Tikhon of Moscow
http://dbpedia.org/resource/Tikhon_of_Moscow
تيخون بطريرك موسكو (بالروسية: Тихон) وإسمه الحقيقي فاسيلي إيفانوفيتش بيلافين (بالروسية: Василий Иванович Беллавин) هو بطريرك موسكو وروسيا ال11 للكنيسة الروسية الأرثوذكسية ولد في سنة 1865، يعتبر قديس في الكنيسة الأرذثوكسية حيث تولى قيادتها أثناء فترة اضطهاد المسيحيين في الاتحاد السوفيتي من قبل لينين وستالين، من سنة 1917 إلى سنة 1925، وقد توفي في يوم 25 أبريل 1925 ويعتقد أن وفاته كان مدبر من المخابرات السوفيتية.
rdf:langString
Svatý patriarcha Tichon, narozen jako Vasilij Ivanovič Běllavin (rusky Тихон, vlastním jménem Василий Иванович Беллавин, 31. ledna 1865 Toropec – 7. dubna 1925 Moskva) byl v letech 1917 až 1925 jedenáctým patriarchou moskevským a celé Rusi. V letech 1922-1923 byl komunistickým režimem držen v domácím vězení v moskevském Donském klášteře.
rdf:langString
Ο Άγιος Τύχων γεννήθηκε το 1865 στην πόλη Τοροπιέτς της επαρχίας Πσκώβ, όπου σεμνός και μετριόφρων, διακρινόταν ανάμεσα στους συμμαθητές του για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα.
rdf:langString
Tichon (russisch Тихон, alternative Schreibweise Tychon; * 19. Januarjul. / 31. Januar 1865greg. als Wassili Iwanowitsch Bellawin (russisch Василий Иванович Беллавин, wiss. Transliteration Vasilij Ivanovič Bellavin) in Toropez, Gouvernement Pskow; † 7. April 1925 in Moskau) war der erste Patriarch der Russisch-Orthodoxen Kirche nach dem Untergang des Zarenreiches.
rdf:langString
San Tijon de Moscú (19 de enero de 1865 - 7 de abril de 1925), en el mundo Васи́лий Ива́нович Бела́вин (Vasili Ivánovich Belavin), fue el cabeza de la Iglesia ortodoxa en América en 1898-1907, y Patriarca de Moscú en 1917-1925. En el tiempo del Terror Rojo en Rusia de 1918-1922 desempeñó el papel decisivo en la salvación de la Iglesia ortodoxa rusa del exterminio completo y su supervivencia.
rdf:langString
Santo Tikhon dari Moskwa (bahasa Rusia: Тихон, 31 Januari 1865 – 7 April 1925), lahir Vasily Ivanovich Bellavin (bahasa Rusia: Василий Иванович Беллавин), adalah ke-11 dari Gereja Ortodoks Rusia pada tahun-tahun awal Uni Soviet, 1917 sampai 1925.
rdf:langString
モスクワの聖ティーホン（ロシア語: Св. Тихон, патриарх Московский, 1865年1月31日（旧暦1月19日） - 1925年4月7日）は、モスクワ総主教であり正教会で崇敬される聖人（表信者・新致命者）。俗名はヴァシーリイ・イヴァノヴィチ・ベラヴィン（ロシア語: Василий Иванович Беллавин）。 モスクワ総主教座がピョートル1世により1721年に廃止され、聖務会院制が敷かれていたロシア正教会に、ロシア地方公会によってモスクワ総主教座が1917年に復活した際、復興されたモスクワ総主教座に最初に着座した。ロシア革命以降、ボリシェヴィキ政権（ソビエト連邦）による宗教弾圧への対応と教会の守護に苦心し、苦難の中に致命した。 アメリカ合衆国での教区を管轄して教区の発展に尽力した経歴もあることから、現代アメリカの正教会でも重要な聖人として崇敬されている。
rdf:langString
Tichon di Mosca, (italianizzato come Ticone), al secolo Vasilij Ivanovič Bellavin (in russo: Василий Иванович Беллавин?) , fu Patriarca di Mosca e di tutta la Russia durante i primi anni dell'Unione Sovietica, dal 1917 fino al 1925; è venerato come santo dalla Chiesa ortodossa russa.
