Tel Quel
http://dbpedia.org/resource/Tel_Quel an entity of type: Thing
Tel Quel ("Tal qual" en català) va ser una revista literària d'avantguarda fundada a París el 1960 per Philippe Sollers i . La va publicar l’editorial parisenca Éditions du Seuil. Va deixar de publicar-se el 1982 i va ser continuada sota la forma d'un nou periòdic, titulat L'Infini.
rdf:langString
Tel Quel fue una revista literaria francesa publicada entre 1960 y 1982.
rdf:langString
Tel Quel est une revue de littérature française d'avant-garde, fondée en 1960 à Paris aux Éditions du Seuil par plusieurs jeunes auteurs réunis autour de Jean-Edern Hallier et Philippe Sollers. La revue avait pour objectif de refléter la réévaluation par l'avant-garde des classiques de l'histoire de la littérature. En dépit de son orientation littéraire, les positions de la revue sont très caractéristiques des mouvements d'idées des années 1960 et 1970, notamment le maoïsme affiché de certains de ses membres.
rdf:langString
Tel Quel (translated into English as, variously: "as is," "as such," or "unchanged") was a French avant-garde literary magazine published between 1960 and 1982.
rdf:langString
텔 켈(Tel Quel)은 1960년 파리의 에서 와 필리프 솔레르스 등의 젊은 작가들이 모여 창간한 프랑스의 전위적 문학 잡지이다. 텔 켈은 고전적 전위성을 통하여 문학사의 재평가를 반영하고자 하였다. 창간 목적인 문학 지향적 성격과는 반대로, 잡지의 입장은 1960년대부터 1970년대의 사상 조류, 특히 잡지내의 몇몇 구성원들이 표명했듯 마오주의적인 성격을 띄고 있다. 창간 이후 10년간 포스트 구조주의 사상의 보급에 공헌하며 텔 켈은 롤랑 바르트, 자크 데리다, 줄리아 크리스테바, 필리프 솔레르스 등의 사상가들과 밀접한 관계를 가졌다.
rdf:langString
『テル・ケル』（Tel Quel、「あるがまま」の意）は、1960年にフィリップ・ソレルスらフランスの若手作家によって創刊された季刊の前衛文学雑誌および叢書。スイユ出版社から刊行。ヌーヴォー・ロマンの作家やその先駆とされるフランシス・ポンジュ、アントナン・アルトーの作品、次いで構造主義の文学論、さらにポスト構造主義の思想など新しい思想や実験的な作品を紹介し続けた。文化大革命に対する意見の不一致から内部対立が生じ、辞任した作家らは『シャンジュ』、『ポエティック』など別の雑誌・叢書を創刊。1982年に終刊となり、ソレルスを中心とする編集部は新たに『』誌を創刊し、から刊行。現在はガリマール出版社から刊行されている。
rdf:langString
Tel Quel (Тель кель; фр. «Такой, какой есть») — французский авангардный литературный и теоретический журнал, ключевое издание французской структуралистской школы, а также объединившаяся вокруг него группа интеллектуалов, писателей и поэтов. Основан французским писателем Филиппом Соллерсом и издавался с 1960 по 1982 год.
rdf:langString
Tel Quel var en fransk litterär-filosofisk tidskrift som publicerades i Paris mellan 1960 och 1982. Tidskriften var en plattform för inflytelserika franska filosofer såsom Roland Barthes, Jacques Derrida, Michel Foucault och Julia Kristeva. Tidskriftens fokus var kvalitetslitteratur, men lät emellanåt även publicera starkt politiska texter och provokativa manifest. Under en period hade tidskriften ett samarbete med det franska kommunistpartiet och under 1970-talet var tidskriften influerad av maoismen. När Tel Quel upphört ersattes den året därpå av , som var mycket mindre teoretisk och mindre politiskt kontroversiell än Tel Quel.
rdf:langString
Тель кель (фр. Tel Quel — «Такий, як є») — французький авангардний літературний і теоретичний журнал, ключове видання французької структуралістської школи, а також групи інтелектуалів, письменників і поетів, що об'єдналася навколо нього. Заснований французьким письменником Філіпом Соллерсом, журнал видавався з 1960 по 1982 рік. З 1984 року на зміну йому прийшов журнал Л'Інфіні.
