Thetes
http://dbpedia.org/resource/Thetes an entity of type: WikicatSocialClassesOfAncientAthens
Dans la Grèce antique, les thètes (en grec ancien οἱ θῆτες / hoì thêtès, étymologie inconnue) sont les citoyens les plus pauvres, contraints le plus souvent de louer leurs services à autrui moyennant salaire. Ils forment la plus grande part des clérouques (colons) dans le cadre de la colonisation grecque. Pollux définit les thètes comme des travailleurs salariés ; ce sont des ouvriers agricoles salariés chez Homère.
rdf:langString
Os tetes (em grego: θῆτες, thêtes, sing. θής, thēs, "servo") eram a mais baixa classe de cidadãos de Atenas após a reforma política de Sólon. Os tetes eram aqueles homens livres cujo trabalho era remunerado, ou tinham menos do que 200 medimnoi (ou seu equivalente) de receita anual. Esta distinção existiu desde o início do ano 594/593 a.C. até 322 a.C. O termo "tetes", no entanto, precedeu a reforma soloniana, como atestado em Homero e Hesíodo.
rdf:langString
Die Theten (Plural von altgriechisch θής thēs ‚Lohnarbeiter, Tagelöhner‘) waren die untere der vier Zensusklassen in der Verfassung des athenischen Staatsmanns Solon. Dabei handelte es sich um die grundbesitzlose, freie Unterklasse wie Handwerker, Lohnarbeiter und Händler. Formal bestimmte sich der Status danach, wer weniger als 200 Scheffel erntete. Die Theten besaßen zunächst lediglich das aktive Wahlrecht, durften aber keine Ämter übernehmen. Sie waren zwar Mitglied der Volksversammlung, jedoch war ihr Gewicht im Gegensatz zu den Hopliten gering, da es sich von selbst verstand, sich in außenpolitischen Fragen zurückzuhalten, wenn man diese nicht bewaffnet umsetzt. Da sie nicht zum Oikos gehörten, war ihre soziale Stellung noch schlechter als die einiger Sklaven, denn sie mussten auf fre
rdf:langString
En Atenas, los tetes (en griego antiguo, οἱ θητικοί/hoì thêtikoí) constituyeron, tras la reforma de Solón, una de las clases censitarias atenienses junto a los pentacosiomedimnos, los zeugitas y los hippeis. Esta clase reunía a aquellos que percibían menos de 200 medimnos al año. Representaban a más del 50% de los ciudadanos atenienses.
rdf:langString
I teti (in greco antico: θῆτες, Tètes) costituivano, ad Atene, la quarta e ultima classe (comprensiva di chi aveva reddito inferiore ai 200 medimni o 200 metrete o nullatenenti) del sistema censitariotradizionalmente attribuito a Solone.
rdf:langString
De thétes (Oudgrieks: τὸ θητικόν / tò thêtikón) waren de burgers van de vierde en laagste vermogensklasse van Solon in het oude Athene gedurende de archaïsche periode (ca. 800-500 v.Chr.). Deze burgers bereikten het inkomen van 200 graan per jaar niet of waren dagloners. Daarnaast konden zij ook als roeier in de Griekse triremen tewerkgesteld worden.
rdf:langString
Teci (od gr. θής thes „parobek, najemnik”, liczba mnoga θέτης) – warstwa społeczna w starożytnej Grecji, obejmująca najuboższych członków społeczeństwa. W epoce homeryckiej mianem tetów określano ludzi nieposiadających ziemi i niezwiązanych z rzemiosłem, co dawałoby im miejsce wśród demiurgów. Teci pracowali przy uprawie ziemi, którą dzierżawili tylko w sprzyjającej porze roku. Kobiety tej warstwy społecznej były angażowane przy pracach domowych jako służące bądź mamki. Byli ludźmi wolnymi, często nie posiadali własnego domostwa ani fratrii, a ich sytuacja materialna była nieraz równoznaczna z ubóstwem.
