The Hebrides (overture)
http://dbpedia.org/resource/The_Hebrides_(overture) an entity of type: Thing
La obertura Las Hébridas (en alemán: Die Hebriden, también conocida como La gruta de Fingal o Die Fingalshöhle) es una obra compuesta por Felix Mendelssohn en 1830. Toma el sobrenombre de la Gruta de Fingal, ubicada en Staffa, una de las islas Hébridas en la costa de Escocia. Pese a su nombre de "Obertura", la obra es independiente y más bien es catalogada como poema sinfónico. Convertido en una pieza frecuente del repertorio orquestal. Mendelssohn dedicó su obra al rey Federico Guillermo IV de Prusia, en aquel entonces Príncipe de Prusia.
rdf:langString
L'ouverture in si minore Le Ebridi (tedesco: Die Hebriden), op. 26, nota anche come La grotta di Fingal (Die Fingalshöhle), fu composta da Felix Mendelssohn nel 1830. Il pezzo fu ispirato dalla visita di Mendelssohn alla grotta di Fingal sull'isola di Staffa (8 agosto 1829), che si trova nell'arcipelago delle Ebridi al largo della costa occidentale della Scozia. Come era comune in epoca romantica, questa non è un'Ouverture nel senso che precede una commedia o opera; si tratta di una Ouverture da concerto, una composizione musicale a sé stante, divenuta parte del repertorio orchestrale standard. Il pezzo fu dedicato al re Federico Guglielmo IV di Prussia (allora principe ereditario di Prussia).
rdf:langString
『フィンガルの洞窟』（フィンガルのどうくつ）作品26は、フェリックス・メンデルスゾーンが1830年に作曲した演奏会用序曲である。原題は『ヘブリディーズ諸島』（ドイツ語: Die Hebriden）であるが、日本語では通称の『フィンガルの洞窟』の方が多く用いられる。ロ短調の序奏なしのソナタ形式で作曲されている。現在に至るまで、オーケストラの標準的なレパートリーとして盛んに演奏されている。
rdf:langString
Die Hebriden op. 26 (La Hebridoj) aŭ Hebrido-uverturo estas koncertuverturo de Felix Mendelssohn Bartholdy. Mendelssohn komponis la verkon en la jaro 1829. La inspiron pri tio li ricevis dum vojaĝo al Londono, kiam li je ĉi tiu okazo kune kun la poeto Karl Klingemann amikigita kun li vizitis la 7-an de aŭgusto 1829 la kavon de Fingal sur la skotlanda insulo . Ĉar la unua versio lin pensigis pli pri „kontrapunkto“ ol pri „fiŝoleo kaj mevoj“, li prilaboris la verkon en 1831 (post prezentado en Londono) kaj pluan fojon novembre 1833. La unua prezentado okazis la 10-an de januaro 1833 direktate de la komponisto en Berlino.
rdf:langString
Die Hebriden oder Die Fingalshöhle (Fingal’s Cave) op. 26 (MWV P 7) ist eine Konzert-Ouvertüre von Felix Mendelssohn Bartholdy. Der Name bezieht sich auf die Hebriden, eine 50 Kilometer vor der Nordwestküste Schottlands gelegene Inselgruppe. Das Werk wurde ein Erfolg, besonders bei den Briten, und selbst der zu antisemitischen Tendenzen neigende Richard Wagner lobte den aus der jüdischen Familie Mendelssohn stammenden Komponisten als „erstklassigen Landschaftsmaler“.
rdf:langString
Les Hébrides ou La Grotte de Fingal, opus 26, initialement intitulée L'Île solitaire, est une ouverture composée par Felix Mendelssohn au cours de l'hiver 1830-1831 à Rome. Le thème de cette pièce symphonique, élaboré en Écosse durant l'été 1829, évoque le souvenir d'une excursion que le compositeur avait faite à l'île de Staffa, où se trouve la célèbre grotte de Fingal. L'œuvre fut remaniée à Paris en 1832 et prit alors son titre définitif.