rdf:langString
São Tikhon de Moscou (português brasileiro) ou de Moscovo (português europeu) (em russo: Тихон; Klin, Império Russo, 31 de janeiro calendário juliano: 19 de janeiro de 1865 – Moscou, União Soviética, 7 de abril de 1925), nascido Vasiliy Ivanovicch Bellavin (em russo: Василий Иванович Беллавин) foi o décimo-primeiro Patriarca de Moscou, seu pontificado correspondendo aos primeiros anos da União Soviética, de 1917 a 1925.
rdf:langString
Патриа́рх Ти́хон (в миру Васи́лий Ива́нович Белла́вин; 19 [31] января 1865, погост Клин, Торопецкий уезд, Псковская губерния — 7 апреля 1925, Москва) — епископ Православной российской церкви; с 21 ноября (4 декабря) 1917 года патриарх Московский и всея России, первый после восстановления патриаршества в России. 1 ноября 1981 года Архиерейским собором РПЦЗ канонизирован в лике исповедников со включением в Собор новомучеников и исповедников Российских и 9 октября 1989 года прославлен Архиерейским собором Русской православной церкви.
rdf:langString
Патріарх Ти́хон (в миру Васи́ль Іва́нович Бєлла́він; 19 (31) січня 1865, погост Клин, Торопецький повіт, Псковська губернія, Російська імперія — 7 квітня 1925, Москва, РРФСР, СРСР) — російський церковний діяч, єпископ Православної російської церкви; з 21 листопада (4 грудня) 1917 Патріарх Московський і всієї Росії, перший після відновлення патріаршества в Росії. Канонізований Російською Церквою в лик святителя у 1989 році.
rdf:langString
圣吉洪（俄語：Тихон：1865年1月31日［儒略曆1月19日］ – 1925年4月7日）：俗名瓦西里·伊万诺维奇·别拉文（俄語：Василий Иванович Беллавин），在苏联初期（1917年到1925年）担任俄罗斯正教会第11任莫斯科牧首。
rdf:langString
Sankta Tiĥon de Moskvo (naskiĝis la 19-a de januaro[jul.]/ 31-a de januaro 1865[greg.] en Toropec, Rusio, mortis la 7-an de aprilo 1925 en Moskvo, Sovetunio), naskiĝis kiel Vasilij Ivanoviĉ Belavin, ruse Василий Иванович Белавин, estis de la rusa ortodoksa eklezio dum la fruaj jaroj de la Sovetunio, inter 1917 kaj 1925. Komence li akre kontraŭis la kontraŭeklezian agadon de la soveta ŝtato kaj rifuzis kunlaboron kun la ŝtate apogita, politikumema eklezia branĉo, la t.n. . Pli poste li aplikis pli elastan vidpunkton por mildigi la ŝtatan premon.
rdf:langString
Saint Tikhon de Moscou (né Vassili Ivanovitch Bellavine, en russe : Василий Иванович Беллавин, le 19 janvier 1865 (31 janvier 1865 dans le calendrier grégorien), mort le 7 avril 1925) fut, entre 1917 et 1925, patriarche de Moscou et de l'Église orthodoxe de Russie. Il fut canonisé en 1989. Dernier patriarche de l'Église russe, il fut détenu jusqu'à sa mort dans le monastère Donskoï. Il avait prédit : « la nuit sera sombre et longue, très longue ».
rdf:langString
Tichon van Moskou (Russisch: Тихон), geboren als Vasili Ivanovitsj Bjelavin (Василий Иванович Белавин) was een Russisch geestelijke en van 28 oktober 1917 tot 7 april 1925 de patriarch van Moskou (en geheel Rusland) en de primaat van de Russisch-orthodoxe Kerk. Tichon werd opgevolgd door patriarch
rdf:langString
Tichon, imię świeckie Wasilij Iwanowicz Biełławin (ur. 19 stycznia 1865 w Klinie, zm. 7 kwietnia 1925 w Moskwie) – jedenasty patriarcha moskiewski i całej Rusi, sprawujący urząd w latach 1917–1925. Pochodził z rodziny kapłana prawosławnego z guberni pskowskiej. Ukończył seminarium duchowne w Pskowie w 1884 i Petersburską Akademię Duchowną w 1888. Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu kandydata nauk teologicznych został zatrudniony w seminarium, którego był absolwentem, jako wykładowca teologii dogmatycznej i moralnej. W 1891 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Tichon. Sześć lat później został wyświęcony na biskupa pomocniczego eparchii chełmsko-warszawskiej z tytułem biskupa lubelskiego. Od 1898 do 1905 kierował eparchią Aleutów i Alaski, obejmującą całość struktur Rosyjskiego Kości
rdf:langString
Tichon (ryska: Ти́хон; borgerligt namn Васи́лий Ива́нович Белла́вин, Vasilij Ivanovitj Bellavin), född 31 januari (gamla stilen: 19 januari) 1865 i guvernementet Pskov, död 7 april 1925 i Donskoj kloster i Moskva, var en rysk patriark. Under allmänkyrkliga konferensen i Stockholm för praktisk kristendom ("Ekumeniska mötet") hölls den 23 augusti 1925 i Gustaf Vasa kyrka en högtidlig minnesgudstjänst över Tichon med minnestal av metropoliten av Rumänien och ärkebiskopen av Dublin.
