende Meinung, die Eltern müssten das Sauberwerden forcieren und ihre Kinder schon früh regelmäßig aufs Töpfchen setzen, da sie nach damaliger Auffassung dadurch lernen würden ihre Ausscheidungen zu beherrschen. Nicht selten wurde dabei mit Bestrafungen und Quälerein gearbeitet. Nach den Erkenntnissen des Kinderarztes Remo Largo sind solche Versuche vergeblich. Sie schaden der kindlichen Entwicklung. Er und seine Kollegen befragten Eltern in einer Langzeitstudie über fast 50 Jahre hinweg systematisch, wann sie mit der Sauberkeitserziehung begonnen hätten und wann die Kinder dann tatsächlich sauber waren. Obwohl die Eltern in dem Zeitraum immer später mit der Sauberkeitserziehung begonnen hatten, zeigten sich keine nennenswerten Unterschiede. Nach einer Untersuchung der Pädiater der Kinderklinik von Philadelphia (Children’s Hospital of Philadelphia) führt ein früher Beginn der Reinlichkeitserziehung zwar nicht zu vermehrten Problemen wie Verstopfung, Stuhlverhaltung oder Angst vor dem Toilettenbesuch. Das etwas frühere Erlernen ist allerdings auch mit einer wesentlich längeren Lernphase verbunden. Weiter konnte gezeigt werden, dass ein Alter von 27 Monaten keineswegs als Meilenstein für die Kontrolle des Stuhlgangs zu gelten hat. Eltern können das Sauberwerden nicht erzwingen oder antrainieren, sie können ihr Kind dabei lediglich unterstützen, unter anderem, indem sie dem Kind Gelegenheit geben, anderen Kindern beim Benutzen des Töpfchens und später größeren Kindern oder Erwachsenen beim Benutzen der Toilette zuzusehen, so dass in ihnen der Wunsch entsteht, das nachzuahmen. In einer gut geheizten Wohnung und im Sommer begünstigt es das selbstständige Aufsuchen des Töpfchens, wenn die Kinder "unten ohne" unterwegs sein können. Unterstützend wirkt eine kindgerechte Toilette bzw. ein Toilettenaufsatz, der verhindert, dass das Kind in die WC-Schüssel fallen könnte. Sinnvoll als Bekleidung ist eine Hose ohne Knopf oder Gürtelschnalle, sondern mit einem Gummizug, die das Kind selbst schnell nach unten schieben kann. Weiterhin ist für den Toilettengang eine jederzeit verfügbare Betreuungsperson erforderlich, nicht nur um bei Bedarf Hilfestellung zu geben, sondern auch damit das Kind an diesem Ort, an dem das Spülwasser rauscht, keine beängstigenden Fantasien entwickelt, die für dieses Kindesalter typisch sind und zu einem Vermeidungsverhalten führen können.
rdf:langString L'entraînement à la propreté est le processus au cours duquel un enfant apprend à devenir continent et à cesser de souiller ses couches afin d'utiliser les toilettes pour la défécation et la miction. L'apprentissage de la propreté débute et se complète généralement entre l'âge de 18 mois et 4 ans, même si des études récentes au Japon indiquent que de nombreux enfants mouillent leur lit ou portent des couches jusqu'à l'école primaire. Lorsque parents et enfants pratiquent l'hygiène naturelle infantile, l'entrainement tardif à la propreté n'est pas nécessaire puisque l'enfant est propre quand il a quelques mois.