rdf:langString
The Hebrides (/ˈhɛbrɪdiːz/; German: Die Hebriden) is a concert overture that was composed by Felix Mendelssohn in 1830, revised in 1832, and published the next year as Mendelssohn's Op. 26. Some consider it an early tone poem. Being a concert overture, The Hebrides does not precede a play or opera, but is instead a standalone composition in a form common for the Romantic period. Dedicated to Frederick William IV of Prussia, then Crown Prince of Prussia, the B minor work became part of the standard orchestral repertoire and retains this position to the present day.
rdf:langString
Hebrydy (niem. Die Hebriden) – uwertura koncertowa h-moll, opus 26 (MWV P 7), znana też jako Grota Fingala, skomponowana przez Feliksa Mendelssohna. Napisana została w 1830 roku, a inspirowana była przez pieczarę zwaną Grotą Fingala na wyspie Staffa, wchodzącą w skład archipelagu Hebrydy znajdującego się u szkockich wybrzeży. Utwór został zadedykowany królowi Fryderykowi Wilhemowi IV Pruskiemu. Utwór wykorzystuje standardową instrumentację, a trwa około jedenastu minut. Oryginał rękopisu dzieła przechowywany jest w Bodleian Library, w Oksfordzie.
rdf:langString
A abertura As Hébridas (em alemão: Die Hebriden), Opus 26, também conhecida como A gruta de Fingal (Die Fingalshöhle), é um poema sinfónico composto por Felix Mendelssohn em 1830. O seu nome provém da Gruta de Fingal, em , uma das ilhas Hébridas Interiores, na costa da Escócia. Pese o nome de "Abertura", a obra é independente, e converteu-se numa peça frequente do repertório orquestral. Mendelssohn dedicou a obra ao rei Frederico Guilherme IV da Prússia, então Príncipe da Prússia. O manuscrito autógrafo é conservado na Biblioteca Bodleiana, em Oxford.
rdf:langString
Увертюра «Гебриды, или Фингалова пещера» си минор, соч. 26 — концертная увертюра Феликса Мендельсона. Первая редакция была написана композитором после посещения 8 августа 1829 г. Фингаловой пещеры на острове Стаффа из группы Внутренних Гебрид возле западного побережья Шотландии. Мендельсон был приглашён в Великобританию в возрасте 20 лет, в ходе путешествия посетил и Шотландию, где им была написана Симфония № 3 («Шотландская»). Из путешествия он отправил родным открытку с первой фразой увертюры, написав сестре Фанни: «Для того, чтобы показать, сколь сильно впечатлили меня Гебриды, шлю тебе музыку, которая пришла там в мою голову», — любопытно, что открытка была отправлена за день до посещения Фингаловой пещеры. На тот момент пещера, знаменитая своими базальтовыми колоннами, составляла окол
rdf:langString
Hebriderna (Fingalsgrottan) är en konsertouvertyr, op. 26 av Felix Mendelssohn. År 1829 gjorde Mendelssohn tillsammans med sin vän Karl Klingemann en resa till Skottland. Under resan började han komponera sin tredje symfoni (den skotska). Efter ett besök på ögruppen Hebriderna, den lilla ön Staffa och dess sevärdhet Fingals grotta skrev Mendelssohn hem till sin syster 1 augusti 1829:
rdf:langString
rdf:langString
Die Hebriden
rdf:langString
Die Hebriden (Mendelssohn)
rdf:langString
Las Hébridas (Mendelssohn)
rdf:langString
Les Hébrides (Mendelssohn)
rdf:langString
Le Ebridi
rdf:langString
フィンガルの洞窟 (メンデルスゾーン)
rdf:langString
Hebrydy (Mendelssohn)
