The Last Laugh (1924 film)
http://dbpedia.org/resource/The_Last_Laugh_(1924_film) an entity of type: Thing
Der letzte Mann (literalment, en català, 'L'últim home') és una pel·lícula muda alemanya dirigida per Friedrich Wilhelm Murnau el 1924.
rdf:langString
Der letzte Mann ist ein deutscher Stummfilm von Friedrich Wilhelm Murnau. Er hatte am 23. Dezember 1924 im Berliner Ufa-Palast am Zoo Premiere. Der Erfolg des Filmes brachte Murnau und mehreren der am Film Beteiligten internationale Anerkennung ein. Berühmt ist der Film auch für seinen Einsatz der Entfesselten Kamera sowie den fast vollständigen Verzicht auf Zwischentitel.
rdf:langString
Der letzte Mann 1924ko F. W. Murnau alemaniar zinema zuzendariaren film dramatikoa da, Nikolai Gogolen Shinel ipuinean oinarrituta.
rdf:langString
Le Dernier des hommes (en allemand : Der Letzte Mann) est un film muet du Kammerspiel réalisé par Friedrich Wilhelm Murnau, sorti en 1924 avec Emil Jannings dans le rôle-titre. C'est une « satire sociale amère et sarcastique ».
rdf:langString
《마지막 웃음》(Der Letzte Mann, The Last Laugh)은 독일에서 제작된 F.W. 무르나우 감독의 1924년 드라마 영화이다. 에밀 재닝스 등이 주연으로 출연하였고 등이 제작에 참여하였다.
rdf:langString
Der letzte Mann is een Duitse expressionistische film uit 1924 onder regie van Friedrich Wilhelm Murnau.
rdf:langString
Portier z hotelu Atlantic (niem. Der letzte Mann) – niemiecki film niemy z 1924 roku w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Uznawany za jeden z najwybitniejszych filmów kammerspielu.
rdf:langString
L'ultima risata (Der letzte Mann) è un film del 1924 diretto da Friedrich Wilhelm Murnau.
rdf:langString
Der letzte Mann (br: A última gargalhada / pt: O últimos dos homens) é um filme alemão de 1924, do gênero Kammerspiel, dirigido por Friedrich Wilhelm Murnau e escrito por .
rdf:langString
«Последний человек» (нем. Der letzte Mann, англ. The Last Laugh, в советском прокате — «Человек и ливрея») — немой экспрессионистский фильм, снятый в 1924 году Фридрихом Вильгельмом Мурнау. В главной роли престарелого портье снялся 40-летний Эмиль Яннингс. Операторская работа Карла Фройнда изобилует экспериментальными приёмами, многие из которых были использованы впервые (например, сползающая вниз шатающаяся камера, показывающая мир глазами пьяного портье).
rdf:langString
Sista skrattet (tyska: Der letzte Mann) är en tysk dramafilm från 1924 i regi av F.W. Murnau. För manus stod . I huvudrollerna ses Emil Jannings och Maly Delschaft. Filmen utmärker sig för den nästan totala avsaknaden av textrutor, och bidrog till att cementera Murnaus roll som en av de största företrädarna för den tyska expressionismen inom filmkonsten.
rdf:langString
«Остання людина» (нім. Der letzte Mann, в радянському прокаті «Людина і ліврея») — німий фільм у жанрі камершпіле, знятий у 1924 році Фрідріхом Вільгельмом Мурнау. В головній ролі знявся Еміль Яннінгс. Операторська робота Карла Фройнда насичена експериментальними прийомами, багато з яких були використані вперше (наприклад, зйомки під різними кутами, або камера, що хитається і сповзає донизу, показуючи світ очима п'яного портьє).
rdf:langString
Der letzte Mann (La lasta homo) estas germana muta filmo de 1924 reĝisorita de la germana reĝisoro F. W. Murnau el scenaro verkita de Carl Mayer. En la filmo stelulas Emil Jannings and Maly Delschaft. Stephen Brockmann resumis la intrigon de la filmo kiel, "sennoma hotela pordisto perdas sian laborpostenon". Temas pri kinarta ekzemplo de Kammerspielfilm aŭ "ĉambro-drama" ĝenro, kiu sekvas la stilon de mallongaj, disaj montroj de malalt- al mez-klasa vivo kiuj emfazas la psikologion de la roluloj pli ol la scenejoj kaj la agado.