rdf:langString
rdf:langString
تيخون بطريرك موسكو
rdf:langString
Tichon (patriarcha moskevský)
rdf:langString
Tichon (Patriarch von Moskau)
rdf:langString
Άγιος Τύχωνας Πατριάρχης Μόσχας
rdf:langString
Patriarko Tiĥon
rdf:langString
Tijon de Moscú
rdf:langString
Tikhon de Moscou
rdf:langString
Patriark Tikhon dari Moskwa
rdf:langString
Tichon di Mosca
rdf:langString
ティーホン (モスクワ総主教)
rdf:langString
Tichon van Moskou
rdf:langString
Tichon (patriarcha Moskwy)
rdf:langString
Tikhon I de Moscou
rdf:langString
Tikhon of Moscow
rdf:langString
Тихон (патриарх Московский)
rdf:langString
Tichon av Moskva
rdf:langString
吉洪 (莫斯科牧首)
rdf:langString
Тихон (патріарх Московський)
xsd:integer
43052158
xsd:integer
612909870
rdf:langString
تيخون بطريرك موسكو (بالروسية: Тихон) وإسمه الحقيقي فاسيلي إيفانوفيتش بيلافين (بالروسية: Василий Иванович Беллавин) هو بطريرك موسكو وروسيا ال11 للكنيسة الروسية الأرثوذكسية ولد في سنة 1865، يعتبر قديس في الكنيسة الأرذثوكسية حيث تولى قيادتها أثناء فترة اضطهاد المسيحيين في الاتحاد السوفيتي من قبل لينين وستالين، من سنة 1917 إلى سنة 1925، وقد توفي في يوم 25 أبريل 1925 ويعتقد أن وفاته كان مدبر من المخابرات السوفيتية.
rdf:langString
Svatý patriarcha Tichon, narozen jako Vasilij Ivanovič Běllavin (rusky Тихон, vlastním jménem Василий Иванович Беллавин, 31. ledna 1865 Toropec – 7. dubna 1925 Moskva) byl v letech 1917 až 1925 jedenáctým patriarchou moskevským a celé Rusi. V letech 1922-1923 byl komunistickým režimem držen v domácím vězení v moskevském Donském klášteře.
rdf:langString
Ο Άγιος Τύχων γεννήθηκε το 1865 στην πόλη Τοροπιέτς της επαρχίας Πσκώβ, όπου σεμνός και μετριόφρων, διακρινόταν ανάμεσα στους συμμαθητές του για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα.