rdf:langString
As Hébridas (Mendelssohn)
rdf:langString
The Hebrides (overture)
rdf:langString
Фингалова пещера (увертюра)
rdf:langString
Hebriderna (ouvertyr)
rdf:langString
Die Hebriden
rdf:langString
The Hebrides
xsd:integer
4072912
xsd:integer
1108812296
xsd:integer
26
xsd:gMonthDay
--08-01
rdf:langString
Hebrides Overture
xsd:double
1.5
rdf:langString
The Hebrides, Op.26
rdf:langString
Die Hebriden oder Die Fingalshöhle (Fingal’s Cave) op. 26 (MWV P 7) ist eine Konzert-Ouvertüre von Felix Mendelssohn Bartholdy. Der Name bezieht sich auf die Hebriden, eine 50 Kilometer vor der Nordwestküste Schottlands gelegene Inselgruppe. Mendelssohn begann dieses Werk im Jahre 1829. Die Anregung dazu erhielt er auf einer Reise nach England und Schottland, als er bei dieser Gelegenheit mit dem mit ihm befreundeten Dichter Karl Klingemann am 7. August 1829 die Fingalshöhle auf der schottischen Insel Staffa besuchte, und dabei auch eine Bleistiftzeichnung der Landschaft anfertigte. Die Komposition liegt in drei Fassungen vor. Die erste Fassung, die den Titel Die einsame Insel trug, wurde im Dezember 1830 in Paris abgeschlossen, aber nicht aufgeführt, da sie den Komponisten eher an „Kontrapunkt“ als an „Tran und Möwen“ erinnerte. Er überarbeitete das Werk im Februar 1832 in Rom. Diese Fassung gelangte erstmals am 14. Mai 1832 unter der Leitung von Thomas Attwood in London zur Aufführung. Kurz danach überarbeitete Mendelssohn das Werk ein weiteres Mal. Die Erstaufführung der endgültigen Fassung fand am 10. Januar 1833 unter der Leitung des Komponisten in Berlin statt. Das Werk wurde ein Erfolg, besonders bei den Briten, und selbst der zu antisemitischen Tendenzen neigende Richard Wagner lobte den aus der jüdischen Familie Mendelssohn stammenden Komponisten als „erstklassigen Landschaftsmaler“.
rdf:langString
Die Hebriden op. 26 (La Hebridoj) aŭ Hebrido-uverturo estas koncertuverturo de Felix Mendelssohn Bartholdy. Mendelssohn komponis la verkon en la jaro 1829. La inspiron pri tio li ricevis dum vojaĝo al Londono, kiam li je ĉi tiu okazo kune kun la poeto Karl Klingemann amikigita kun li vizitis la 7-an de aŭgusto 1829 la kavon de Fingal sur la skotlanda insulo . Ĉar la unua versio lin pensigis pli pri „kontrapunkto“ ol pri „fiŝoleo kaj mevoj“, li prilaboris la verkon en 1831 (post prezentado en Londono) kaj pluan fojon novembre 1833. La unua prezentado okazis la 10-an de januaro 1833 direktate de la komponisto en Berlino. La verko fariĝis sukcesa, precipe ĉe la britoj, kaj eĉ la kontraŭjudisma komponisto Richard Wagner laŭdis la komponiston Mendelssohn, deveninta el juda familio, kiel „unuaranga pejzaĝopentristo“.
rdf:langString
La obertura Las Hébridas (en alemán: Die Hebriden, también conocida como La gruta de Fingal o Die Fingalshöhle) es una obra compuesta por Felix Mendelssohn en 1830. Toma el sobrenombre de la Gruta de Fingal, ubicada en Staffa, una de las islas Hébridas en la costa de Escocia. Pese a su nombre de "Obertura", la obra es independiente y más bien es catalogada como poema sinfónico. Convertido en una pieza frecuente del repertorio orquestal. Mendelssohn dedicó su obra al rey Federico Guillermo IV de Prusia, en aquel entonces Príncipe de Prusia.
