Theodemir (Visigoth)
http://dbpedia.org/resource/Theodemir_(Visigoth)
Teodomiro (westgotisch: Theodemir oder Teudemir, arabisch: Tudmir; † 743) war ein westgotischer comes (Graf), der die Region im Südosten der Carthaginensis, d. h. die Region um Murcia, während der letzten Zeit des Westgotenreichs regierte. Nach der seit 711 erfolgten maurischen Eroberung der Iberischen Halbinsel konnte er seine Herrschaft im nun Reich Tudmir genannten Machtgebiet unter muslimischer Oberhoheit bewahren.
rdf:langString
ثيوديمير (المتوفي عام 743 م)، الذي عرفته المصادر العربية التي تناولت الغزو الإسلامي لشبه الجزيرة الأوربية باسم تدمير هو كونت قوطي حكم المنطقة الواقعة حول مدينة مرسية الحالية خلال العقود الأخيرة من حكم مملكة القوط الغربيين وبضع سنوات بعد الغزو الإسلامي لهسبانيا. تولى ثيوديمير حكم سبع مدن في جنوب شرق إسبانيا ورد ذكرها المؤرخ ابن عذاري في حديثه عن معاهدة أريولة، وهي أريولة وبلنتية ولقنت ومولة وبيجاسترو وأوخوس ولورقة.
rdf:langString
Teodomir o Tudmir (mort el 743) fou un comte visigot del sud-est de la Bètica. Durant les darreres dècades del Regne de Toledo i durant uns anys després de la conquesta omeia d'Hispània va regnar en set ciutats del sud peninsular, tal com es menciona en el Tractat d'Oriola, segons l'historiador andalusí del segle xiii Ibn Idharí: Oriola, Blntla (Villena o València), Alacant, Mula, Bigastro, Eyya (probablement Ojós) i Llorca.
rdf:langString
Théodemir est un prince wisigoth, né en Espagne et mort vers 720. Il était, croit-on, fils ou gendre du roi Egiza. Commandant de la flotte des Wisigoths sous le règne de ce roi, il battit une flotte grecque qui ravageait les côtes de l’Espagne (665) et fit subir le même sort à une armée navale de musulmans sous la règne de Witiza (709).
rdf:langString
Teodomiro (en árabe, تدمير, Tudmīr) fue un noble visigodo del siglo VIII con un gran patrimonio territorial en el sureste de la península ibérica, en torno a las actuales provincias de Alicante y Murcia, donde probablemente tuvo funciones administrativas durante el final del reino visigodo hispánico.
rdf:langString
Theodemir or Theudimer (died 743) was a Visigothic comes (count) prominent in the southeast of Carthaginensis (the region around Murcia) during the last decades of the Visigothic kingdom and for several years after the Moorish conquest. He ruled seven cities in southeastern Spain, mentioned in the Treaty of Orihuela that was preserved by the Andalusian historian Ibn Adarí in the thirteenth century: Orihuela, Valentila (possibly an equivalent for Valencia), Alicante, Mula, Bigastro, Eyya (probably Ojós), and Lorca.
rdf:langString
Teodomiro (em latim: Theodomirus) ou Tudemir (em árabe: ثيوديمير; romaniz.: Tudmir) foi um conde visigótico do século VIII ativo na zona ao redor de Múrcia nos últimos anos do Reino Visigótico e por vários anos após a conquista pelo Califado Omíada. Controlou sete cidades no sudeste da Hispânia, citadas no , que foi preservado pelo historiador andalusino ibne Adari no século XIII: Oriola, Valentila (possivelmente Valência), Alicante, Mula, Bigastro, Eia ( provavelmente Ojós) e Lorca.
rdf:langString
Теодемир (исп. Teodomiro; араб. تدمير) — вестготский вельможа в Испании, после арабского завоевания Пиренейского полуострова — правитель наследственного полу-независимого княжества (так называемого государства Теодемира). Теодемир умер в 743 году. После 778 года его земли были присоединены к владениям Кордовского эмирата.