rdf:langString
Sankta Tiĥon de Moskvo (naskiĝis la 19-a de januaro[jul.]/ 31-a de januaro 1865[greg.] en Toropec, Rusio, mortis la 7-an de aprilo 1925 en Moskvo, Sovetunio), naskiĝis kiel Vasilij Ivanoviĉ Belavin, ruse Василий Иванович Белавин, estis de la rusa ortodoksa eklezio dum la fruaj jaroj de la Sovetunio, inter 1917 kaj 1925. Komence li akre kontraŭis la kontraŭeklezian agadon de la soveta ŝtato kaj rifuzis kunlaboron kun la ŝtate apogita, politikumema eklezia branĉo, la t.n. . Pli poste li aplikis pli elastan vidpunkton por mildigi la ŝtatan premon. Li naskiĝis en rusa ortodoksa pastra familio kaj lernis en la Sankt-peterburga teologia akademio. Li jurpromesis en 1891 por iĝi monaĥo kaj tiam ricevis li la nomon Tiĥon aŭ Tjiĥon, kutima en la ortodoksa eklezio. Li rapide altiĝis en la eklezia rangŝtuparo: li estis episkopo de Lublin ekde 1897, oni sendis lin en 1898 al Alasko. Li vivis en Novjorko inter 1905 kaj 1907 kiel episkopo de la nord-amerika rusa ortodoksa eklezio. Li provis proksimigi la rusan eklezian organizon kaj la diservojn al la lokaj kulturaj kutimoj, malcentrigis la episkopan kontrolon, fondis rusan ortodoksan teologian lernejon kaj aperigis anglalingvan tekston de la rusa ortodoksa liturgio. Li hejmenvenis en 1907 al Rusio, kie oni nomumis lin episkopo de Jaroslavl. En aŭgusto de 1917, la tutrusa koncilio elektis lin metropolito de Moskvo kaj patriarko de la rusa eklezio. Lia tasko estis la reorganizado de la rusa eklezio, reestablo de la patriarkeco – abolita de Petro la Granda en 1721. Post enpotenciĝo de la bolŝevikoj, li kondamnis la agadon de la soveta registaro, sed li ne esprimis vidpunkton en la interna milito (1918-22). Li tute kontraŭis la konfiskon de la ekleziaj valoraĵojn dum la malsatego de 1921-22. Tial kaj pro akuzo pri konspiro kun eksterlandaj pastroj, oni internigis lin en klostro, sed oni ne kondamnis lin. Ĉar la bolŝevik-fidela Viva Eklezio ne sukcesis akiri amasapogon, Tiĥon graviĝis por la ŝtato kaj li estis liberigita en junio de 1923, sed oni limigis lian agadterenon. En siaj lastaj jaroj li provis fortigi sian pozicion en la eklezio kaj refortigi ĝin. Li estis kanonizita de la Ortodoksa Eklezio la 9-an de oktobro 1989.
rdf:langString
Tichon (russisch Тихон, alternative Schreibweise Tychon; * 19. Januarjul. / 31. Januar 1865greg. als Wassili Iwanowitsch Bellawin (russisch Василий Иванович Беллавин, wiss. Transliteration Vasilij Ivanovič Bellavin) in Toropez, Gouvernement Pskow; † 7. April 1925 in Moskau) war der erste Patriarch der Russisch-Orthodoxen Kirche nach dem Untergang des Zarenreiches.
rdf:langString
San Tijon de Moscú (19 de enero de 1865 - 7 de abril de 1925), en el mundo Васи́лий Ива́нович Бела́вин (Vasili Ivánovich Belavin), fue el cabeza de la Iglesia ortodoxa en América en 1898-1907, y Patriarca de Moscú en 1917-1925. En el tiempo del Terror Rojo en Rusia de 1918-1922 desempeñó el papel decisivo en la salvación de la Iglesia ortodoxa rusa del exterminio completo y su supervivencia.
rdf:langString
Santo Tikhon dari Moskwa (bahasa Rusia: Тихон, 31 Januari 1865 – 7 April 1925), lahir Vasily Ivanovich Bellavin (bahasa Rusia: Василий Иванович Беллавин), adalah ke-11 dari Gereja Ortodoks Rusia pada tahun-tahun awal Uni Soviet, 1917 sampai 1925.
rdf:langString
Saint Tikhon de Moscou (né Vassili Ivanovitch Bellavine, en russe : Василий Иванович Беллавин, le 19 janvier 1865 (31 janvier 1865 dans le calendrier grégorien), mort le 7 avril 1925) fut, entre 1917 et 1925, patriarche de Moscou et de l'Église orthodoxe de Russie. Il fut canonisé en 1989. Dernier patriarche de l'Église russe, il fut détenu jusqu'à sa mort dans le monastère Donskoï. Il avait prédit : « la nuit sera sombre et longue, très longue ». Il est enterré au cimetière du monastère, où il fut rejoint en l'an 2000 par l'écrivain Ivan Chmeliov, mort en exil et le 3 octobre 2005, par les cendres du général Anton Dénikine et du philosophe russe Ivan Iline. Le peintre Pavel Korine qui avait assisté en 1925 aux obsèques du patriarche, a voulu lui rendre hommage en lui consacrant un tableau intitulé Requiem pour la Russie qui disparaît. Commencée en 1926 cette œuvre n'a jamais pu être achevée.
