Till We Have Faces
http://dbpedia.org/resource/Till_We_Have_Faces an entity of type: Thing
Un visage pour l'éternité (titre original : Till We Have Faces) est le dernier roman de C. S. Lewis, paru en 1956. La dernière réédition en France porte le titre de Tant que nous n'aurons pas de visage.
rdf:langString
A viso scoperto è un romanzo di C. S. Lewis. È la riscrittura del mito greco di Amore e Psiche, basata sulla storia contenuta in un capitolo de L'asino d'oro di Apuleio.
rdf:langString
«Пока мы лиц не обрели» (англ. Till We Have Faces: A Myth Retold) — фантастический роман английского профессора, писателя и философа Клайва Льюиса в жанре фэнтези 1956 года, пересказывающий и оригинально интерпретирующий древнегреческий миф о Амуре и Психее. Остросюжетный философский роман по определению самого автора. Роман «об искуплении Любовью. И об искуплении Любви» по мнению Ильи Кормильцева, который перевёл это произведение на русский язык.
rdf:langString
حتى نمتلك وجوهًا سرد روائي أسطوري هي رواية كتبها سي. إس. لويس عام 1956. إعادة سرد لرواية عن كيوبيد وسايكي بناءً على ما ورد في فصل المؤخرة الذهبية لأبوليوس. طاردت هذه القصة لويس طيلة حياته، لأنه أدرك عدم منطقية بعض من أفعال الشخصيات الرئيسة. نتيجة لذلك، أعاد سرد الرواية مستحدثًا شخصية الراوية التي تجذب القارئ بتفكيرها وانفعالاتها. كانت هذه هي روايته الأخيرة، واعتبرها روايته الأكثر نضجًا، كتبها بالاشتراك مع زوجته، جوي ديفيدمان.
rdf:langString
Till We Have Faces: A Myth Retold is a 1956 novel by C. S. Lewis. It is a retelling of Cupid and Psyche, based on its telling in a chapter of The Golden Ass of Apuleius. This story had haunted Lewis all his life, because he realized that some of the main characters' actions were illogical. As a consequence, his retelling of the story is characterized by a highly developed character, the narrator, with the reader being drawn into her reasoning and her emotions. This was his last novel, and he considered it his most mature, written in conjunction with his wife, Joy Davidman.
rdf:langString
Dopóki mamy twarze. Mit opowiedziany na nowo (ang. Till we have faces: A myth retold) – ostatnia powieść brytyjskiego pisarza i naukowca, C.S. Lewisa, należąca do gatunku fantasy, przeznaczona dla dorosłych. Po raz pierwszy wydana w 1956 roku, w Wielkiej Brytanii. W Polsce ukazała się w przekładzie Łukasza Nicpana (1992 r., tytuł: Póki mamy twarze: mit opowiedziany na nowo) oraz Alberta Gorzkowskiego (2010 r., Wydawnictwo Esprit). Fabuła stanowi powtórzenie mitu o Kupidynie i Psyche, który przez Lewisa został odczytany na nowo i ukazany z zupełnie innej perspektywy (w posłowiu autor ujawnia, że bazował na Metamorfozach Apulejusza i zaznacza wprowadzone przez siebie odstępstwa od tradycyjnego rozumienia mitu). Pomysł na reinterpretację tej historii towarzyszył Lewisowi od czasów akademickic
rdf:langString
rdf:langString
Till We Have Faces
rdf:langString
حتى نمتلك وجوها
rdf:langString
Un visage pour l'éternité
rdf:langString
A viso scoperto
rdf:langString
Dopóki mamy twarze
rdf:langString
Пока мы лиц не обрели
rdf:langString
Till We Have Faces: A Myth Retold
rdf:langString
Till We Have Faces: A Myth Retold
rdf:langString
Till we have Faces -- A Myth Retold
xsd:string
Geoffrey Bles
xsd:integer
204601
xsd:integer
1117829156
rdf:langString
First edition
rdf:langString
United Kingdom
rdf:langString
Biggs
rdf:langString
Mythological novel
xsd:integer
20161102
rdf:langString
English
rdf:langString
Print
xsd:integer
314
xsd:integer
1956
rdf:langString
حتى نمتلك وجوهًا سرد روائي أسطوري هي رواية كتبها سي. إس. لويس عام 1956. إعادة سرد لرواية عن كيوبيد وسايكي بناءً على ما ورد في فصل المؤخرة الذهبية لأبوليوس. طاردت هذه القصة لويس طيلة حياته، لأنه أدرك عدم منطقية بعض من أفعال الشخصيات الرئيسة. نتيجة لذلك، أعاد سرد الرواية مستحدثًا شخصية الراوية التي تجذب القارئ بتفكيرها وانفعالاتها. كانت هذه هي روايته الأخيرة، واعتبرها روايته الأكثر نضجًا، كتبها بالاشتراك مع زوجته، جوي ديفيدمان. كُتب الجزء الأول من الرواية على أنه تهمة ضد الآلهة من منظور أوروال أخت سايكي الكبرى. تدور أحداث القصة في مملكة غلووم الخيالية، وهي دولة مدينة بدائية يتمتع شعبها بتواصلهم المتقطع مع اليونانية الهلنستية المتحضرة. في الجزء الثاني من الرواية، تتغير العقلية التي تتحدث بها الراوية (يفضل لويس استخدام مصطلح تحول) وتبدأ في فهم أن اتهامها الأول كان ملوثًا ومتأثرًا بنقائصها وعيوبها، وأن الآلهة حاضرة بالفعل بمحبة في حياة البشر.
