Theorica
http://dbpedia.org/resource/Theorica an entity of type: Abstraction100002137
Teoricon (en grec antic τὸ θεωρικόν, en plural τὰ θεωρικά) era el nom que prenien els fons estatals a l'antiga Atenes destinats a pagar els festivals, sacrificis i espectacles públics.
rdf:langString
El teoricón (en griego antiguo: τὰ θεωρικά, [tà theoricà]) era, en la Antigua Atenas, el nombre de un fondo estatal utilizado para subvencionar con dinero a los ciudadanos pobres para que pudieran asistir a los espectáculos públicos durante las festividades.
rdf:langString
The Theorica (Greek: Θεωρικά), also called the Theoric Fund or Festival Fund, was the name for the fund of monies in ancient Athens expended on festivals, sacrifices, and public entertainments of various kinds. The fund was, in certain circumstances, also distributed among the people in the shape of largesses from the state.
rdf:langString
Il Theōrikón (in greco antico: τὰ θεωρικά, tà theoriká) era, nell'Atene dell'antichità, il nome di un fondo statale utilizzato per elargizioni in denaro ai cittadini poveri per permettere loro di assistere a spettacoli pubblici in occasione delle feste.
rdf:langString
Teorikon (gr. theorikon) to zasiłek w wysokości dwóch oboli, wypłacany w Atenach od czasów Peryklesa ubogim obywatelom na opłacenie wstępu do teatru, a z czasem na wszelkie widowiska. Był jednym z charakterystycznych przejawów polityki kulturalnej państwa ateńskiego w V w. p.n.e. Zniesiony na wniosek Demostenesa z przeznaczeniem na cele wojskowe.
rdf:langString
Theorikon (altgriechisch θεωρικόν; Plural θεωρικά Theorika) war ursprünglich eine staatliche Unterstützungsleistung, die zu Zeit des Perikles im 5. Jahrhundert v. Chr. als Schaugeld eingeführt wurde, um den Bürgern Athens den Besuch von Theateraufführungen zu ermöglichen. Die Leistung entwickelte sich weiter zu einer allgemeinen Zuwendung, für deren Bezug eine aktive Mitarbeit im Gemeinwesen Voraussetzung war. Die bis heute grundlegende Untersuchung des Phänomens hat 1976 Paul Veyne vorgelegt:
rdf:langString
Dans l'Athènes antique, le théoricon (en grec ancien : θεωρικόν / Théôrikón) est un fonds d'indemnité permettant aux citoyens pauvres de la cité d'assister aux représentations théâtrales ou d'accéder aux sanctuaires lors des festivités religieuses — particulièrement lors des Dionysies — et d'ainsi participer aux célébrations à travers lesquelles la cité affirme son identité démocratique.
rdf:langString
Теорикон (Феорикон) (греч. τό θεωρικόν; τά θεωρικά, подраз. χρήματα, т. е. зрелищные деньги) — в древних Афинах государственный кредит, выделявшийся на устройство празднеств жертвоприношений и общественных развлечений. Из многочисленных афинских праздников одни устраивались за счёт отдельных фил, демов или фамилий, но очень многие, в которых принимал участие весь народ, требовали затрат и от государства. Насколько велики были эти затраты, видно из речей Демосфена, который жаловался, что на Дионисии и Панафинеи расходуется больше, чем на любое военное предприятие.
rdf:langString
rdf:langString
Teoricon
rdf:langString
Theorikon
rdf:langString
Teoricón
rdf:langString
Théoricon
rdf:langString
Teorico (fondo)
rdf:langString
Teorikon
rdf:langString
Theorica
rdf:langString
Теорикон
xsd:integer
17817477
xsd:integer
1106935310
rdf:langString
Teoricon (en grec antic τὸ θεωρικόν, en plural τὰ θεωρικά) era el nom que prenien els fons estatals a l'antiga Atenes destinats a pagar els festivals, sacrificis i espectacles públics.
rdf:langString
El teoricón (en griego antiguo: τὰ θεωρικά, [tà theoricà]) era, en la Antigua Atenas, el nombre de un fondo estatal utilizado para subvencionar con dinero a los ciudadanos pobres para que pudieran asistir a los espectáculos públicos durante las festividades.