rdf:langString
rdf:langString
ثيوديمير
rdf:langString
Teodomir (visigot)
rdf:langString
Teodomiro
rdf:langString
Teodomiro (visigodo)
rdf:langString
Théodemir (wisigoth)
rdf:langString
Teodomiro (conde)
rdf:langString
Theodemir (Visigoth)
rdf:langString
Теодемир (полководец)
xsd:integer
667560
xsd:integer
1124328534
rdf:langString
ثيوديمير (المتوفي عام 743 م)، الذي عرفته المصادر العربية التي تناولت الغزو الإسلامي لشبه الجزيرة الأوربية باسم تدمير هو كونت قوطي حكم المنطقة الواقعة حول مدينة مرسية الحالية خلال العقود الأخيرة من حكم مملكة القوط الغربيين وبضع سنوات بعد الغزو الإسلامي لهسبانيا. تولى ثيوديمير حكم سبع مدن في جنوب شرق إسبانيا ورد ذكرها المؤرخ ابن عذاري في حديثه عن معاهدة أريولة، وهي أريولة وبلنتية ولقنت ومولة وبيجاسترو وأوخوس ولورقة. قاوم ثيودمير خلال عهد أو عهد غيطشة أسطولا بيزنطياً هاجم الشواطئ الجنوبية لإسبانيا، ونجح في طرد هذا الأسطول. هناك خلاف حول تاريخ تلك الحملة، فبعض المؤرخين حددها في عام 697 م والبعض رجح كونها في عام 702 م والبعض أخرها لعهد غيطشة. وبعد هزيمة الملك لذريق في معركة وادي لكة عام 711 م، قاوم ثيوديمير الغزو الإسلامي إلا أنه انهزم أمامهم، واضطر لعقد معاهدة مع القائد عبد العزيز بن موسى بن نصير، سمحت لثيوديمير بحكم بعض المدن على أن يؤدوا الجزية بوصفهم أهل الذمة. وقد أطلق العرب على المنطقة التي حكمها ثيوديمير باسم كورة تدمير.
rdf:langString
Teodomir o Tudmir (mort el 743) fou un comte visigot del sud-est de la Bètica. Durant les darreres dècades del Regne de Toledo i durant uns anys després de la conquesta omeia d'Hispània va regnar en set ciutats del sud peninsular, tal com es menciona en el Tractat d'Oriola, segons l'historiador andalusí del segle xiii Ibn Idharí: Oriola, Blntla (Villena o València), Alacant, Mula, Bigastro, Eyya (probablement Ojós) i Llorca. Durant el regnat conjunt d'Ègica i Vítiza, una flota romana d'Orient, que podria ser part de l'expedició de Lleonci II per alliberar Cartago del setge àrab del 697, va atacar el sud de la península Ibèrica i fou rebutjada per Teodomir. Després de la mort del rei Roderic a la Batalla de Guadalete va resistir els invasors àrabs i amazics, però finalment fou derrotat per Abd-al-Aziz ibn Mussa ibn Nussayr, amb qui va fer les paus amb el Tractat de Teodomir, signat a l'abril del 713 i confirmat a Bagdad pel mateix califa, a qui Tudmir va anar a veure. El va succeir al govern de la Cora de Tudmir el seu fill .
rdf:langString
Teodomiro (westgotisch: Theodemir oder Teudemir, arabisch: Tudmir; † 743) war ein westgotischer comes (Graf), der die Region im Südosten der Carthaginensis, d. h. die Region um Murcia, während der letzten Zeit des Westgotenreichs regierte. Nach der seit 711 erfolgten maurischen Eroberung der Iberischen Halbinsel konnte er seine Herrschaft im nun Reich Tudmir genannten Machtgebiet unter muslimischer Oberhoheit bewahren.
rdf:langString
Teodomiro (en árabe, تدمير, Tudmīr) fue un noble visigodo del siglo VIII con un gran patrimonio territorial en el sureste de la península ibérica, en torno a las actuales provincias de Alicante y Murcia, donde probablemente tuvo funciones administrativas durante el final del reino visigodo hispánico. Con la conquista árabe de la península tras el año 711, Teodomiro acordó con Abd al-Aziz ibn Musa, hijo del valí de Ifriqiya, en el pacto de Teodomiro, el respeto de sus propiedades y el de la población cristiana en un territorio en torno a siete ciudades, a cambio de su sumisión a los nuevos gobernantes islámicos. La localización no se conoce con certeza pero estaban ubicadas en el sureste peninsular en un ámbito más amplio que las actuales provincias de Alicante y de Murcia.
