Tilawa

rdf:langString Qira’at

rdf:langString Qira'at (arab. ﻗﺮﺁﺕ) – sposób prawidłowej recytacji Koranu. Zaraz po śmierci proroka Mahometa Koran nie był jeszcze zebrany w całość. Jego zwolennicy podjęli się zadania zebrania wszystkich notatek i wydania ich w całości jako kodeks. Przy tym istniało wiele różniących się od siebie odmian. Aż do IV w. trwało ustalanie kanonu. Mimo zarządzenia Usmana, nakazującego zniszczenia wszystkich wersji oprócz jego, przetrwało jednak kilka starszych kodeksów. W X w., pod wpływem uczonego , powstał wreszcie kanon uwzględniający siedem systemów: * z Medyny († 785) * z Mekki († 737) * z Damaszku († 736) * z Basry († 770) * Asima z Kufy († 744) * z Kufy († 772) * z Kufy († 804) Zdaniem innych uczonych wariantów było 10. Owe trzy dodatkowe to: * przekazana przez i * przekazana przez i * przekazana przez i Powyższe siedem wariantów istnieje w 14 odmianach, ponieważ każdy z nich przekazany został przez dwie osoby: * wersja Nafiego z Medyny przez i * wersja Ibn Kathira z Mekki przez i * wersja Ibn Amira z Damaszku przez Hishama i * wersja Abu Amira z Basry przez i * wersja Asima z Kufy przez i Abu Bakra * wersja Hamzy z Kufy przez i * wersja Al-Kisaia z Kufy przez i Do dziś przetrwały właściwie trzy odmiany: * Warsh, czyli przekazana przez Warsha († 812) – głównie w Algierii, Maroku, Tunezji, Sudanie, Afryce zachodniej i Libii * Hafs, czyli przekazana przez Hafsa († 805) – praktycznie we wszystkich krajach * al-Duri, czyli przekazana przez Al-Duriego († 860) – głównie w Sudanie i Afryce zachodniej. Ponadto istniały cztery odmiany, które zostały odrzucone gdyż zbyt się różniły od pozostałych: * , przekazana przez i * , przekazana przez i * Al-Hasana al-Basriego, przekazana przez i * , przekazana przez i