rdf:langString
Tel Quel („Takový, jaký je“) byl vlivný francouzský literární časopis. Založili ho Philippe Sollers, a v roce 1958 v pařížském . První číslo vyšlo v lednu 1960. Název časopisu je citátem z Friedricha Nietzscheho. Časopis vydávalo pařížské nakladatelství . Do redakčního okruhu patřili , Julia Kristeva, nebo . Kolem časopisu se zformovalo silné intelektuální hnutí navazující na strukturalismus, ovlivněné rovněž psychoanalýzou a dekonstrukcí. V časopise byly publikovány texty Michela Foucaulta, Rolanda Barthese, Francise Pongeho, Virginie Woolfové, Tzvetana Todorova, Claude Simona, Nathalie Sarrautové a Umberta Eca.
rdf:langString
Tel Quel (französisch ‚wie es ist‘) ist eine literaturkritische Bewegung der 1960er und 1970er Jahre um die gleichnamige Zeitschrift. 1960 von Philippe Sollers und Jean-Edern Hallier gegründet, gewann die Zeitschrift mit literaturkritisch-avantgardistischem Profil schnell an Bedeutung. Wesentliche Begriffe des Poststrukturalismus nahmen hier in Veröffentlichungen von Michel Foucault, Jacques Derrida, Roland Barthes, Gérard Genette, Julia Kristeva u. a. Gestalt an. 1982 erschien die Zeitschrift zum letzten Mal. Seitdem erscheint der Nachfolger L’Infini.
rdf:langString
Tel Quel era una rivista francese trimestrale fondata da Philippe Sollers e Jean-Edern Hallier nel 1960 e pubblicata dalle Éditions du Seuil. Il comitato di redazione era inoltre composto da René Huguenin, Jean Ricardou, Jean Thibaudeau, Michel Deguy, Marcelin Pleynet, Denis Roche, Jean-Louis Baudry, Jean-Pierre Faye, Jacqueline Risset, Julia Kristeva e Gislhaine Meffre. Negli anni settanta però la coerenza e il dinamismo di Tel Quel furono messi in crisi dal regresso della teoria e del discorso ideologico che dominò la letteratura negli anni precedenti.
rdf:langString
Tel Quel ("Als zodanig", "Ongewijzigd") was een literair avant-gardetijdschrift dat van 1960 tot 1982 verscheen te Parijs. Het werd gesticht door een groep jonge auteurs die zich hadden verzameld rond en Philippe Sollers. Ondanks de literaire oriëntatie en de initiële bedoeling om apolitiek te zijn, nam het al snel zeer uitgesproken standpunten in: eerst nog structuralisme en , later maoïsme.
rdf:langString
Tel Quel (tłum. jakie jest) – awangardowe pismo literackie, założone w 1960 roku w Paryżu (wydawca: Éditions du Seuil) przez i . Za główne źródło filozoficzne uważa się Friedricha Nietzschego. Celem pisma było dawanie wyrazu awangardowej wizji klasycznej historii literatury. Do współczesnych osób, które wywarły wpływ na „Tel Quel” zalicza się Comte de Lautréamonta, Jamesa Joyce’a, Georges’a Bataille’a, Antonina Artauda i Louisa-Ferdinanda Céline’a. W skład komitetu redakcyjnego wchodzili: , , , , , , , Denis Roche, Jean-Louis Baudry, , , Julia Kristeva.
rdf:langString
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel (revue)
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
텔 켈
rdf:langString
テル・ケル
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Тель кель
rdf:langString
Tel Quel
xsd:integer
813995
xsd:integer
1118734827
rdf:langString
France
xsd:integer
1982
xsd:integer
1960
rdf:langString
Tel Quel
rdf:langString
Tel Quel ("Tal qual" en català) va ser una revista literària d'avantguarda fundada a París el 1960 per Philippe Sollers i . La va publicar l’editorial parisenca Éditions du Seuil. Va deixar de publicar-se el 1982 i va ser continuada sota la forma d'un nou periòdic, titulat L'Infini.