rdf:langString
モスクワの聖ティーホン（ロシア語: Св. Тихон, патриарх Московский, 1865年1月31日（旧暦1月19日） - 1925年4月7日）は、モスクワ総主教であり正教会で崇敬される聖人（表信者・新致命者）。俗名はヴァシーリイ・イヴァノヴィチ・ベラヴィン（ロシア語: Василий Иванович Беллавин）。 モスクワ総主教座がピョートル1世により1721年に廃止され、聖務会院制が敷かれていたロシア正教会に、ロシア地方公会によってモスクワ総主教座が1917年に復活した際、復興されたモスクワ総主教座に最初に着座した。ロシア革命以降、ボリシェヴィキ政権（ソビエト連邦）による宗教弾圧への対応と教会の守護に苦心し、苦難の中に致命した。 アメリカ合衆国での教区を管轄して教区の発展に尽力した経歴もあることから、現代アメリカの正教会でも重要な聖人として崇敬されている。
rdf:langString
Tichon di Mosca, (italianizzato come Ticone), al secolo Vasilij Ivanovič Bellavin (in russo: Василий Иванович Беллавин?) , fu Patriarca di Mosca e di tutta la Russia durante i primi anni dell'Unione Sovietica, dal 1917 fino al 1925; è venerato come santo dalla Chiesa ortodossa russa.
rdf:langString
Tichon van Moskou (Russisch: Тихон), geboren als Vasili Ivanovitsj Bjelavin (Василий Иванович Белавин) was een Russisch geestelijke en van 28 oktober 1917 tot 7 april 1925 de patriarch van Moskou (en geheel Rusland) en de primaat van de Russisch-orthodoxe Kerk. Patriarch Tichon was de zoon van de Russisch-orthodoxe priester Ioan Bjelavin. Hij groeide op het platteland op. In 1871 begint hij zijn studies aan het bisschoppelijk college. Van 1878 tot 1883 studeerde hij theologie aan het Theologische Seminarie van Pskov. Hij blonk uit qua intelligentie en vroomheid, wat reeds zijn medestudenten opviel. Nadien studeerde hij aan de faculteit theologie van de Universiteit van Sint-Petersburg. Na het behalen van zijn kandidatuur in de theologie, wordt hij in 1888 professor moraaltheologie en dogmatische theologie aan het seminarie te Pskov. Op 14 december 1891 legde hij zijn kloostergeloften af, met de naam Tichon, ter gedachtenis van de H. Tichon van Zadonsk. Drie maanden later, na zijn priesterwijding, wordt Tichon benoemd tot inspecteur en daarna tot rector van het seminarie te Lublin in het Gouvernement Cholm. In 1897 werd hij tot bisschop van Lublin gewijd en een jaar later van de Aleoeten in Alaska (Alaska behoorde tot in de negentiende eeuw tot Rusland) en werd het hoofd van de Russisch-orthodoxe Kerk in Amerika. In 1905 werd hij verheven tot aartsbisschop. In 1907 werd hij bisschop van Jaroslav, in 1914 van Vilna en in 1917 werd hij metropoliet van Moskou. Na de Februarirevolutie van 1917 deed tsaar Nicolaas II troonsafstand en trad daarmee tevens terug als hoofd van de Russisch-orthodoxe Kerk. Eindelijk na tweehonderd jaar was de Russisch-orthodoxe Kerk in staat om weer een patriarch te kiezen. Voorzitter van het concilie was metropoliet Tichon van Moskou.De verkiezing van een nieuwe patriarch verliep volgens een van tevoren vastgestelde procedure. Eerst werden door een geheime stemming drie kandidaten gekozen. Als eerste metropoliet Sergij (Khaprovitski) van Kiev, als tweede metropoliet Arsenij (Stadnitskij) van Novgorod en als derde metropoliet Tichon (Bjelavin) van Moskou. Bij de stemming kreeg geen van de drie kandidaten de vereiste meerderheid. Uit deze drie kandidaten werd op 28 oktober 1917 uiteindelijk Tichon door het lot aangewezen omdat de 71-jarige bijna blinde priestermonnik Alexis (Solovjov) het stembiljet met de naam Tichon trok uit de urn met de namen van de drie kandidaten in de Christus Verlosserkathedraal.De intronisatie vond plaats op 21 november 1917 in de Kathedraal van het Ontslapen van de Moeder Gods. Na de communistische staatsgreep (Oktoberrevolutie) van 1917 werd de Russisch-orthodoxe Kerk systematisch tegengewerkt en werden gelovigen, priesters en geestelijken vervolgd. Na het uitbreken van een hongersnood in 1921 eiste de overheid de kerkelijke kostbaarheden op. Patriarch Tichon wilde deze wel afstaan buiten de gewijde voorwerpen