rdf:langString Control de esfínteres infantil es la capacidad fisiológica de controlar y contener los esfínteres anales (defecación) y esfínter uretral (orina), La edad de inicio de control de dichos esfínteres varía de un niño a otro, pero en términos generales va de los 18 a los 24 meses, esto depende del grado de madurez y desarrollo de los músculos y nervios que hacen posible el control voluntario de los esfínteres; el control de la defecación suele ser primero que el de la micción.​ Dicha capacidad sigue una secuencia evolutiva y depende de dos factores que se interrelacionan entre sí: la maduración neurológica y la maduración psicoafectiva.​ La maduración neurológica​ es el proceso neurológico que implica la capacidad muscular de controlar la vejiga, el control del esfínter y el reflejo de micción. Este proceso de maduración finaliza alrededor de los 4 años y debería quedar totalmente consolidado alrededor de los 7 u 8 años de edad. En cuanto a la maduración psicoafectiva se relaciona con el desarrollo emocional afectivo y consistente, que dependen de una relación interpersonal positiva donde predominan las emociones positivas sobre las negativas, que son las que provocan tensiones, estrés y malestar personal.​
rdf:langString トイレットトレーニングないし排泄訓練(はいせつくんれん)とは、排泄に絡む便所の使用に関する訓練(練習と実践を通して、やり方を学ぶこと)を指す。幼児に対するものと、ペットなどの動物に対して行われるものとがある。
rdf:langString Toilet training (also potty training or toilet learning) is the process of training someone, particularly a toddler or infant, to use the toilet for urination and defecation. Attitudes toward training in recent history have fluctuated substantially, and may vary across cultures and according to demographics. Many of the contemporary approaches to toilet training favor a behaviouralism- and cognitive psychology-based approach. Specific recommendations on techniques vary considerably, although a range of these are generally considered effective, and specific research on their comparative effectiveness is lacking. No single approach may be universally effective, either across learners or for the same learner across time, and trainers may need to adjust their techniques according to what is most effective in their situation. Training may begin shortly after birth in some cultures. However, in much of the developed world this occurs between the age of 18 months and two years, with the majority of children fully trained by age four, although many children may still experience occasional accidents. Certain behavioral or medical disorders may affect toilet training, and extend the time and effort necessary for successful completion. In certain circumstances, these will require professional intervention by a medical professional. However, this is rare and even for those children who face difficulties in training, the vast majority of children can be successfully trained. Children may face certain risks associated with training, such as slips or falling toilet seats, and toilet training may act in some circumstances as a trigger for abuse. Certain technologies have been developed for use in toilet training, some specialized and others commonly used.
rdf:langString Il toilet training, o potty training, è un processo educativo, attraverso il quale vengono istruiti i bambini a urinare e defecare nel water, sebbene l'allenamento possa iniziare con un dispositivo a forma di scodella più piccolo (comunemente conosciuto come vasino). I fattori culturali giocano un ruolo importante nella scelta dell'età ritenuta appropriata per il toilet training, che varia dai 12 mesi per alcune tribù in Africa ai 36 mesi degli Stati Uniti moderni. La maggior parte dei bambini può controllare il proprio intestino prima della vescica, i bambini tipicamente iniziano e finiscono più tardi delle bambine, e di solito i maschi impiegano più tempo per imparare a rimanere asciutti per tutta la notte, tuttavia dipende dalla maturità di ogni bambino in particolare.
rdf:langString 배변훈련(排便訓練)은 배설에 관련된 변소 사용에 대한 훈련을 가리킨다. 유아에 대한 훈련, 애완 동물 등 동물에 대한 훈련 등이 있다.
rdf:langString Zindelijkheid, of zindelijk zijn is het in staat zijn de eigen natuurlijke behoeften te beheersen. Deze behoefte is dan met name de prikkel die iemand ervaart om zich te ontdoen van urine of feces. Kinderen en jonge huisdieren worden getraind om zich bewust te worden van deze prikkel, en om er vervolgens pas op een aangewezen locatie gevolg aan te geven. Voor kinderen van ongeveer 2 à 4 jaar betekent dat het leren gebruiken van een po of wc, maar het is niet ongebruikelijk dat kinderen zelfs op nog wat latere leeftijd luiers gebruiken. Bij mensen wordt de periode waarin de zindelijkheid wordt aangeleerd de anale fase genoemd. Voor jonge dieren zoals katten betekent dat meestal het bezoeken van de kattenbak, of een tuin. Voor honden betekent dat meestal een wandeling in de buitenlucht met de baas naar een plaats in de buurt. Zindelijkheid is nodig voor een schone leefomgeving. Het zich gecontroleerd ontdoen van lichamelijke afvalstoffen is nodig om (de verspreiding van) ziektes en aandoeningen te voorkomen. Daarbij is zindelijkheid voor dieren van belang omdat de aanwezigheid van uitwerpselen hen kan verraden aan roof- of prooidieren.