rdf:langString
Tel Quel („Takový, jaký je“) byl vlivný francouzský literární časopis. Založili ho Philippe Sollers, a v roce 1958 v pařížském . První číslo vyšlo v lednu 1960. Název časopisu je citátem z Friedricha Nietzscheho. Časopis vydávalo pařížské nakladatelství . Do redakčního okruhu patřili , Julia Kristeva, nebo . Kolem časopisu se zformovalo silné intelektuální hnutí navazující na strukturalismus, ovlivněné rovněž psychoanalýzou a dekonstrukcí. V časopise byly publikovány texty Michela Foucaulta, Rolanda Barthese, Francise Pongeho, Virginie Woolfové, Tzvetana Todorova, Claude Simona, Nathalie Sarrautové a Umberta Eca. Zpočátku byl časopis politicky neutrální, pod vlivem alžírské války a vietnamské války se přimkl k Parti communiste français. V roce 1971 se redaktoři se stranou rozešli a začali podporovat maoismus, později část z nich Čínu i osobně navštívila, avšak po smrti Mao Ce-tunga časopis maoistickou orientaci opustil. Revue Tel Quel přestala vycházet v roce 1982. Částečně na ni navázal časopis , který založil Philippe Sollers v roce 1983.
rdf:langString
Tel Quel (französisch ‚wie es ist‘) ist eine literaturkritische Bewegung der 1960er und 1970er Jahre um die gleichnamige Zeitschrift. 1960 von Philippe Sollers und Jean-Edern Hallier gegründet, gewann die Zeitschrift mit literaturkritisch-avantgardistischem Profil schnell an Bedeutung. Wesentliche Begriffe des Poststrukturalismus nahmen hier in Veröffentlichungen von Michel Foucault, Jacques Derrida, Roland Barthes, Gérard Genette, Julia Kristeva u. a. Gestalt an. Die Autoren von Tel Quel näherten sich der Sprache und den Zeichensystemen im Allgemeinen auf eine Art, die ihre „Ausdrucks- und Sinnpluralität nicht einschränkt, sondern diesen gerecht wird, da eine Befreiung des Denkens und Lebens ohne eine Befreiung der Sprache“ (Kuhn) nicht machbar sei. Die „gesellschaftliche Umwandlung“, so formuliert es Julia Kristeva in Die Revolution der poetischen Sprache, sei von der „sprachlichen nicht zu trennen“. Bei den Fragen der literarischen Praxis betont Kristeva, dass sie sich „auf einen politischen Horizont richten“ müssen, wobei „die Poesie … auf das Fundament dessen trifft, was die Ordnung bereithält: die Logik des Sprachsystems und das Staatsprinzip“. Somit ist die „poetische Sprache in der gesellschaftlichen Ordnung und gegen sie ...: letztes Mittel, sie zu verändern oder zu unterlaufen.“ Der „Kristeva-Gruppe“ und Tel Quel geht es um die Analyse herrschender Denkformen. Die Despotie der herrschenden Sprache und ihre Rigorosität, den Sinn festzulegen, wird offengelegt. Dabei bewegt sich die Programmatik der Zeitschrift im Laufe der Zeit zwischen apolitischem Ästhetizismus und kommunistischer Parteinahme. In den sprachkritischen Texten der Tel Quel zeichnen sich Methoden und Ziele der Dekonstruktion ab. 1982 erschien die Zeitschrift zum letzten Mal. Seitdem erscheint der Nachfolger L’Infini.
rdf:langString
Tel Quel fue una revista literaria francesa publicada entre 1960 y 1982.
rdf:langString
Tel Quel est une revue de littérature française d'avant-garde, fondée en 1960 à Paris aux Éditions du Seuil par plusieurs jeunes auteurs réunis autour de Jean-Edern Hallier et Philippe Sollers. La revue avait pour objectif de refléter la réévaluation par l'avant-garde des classiques de l'histoire de la littérature. En dépit de son orientation littéraire, les positions de la revue sont très caractéristiques des mouvements d'idées des années 1960 et 1970, notamment le maoïsme affiché de certains de ses membres.
rdf:langString
Tel Quel (translated into English as, variously: "as is," "as such," or "unchanged") was a French avant-garde literary magazine published between 1960 and 1982.
rdf:langString
텔 켈(Tel Quel)은 1960년 파리의 에서 와 필리프 솔레르스 등의 젊은 작가들이 모여 창간한 프랑스의 전위적 문학 잡지이다. 텔 켈은 고전적 전위성을 통하여 문학사의 재평가를 반영하고자 하였다. 창간 목적인 문학 지향적 성격과는 반대로, 잡지의 입장은 1960년대부터 1970년대의 사상 조류, 특히 잡지내의 몇몇 구성원들이 표명했듯 마오주의적인 성격을 띄고 있다. 창간 이후 10년간 포스트 구조주의 사상의 보급에 공헌하며 텔 켈은 롤랑 바르트, 자크 데리다, 줄리아 크리스테바, 필리프 솔레르스 등의 사상가들과 밀접한 관계를 가졌다.