rdf:langString
Фе́ты (др.-греч. θέτης), в древних Афинах по реформе Солона четвёртая (после пентакосиомедимнов, всадников, зевгитов), низшая цензовая группа гражданского населения. В неё входили граждане с годовым доходом с земли меньше 200 медимнов (1 медимн — от 41 до 52 л зерна): мелкие землевладельцы, арендаторы, батраки, подёнщики, городская беднота. От налогов феты были освобождены. В армии служили легковооружёнными воинами, матросами, гребцами, несли нестроевую службу. Обладали правом участия в народном собрании и суде присяжных. Политическая и военная роль фетов особенно возросла при Фемистокле, Перикле и Клеоне в связи с дальнейшей демократизацией афинского государственного строя и усилением роли флота. К IV веку до н. э. феты фактически получили доступ к государственным должностям. Термин «феты
rdf:langString
rdf:langString
Theten
rdf:langString
Tetes
rdf:langString
Thètes
rdf:langString
Teti (sociologia)
rdf:langString
Thétes
rdf:langString
Teci
rdf:langString
Tetes
rdf:langString
Thetes
rdf:langString
Феты
xsd:integer
11035328
xsd:integer
1104278501
rdf:langString
Die Theten (Plural von altgriechisch θής thēs ‚Lohnarbeiter, Tagelöhner‘) waren die untere der vier Zensusklassen in der Verfassung des athenischen Staatsmanns Solon. Dabei handelte es sich um die grundbesitzlose, freie Unterklasse wie Handwerker, Lohnarbeiter und Händler. Formal bestimmte sich der Status danach, wer weniger als 200 Scheffel erntete. Die Theten besaßen zunächst lediglich das aktive Wahlrecht, durften aber keine Ämter übernehmen. Sie waren zwar Mitglied der Volksversammlung, jedoch war ihr Gewicht im Gegensatz zu den Hopliten gering, da es sich von selbst verstand, sich in außenpolitischen Fragen zurückzuhalten, wenn man diese nicht bewaffnet umsetzt. Da sie nicht zum Oikos gehörten, war ihre soziale Stellung noch schlechter als die einiger Sklaven, denn sie mussten auf fremden Landgütern arbeiten, was als Schande galt. Im Krieg dienten sie als Leichtbewaffnete und seit Themistokles auch als Ruderer in der Flotte. Der Aufstieg zu den Ruderern während der Perserkriege war unabdingbar für die Entstehung der Demokratie in Athen. Unter anderem führte die durch den geleisteten Kriegsdienst gewonnene Achtung zu einer politischen Bedeutungssteigerung – erstmals besaßen damit alle vier Zensusklassen politische Rechte. Die anderen drei Zensusklassen sind Pentakosiomedimnoi, Hippeis und Zeugiten. Siehe auch: Attische Demokratie
rdf:langString
En Atenas, los tetes (en griego antiguo, οἱ θητικοί/hoì thêtikoí) constituyeron, tras la reforma de Solón, una de las clases censitarias atenienses junto a los pentacosiomedimnos, los zeugitas y los hippeis. Esta clase reunía a aquellos que percibían menos de 200 medimnos al año. Representaban a más del 50% de los ciudadanos atenienses. Los tetes eran proletarios que pertenecían a la cuarta y última clase de ciudadanos. Eran hombres libres que, en general, trabajaban para proporcionarse los medios de subsistencia. Generalmente sin tierras, debían alquilar sus servicios. Aun cuando no tenían derecho a ser elegidos para los cargos públicos, sin acceso a las magistraturas, concurrían a la Asamblea y tomaban parte en la votación de las leyes, en la elección de los generales, de los jueces y de todos los funcionarios de la polis y en las deliberaciones sobre la paz y la guerra y sobre la imposición de tributos. A su vez, estaban exentos del pago de estos. Formaban parte del grueso de la armada como remeros.
rdf:langString
Dans la Grèce antique, les thètes (en grec ancien οἱ θῆτες / hoì thêtès, étymologie inconnue) sont les citoyens les plus pauvres, contraints le plus souvent de louer leurs services à autrui moyennant salaire. Ils forment la plus grande part des clérouques (colons) dans le cadre de la colonisation grecque. Pollux définit les thètes comme des travailleurs salariés ; ce sont des ouvriers agricoles salariés chez Homère.
rdf:langString
De thétes (Oudgrieks: τὸ θητικόν / tò thêtikón) waren de burgers van de vierde en laagste vermogensklasse van Solon in het oude Athene gedurende de archaïsche periode (ca. 800-500 v.Chr.). Deze burgers bereikten het inkomen van 200 graan per jaar niet of waren dagloners. Daarnaast konden zij ook als roeier in de Griekse triremen tewerkgesteld worden. Ze werden toegelaten tot de ekklèsia en konden zetelen in de heliaia (burgerrechtbank). Gedurende de hervormingen van Ephialtes en Perikles (ca. 460- 450 v.Chr.) waren zij gemachtigd om een openbaar ambt te bekleden. Zij konden daarentegen geen deel uitmaken van de boulè, niet als hopliet in het Atheens leger of als magistraat dienen.