die voor de eredienst werden gebruikt. De regering ging hier niet mee akkoord. Ondertussen werden in Petrograd en Moskou processen gevoerd tegen de geestelijkheid. Patriarch Tichon trad krachtig en moedig op tegen de communisten, maar werd in mei 1922 gearresteerd. Om de kerk geheel in haar macht te krijgen ondersteunde de regering een moderniserende beweging die de Levende Kerk genoemd wordt. Deze kerk zette meteen de patriarch en een aantal bisschoppen af. De Russisch-orthodoxe Kerk werd zo van twee kanten aangevallen, zowel door de atheïsten als door deze door de staat beschermde Levende Kerk. De plaatsvervanger van de patriarch was de door hem aangewezen locum tenens metropoliet Agafangel (Preobrazhenskij) van Jaroslav. Patriarch Tichon werd op 27 juni 1923 weer vrij gelaten, onder internationale druk; voornamelijk vanuit de Verenigde Staten (hij bezat vanwege zijn eerder verblijf daar het Amerikaans staatsburgerschap) en nadat hij een stuk had ondertekend waarin hij in gematigde termen verklaarde dat de Russisch-orthodoxe Kerk zich niet met politiek zou inlaten. Hierna circuleerden er verklaringen van Tichon waarin hij zijn kudde opriep zich niet te verzetten tegen de communisten. Hij hoopte dat de wetteloosheid nu voorbij was en zocht naar manieren om de kerk te laten blijven voortbestaan ondanks het feit dat de regering atheïstisch was. Hij deed enkele concessies en bereikte dat de Levende Kerk haar macht verloor. Hij woonde in het Donskoj-klooster en werd steeds sterker gehinderd bij zijn werk. Zijn medewerkers werden gevangengenomen en zijn bediende de lekenbroeder Jakov Polozov werd op 23 december 1923 vermoord door inbrekers. De Tsjeka zorgde ervoor dat zijn brieven hun bestemming niet bereikten en dat nieuw gewijde bisschoppen hun diocesen niet konden bereiken door ze gevangen te nemen en naar de Goelag of in ballingschap te sturen. Sinds zijn gevangenschap was zijn gezondheid snel achteruit gegaan. Hij had hartaanvallen, chronische nefritis, sclerosis en astma en werd voor deze klachten op 12 januari 1925 opgenomen in een privékliniek, maar kwam niet echt tot rust door zijn werkzaamheden. Maar hij herstelt en celebreert nog een aantal malen. De regering had een "testament" opgesteld dat hij moest tekenen. Volgens dat "testament" zouden de geestelijken en de gelovigen van de regering de vrijheid van catechese en theologische scholing krijgen, als zij de Sovjetregering zouden erkennen en loyaal zouden zijn. Men beweert dat hij twee uur voor zijn overlijden dit "testament" ondertekend heeft. Velen twijfelden aan de aard van de handtekening en de echtheid van het document. Tichon werd opgevolgd door patriarch Het staat vast dat Tichon tijdens zijn gevangenschap werd gemarteld. Op 25 maart (O.S.)/7 april 1925 overleed hij onder mysterieuze omstandigheden. Zijn dood op 60-jarige leeftijd leidde tot speculaties over een eventuele vergiftiging. Op 26 maart (O.S.)/8 april 1925 werd zijn "testament" bekendgemaakt. Op Palmzondag 12 april werd hij begraven in de winterkerk van het Donskoj-klooster. Voor de val van het communisme in 1991 en het einde van de Sovjet-Unie, werd Tichon door de heilige synode van 9-11 oktober 1989, van de Russisch-orthodoxe kerk heilig verklaard. De Russisch-orthodoxe Kerk in het Buitenland had hem al heilig verklaard op 1 november 1981. Zijn feestdagen zijn op 25 maart (dag van zijn overlijden), 26 september (dag van zijn canonisatie) en 5 november, de dag van zijn verkiezing tot patriarch in 1917. Tevens wordt hij ook herdacht op de Synaxis van de Nieuwe Martelaren en Belijders van Rusland, gevierd op de zondag die het dichtst bij 25 januari ligt.