rdf:langString
Tel Quel ("Als zodanig", "Ongewijzigd") was een literair avant-gardetijdschrift dat van 1960 tot 1982 verscheen te Parijs. Het werd gesticht door een groep jonge auteurs die zich hadden verzameld rond en Philippe Sollers. Ondanks de literaire oriëntatie en de initiële bedoeling om apolitiek te zijn, nam het al snel zeer uitgesproken standpunten in: eerst nog structuralisme en , later maoïsme. Deze redactionele lijn zorgde onder meer voor een uiterst vijandig onthaal van Simon Leys' boeken over China. Omgekeerd werd De la Chine van de maoïste bewierookt. De navolging van Mao ging zelfs zo ver dat het blad in 1972 brak met de Parti communiste français, die zich toen net onder Georges Marchais iets minder liet dicteren door communistische machthebbers in het buitenland. Twee jaar later bracht een delegatie van Tel Quel een officieel bezoek aan China. Philippe Sollers, Julia Kristeva, Marcelin Pleynet, François Wahl en Roland Barthes werden er ontvangen door de hoogste gezagsdragers. Bij hun terugkomst wijdden ze een speciaal nummer aan de Culturele Revolutie, waarvan ze de « réussite » beschrijven. De twee nummers over China kenden een recordoplage (tussen 20.000 en 25.000 exemplaren). In 1982 kwam er een einde aan de publicatie. De redacteurs verhuisden naar de Éditions Denoël, maar de oorspronkelijke uitgever weigerde om de titel af te staan. De nieuwe naam vanaf 1983 werd L'Infini. Sedert 1987 verschijnt het bij Gallimard.
rdf:langString
Tel Quel era una rivista francese trimestrale fondata da Philippe Sollers e Jean-Edern Hallier nel 1960 e pubblicata dalle Éditions du Seuil. Il comitato di redazione era inoltre composto da René Huguenin, Jean Ricardou, Jean Thibaudeau, Michel Deguy, Marcelin Pleynet, Denis Roche, Jean-Louis Baudry, Jean-Pierre Faye, Jacqueline Risset, Julia Kristeva e Gislhaine Meffre. Ebbe inoltre come collaboratori critici, poeti, per la maggior parte marxisti, allora impegnati nella radicale trasformazione e critica del concetto di letteratura. Tra questi: Roland Barthes, Georges Bataille, Jacques Derrida, Michel Foucault, Bernard-Henri Lévy, Maurice Roche, Tzvetan Todorov, Francis Ponge, Umberto Eco, Gérard Genette, Pierre Boulez, Jean-Luc Godard, Philippe Muray e Pierre Guyotat. La rivista nei primi tempi diede spazio all'espressione poetica d'avanguardia, successivamente tentò di istituire legami tra letteratura, scienze esatte e umane, politica, e filosofia: pubblicò infatti le riflessioni della Kristeva sul legame tra marxismo e psicoanalisi, e quelle di Barthes sui rapporti tra semiologia e letteratura. Nel 1968 i membri della rivista pubblicarono Théorie d'ensemble, nella quale la letteratura si oppone, sotto l'ala del materialismo storico, alla ricerca della letteralità. Allo stesso tempo, la casa editrice Jaca Book tentò di aprire una versione italiana della rivista (che non durò che pochi numeri). Alfredo Giuliani scelse alcune poesie (di Pleynet, Faye e Denis Roche) per il volume Poeti di Tel Quel. Gli articoli della Kristeva vennero tradotti in italiano con il titolo Materia e senso (Einaudi, 1980, nella collana "La ricerca letteraria"). Altri articoli della rivista vennero presentati in Italia in un volume collettaneo presso Mazzotta (1974), intitolato Scrittura e rivoluzione. Presso la Dedalo di Bari (che aveva diversi volumi allineati alla ricerca francese che girava intorno alla rivista, in particolare nella "Collana bianca") uscì Tel Quel: un'avanguardia per il materialismo, a cura di Monique Charvet ed Ermanno Krumm (1974). Nel 1976 poi uscì il saggio Tel quel: la poesia. Saggi ortonoetici, di Antonio Corsaro (edizioni Aracne di Palermo). Negli anni settanta però la coerenza e il dinamismo di Tel Quel furono messi in crisi dal regresso della teoria e del discorso ideologico che dominò la letteratura negli anni precedenti. Nel 1982, infine, dopo 94 numeri, la rivista smise di pubblicare, lasciando posto a L'Infini promossa dal gruppo vicino a Sollers (la nuova rivista venne pubblicata dapprima nelle Éditions Denoël e dal 1987 da Gallimard). Nel 1995, sempre presso le Éditions du Seuil, Philippe Forest ha pubblicato il lungo studio storico Histoire de Tel Quel, 1960-1982 (ISBN 2-02-017346-8), mentre Patrick Ffrench ha pubblicato The Time of Theory: A History of Tel Quel (1960-1983) presso la Clarendon Press di Oxford (ISBN 0-19-815897-1). Lo stesso Ffrench, in collaborazione con Roland-Francois Lack, ha poi composto l'antologia The Tel Quel Reader (London: Routledge, 1998 ISBN 0-415-15713-7). Tel Quel, in modo indipendente dalla rivista, era anche il titolo di due volumi (1941 e 1943) di Paul Valéry.
