Tao Te Ching
http://dbpedia.org/resource/Tao_Te_Ching an entity of type: Thing
Daŭdeĝingo (ĉine: 道德經, Pinyin dàodé jīng; Wade-Giles tao⁴ tê² ching¹; EPĈ-pinjin-metode daŭdeĝjingo) "La sankta skribo pri la Vojo kaj la Virto" estas la plej konata fontoteksto de la taoismo. Ĝi estas tre mallonga libro – ĝi enhavas nur 5467 vortojn – kaj estas skribita en iafoje mistera kaj tre antikva klasika ĉina lingvo. Tamen, ĝi estas libro tre profunda kaj tre saĝa. Escepte de la Biblio, ĝi estas la plej ofte tradukita libro de la mondo.
rdf:langString
《도덕경》(중국어 간체자: 道德经, 정체자: 道德經, 병음: dàodéjīng , 영어: Tao Te Ching)은 노자(老子)가 지은 것으로 알려진 도가의 대표적인 경전으로 《노자(老子)》로도 불린다. 노자는 이 저서에서 전체적으로 자연에 순응하는 무위(無爲)의 삶을 살아갈 것을 역설하였다.
rdf:langString
老子道徳経(ろうしどうとくきょう) は、中国の春秋時代の思想家老子が書いたと伝えられる書。単に『老子』とも『道徳経』(繁体字: 道德經; 簡体字: 道德经; 拼音: Dàodéjīng )とも表記される。また、老子五千言・五千言とも。『荘子』と並ぶ道家の代表的書物。道教では『道徳真経』ともいう。上篇(道経)と下篇(徳経)に分かれ、あわせて81章から構成される。
rdf:langString
Tao Te Ching, Dao de Jing ou Tao-te king (em chinês: ? , Dàodé jīng), comumente traduzido como O Livro do Caminho e da Virtude, é uma das mais conhecidas e importantes obras da literatura da China. Foi escrito entre 350 e 250 a.C. A sua autoria é tradicionalmente atribuída a Lao Tzi (literalmente, "Velho Mestre"), porém a maioria dos estudiosos atuais acredita que Lao Tzi nunca existiu e que a obra é, na verdade, uma reunião de provérbios pertencentes a uma tradição oral coletiva, versando sobre o tao (a "realidade última" do universo). A obra inspirou o surgimento de diversas religiões e filosofias, em especial o taoismo e o budismo chan (e sua versão japonesa, o zen).
rdf:langString
Да́о де цзін (кит. трад. 道德經, спр. 道德经, піньїнь: Dào Dé Jīng, файл) — один з найвідоміших класичних філософських творів Китаю, приписаний Лао-цзи (VI — V століття до н. е.). Є важливим джерелом традиції даосизму. Рукопис містить 5000 ієрогліфів, складається з 81 вірша.