rdf:langString
Tichon, imię świeckie Wasilij Iwanowicz Biełławin (ur. 19 stycznia 1865 w Klinie, zm. 7 kwietnia 1925 w Moskwie) – jedenasty patriarcha moskiewski i całej Rusi, sprawujący urząd w latach 1917–1925. Pochodził z rodziny kapłana prawosławnego z guberni pskowskiej. Ukończył seminarium duchowne w Pskowie w 1884 i Petersburską Akademię Duchowną w 1888. Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu kandydata nauk teologicznych został zatrudniony w seminarium, którego był absolwentem, jako wykładowca teologii dogmatycznej i moralnej. W 1891 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Tichon. Sześć lat później został wyświęcony na biskupa pomocniczego eparchii chełmsko-warszawskiej z tytułem biskupa lubelskiego. Od 1898 do 1905 kierował eparchią Aleutów i Alaski, obejmującą całość struktur Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Ameryce Północnej. Przyczynił się do znacznego rozwoju misji prawosławnych w Stanach Zjednoczonych; z tego powodu administratura została w 1900 przekształcona w archieparchię Ameryki Północnej i Alaski. W planach Tichona struktura ta miała przekształcić się w autokefaliczny Kościół. Jego działania w tym kierunku kontynuowali jego następcy, przyczyniając się ostatecznie do powstania Kościoła Prawosławnego w Ameryce. Od 1907 do 1914 był arcybiskupem jarosławskim i rostowskim, następnie przez trzy lata – wileńskim i litewskim. W 1917 objął urząd metropolity moskiewskiego i kołomieńskiego. Po restauracji Patriarchatu Moskiewskiego przez Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego został wybrany na pierwszego patriarchę po dwóch stuleciach zarządzania Kościołem przez Świątobliwy Synod Rządzący. Patriarcha Tichon, deklarujący przed 1917 poglądy monarchistyczne, po rewolucji październikowej znalazł się w konflikcie z nowymi władzami Rosji z powodu ich antyreligijnej polityki. Duchowny wielokrotnie wzywał prawosławnych do obrony wiary przed prześladowaniami. W styczniu i marcu 1918 dwukrotnie ogłosił odłączenie od Cerkwi wszystkich wiernych biorących udział w tych prześladowaniach. Bezskutecznie domagał się od władz zaprzestania akcji otwarcia relikwii przechowywanych w cerkwiach (1919) i niezamykania ławry Troicko-Siergijewskiej (1920). Równocześnie nakazywał duchowieństwu nieangażowanie się w politykę. W 1922 został aresztowany pod zarzutem nakłaniania wiernych do czynnego oporu przeciwko akcji konfiskaty kosztowności cerkiewnych. Do czerwca 1923 przebywał w areszcie domowym, był przygotowywany jego proces pokazowy. Ostatecznie do sądu nad Tichonem nie doszło, lecz został on zwolniony po skierowaniu do władz listu, w którym deklarował skruchę z powodu prowadzonej wcześniej „działalności kontrrewolucyjnej” i zapewniał, iż jego stosunek do władzy radzieckiej nie jest już wrogi. Stan zdrowia patriarchy po zwolnieniu sukcesywnie się pogarszał. W marcu 1925 Tichon zmarł w szpitalu wskutek niewydolności krążenia. W 1989 kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny z tytułem świętego wyznawcy.