rdf:langString
Theorikon (altgriechisch θεωρικόν; Plural θεωρικά Theorika) war ursprünglich eine staatliche Unterstützungsleistung, die zu Zeit des Perikles im 5. Jahrhundert v. Chr. als Schaugeld eingeführt wurde, um den Bürgern Athens den Besuch von Theateraufführungen zu ermöglichen. Die Leistung entwickelte sich weiter zu einer allgemeinen Zuwendung, für deren Bezug eine aktive Mitarbeit im Gemeinwesen Voraussetzung war. Die bis heute grundlegende Untersuchung des Phänomens hat 1976 Paul Veyne vorgelegt: „Auch die Zeitgenossen betrachteten das Theorikon als eine Form von öffentlicher Unterstützung. Wenn Demosthenes vom Theorikon spricht, verwendet er immer wieder Worte wie ‚bedürftige‘ oder ‚arme‘ Bürger. Das Theorikon brachte eine ausgedehnte Umverteilung der Einkünfte innerhalb der Bürgerschaft mit sich. Es handelte sich um einen Pakt, der die Demokratie ‚zementierte‘.Die Reichen waren sich dessen durchaus bewußt und verkündeten in ihrer Wut, sie seien die wahren Armen. Xenophon tat sich bei diesem Thema besonders hervor. […] Wenn man dem Volk Anwesenheitsvergütungen oder das Theorikon auszahlte, konnte man sich die dazu notwendigen Summen nur über die Einrichtung einer Kapitalsteuer verschaffen. Folglich fand sich eine Demokratie, die gemäßigt und dauerhaft sein sollte, zu folgendem Pakt bereit: die Reichen leisteten Beiträge zur öffentlichen Fürsorge und wurden dafür von den Liturgien befreit, die ebenso ruinös wie sinnlos waren. […] Die Honoratioren mußten die Armen ernähren, Getreide und Fleisch an sie austeilen und ihnen sogar Feste ausrichten. Sie taten dies vermittels einer Art halbfreiwilliger Steuer.“ Im 4. Jahrhundert v. Chr. übernahm die zu seiner Verwaltung eingerichtete Behörde zeitweise (Eubulos, 354 bis 338 v. Chr.) die gesamte Verwaltung des Finanzwesens.
rdf:langString
The Theorica (Greek: Θεωρικά), also called the Theoric Fund or Festival Fund, was the name for the fund of monies in ancient Athens expended on festivals, sacrifices, and public entertainments of various kinds. The fund was, in certain circumstances, also distributed among the people in the shape of largesses from the state.
rdf:langString
Dans l'Athènes antique, le théoricon (en grec ancien : θεωρικόν / Théôrikón) est un fonds d'indemnité permettant aux citoyens pauvres de la cité d'assister aux représentations théâtrales ou d'accéder aux sanctuaires lors des festivités religieuses — particulièrement lors des Dionysies — et d'ainsi participer aux célébrations à travers lesquelles la cité affirme son identité démocratique. Cette indemnité se transforme progressivement en une allocation de secours pour les citoyens les plus démunis, permettant de maintenir un relatif équilibre social de la cité jusqu'à la chute de la démocratie athénienne.
rdf:langString
Il Theōrikón (in greco antico: τὰ θεωρικά, tà theoriká) era, nell'Atene dell'antichità, il nome di un fondo statale utilizzato per elargizioni in denaro ai cittadini poveri per permettere loro di assistere a spettacoli pubblici in occasione delle feste.
rdf:langString
Teorikon (gr. theorikon) to zasiłek w wysokości dwóch oboli, wypłacany w Atenach od czasów Peryklesa ubogim obywatelom na opłacenie wstępu do teatru, a z czasem na wszelkie widowiska. Był jednym z charakterystycznych przejawów polityki kulturalnej państwa ateńskiego w V w. p.n.e. Zniesiony na wniosek Demostenesa z przeznaczeniem na cele wojskowe.
rdf:langString
Теорикон (Феорикон) (греч. τό θεωρικόν; τά θεωρικά, подраз. χρήματα, т. е. зрелищные деньги) — в древних Афинах государственный кредит, выделявшийся на устройство празднеств жертвоприношений и общественных развлечений. Из многочисленных афинских праздников одни устраивались за счёт отдельных фил, демов или фамилий, но очень многие, в которых принимал участие весь народ, требовали затрат и от государства. Насколько велики были эти затраты, видно из речей Демосфена, который жаловался, что на Дионисии и Панафинеи расходуется больше, чем на любое военное предприятие. Когда строитель каменного театра стал взимать с посетителей по 2 обола за вход, Перикл провёл закон о выдаче бедным гражданам этих денег из казны: этот закон был отменён в конце V века до н. э., но немного спустя был вновь проведён (до 395 г.). В IV веке до н. э. практиковалась выдача теориконов не только на сценические представления, но и на религиозные торжества: так, всякому гражданину, участвовавшему в панафинейской процессии, выдавалось два обола. По расчетам Бека, на это государством расходовалось ежегодно около 30 талантов. По старому закону остатки от доходов должны были расходоваться на военные нужды: теперь все сбережения шли на уплату «зрелищных денег», а военные расходы покрывались или из чрезвычайных поступлений, или из имущественного налога. В 354 году до н. э. была организована Эвбулом особая зрелищная касса, для управления которой ежегодно избирался народом особый казначей. Попытка (350) провести закон об обращении остатка от доходов на военные нужды не увенчалась успехом: он был присуждён к уплате штрафа по обвинению в нарушении закона, а Эвбул провёл новый закон, которым назначалась смертная казнь за предложение в народном собрании употребить деньги зрелищной кассы на другие надобности. Этот закон оставался в силе до 339 года до н. э., когда Демосфен, несмотря на описанную угрозу, добился возвращения остатков от государственных доходов в военную казну.
xsd:nonNegativeInteger
26944