Tegula (insect anatomy)
http://dbpedia.org/resource/Tegula_(insect_anatomy)
Als Tegula (die, Pl. Tegulae) bezeichnet man bei Schmetterlingen, Hautflüglern und Zweiflüglern paarige, auf dem zweiten Thoraxsegment (Mesothorax) befindliche Anhangsgebilde. Bei Steinfliegen und Ohrwürmern können sie sich auf dem zweiten oder dritten Segment (Meso- oder Metathorax) befinden. Bei Käfern sind keine Tegulae ausgebildet. Die Tegulae sind beweglich und fungieren als Deckschuppe für die empfindliche Flügelbasis. Sie sind länglich bis dreieckig geformt und auf der Oberseite häufig mit einer kräftigen Behaarung versehen.
rdf:langString
La tégula es un pequeño esclerito con setas inervadas, situado sobre la vena costal del ala de una variedad de insectos como Orthoptera, Lepidoptera, Hymenoptera, Diptera y Auchenorrhyncha. La tégula está en la porción anterolateral del mesonoto. Después de la ablación de la tégula, el vuelo se vuelve torpe y desorganizado al principio, pero la mayoría de los insectos se adaptan al cambio, lo que sugiere el uso de otros mecanorreceptores para el control del vuelo.
rdf:langString
A tegula is a small sclerite with innervated bristles situated above the base of the costal vein in the wings of various insects such as Orthoptera, Lepidoptera, Hymenoptera, Diptera, and Auchenorrhyncha, and attached to the antero-lateral portion of the mesonotum.
rdf:langString
Tegula, pokrywka skrzydłowa (łac. tegula, hypopterum, paraptera) – skleryt w przednio-nasadowej części skrzydła niektórych owadów uskrzydlonych. Tegula jest najbardziej w przód wysuniętym sklerytem skrzydłowym, położonym bardziej proksymalnie niż płytka humeralna. Gdy jest zredukowana, leży w błonie skrzydła pomiędzy wspomnianą płytką a tergum tułowia. Częściej jednak jest silniej rozwinięta, o formie oszczecinionej poduszeczki lub łuskowatego, płaskiego lub wypukłego płata, przykrywającego przednią część nasady skrzydła. W tej ostatniej formie służy ona ochronie nasady skrzydła przed uszkodzeniami. Tegula może być połączona stawowo z płytką humeralną.
rdf:langString
rdf:langString
Tegula
rdf:langString
Tégula (insectos)
rdf:langString
Tegula (anatomia)
rdf:langString
Tegula (insect anatomy)
xsd:integer
6713025
xsd:integer
1064335301
rdf:langString
Als Tegula (die, Pl. Tegulae) bezeichnet man bei Schmetterlingen, Hautflüglern und Zweiflüglern paarige, auf dem zweiten Thoraxsegment (Mesothorax) befindliche Anhangsgebilde. Bei Steinfliegen und Ohrwürmern können sie sich auf dem zweiten oder dritten Segment (Meso- oder Metathorax) befinden. Bei Käfern sind keine Tegulae ausgebildet. Die Tegulae sind beweglich und fungieren als Deckschuppe für die empfindliche Flügelbasis. Sie sind länglich bis dreieckig geformt und auf der Oberseite häufig mit einer kräftigen Behaarung versehen. Die Anheftungsstelle ist mit einem dünnen Häutchen verschlossen, an dessen Lage man beispielsweise zwischen Tagfaltern und Nachtfaltern unterscheiden kann. Bei den Tagfaltern befindet es sich stets am unteren Rand, bei den Nachtfaltern (einschließlich der Hesperiidae) etwa in der Mitte (s. Abb.). Bei größeren Nachtfaltern wie den Schwärmern (Sphingidae) nehmen die Tegulae von oben gesehen etwa das äußere Drittel des Thorax ein. Bei einigen Arten wie zum Beispiel Hyles lineata und Hyles livornica kann die Form und Färbung der Tegulaebeschuppung zur Artunterscheidung beitragen.
rdf:langString
La tégula es un pequeño esclerito con setas inervadas, situado sobre la vena costal del ala de una variedad de insectos como Orthoptera, Lepidoptera, Hymenoptera, Diptera y Auchenorrhyncha. La tégula está en la porción anterolateral del mesonoto. La tégula de las langostas es un sistema modelo para estudiar la retroalimentación de los mecanorreceptores durante el movimiento. En las langostas, la tégula controla directamente los músculos del vuelo. Las neuronas motoras que controlan la activación de los músculos elevadores de las alas, están en sincronización con las neuronas que inervan a la tégula, así, cuando la tégula es estimulada por electricidad, esos músculos comienzan el levantamiento. Después de la ablación de la tégula, el vuelo se vuelve torpe y desorganizado al principio, pero la mayoría de los insectos se adaptan al cambio, lo que sugiere el uso de otros mecanorreceptores para el control del vuelo. Este sistema sirve también como modelo para el estudio del papel de la neuromodulación del control motriz. Las señales neuronales que emanan de la tégula solo inician el movimiento de contracción de las alas cuando el animal está en vuelo (o vuelo ficticio en experimentos) debido a la liberación endogéna del neuromodulador octopamina. Este mecanismo previene que el insecto empiece a volar cuando está caminando.
rdf:langString
A tegula is a small sclerite with innervated bristles situated above the base of the costal vein in the wings of various insects such as Orthoptera, Lepidoptera, Hymenoptera, Diptera, and Auchenorrhyncha, and attached to the antero-lateral portion of the mesonotum. The tegula in locusts is a model system for studying the role of feedback from mechanoreceptors during movement. In locusts, the tegula directly controls flight muscles. The motor neurons that control the activation of wing elevator muscles are phase-locked to the neurons that innervate the tegula such that when the tegula is electrically stimulated the elevator muscles initiate an upstroke. When the tegula is removed, locust flight is clumsy and disordered at first but most animals adapt, suggesting the use of other mechanoreceptors to control flight. The tegula system is also a model for studying the role of neuromodulation for state-dependent motor control. Neural signals from the tegula only initiate wing muscle contraction when the animal is in flight (or fictive flight) due to endogenous release of the neuromodulator octopamine. This mechanism ensures that the animal does not initiate a wing stroke if the bristles are deflected by wind as the animal is walking.
rdf:langString
Tegula, pokrywka skrzydłowa (łac. tegula, hypopterum, paraptera) – skleryt w przednio-nasadowej części skrzydła niektórych owadów uskrzydlonych. Tegula jest najbardziej w przód wysuniętym sklerytem skrzydłowym, położonym bardziej proksymalnie niż płytka humeralna. Gdy jest zredukowana, leży w błonie skrzydła pomiędzy wspomnianą płytką a tergum tułowia. Częściej jednak jest silniej rozwinięta, o formie oszczecinionej poduszeczki lub łuskowatego, płaskiego lub wypukłego płata, przykrywającego przednią część nasady skrzydła. W tej ostatniej formie służy ona ochronie nasady skrzydła przed uszkodzeniami. Tegula może być połączona stawowo z płytką humeralną. Tegule na skrzydłach pierwszej pary (łac. tegulae mesothoracicae) są dobrze rozwinięte u błonkówek, motyli i muchówek, ale występują też m.in. u wojsiłek, chruścików, widelnic i skorków. Tegule skrzydeł drugiej pary (łac. tegulae metathoracicae) są spotykane rzadziej, występują np. u widelnic i skorków. U chrząszczy tegul brak zupełnie.
xsd:nonNegativeInteger
3251