rdf:langString
《老子》,又名《道德經》,是先秦時期的古籍,相傳為春秋末期思想家老子所著。《老子》為春秋戰國時期道家学派的代表性經典,亦是道教尊奉的經典。至唐代,唐太宗命人將《道德經》譯為梵語;唐玄宗时,尊此经为《道德眞經》。 “老子言道德之意,著書上下篇”,據帛書本為上篇〈德〉、下篇〈道〉;通行本為〈道〉在上,〈德〉在下。上、下篇在各版本分章不定。通行本八十一章的分法,最早出自劉向《七略》、《老子河上公章句》,道經三十七章,德經四十四章。嚴遵《老子指歸》分為德經四十章,道經三十二章。馬王堆帛書本、郭店楚簡本有分章符號,但未形成今本「八十一章」的格局。北大漢簡本為德經四十四章,道經三十三章。 《道德經》以哲學意義之「道」與「德」為綱,論述修身、治國、用兵、養生之理,而多以政治為旨歸,對傳統思想、科學、政治、文學、藝術等領域產生了深刻影響。後世通行的註解本,以王弼《老子道德經注》、河上公《老子章句》流傳最廣。
rdf:langString
داوديجنغ (بالصينية: 道德經) أو الداو ذات الكرامة.هو كتاب كتبه مؤسس الديانة الطاوية لاوتسو، وقد اختصر لاوتسو حكمته كلها في هذا الكتاب.يتضمن الكتاب 81 قصيدة قصيرة تناقش افكارا فلسفية.لقد كتب لاوتسو هذا الكتاب في زمن سادت به الحروب في الصين، حين قرر ان يترك الصين ويتجه نحو الهند، طلب منه حارس بوابة المدينة ان يترك لهم كتابا قد اختصر به حكمته حتى لا تزول حكمة لاوتسو مع رحيله. بعض القصائد التي ذكرت في هذا الكتاب: 1الداو التي يمكن تعريفهاهي ليست الداو الابديةالاسم الذي يمكن ان يسمىهو ليس الاسم الابدي غير القابل للتسمية هو الابدي للابدالتسمية هي اصلكل الاشياء المعينة ظلام في ظلام،بوابتنا لفهم كل الاشياء] 2
rdf:langString
El Daodejing o Tao Te Txing (xinès tradicional 道德經, xinès simplificat 道德经, pinyin Dàodéjīng, Wade-Giles Tao Te Ching, (?·pàg.)), és un text clàssic xinès atribuït al savi llegendari Laozi. El seu origen és incert i és un tema d'investigació de la sinologia. Sense comptar altres traduccions, 'dào' (道) significa 'camí', 'riu', 'principi' i 'sentit', i 'dé' (德) 'força', 'vida', 'carisma', 'virtut', 'bondat'; 'jīng' (經) denomina una guia, un recull de textos clàssic. Els dos conceptes que li donen nom són considerats coses inefables, el veritable significat de les quals es vol indicar en el llibre, motiu pel qual moltes vegades no es tradueixen. L'obra és considerada la base del taoisme i, encara que aquest abasti diferents corrents que es poden diferenciar enormement del Daodejing, els segu
rdf:langString
Tao Te ťing (tradičními čínskými znaky: 道德經, zjednodušenými znaky: 道德经; v čínské hláskové abecedě pchin-jin 拼音, s vyznačenými tóny: Dàodéjīng; ve standardním českém přepisu: Tao-te-ťing; v anglickém přepisu Wade-Giles: Tao-te-ching) neboli Kanonická kniha o Cestě Tao a Energii Te tvoří (spolu s textem Čuang-c' 莊子) základ raného (filosofického) taoismu. Podle tradice byl autorem tohoto staročínského spisu Lao-c' 老子 (Starý Mistr), jenž jej údajně sepsal počátkem 5. stol. př. Kr.
rdf:langString
Das Daodejing (chinesisch 道德經 / 道德经, Pinyin , W.-G. Tao4 Te2 Ching1, Jyutping Dou6dak1ging1) ist eine Sammlung von Spruchkapiteln, die der chinesischen Legende nach von einem Weisen namens Laozi stammt, der nach Niederschrift des Daodejing in westlicher Richtung verschwunden sei.Es beinhaltet eine humanistische Staatslehre, die die Befreiung von Gewalt und Armut und die dauerhafte Etablierung eines harmonischen Zusammenlebens und letztlich den Weltfrieden zum Ziele hat.Die ist ungewiss und Gegenstand sinologischer Forschung.Ungeachtet weiterer Übersetzungen bedeutet Dao (道) Weg, Fluss, Prinzip und Sinn, und De (德) Tugend, Güte, Integrität und innere Stärke (Charakterstärke). Jing (經 / 经) bezeichnet ein kanonisches Werk, einen Leitfaden oder eine klassische Textsammlung.Die beiden namengeb
rdf:langString
El Dào Dé Jīng (Chino: 道德經 (?·i), Wade-Giles: Tao Te Ching, también llamado Tao Te King), cuya autoría se atribuye a Laozi (WG Lao Tzu, también trasliterado como Lao Tse, ‘Viejo Maestro’), es un texto clásico chino. En China la filosofía de la naturaleza y la visión del mundo están impregnadas del pensamiento taoísta y así muchos artistas, pintores, calígrafos y hasta jardineros han usado este libro como fuente de inspiración. Su influencia se ha esparcido también más allá del Lejano Oriente, ayudada por las muchas traducciones diferentes del texto a lenguas occidentales.