rdf:langString
Un visage pour l'éternité (titre original : Till We Have Faces) est le dernier roman de C. S. Lewis, paru en 1956. La dernière réédition en France porte le titre de Tant que nous n'aurons pas de visage.
rdf:langString
Till We Have Faces: A Myth Retold is a 1956 novel by C. S. Lewis. It is a retelling of Cupid and Psyche, based on its telling in a chapter of The Golden Ass of Apuleius. This story had haunted Lewis all his life, because he realized that some of the main characters' actions were illogical. As a consequence, his retelling of the story is characterized by a highly developed character, the narrator, with the reader being drawn into her reasoning and her emotions. This was his last novel, and he considered it his most mature, written in conjunction with his wife, Joy Davidman. The first part of the book is written from the perspective of Psyche's older sister Orual, as an accusation against the gods. The story is set in the fictive kingdom of Glome, a primitive city-state whose people have occasional contact with civilized Hellenistic Greece. In the second part of the book, the narrator undergoes a change of mindset (Lewis would use the term conversion) and understands that her initial accusation was tainted by her own failings and shortcomings, and that the gods are lovingly present in humans' lives.
rdf:langString
A viso scoperto è un romanzo di C. S. Lewis. È la riscrittura del mito greco di Amore e Psiche, basata sulla storia contenuta in un capitolo de L'asino d'oro di Apuleio.
rdf:langString
Dopóki mamy twarze. Mit opowiedziany na nowo (ang. Till we have faces: A myth retold) – ostatnia powieść brytyjskiego pisarza i naukowca, C.S. Lewisa, należąca do gatunku fantasy, przeznaczona dla dorosłych. Po raz pierwszy wydana w 1956 roku, w Wielkiej Brytanii. W Polsce ukazała się w przekładzie Łukasza Nicpana (1992 r., tytuł: Póki mamy twarze: mit opowiedziany na nowo) oraz Alberta Gorzkowskiego (2010 r., Wydawnictwo Esprit). Fabuła stanowi powtórzenie mitu o Kupidynie i Psyche, który przez Lewisa został odczytany na nowo i ukazany z zupełnie innej perspektywy (w posłowiu autor ujawnia, że bazował na Metamorfozach Apulejusza i zaznacza wprowadzone przez siebie odstępstwa od tradycyjnego rozumienia mitu). Pomysł na reinterpretację tej historii towarzyszył Lewisowi od czasów akademickich, jak sam stwierdził, pracował nad nią przez całe życie. W powieści mit opowiada narrator subiektywny – wyrazista bohaterka nie tylko przedstawiająca przebieg wydarzeń, których była uczestniczką, lecz także ujawniająca swoje uczucia i poglądy – w ten sposób autor wplótł w starożytną legendę własną, rozbudowaną refleksję filozoficzną na temat ludzkiego losu, miłości i wiary.
rdf:langString
«Пока мы лиц не обрели» (англ. Till We Have Faces: A Myth Retold) — фантастический роман английского профессора, писателя и философа Клайва Льюиса в жанре фэнтези 1956 года, пересказывающий и оригинально интерпретирующий древнегреческий миф о Амуре и Психее. Остросюжетный философский роман по определению самого автора. Роман «об искуплении Любовью. И об искуплении Любви» по мнению Ильи Кормильцева, который перевёл это произведение на русский язык.
xsd:nonNegativeInteger
17196
xsd:positiveInteger
314