rdf:langString
Théodemir est un prince wisigoth, né en Espagne et mort vers 720. Il était, croit-on, fils ou gendre du roi Egiza. Commandant de la flotte des Wisigoths sous le règne de ce roi, il battit une flotte grecque qui ravageait les côtes de l’Espagne (665) et fit subir le même sort à une armée navale de musulmans sous la règne de Witiza (709). Sous Roderic, il assista à la fameuse défaite de Guadalete, qui livra l’Espagne méridionale aux musulmans, appelés dans la péninsule par le comte Julien (711), et parvint à sauver une partie de l’armée des Goths en se retirant au-delà de la sierra Morena, où il fut élu roi. Poursuivi par Abd-el-Aziz, fils de Moussa, il lutta longtemps avec avantage dans les montagnes, se fit complètement battre en descendant dans la plaine de Lorca, parvint à le jeter dans la ville forte d’Orihuela, s’y défendit vaillamment et conclut avec Abd-el-Aziz, en 713, un traité honorable et avantageux en vertu duquel il était, moyennant un léger tribut, reconnu souverain de la contrée qu’il occupait. Le calife Walid 1er ratifia ce traité et même exempta du tribut Théodemir, qui régna tranquillement jusqu’à sa mort. La province de Murcie a longtemps porté son nom.
rdf:langString
Theodemir or Theudimer (died 743) was a Visigothic comes (count) prominent in the southeast of Carthaginensis (the region around Murcia) during the last decades of the Visigothic kingdom and for several years after the Moorish conquest. He ruled seven cities in southeastern Spain, mentioned in the Treaty of Orihuela that was preserved by the Andalusian historian Ibn Adarí in the thirteenth century: Orihuela, Valentila (possibly an equivalent for Valencia), Alicante, Mula, Bigastro, Eyya (probably Ojós), and Lorca. Sometime probably during the joint reign of Egica and Wittiza, a Byzantine fleet raided the coasts of southern Iberia and was driven off by Theudimer. The dating of this event is disputed: it may have occurred as part of Leontios' expedition to relieve Carthage, under assault by the Arabs, in 697; perhaps later, around 702; or perhaps late in Wittiza's reign. What is almost universally accepted is that it was an isolated incident connected with other military activities (probably against the Arabs) and not an attempt to reestablish the province of Spania, lost in the 620s. As E. A. Thompson states, "We know nothing whatever of the context of this strange event." After the defeat of king Roderic at the Battle of Guadalete in 711 or 712, Theudimer resisted the invading Arabs, but he was eventually defeated in pitched battle and made peace with the Muslim emir Abd al-Aziz ibn Musa. "The text of the treaty he signed has been preserved in at least three separate sources, including a fourteenth-century biographical dictionary, and is dated to 5 April 713 (4 Recheb 94 AH)." The treaty allowed that Christians who submitted to Muslim rule ("the patronage of God") would be spared their lives and allowed to continue living with their families according to their mores and practising their Catholic faith in their churches, but they were required to pay a tribute per capita and to turn over any enemies of the conquerors to the government. The tribute consisted of one dinar, four measures (or jugfuls) each of wheat, barley, grape juice, and vinegar, plus two of honey and oil; and half this for slaves. Theudimer retained his land and his local authority. Theudimer later travelled to Damascus to have his treaty confirmed by the Umayyad Caliph. However, it is unknown how long this treaty lasted in practice, whether it continued until Theudimer's death (which is recorded in the Chronicle of 754) or after, or was cut short before his death. His prominence in the region is testified by the number of later Gothic nobles in the same region who tried to claim descent from him. The region itself was given the commemorative name Tudmir by the Arabs. Theudimer left a son, Athanagild, who was described as very wealthy by the Chronicle, but whether or not he was his successor is debated by scholars. If he did succeed, he would have done so around 740, but his fate is unknown and the region of Tudmir had lost its independence by the 780s.