rdf:langString
Tichon (ryska: Ти́хон; borgerligt namn Васи́лий Ива́нович Белла́вин, Vasilij Ivanovitj Bellavin), född 31 januari (gamla stilen: 19 januari) 1865 i guvernementet Pskov, död 7 april 1925 i Donskoj kloster i Moskva, var en rysk patriark. Tichon, som var son till en kyrkosångare, ägnade sig åt den prästerliga banan, blev 1897 biskop i Lublin, 1898 biskop för de ortodoxa i USA och från 1907 åter biskop (på flera platser) i Ryssland. Då det ryska patriarkatet efter 1917 års revolution återupprättades, blev han av det första allryska kyrkomötet uppförd i tredje rummet och genom lottning den 8 november samma år utsedd till patriark och den rysk-ortodoxa kyrkans överhuvud. Under den svåraste tiden av hungersnöden 1922 beslöt regeringen att till staten dra in alla kyrkliga rikedomar, det vill säga allt, som ännu fanns i kyrkorna såsom kultföremål. Tichon protesterade inte, men begärde kyrklig kontroll över själva rekvisitionerna, för att ej stöta de troendes religiösa känslor, och över dispositionen av de summor staten erhållit. Regeringen gick ej in på denna begäran, och rekvisitionerna pågick under de svåraste excesser, vilka ledde till massprocesser mot prästerskapet och många avrättningar av metropoliter (bland andra Veniamin i Sankt Petersburg), biskopar, präster, munkar, nunnor och lekmän. Vid denna tid uppstod en schism inom den ortodoxa kyrkan själv; nya kyrkliga grupper framträdde under olika namn, bland andra "Den levande kyrkan", "Den kyrkliga pånyttfödelsens grupp" och "Den fria arbetskyrkan". För regeringen var en sådan schism mycket fördelaktig, då den underlättade kampen mot den kring patriarken samlade ortodoxa kyrkan. Hösten 1922 arresterades Tichon och anklagades främst för, att han skulle ha hindrat räddning av de hungrandes liv och för kontrarevolutionära sympatier. Arresteringen framkallade mängder av protester i Västeuropa och i USA, undertecknade av hundratusen personer (bland dem kardinalärkebiskopen i Paris samt ärkebiskoparna av Canterbury och York). Tichon frigavs den 26 juni 1923 ur fängelset, men sattes under sträng bevakning i ett kloster i Moskva. Under tiden sammankallade "den levande kyrkan" ett möte i Moskva (1923), avsatte Tichon, återupprättade "den heliga synoden" under presidium av "den levande kyrkans" huvudmän och erkände sovjetmakten som å sin sida visade sig välvillig mot denna kyrkliga gruppering. Större delen av den ortodoxa kyrkan förblev emellertid trogen sin gamla tro och gav sitt stöd åt patriarken. Under allmänkyrkliga konferensen i Stockholm för praktisk kristendom ("Ekumeniska mötet") hölls den 23 augusti 1925 i Gustaf Vasa kyrka en högtidlig minnesgudstjänst över Tichon med minnestal av metropoliten av Rumänien och ärkebiskopen av Dublin.
rdf:langString
São Tikhon de Moscou (português brasileiro) ou de Moscovo (português europeu) (em russo: Тихон; Klin, Império Russo, 31 de janeiro calendário juliano: 19 de janeiro de 1865 – Moscou, União Soviética, 7 de abril de 1925), nascido Vasiliy Ivanovicch Bellavin (em russo: Василий Иванович Беллавин) foi o décimo-primeiro Patriarca de Moscou, seu pontificado correspondendo aos primeiros anos da União Soviética, de 1917 a 1925.
rdf:langString
Патриа́рх Ти́хон (в миру Васи́лий Ива́нович Белла́вин; 19 [31] января 1865, погост Клин, Торопецкий уезд, Псковская губерния — 7 апреля 1925, Москва) — епископ Православной российской церкви; с 21 ноября (4 декабря) 1917 года патриарх Московский и всея России, первый после восстановления патриаршества в России. 1 ноября 1981 года Архиерейским собором РПЦЗ канонизирован в лике исповедников со включением в Собор новомучеников и исповедников Российских и 9 октября 1989 года прославлен Архиерейским собором Русской православной церкви.
rdf:langString
Патріарх Ти́хон (в миру Васи́ль Іва́нович Бєлла́він; 19 (31) січня 1865, погост Клин, Торопецький повіт, Псковська губернія, Російська імперія — 7 квітня 1925, Москва, РРФСР, СРСР) — російський церковний діяч, єпископ Православної російської церкви; з 21 листопада (4 грудня) 1917 Патріарх Московський і всієї Росії, перший після відновлення патріаршества в Росії. Канонізований Російською Церквою в лик святителя у 1989 році.
rdf:langString
圣吉洪（俄語：Тихон：1865年1月31日［儒略曆1月19日］ – 1925年4月7日）：俗名瓦西里·伊万诺维奇·别拉文（俄語：Василий Иванович Беллавин），在苏联初期（1917年到1925年）担任俄罗斯正教会第11任莫斯科牧首。
xsd:nonNegativeInteger
56