rdf:langString
Teci (od gr. θής thes „parobek, najemnik”, liczba mnoga θέτης) – warstwa społeczna w starożytnej Grecji, obejmująca najuboższych członków społeczeństwa. W epoce homeryckiej mianem tetów określano ludzi nieposiadających ziemi i niezwiązanych z rzemiosłem, co dawałoby im miejsce wśród demiurgów. Teci pracowali przy uprawie ziemi, którą dzierżawili tylko w sprzyjającej porze roku. Kobiety tej warstwy społecznej były angażowane przy pracach domowych jako służące bądź mamki. Byli ludźmi wolnymi, często nie posiadali własnego domostwa ani fratrii, a ich sytuacja materialna była nieraz równoznaczna z ubóstwem. Jako warstwa społeczna teci ponownie pojawiają się w epoce archaicznej na obszarze całej Grecji, a w szczególności w Attyce, gdzie stawali się sezonowymi robotnikami rolnymi albo zaciągali się do służby na statkach, na których wykorzystywano ich najczęściej jako wioślarzy. Grupa tetów była liczna, ponieważ wchodzili do niej zadłużeni, którzy tracili za długi swoje niewielkie posiadłości i musieli pracować na utraconej ziemi na rzecz nowego właściciela. Ludzie ci tworzyli grupę hektemoroi (ἑκτήμοροι, „sześcioczęściowców“). Według Arystotelesa (Ustrój Aten, 2) szóstą część zbiorów mogli zatrzymać dla siebie, zdaniem Plutarcha (Biografia Solona, 13) szóstą część stanowiła wnoszona danina. Bardziej prawdopodobna wydaje się wersja druga. Reforma Solona stworzyła z tetów czwartą klasę obywateli w Attyce. Solon uwolnił ich od długów dzięki seisachteia (σεισάχθεια „strząśnięciu długów”). Klasa ta obejmowała wszystkich obywateli, których roczne dochody z uprawy zbóż nie przekraczały 200 medimnów. Była to grupa bardzo zróżnicowana, należeli do niej głównie ubodzy chłopi, drobni rzemieślnicy oraz bezrolni pracownicy najemni. Klasa czwarta nie służyła w oddziałach hoplitów, lecz tworzyła oddziały peltastów oraz wioślarzy do obsługi trier we flocie. Prawa polityczne początkowo ograniczały się do uczestnictwa w eklezji i sądach. W wyniku reform Peryklesa teci uzyskali pełne prawa polityczne, w związku z czym pod koniec V wieku p.n.e. stopniowo zaczął tracić na znaczeniu podział obywateli na klasy majątkowe, zastępowany nieformalnym podziałem na biednych (nieposiadających) i bogatych (posiadających). Warstwa tetów zanikła ostatecznie w IV wieku p.n.e.
rdf:langString
I teti (in greco antico: θῆτες, Tètes) costituivano, ad Atene, la quarta e ultima classe (comprensiva di chi aveva reddito inferiore ai 200 medimni o 200 metrete o nullatenenti) del sistema censitariotradizionalmente attribuito a Solone. Godevano del solo diritto elettorale attivo, e prendevano parte all'assemblea popolare, mentre era loro interdetto l'accesso alle magistrature. A partire dalla fine del V secolo a.C. però, le riforme democratiche attuate da Efialte e, dopo di lui, da Pericle, unitamente all'importante contributo che i teti diederoin guerra come rematori della flotta navale di Temistocle, permisero loro una maggiore rilevanza politica e l'accesso alle magistrature.
rdf:langString
Os tetes (em grego: θῆτες, thêtes, sing. θής, thēs, "servo") eram a mais baixa classe de cidadãos de Atenas após a reforma política de Sólon. Os tetes eram aqueles homens livres cujo trabalho era remunerado, ou tinham menos do que 200 medimnoi (ou seu equivalente) de receita anual. Esta distinção existiu desde o início do ano 594/593 a.C. até 322 a.C. O termo "tetes", no entanto, precedeu a reforma soloniana, como atestado em Homero e Hesíodo.
rdf:langString
Фе́ты (др.-греч. θέτης), в древних Афинах по реформе Солона четвёртая (после пентакосиомедимнов, всадников, зевгитов), низшая цензовая группа гражданского населения. В неё входили граждане с годовым доходом с земли меньше 200 медимнов (1 медимн — от 41 до 52 л зерна): мелкие землевладельцы, арендаторы, батраки, подёнщики, городская беднота. От налогов феты были освобождены. В армии служили легковооружёнными воинами, матросами, гребцами, несли нестроевую службу. Обладали правом участия в народном собрании и суде присяжных. Политическая и военная роль фетов особенно возросла при Фемистокле, Перикле и Клеоне в связи с дальнейшей демократизацией афинского государственного строя и усилением роли флота. К IV веку до н. э. феты фактически получили доступ к государственным должностям. Термин «феты» ранее, в гомеровскую эпоху (11-9 вв. до н. э.), обозначал обедневшую часть граждан, потерявшую связь с родом и общиной.
xsd:nonNegativeInteger
194