rdf:langString
El último (título original: Der Letzte Mann, cuya traducción sería El último hombre) es una película muda alemana de 1924 dirigida por F. W. Murnau, su decimoquinto largometraje. Con un guion escrito por Carl Mayer, está inspirado en el cuento El capote, de Nikolái Gógol.
rdf:langString
The Last Laugh (German: Der letzte Mann, transl. The Last Man) is a 1924 German silent film directed by German director F. W. Murnau from a screenplay written by Carl Mayer. The film stars Emil Jannings and Maly Delschaft. In 1955, the film was remade starring Hans Albers. The film was voted number 11 on the prestigious Brussels 12 list at the 1958 World Expo.
rdf:langString
rdf:langString
Der letzte Mann
rdf:langString
Der letzte Mann (1924)
rdf:langString
Der letzte Mann
rdf:langString
Der Letzte Mann
rdf:langString
Der letzte Mann
rdf:langString
Le Dernier des hommes
rdf:langString
L'ultima risata
rdf:langString
마지막 웃음
rdf:langString
Der letzte Mann (1924)
rdf:langString
Portier z hotelu Atlantic
rdf:langString
The Last Laugh (1924 film)
rdf:langString
Der letzte Mann
rdf:langString
Последний человек (фильм)
rdf:langString
Sista skrattet
rdf:langString
Остання людина (фільм)
rdf:langString
The Last Laugh
rdf:langString
Der letzte Mann
rdf:langString
The Last Laugh
rdf:langString
Der letzte Mann
xsd:integer
45488
xsd:integer
1117153698
rdf:langString
Germany
rdf:langString
Universal Pictures
rdf:langString
UFA
xsd:integer
15064
rdf:langString
Der_letzte_Mann
<second>
5400.0
rdf:langString
rdf:langString
Maly Delschaft
rdf:langString
Max Hiller
rdf:langString
The Last Laugh
rdf:langString
Der letzte Mann (literalment, en català, 'L'últim home') és una pel·lícula muda alemanya dirigida per Friedrich Wilhelm Murnau el 1924.
rdf:langString
Der letzte Mann ist ein deutscher Stummfilm von Friedrich Wilhelm Murnau. Er hatte am 23. Dezember 1924 im Berliner Ufa-Palast am Zoo Premiere. Der Erfolg des Filmes brachte Murnau und mehreren der am Film Beteiligten internationale Anerkennung ein. Berühmt ist der Film auch für seinen Einsatz der Entfesselten Kamera sowie den fast vollständigen Verzicht auf Zwischentitel.
rdf:langString
Der letzte Mann (La lasta homo) estas germana muta filmo de 1924 reĝisorita de la germana reĝisoro F. W. Murnau el scenaro verkita de Carl Mayer. En la filmo stelulas Emil Jannings and Maly Delschaft. Stephen Brockmann resumis la intrigon de la filmo kiel, "sennoma hotela pordisto perdas sian laborpostenon". Temas pri kinarta ekzemplo de Kammerspielfilm aŭ "ĉambro-drama" ĝenro, kiu sekvas la stilon de mallongaj, disaj montroj de malalt- al mez-klasa vivo kiuj emfazas la psikologion de la roluloj pli ol la scenejoj kaj la agado. Tiu ĝenro klopodis eviti la uzadon de intertekstoj de parolata dialogo aŭ priskribo kio estas karaktera trajto de plej mutaj filmoj, en la intenco ke la vido mem havigu plej el la signifo. Brita filmo The Blackguard estis produktorita en la Babelsberg Studioj en Potsdam, kie Alfred Hitchcock, estante scenaristo, rigardis parton de la farado de la filmo de Murnau nome Der letzte Mann (1924). Li estis impresita per la laboro de Murnau kaj poste uzis multajn el liaj teknikoj por la scendesegnado en siaj propraj produktaĵoj. En 1955, estis refilmo en kiu stelulis Hans Albers kaj Romy Schneider.
rdf:langString
Der letzte Mann 1924ko F. W. Murnau alemaniar zinema zuzendariaren film dramatikoa da, Nikolai Gogolen Shinel ipuinean oinarrituta.