rdf:langString
Tel Quel (tłum. jakie jest) – awangardowe pismo literackie, założone w 1960 roku w Paryżu (wydawca: Éditions du Seuil) przez i . Za główne źródło filozoficzne uważa się Friedricha Nietzschego. Celem pisma było dawanie wyrazu awangardowej wizji klasycznej historii literatury. Do współczesnych osób, które wywarły wpływ na „Tel Quel” zalicza się Comte de Lautréamonta, Jamesa Joyce’a, Georges’a Bataille’a, Antonina Artauda i Louisa-Ferdinanda Céline’a. W skład komitetu redakcyjnego wchodzili: , , , , , , , Denis Roche, Jean-Louis Baudry, , , Julia Kristeva. Wśród osób, które pisały dla pisma „Tel Quel” byli: Roland Barthes, Georges Bataille, Maurice Blanchot, Jacques Derrida, Jean-Pierre Faye, Michel Foucault, Julia Kristeva, Bernard-Henri Lévy, Marcelin Pleynet, Philippe Sollers, Tzvetan Todorov, Francis Ponge, Umberto Eco, Gérard Genette, Pierre Boulez, Jean-Luc Godard i . W 1982 roku zaprzestano wydawania czasopisma; jego następcą został periodyk „”.
rdf:langString
『テル・ケル』（Tel Quel、「あるがまま」の意）は、1960年にフィリップ・ソレルスらフランスの若手作家によって創刊された季刊の前衛文学雑誌および叢書。スイユ出版社から刊行。ヌーヴォー・ロマンの作家やその先駆とされるフランシス・ポンジュ、アントナン・アルトーの作品、次いで構造主義の文学論、さらにポスト構造主義の思想など新しい思想や実験的な作品を紹介し続けた。文化大革命に対する意見の不一致から内部対立が生じ、辞任した作家らは『シャンジュ』、『ポエティック』など別の雑誌・叢書を創刊。1982年に終刊となり、ソレルスを中心とする編集部は新たに『』誌を創刊し、から刊行。現在はガリマール出版社から刊行されている。
rdf:langString
Tel Quel (Тель кель; фр. «Такой, какой есть») — французский авангардный литературный и теоретический журнал, ключевое издание французской структуралистской школы, а также объединившаяся вокруг него группа интеллектуалов, писателей и поэтов. Основан французским писателем Филиппом Соллерсом и издавался с 1960 по 1982 год.
rdf:langString
Tel Quel var en fransk litterär-filosofisk tidskrift som publicerades i Paris mellan 1960 och 1982. Tidskriften var en plattform för inflytelserika franska filosofer såsom Roland Barthes, Jacques Derrida, Michel Foucault och Julia Kristeva. Tidskriftens fokus var kvalitetslitteratur, men lät emellanåt även publicera starkt politiska texter och provokativa manifest. Under en period hade tidskriften ett samarbete med det franska kommunistpartiet och under 1970-talet var tidskriften influerad av maoismen. När Tel Quel upphört ersattes den året därpå av , som var mycket mindre teoretisk och mindre politiskt kontroversiell än Tel Quel.
rdf:langString
Тель кель (фр. Tel Quel — «Такий, як є») — французький авангардний літературний і теоретичний журнал, ключове видання французької структуралістської школи, а також групи інтелектуалів, письменників і поетів, що об'єдналася навколо нього. Заснований французьким письменником Філіпом Соллерсом, журнал видавався з 1960 по 1982 рік. З 1984 року на зміну йому прийшов журнал Л'Інфіні.
xsd:nonNegativeInteger
5569