rdf:langString Toaletträning eller potträning är övning i att kontrollera urin och avföring, så att personen, ofta ett barn, kan lämna den av egen vilja i en potta eller toalett. Den som är toalettränad brukar sluta använda dagblöja. Små barn pottränas under koltålder eller tidig förskoleålder efter att de lärt sig gå. Barnläkare avråder ofta blöjavvänjning innan barnet fyllt två år. Vid två till tre års ålder är de flesta blöjbarn mogna för pott-/toaletträning. Dock är det väldigt individuellt. Vissa barn behöver mer tid än andra. 10 procent av flickorna och 25 procent av pojkarna är inte blöjfria vid 3 års ålder. Att tvinga barn till blöjavvänjning leder ofta till motgångar. Vid övergångsperioden till blöjfriheten vill en del barn inte ha blöja på natten för att de har klarat dagarna utan blöja. Andra barn vill inte bajsa på förskolan fastän det går bra hemma, eller tvärtom. En del barn kissar på pottan/toaletten men kräver blöja för att bajsa. Många barn fortsätter sedan att använda blöja vid särskilda tillfällen, exempelvis resor, övernattningar, helger och liknande, men brukar då ofta inte längre räknas som blöjbarn.
rdf:langString Приучение к туалету, обучение туалету — обучение кого-либо, особенно маленького ребенка или младенца, использованию горшка и туалета для мочеиспускания и дефекации. О приучении к туалету в досовременных обществах известно мало, но отношение к обучению в новейшей истории существенно изменялось и варьируется в зависимости от культуры и демографии. Многие современные подходы к обучению туалету основаны на бихевиорализме и когнитивной психологии. Конкретные рекомендации значительно различаются от метода к методу, хотя некоторые из них считаются эффективными, конкретные исследования сравнительной эффективности отсутствуют. Ни один из подходов не является универсально эффективным ни для обучающихся, ни для одного и того же обучающегося с течением времени, и обучающим, возможно, придется скорректировать свои методы по ситуации. В некоторых культурах обучение начинается вскоре после рождения. Однако в большинстве развитых стран оно начинается в возрасте от 18 месяцев до двух лет, при этом большинство детей полностью обучаются к четырем годам, хотя многие дети еще могут сталкиваться с редкими неудачами. Некоторые поведенческие и медицинские расстройства могут повлиять на приучение к туалету и увеличить время и усилия, необходимые для его успешного завершения. В определенных обстоятельствах требуется профессиональное вмешательство медицинского работника. Однако это случается редко, и подавляющее большинство детей успешно обучаются, даже те из них, которые сталкиваются с трудностями. Дети могут столкнуться с определенными рисками, связанными с обучением, такими как подскальзывание на полу или падение с сидения унитаза. Обучение туалету может в некоторых случаях стать причиной жестокого обращения с ребенком. Для обучения туалету был разработан ряд практик, некоторые специализированные, а другие широко используемые.
rdf:langString 如厕训练(亦称便器训练或如厕学习)是一项通常针对幼儿或婴儿的训练过程。通过这种训练,儿童得以学会使用厕所来进行大小便。前现代社会中的如厕训练流程至今不得而知,但社会对于如厕训练的态度在近年来变动很大,且不同文化环境对此有着不同的态度。根据人口统计,当代的如厕训练倾向于使用行为学或认知心理学的方法。 训练的方法各有不同。尽管有些训练方式被普遍地认为有效,但多种方法的组合效果研究至今阙如。既能适应不同人群,也能适应不同年龄的通用方法是不存在的。相对地,训练者需要时常调整训练方式以适应其条件。在某些文化环境中,如厕训练从出生后不久便开始了;但在大多数发达国家中,如厕训练往往从18个月到两周岁时才开始,而大多数儿童在四岁时才真正掌握如厕能力。即使如此,很多儿童也会偶尔遭遇如厕失败的意外事件。 某些特定的行为或生理失调状态会影响如厕训练的效果,且会延长训练的时间,增加训练者所需要投入的精力。在特定条件下,如厕训练甚至需要医学专家的专业介入指导。但这种情况极少发生,纵使某些儿童在训练中遇到了这些问题,他们中的绝大多数依然能成功学会如厕。 在训练的过程中,儿童有可能面临滑倒或从厕位上跌落等问题,而如厕训练在某些情况下也会成为虐待儿童的导火索。有鉴于此,与如厕训练相关的技术也被开发出来,既有通用的,也有针对某些情况的专用技术。
xsd:nonNegativeInteger 29754

data from the linked data cloud