rdf:langString
Теодемир (исп. Teodomiro; араб. تدمير) — вестготский вельможа в Испании, после арабского завоевания Пиренейского полуострова — правитель наследственного полу-независимого княжества (так называемого государства Теодемира). Теодемир командовал вестготским флотом и около 695 года одержал победу над греками, грабившими берега Южной Испании. В 709 году разбил флот мусульман. При короле Родерихе он стоял во главе войска в Андалузии, когда здесь высадились арабы, призванные графом Юлианом (711). Разбитый при Гвадалете, он с остатками войска удалился за Сьерра Морену, в Валенсию, где был избран королём. Узнав, что против него идёт Абд аль-Азиз, сын Мусы ибн Нусайра, Теодемир отступил в горы и сначала успешно боролся с арабами, но последние сумели выманить его из ущелий на равнину и нанесли ему жестокое поражение. Теодемир бежал и заперся в крепости Ориуэла. Благодаря военной хитрости он добился почётной капитуляции и заключил с арабами договор, по которому за небольшую дань был признан государем в своих владениях (713). Халиф Валид I не только признал этот договор, но даже освободил Теодемира от дани. Теодемир умер в 743 году. После 778 года его земли были присоединены к владениям Кордовского эмирата.
rdf:langString
Teodomiro (em latim: Theodomirus) ou Tudemir (em árabe: ثيوديمير; romaniz.: Tudmir) foi um conde visigótico do século VIII ativo na zona ao redor de Múrcia nos últimos anos do Reino Visigótico e por vários anos após a conquista pelo Califado Omíada. Controlou sete cidades no sudeste da Hispânia, citadas no , que foi preservado pelo historiador andalusino ibne Adari no século XIII: Oriola, Valentila (possivelmente Valência), Alicante, Mula, Bigastro, Eia ( provavelmente Ojós) e Lorca. Em algum momento, provavelmente durante o reinado conjunto de Égica (r. 687–702) e Vitiza (r. 694–710), uma frota bizantina invadiu as costas do sul da Hispânia e foi afastada por Teodomiro. A datação desse evento é contestada: pode ter ocorrido como parte da expedição de Leôncio para aliviar Cartago, então sob ataque dos árabes, em 697; talvez mais tarde, por volta de 702; ou talvez até mais tarde no reinado de Vitiza. O que é quase universalmente aceito é que foi um incidente isolado relacionado a outras atividades militares (provavelmente contra os árabes) e não uma tentativa de restabelecer a província da Espânia, perdida nos anos 620. Como E. A. Thompson afirma: "Não sabemos nada sobre o contexto desse evento estranho". Após a derrota do rei Rodrigo na Batalha de Guadalete em 711 ou 712, Teodomiro resistiu aos árabes invasores, mas acabou sendo derrotado numa batalha campal e fez as pazes com o emir muçulmano Abdalazize ibne Muça. "O texto do tratado que assinou foi preservado em pelo menos três fontes separadas, incluindo um dicionário biográfico do século XIV, e é datado de 5 de abril de 713 (4 Rexebe 94 AH)." Permitia que os cristãos submetidos teriam suas vidas poupadas e poderiam continuar vivendo com suas famílias segundo seus costumes e praticando sua fé em suas igrejas, mas eram obrigados a prestar tributo per capita e a entregar quaisquer inimigos ao governo. O tributo consistia em um dinar, quatro medidas (ou juguefuis) de trigo, cevada, vinho e vinagre, além de duas de mel e óleo; e metade disso de escravos. Teodomiro manteve sua terra e sua autoridade local. Teodomiro depois viajou para Damasco para ter seu tratado confirmado pelo califa. No entanto, não se sabe quanto tempo esse tratado durou na prática, se continuou até a morte de Teodomiro (que é registrada na Crônica de 754) ou depois, ou se foi interrompido antes. Seu destaque na região é testemunhado pelo número de nobres góticos posteriores na mesma região que tentaram reivindicar descendência dele. A própria região recebeu o nome comemorativo Tudemir pelos árabes. Teodomiro deixou um filho, , que foi descrito como muito rico pela Crônica, mas se era ou não seu sucessor é debatido por estudiosos. Se teve sucesso, o fez por volta de 740, mas seu destino é desconhecido e a região de Tudemir havia perdido sua independência nos anos 780.
xsd:nonNegativeInteger
6973