The Song of Hiawatha

http://dbpedia.org/resource/The_Song_of_Hiawatha an entity of type: Thing

『ハイアワサの歌』（ハイアワサのうた、The Song of Hiawatha）は、1855年に発表されたヘンリー・ワズワース・ロングフェローの叙事詩で、インディアンの英雄を謳った英雄譚である。 rdf:langString

«Песнь о Гайавате» (англ. The Song of Hiawatha) — классический памятник американской литературы, эпическая поэма Генри Уодсворта Лонгфелло, основанная на легендах индейцев народа оджибве. Впервые издана в США в ноябре 1855 года. rdf:langString

Pieśń o Hajawacie (The Song of Hiawatha) – epos amerykańskiego poety romantycznego Henry'ego Wadswortha Longfellowa, będący opracowaniem legend rdzennych mieszkańców Ameryki. Sam poeta uważał swoje dzieło za indiańską Eddę. Poemat opiera się na relacjach etnograficznych misjonarza Johna Heckeweldera. Poeta wykorzystał również twórczość Jane Johnston Schoolcraft. rdf:langString

Píseň o Hiawathovi (anglicky The Song of Hiawatha, v jiné verzi překladu Píseň o Hiawatě) je epická báseň Henryho Wadswortha Longfellowa z roku 1855, volně vycházející z mýtů a legend Odžibvejů, Irokézů a dalších severoamerických Indiánů. Longfellow prohlašoval za zdroj svého díla práce etnografa . Píseň o Hiawathovi nezachycuje autentickou podobu indiánských příběhů, mnohdy se jedná spíš o volnou inspiraci. Vychází z příběhů o odžibvejském hrdinovi Nanabozhovi, mikmackém Glooskapovi a irokézském Hiawathovi, inspiroval se i příběhem Tecumseha, reálného náčelníka Šóníů, který zemřel roku 1812. Všechny tyto indiánské hrdiny transformoval do postavy Hiawathy a přenesl do prostředí Odžibvejů. Indiánská slova, vyskytující se v textu Písně o Hiawathovi jsou vesměs odžibvejského původu. rdf:langString

Das Lied von Hiawatha (im englischen Original The Song of Hiawatha) ist ein langes Gedicht in Form eines Epos, verfasst von Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882). Es erzählt vom Leben des Indianers Hiawatha, der im 16. Jahrhundert gelebt hat. Nach einer Einleitung schildern 22 Abschnitte Hiawathas Leben von seiner Kindheit über seine Hochzeit mit Minnehaha bis zu seinem Tod. Dabei flocht Longfellow auch weitere Legenden der Indianer mit ein. Diese Dichtung Longfellows ist in der Sinfonie Aus der Neuen Welt von Antonín Dvořák musikalisch verarbeitet worden. rdf:langString

The Song of Hiawatha ("La kanto de Hiawatha") estas longa, populara versaĵo de 1855, verkita de Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882). Ĝi rakontas en formo de eposo pri mita indiana estro. La nomo estas la sama kiel tiu de Hiawatha, fama historia fondinto de la Irokeza Federacio, sed la rolulo havas apenaŭ ion komunan kun tiu krom la nomo kaj pli similas al Nanabozho, mistifikulo el indiana mitologio. La eposo rakontas en 22 sekcioj pri la naskiĝo de Hiawatha, infanaĝo ĉe sia avino Nokomis, geedziĝo kun Minnehaha ĝis lia morto. Dume Longfellow enplektis ankaŭ aliajn indianajn legendojn. rdf:langString

Le Chant de Hiawatha (Titre original : The Song of Hiawatha) est un poème épique en vers libres de Henry Wadsworth Longfellow, et est symbolique de la littérature américaine d'inspiration autochtone du XIXe siècle. Le poème, qui évoque la vie d'un autochtone du nom de Hiawatha, puise ses références dans les légendes et les histoires des peuples autochtones d'Amérique du Nord, particulièrement celles des Ojibwés du Michigan du Nord, du Wisconsin, et du Minnesota, réunies dans l'ouvrage Algic Researches and History, Condition and Prospects of the Indian Tribes of the United States de l'historien américain Henry Rowe Schoolcraft, explorateur pionnier et ethnographe. Il était de 1836 à 1841 responsable des affaires indiennes pour le Michigan. rdf:langString

The Song of Hiawatha is an 1855 epic poem in trochaic tetrameter by Henry Wadsworth Longfellow which features Native American characters. The epic relates the fictional adventures of an Ojibwe warrior named Hiawatha and the tragedy of his love for Minnehaha, a Dakota woman. Events in the story are set in the Pictured Rocks area of Michigan on the south shore of Lake Superior. Longfellow's poem is based on oral traditions surrounding the figure of Manabozho, but it also contains his own innovations. rdf:langString