rdf:langString
Les Hébrides ou La Grotte de Fingal, opus 26, initialement intitulée L'Île solitaire, est une ouverture composée par Felix Mendelssohn au cours de l'hiver 1830-1831 à Rome. Le thème de cette pièce symphonique, élaboré en Écosse durant l'été 1829, évoque le souvenir d'une excursion que le compositeur avait faite à l'île de Staffa, où se trouve la célèbre grotte de Fingal. L'œuvre fut remaniée à Paris en 1832 et prit alors son titre définitif. Les idées musicales de ce morceau en si mineur nous font partager la mélancolie des paysages écossais et des lieux qui inspirèrent les poèmes de McPherson, ainsi que les récits de Walter Scott. Cependant, cette œuvre n'a rien d'une musique descriptive. Elle relève, selon Marc Vignal, d'« une vision impressionniste avant la lettre » et constitue comme « le premier grand tableau marin de la musique romantique ». La première représentation de l'œuvre eut lieu à Londres, le 14 mai 1832, sous la direction du compositeur. Son exécution dure approximativement 10 minutes.
rdf:langString
The Hebrides (/ˈhɛbrɪdiːz/; German: Die Hebriden) is a concert overture that was composed by Felix Mendelssohn in 1830, revised in 1832, and published the next year as Mendelssohn's Op. 26. Some consider it an early tone poem. It was inspired by one of Mendelssohn's trips to the British Isles, specifically an 1829 excursion to the Scottish island of Staffa, with its basalt sea cave known as Fingal's Cave. It was reported that the composer immediately jotted down the opening theme for his composition after seeing the island. He at first called the work To the Lonely Island or Zur einsamen Insel, but then settled on the present title. However, in 1834, the year after the first publication, Breitkopf & Härtel issued an edition with the name Fingalshöhle (Fingal's Cave) and this title stuck, causing some confusion. Being a concert overture, The Hebrides does not precede a play or opera, but is instead a standalone composition in a form common for the Romantic period. Dedicated to Frederick William IV of Prussia, then Crown Prince of Prussia, the B minor work became part of the standard orchestral repertoire and retains this position to the present day. As an indication of the esteem in which it is held by musicians, Johannes Brahms once said "I would gladly give all I have written, to have composed something like the Hebrides Overture".
rdf:langString
L'ouverture in si minore Le Ebridi (tedesco: Die Hebriden), op. 26, nota anche come La grotta di Fingal (Die Fingalshöhle), fu composta da Felix Mendelssohn nel 1830. Il pezzo fu ispirato dalla visita di Mendelssohn alla grotta di Fingal sull'isola di Staffa (8 agosto 1829), che si trova nell'arcipelago delle Ebridi al largo della costa occidentale della Scozia. Come era comune in epoca romantica, questa non è un'Ouverture nel senso che precede una commedia o opera; si tratta di una Ouverture da concerto, una composizione musicale a sé stante, divenuta parte del repertorio orchestrale standard. Il pezzo fu dedicato al re Federico Guglielmo IV di Prussia (allora principe ereditario di Prussia).