rdf:langString
El último (título original: Der Letzte Mann, cuya traducción sería El último hombre) es una película muda alemana de 1924 dirigida por F. W. Murnau, su decimoquinto largometraje. Con un guion escrito por Carl Mayer, está inspirado en el cuento El capote, de Nikolái Gógol. La historia trata sobre cómo un viejo portero de un lujoso hotel (interpretado por Emil Jannings), orgulloso de su trabajo y respetado por todos en su barrio, es bruscamente reasignado a mozo de los lavabos debido a su avanzada edad. Privado de su antiguo trabajo y del uniforme que le identifica, intenta ocultar su nueva condición robándose el uniforme y llevándoselo puesto solo cuando se presenta en su vecindad. Un día, la verdad se pone al descubierto, y su vida empieza a desintegrarse. La película pertenece al movimiento cinematográfico Kammerspielfilm, correspondiente a la tendencia expresionista, que se origina bajo la influencia de Max Reinhardt y su Kammerspiele (representación de cámara). El movimiento trató de evitar intertítulos (rótulos) de diálogo hablado o descripción que caracterizaban a la mayoría de las películas mudas, con la creencia de que los mismos elementos visuales deberían llevar la mayor parte del significado.
rdf:langString
Le Dernier des hommes (en allemand : Der Letzte Mann) est un film muet du Kammerspiel réalisé par Friedrich Wilhelm Murnau, sorti en 1924 avec Emil Jannings dans le rôle-titre. C'est une « satire sociale amère et sarcastique ».
rdf:langString
The Last Laugh (German: Der letzte Mann, transl. The Last Man) is a 1924 German silent film directed by German director F. W. Murnau from a screenplay written by Carl Mayer. The film stars Emil Jannings and Maly Delschaft. Stephen Brockmann summarized the film's plot as, "a nameless hotel doorman loses his job". It is a cinematic example of the Kammerspielfilm or "chamber-drama" genre, which follows the style of short, sparse plays of lower middle-class life that emphasized the psychology of the characters rather than the sets and action. The genre tried to avoid the intertitles (title cards) of spoken dialogue or description that characterize most silent films, in the belief that the visuals themselves should carry most of the meaning. In 1955, the film was remade starring Hans Albers. The film was voted number 11 on the prestigious Brussels 12 list at the 1958 World Expo.
rdf:langString
《마지막 웃음》(Der Letzte Mann, The Last Laugh)은 독일에서 제작된 F.W. 무르나우 감독의 1924년 드라마 영화이다. 에밀 재닝스 등이 주연으로 출연하였고 등이 제작에 참여하였다.
rdf:langString
Der letzte Mann is een Duitse expressionistische film uit 1924 onder regie van Friedrich Wilhelm Murnau.
rdf:langString
Portier z hotelu Atlantic (niem. Der letzte Mann) – niemiecki film niemy z 1924 roku w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Uznawany za jeden z najwybitniejszych filmów kammerspielu.
rdf:langString
L'ultima risata (Der letzte Mann) è un film del 1924 diretto da Friedrich Wilhelm Murnau.
rdf:langString
Der letzte Mann (br: A última gargalhada / pt: O últimos dos homens) é um filme alemão de 1924, do gênero Kammerspiel, dirigido por Friedrich Wilhelm Murnau e escrito por .
rdf:langString
«Последний человек» (нем. Der letzte Mann, англ. The Last Laugh, в советском прокате — «Человек и ливрея») — немой экспрессионистский фильм, снятый в 1924 году Фридрихом Вильгельмом Мурнау. В главной роли престарелого портье снялся 40-летний Эмиль Яннингс. Операторская работа Карла Фройнда изобилует экспериментальными приёмами, многие из которых были использованы впервые (например, сползающая вниз шатающаяся камера, показывающая мир глазами пьяного портье).
rdf:langString
Sista skrattet (tyska: Der letzte Mann) är en tysk dramafilm från 1924 i regi av F.W. Murnau. För manus stod . I huvudrollerna ses Emil Jannings och Maly Delschaft. Filmen utmärker sig för den nästan totala avsaknaden av textrutor, och bidrog till att cementera Murnaus roll som en av de största företrädarna för den tyska expressionismen inom filmkonsten.
rdf:langString
«Остання людина» (нім. Der letzte Mann, в радянському прокаті «Людина і ліврея») — німий фільм у жанрі камершпіле, знятий у 1924 році Фрідріхом Вільгельмом Мурнау. В головній ролі знявся Еміль Яннінгс. Операторська робота Карла Фройнда насичена експериментальними прийомами, багато з яких були використані вперше (наприклад, зйомки під різними кутами, або камера, що хитається і сповзає донизу, показуючи світ очима п'яного портьє).
<minute>
90.0
xsd:nonNegativeInteger
19010
xsd:string
0015064
xsd:double
5400.0