La canzone di Hiawatha o Il canto di Hiawatha (The Song of Hiawatha) è un poema epico in tetrameri trocaici scritto da Henry Wadsworth Longfellow nel 1855 nel quale i personaggi sono nativi americani. L'epica racconta le avventure immaginarie di un guerriero Ojibway chiamato Hiawatha e la tragedia del suo amore per Minnehaha, una donna Dakota. La storia è ambientata nell'area del Michigan conosciuta come Pictured Rocks, sulla sponda meridionale del Lake Superior. Il poema è basato su tradizioni orali riguardanti la figura di Manabozho, ma contiene anche delle innovazioni dell'autore. rdf:langString

«Пісня про Гаява́ту» (англ. The Song of Hiawatha) — класична пам'ятка світової літератури пера американського поета та перекладача Генрі Лонгфелло. Її будова і віршований розмір (чотиристопний хорей) запозичені з карельського епосу «Калевала». rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Píseň o Hiawathovi

rdf:langString Das Lied von Hiawatha

rdf:langString The Song of Hiawatha

rdf:langString La canzone di Hiawatha

rdf:langString Le Chant de Hiawatha

rdf:langString ハイアワサの歌

rdf:langString Pieśń o Hajawacie

rdf:langString The Song of Hiawatha

rdf:langString Песнь о Гайавате

rdf:langString Пісня про Гаявату

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 449962

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1120209511

dbpprop:author

rdf:langString LONGFELLOW

dbpprop:title

rdf:langString Song of Hiawatha

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Píseň o Hiawathovi (anglicky The Song of Hiawatha, v jiné verzi překladu Píseň o Hiawatě) je epická báseň Henryho Wadswortha Longfellowa z roku 1855, volně vycházející z mýtů a legend Odžibvejů, Irokézů a dalších severoamerických Indiánů. Longfellow prohlašoval za zdroj svého díla práce etnografa . Píseň o Hiawathovi nezachycuje autentickou podobu indiánských příběhů, mnohdy se jedná spíš o volnou inspiraci. Vychází z příběhů o odžibvejském hrdinovi Nanabozhovi, mikmackém Glooskapovi a irokézském Hiawathovi, inspiroval se i příběhem Tecumseha, reálného náčelníka Šóníů, který zemřel roku 1812. Všechny tyto indiánské hrdiny transformoval do postavy Hiawathy a přenesl do prostředí Odžibvejů. Indiánská slova, vyskytující se v textu Písně o Hiawathovi jsou vesměs odžibvejského původu. Své dílo Longfellow sám označil za „indiánskou Eddu“, dílo bylo také velmi ovlivněno Kalevalou, konkrétně jejím německým překladem – Longfellow například použil ve své básni stejné metrum (nerýmovaný trochejský čtyřstopý verš). Báseň byla poprvé publikována 10. listopadu 1855 a měla okamžitý úspěch. V anglicky mluvícím světě je velmi známá, má doposud velký ohlas (Hiawathovi se stavějí sochy, je po něm pojmenován tzv. Hiawatha National Forest v Michiganu, ve městě v Minnesotě se každoročně od roku 1949 předvádí tzv. Song of Hiawatha Pageant, jakási rekonstrukce děje eposu, obdobně po je pojmenována celá řada míst v Minnesotě). Je také pokládána za americký . Byla také mnohokrát parodována. Druhá a třetí věta Novosvětské od Antonína Dvořáka jsou, jak sám skladatel připustil, inspirovány Písní o Hiawathovi. Do češtiny bylo dílo přeloženo čtyřikrát, z toho třikrát Josefem Václavem Sládkem (1869 – tato verze se nedochovala, 1872, 1909) a jednou Pavlem Eisnerem (první vydání 1952).

rdf:langString The Song of Hiawatha ("La kanto de Hiawatha") estas longa, populara versaĵo de 1855, verkita de Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882). Ĝi rakontas en formo de eposo pri mita indiana estro. La nomo estas la sama kiel tiu de Hiawatha, fama historia fondinto de la Irokeza Federacio, sed la rolulo havas apenaŭ ion komunan kun tiu krom la nomo kaj pli similas al Nanabozho, mistifikulo el indiana mitologio. La eposo rakontas en 22 sekcioj pri la naskiĝo de Hiawatha, infanaĝo ĉe sia avino Nokomis, geedziĝo kun Minnehaha ĝis lia morto. Dume Longfellow enplektis ankaŭ aliajn indianajn legendojn. La enplekto de aliaj legendoj, kaj ankaŭ la versa metriko memorigas pri la finna nacia eposo Kalevala, kiun Longfellow konis.