rdf:langString
『フィンガルの洞窟』（フィンガルのどうくつ）作品26は、フェリックス・メンデルスゾーンが1830年に作曲した演奏会用序曲である。原題は『ヘブリディーズ諸島』（ドイツ語: Die Hebriden）であるが、日本語では通称の『フィンガルの洞窟』の方が多く用いられる。ロ短調の序奏なしのソナタ形式で作曲されている。現在に至るまで、オーケストラの標準的なレパートリーとして盛んに演奏されている。
rdf:langString
Увертюра «Гебриды, или Фингалова пещера» си минор, соч. 26 — концертная увертюра Феликса Мендельсона. Первая редакция была написана композитором после посещения 8 августа 1829 г. Фингаловой пещеры на острове Стаффа из группы Внутренних Гебрид возле западного побережья Шотландии. Мендельсон был приглашён в Великобританию в возрасте 20 лет, в ходе путешествия посетил и Шотландию, где им была написана Симфония № 3 («Шотландская»). Из путешествия он отправил родным открытку с первой фразой увертюры, написав сестре Фанни: «Для того, чтобы показать, сколь сильно впечатлили меня Гебриды, шлю тебе музыку, которая пришла там в мою голову», — любопытно, что открытка была отправлена за день до посещения Фингаловой пещеры. На тот момент пещера, знаменитая своими базальтовыми колоннами, составляла около 11 м в высоту и более 60 м в глубину. Работа композитора над увертюрой продолжалась в 1830 г. во время его пребывания в Италии и была закончена 16 декабря 1830 г. — современный шотландский автор усматривает в этой дате особый смысл, поскольку именно в этот день солнце располагается над горизонтом таким образом, что его лучи могут полностью осветить пещеру. Изначально пьеса получила название «Одинокий остров» (нем. Die einsame Insel) и посвящение кронпринцу Пруссии (будущему королю Фридриху Вильгельму IV). Закончив переработку сочинения в июне 1832 г., Мендельсон переозаглавил её, написав на партитуре «Фингалова пещера» (англ. Fingal’s Cave), а на оркестровых партиях — «Гебриды» (нем. Die Hebriden). Первое из названий было использовано при премьерном исполнении увертюры, которое состоялась 14 мая 1832 г. в Лондоне. По мнению музыковеда В. Конен, «Гебриды» — самая яркая из шести увертюр Мендельсона, которые вообще заложили традицию увертюры как особого жанра программной симфонической музыки: «Северный морской пейзаж вначале трактован композитором элегически. Но постепенно музыка приобретает драматизм и динамичность». Увертюра написана в сонатной форме для 2 флейт, 2 гобоев, 2 кларнетов, 2 фаготов, 2 валторн, 2 труб, литавр и струнных. Продолжительность звучания — 10,5 — 11 минут.
rdf:langString
Hebrydy (niem. Die Hebriden) – uwertura koncertowa h-moll, opus 26 (MWV P 7), znana też jako Grota Fingala, skomponowana przez Feliksa Mendelssohna. Napisana została w 1830 roku, a inspirowana była przez pieczarę zwaną Grotą Fingala na wyspie Staffa, wchodzącą w skład archipelagu Hebrydy znajdującego się u szkockich wybrzeży. Utwór został zadedykowany królowi Fryderykowi Wilhemowi IV Pruskiemu. Mendelssohn pierwszą swoją podróż do Anglii odbył w roku 1829. Podczas tej podróży zaliczył także Szkocję, gdzie skomponował swoją III Symfonię, znaną jako Symfonia Szkocka. Przy tej okazji odwiedził Hebrydy podczas sztormu nocnego i wszedł do morskiej jaskini na wyspie Staffa, gdzie zainspirowała go Grota Fingala, popularna turystyczna atrakcja. Sklepienie groty wznosiło się w owym czasie 12 metrów nad poziomem wody, a głębokość wody przekraczała 60 m. Grota zawierała kolorowe bazaltowe filary. Został tak poruszony, że natychmiast sięgnął po kartkę i zaczął komponować otwierający temat uwertury. Wysłał to swojej siostrze Fanny Mendelssohn. Dzieło zostało ukończone 16 grudnia 1830 roku. Początkowo nosiło tytuł Die einsame Insel (Samotna wyspa). Później jednak Mendelssohn zrewidował partyturę, ukończył ją ostatecznie 20 czerwca, 1832 roku i zatytułował na nowo utwór Die Hebriden (Hebrydy). Oprócz tego w odniesieniu do tego utworu Mendelssohn stosował również tytuł Grota Fingala. Premiera uwertury odbyła się 14 maja, 1832 roku w Londynie. Utwór, pomimo iż został zaklasyfikowany jako uwertura, według pierwotnych zamierzeń kompozytora miał być kompletnym dziełem. Nie opowiada żadnej historii i dlatego nie zawiera treści pozamuzycznej; zamiast tego utwór opisuje nastrój i niejako ustawia przed słuchaczem scenę. Jest jednym z pierwszych muzycznych utworów, który to stosuje. Uwertura stanowiona jest przez dwa podstawowe tematy, temat otwierający został napisany jeszcze podczas wizyty Mendelssohna w Grocie Fingala i grany jest początkowo na altówce, wiolonczeli i fagot. Temat liryczny, oddający moc i oszałamiający urok pieczary, został zamierzony dla rozwinięcia uczucia samotności i pozostawienia samemu sobie. Tymczasem drugi temat pokazuje ruch morza i kłębiące się fale. Uwertura stosuje standardową formę i zawiera kody zakończenia, gdzie element rekapitulacji należy do oryginalnego tematu. Utwór wykorzystuje standardową instrumentację, a trwa około jedenastu minut. Oryginał rękopisu dzieła przechowywany jest w Bodleian Library, w Oksfordzie.
rdf:langString
A abertura As Hébridas (em alemão: Die Hebriden), Opus 26, também conhecida como A gruta de Fingal (Die Fingalshöhle), é um poema sinfónico composto por Felix Mendelssohn em 1830. O seu nome provém da Gruta de Fingal, em , uma das ilhas Hébridas Interiores, na costa da Escócia. Pese o nome de "Abertura", a obra é independente, e converteu-se numa peça frequente do repertório orquestral. Mendelssohn dedicou a obra ao rei Frederico Guilherme IV da Prússia, então Príncipe da Prússia. Mendelssohn viajou para Inglaterra pela primeira vez por convite de um alemão, por motivo de seu vigésimo aniversário. Depois da viagem por Inglaterra, o compositor passou na Escócia, onde compôs a famosa sinfonia n.º 3, dita "Escocesa". Durante estas viagens pelo país, visitou as Hébridas e em particular a ilha de , onde descobriu a Gruta de Fingal, já um atractivo turístico. Naquela época a caverna tinha aproximadamente 11 metros de altura e 60 de profundidade, e continha coloridos pilares de basalto. De imediato começou a escrever o que depois se converteria no tema inicial da obra, e enviou-a à sua irmã, Fanny Mendelssohn, numa carta onde afirmava: "Para lograr que compreendas até que ponto me afectaram as Hébridas, envio-te o seguinte, que veio lá à minha cabeça". O compositor terminou a obra em 16 de dezembro de 1830, e intitulou-a originalmente Die einsame Insel, "A ilha solitária". No entanto, Mendelssohn reviu depois a partitura, que voltou a dar por finalizada em 20 de junho de 1832, e reintitulou-a Die Hebriden, "As Hébridas". O título "A Gruta de Fingal" também faz a sua aparição na partitura. A obra estreou em 14 de maio de 1832 em Londres, num concerto onde também se interpretou a abertura de Mendelssohn Sonho de uma Noite de Verão. O manuscrito autógrafo é conservado na Biblioteca Bodleiana, em Oxford.
rdf:langString
Hebriderna (Fingalsgrottan) är en konsertouvertyr, op. 26 av Felix Mendelssohn. År 1829 gjorde Mendelssohn tillsammans med sin vän Karl Klingemann en resa till Skottland. Under resan började han komponera sin tredje symfoni (den skotska). Efter ett besök på ögruppen Hebriderna, den lilla ön Staffa och dess sevärdhet Fingals grotta skrev Mendelssohn hem till sin syster 1 augusti 1829: Det "bifogade" var det som senare blev de tio första takterna av ouvertyren. 16 december 1830 var kompositionen klar under namnet Die einsame Insel (Den ensamma ön). Två år senare fick ouvertyren sin slutliga form och namnet ändrades till Hebriderna (även om Fingals grotta också har använts som titel). Verket framfördes 14 maj 1832 i London tillsammans med hans ouvertyr till En midsommarnattsdröm. Verket tillägnades kung Fredrik Vilhelm IV av Preussen.
xsd:nonNegativeInteger
9968