rdf:langString Das Lied von Hiawatha (im englischen Original The Song of Hiawatha) ist ein langes Gedicht in Form eines Epos, verfasst von Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882). Es erzählt vom Leben des Indianers Hiawatha, der im 16. Jahrhundert gelebt hat. Nach einer Einleitung schildern 22 Abschnitte Hiawathas Leben von seiner Kindheit über seine Hochzeit mit Minnehaha bis zu seinem Tod. Dabei flocht Longfellow auch weitere Legenden der Indianer mit ein. Eben das Einbringen weiterer Legenden, aber auch die Metrik des Werks erinnern an das finnische Nationalepos Kalevala. Eine Beeinflussung ist durchaus möglich, da Longfellow vermutlich einige Jahre vor dem Verfassen seines Gedichts etwas Finnisch gelernt und zudem später auch Zugang zu einer Übersetzung des finnischen Werks hatte. Diese Dichtung Longfellows ist in der Sinfonie Aus der Neuen Welt von Antonín Dvořák musikalisch verarbeitet worden. Der englische Komponist Samuel Coleridge-Taylor vertonte 1900 drei Szenen, nämlich Hiawathas Hochzeit, den Tod der Minnehaha und Hiawathas Fortgang in drei Kantaten für Orchester, Chor und Solisten. Walt Disney adaptierte die Figur 1937 für die Silly Symphonies in dem Zeichentrickfilm Little Hiawatha, in Deutschland bekannt unter dem Namen Klein Adlerauge. In der Heftreihe Micky Maus erschien in unregelmäßigen Abständen auch eine Comic-Serie gleichen Namens. 1972 ließ das Komponistenduo Chinn/Chapman Hiawatha in den Glam-Rock Song Wig-Wam Bam der englischen Gruppe Sweet mit einfließen. Auch Mike Oldfield benutzte 1978 Teile aus dem Hiawatha-Poem für sein Album Incantations.

rdf:langString Le Chant de Hiawatha (Titre original : The Song of Hiawatha) est un poème épique en vers libres de Henry Wadsworth Longfellow, et est symbolique de la littérature américaine d'inspiration autochtone du XIXe siècle. Le poème, qui évoque la vie d'un autochtone du nom de Hiawatha, puise ses références dans les légendes et les histoires des peuples autochtones d'Amérique du Nord, particulièrement celles des Ojibwés du Michigan du Nord, du Wisconsin, et du Minnesota, réunies dans l'ouvrage Algic Researches and History, Condition and Prospects of the Indian Tribes of the United States de l'historien américain Henry Rowe Schoolcraft, explorateur pionnier et ethnographe. Il était de 1836 à 1841 responsable des affaires indiennes pour le Michigan. Henry Longfellow a commencé l'écriture du poème le 25 juin 1854, l'a terminé le 29 mars 1855, et le poème fut publié le 10 novembre de la même année. Dès que le poème fut sorti, il devint très vite un succès auprès du public. Ce poème a, plus ou moins, inspiré les deuxième et troisième mouvements de la Symphonie du Nouveau Monde d'Antonín Dvořák. Dans un article publié le 15 décembre 1893 dans le New York Herald Tribune, Antonín Dvořák indique qu'il considère le deuxième mouvement comme « une étude pour une future œuvre, soit une cantate ou un opéra ... qui sera basée sur The Song of Hiawatha de Longfellow, » (bien qu'il n'écrivit jamais cette œuvre). Il précise également que le troisième mouvement scherzo est « inspiré d'une scène de fête dans Hiawatha pendant laquelle les Indiens dansent ». De larges extraits de ce poème sont chantés dans la deuxième partie de l'album Incantations de Mike Oldfield. Le final (Hiawatha's Departure) est d'abord chanté, avec quelques modifications dans le texte, suivi d'un extrait plus court de la partie XII (The Son of the Evening Star). Le poème a été adapté au cinéma en 1909 par William V. Ranous.

rdf:langString The Song of Hiawatha is an 1855 epic poem in trochaic tetrameter by Henry Wadsworth Longfellow which features Native American characters. The epic relates the fictional adventures of an Ojibwe warrior named Hiawatha and the tragedy of his love for Minnehaha, a Dakota woman. Events in the story are set in the Pictured Rocks area of Michigan on the south shore of Lake Superior. Longfellow's poem is based on oral traditions surrounding the figure of Manabozho, but it also contains his own innovations. Longfellow drew some of his material from his friendship with Ojibwe Chief Kahge-ga-gah-bowh, who would visit at Longfellow's home. He also had frequent encounters with Black Hawk and other Sauk people on Boston Common, and he drew from Algic Researches (1839) and other writings by Henry Rowe Schoolcraft, an ethnographer and United States Indian agent, and from Heckewelder's Narratives. In sentiment, scope, overall conception, and many particulars, Longfellow insisted, "I can give chapter and verse for these legends. Their chief value is that they are Indian legends." Longfellow had originally planned on following Schoolcraft in calling his hero Manabozho, the name in use at the time among the Ojibwe of the south shore of Lake Superior for a figure of their folklore who was a trickster and transformer. But he wrote in his journal entry for June 28, 1854: "Work at 'Manabozho;' or, as I think I shall call it, 'Hiawatha'—that being another name for the same personage." Longfellow was following Schoolcraft, but he was mistaken in thinking that the names were synonymous. The name Hiawatha is derived from a historical figure associated with the League of the Iroquois, then located in New York and Pennsylvania. The popularity of Longfellow's poem nevertheless led to the name "Hiawatha" becoming attached to a number of locales and enterprises in the Great Lakes region.

rdf:langString 『ハイアワサの歌』（ハイアワサのうた、The Song of Hiawatha）は、1855年に発表されたヘンリー・ワズワース・ロングフェローの叙事詩で、インディアンの英雄を謳った英雄譚である。

rdf:langString La canzone di Hiawatha o Il canto di Hiawatha (The Song of Hiawatha) è un poema epico in tetrameri trocaici scritto da Henry Wadsworth Longfellow nel 1855 nel quale i personaggi sono nativi americani. L'epica racconta le avventure immaginarie di un guerriero Ojibway chiamato Hiawatha e la tragedia del suo amore per Minnehaha, una donna Dakota. La storia è ambientata nell'area del Michigan conosciuta come Pictured Rocks, sulla sponda meridionale del Lake Superior. Il poema è basato su tradizioni orali riguardanti la figura di Manabozho, ma contiene anche delle innovazioni dell'autore. Le fonti di Longfellow per le leggende e l'etnografia del poema furono il capo Ojibway Kahge-ga-gah-bowh durante le sue visite alla casa di Longfellow, Falco Nero e altri indiani Sauk e Meskwaki incontrati a Boston Common, le Algic Researches (1839) e altri scritti dell'etnografo e agente indiano Henry Rowe Schoolcraft, e i testi di . Il poema di Longfellow è considerato, per il suo scopo, concetto e altri particolari, un'opera della letteratura romantica statunitense, non una rappresentazione della tradizione orale nativa americana.

rdf:langString «Песнь о Гайавате» (англ. The Song of Hiawatha) — классический памятник американской литературы, эпическая поэма Генри Уодсворта Лонгфелло, основанная на легендах индейцев народа оджибве. Впервые издана в США в ноябре 1855 года.

rdf:langString Pieśń o Hajawacie (The Song of Hiawatha) – epos amerykańskiego poety romantycznego Henry'ego Wadswortha Longfellowa, będący opracowaniem legend rdzennych mieszkańców Ameryki. Sam poeta uważał swoje dzieło za indiańską Eddę. Poemat opiera się na relacjach etnograficznych misjonarza Johna Heckeweldera. Poeta wykorzystał również twórczość Jane Johnston Schoolcraft.

rdf:langString «Пісня про Гаява́ту» (англ. The Song of Hiawatha) — класична пам'ятка світової літератури пера американського поета та перекладача Генрі Лонгфелло. Її будова і віршований розмір (чотиристопний хорей) запозичені з карельського епосу «Калевала». Була видана в США в листопаді 1855 року і відразу прийнята широким колом читачів. Відтоді її багаторазово перевидавали (за півроку після першого видання книгу перевидали 30 разів і переклали майже всіма європейськими мовами). Епічна поема Генрі Лонгфелло, в основі якої легенди індіанців ірокезів та оджибве. Лонгфелло назвав як джерела своєї поеми роботи етнографа Генрі Роу Скулкрафта (англ. Henry Rowe Schoolcraft), зокрема, книги «Алгікські Дослідження» (англ. Algic Researches) та «Історія, умови життя та перспективи індіанських племен США» (англ. History, Condition and Prospects of the Indian Tribes of the United States).

data from the linked data cloud