rdf:langString
Dao De Jing, Daodejing, Tao Te Txing edo Tao Te King (txinera tradizionalez: 道德經; txinera sinplifikatuz: 道德经; pinyinez: Dàodéjīng; Wade–Giles: Tao⁴te²ching¹, (i · ?); 道 dào "bidea"; 德 dé "birtutea"; 經 jīng "klasikoa" edo "testua"), batzuetan Laozi gisa ezaguna, Txinako testu klasiko bat da. Tradizioak dio Laozik idatzi zuela (edo Lao Tzu, "Irakasle Zaharra") K.a. VI. mendean, Zhou dinastiako iskribaua. Testuaren benetako egiletza eta data edo biltze-lana oraindik eztabaidagai dago, nahiz eta ezaguna den bertsiorik zaharrena K.a. IV. mendekoa den.
rdf:langString
Daodejing atau Tao Te Ching atau Tao Teh King (/ˌtaʊtiːˈtʃɪŋ/, /ˈdaʊ dɛ ˈdʒɪŋ/; Hanzi tradisional: 道德經; Hanzi sederhana: 道德经; Pinyin: Dàodé Jīng [tɑ̂ʊ tɤ̌ tɕíŋ]), merupakan sebuah ajaran Laozi yang berasal dari Taoisme. Atas permintaan Guan Yixi, Laozi meninggalkan dua karya yang berjudul De dan Dao (Judul pertama adalah "De" dan kedua adalah "Dao" ) sebelum meninggalkan Chuguo. Kedua-dua kitab digabungkan dan diperkenalan sebagai Daode Jing yang kepunyaan 5000 huruf Tionghua dalam 81 bab.
rdf:langString
The Tao Te Ching (UK: /ˌtaʊ tiː ˈtʃɪŋ/, US: /ˌdaʊ dɛ ˈdʒɪŋ/; simplified Chinese: 道德经; traditional Chinese: 道德經; pinyin: Dàodé Jīng [tâʊ tɤ̌ tɕíŋ]) is a Chinese classic text written around 400 BC and traditionally credited to the sage Laozi, though the text's authorship, date of composition and date of compilation are debated. The oldest excavated portion dates back to the late 4th century BC, but modern scholarship dates other parts of the text as having been written—or at least compiled—later than the earliest portions of the Zhuangzi.
rdf:langString
Le Dao de jing (chinois simplifié : 道德经 ; chinois traditionnel : 道德經 ; pinyin : Dàodéjīng ; Wade : Tao⁴te²ching¹ ; EFEO : Tao-tö-king, « livre de la voie et de la vertu »), parfois écrit Tao te king, est un ouvrage classique chinois qui, selon la tradition, fut écrit autour de 600 av. J.-C. par Lao Tseu, le sage fondateur du taoïsme, dont l'existence historique est toutefois incertaine. De nombreux chercheurs modernes penchent pour une pluralité d’auteurs et de sources, une transmission tout d’abord orale et une édition progressive. Les plus anciens fragments connus, découverts à Guodian, remontent à 300 av. J.-C. environ ; les premières versions complètes très semblables au texte actuel, provenant de Mawangdui, datent de la première moitié du IIe siècle av. J.-C.
rdf:langString
Il Daodejing (道德經T, 道德经S, Pinyin: Dàodéjīng, Wade-Giles: Tao Te Ching «Libro della Via e della Virtù») è un testo cinese di prosa talvolta rimata, la cui composizione risale a un periodo compreso tra il IV e il III secolo a.C.
rdf:langString
Daodejing (wym. ), pełna nazwa Laozi Daodejing, w skrócie Laozi (typowa starochińska maniera nazywania dzieła nazwiskiem autora), najczęściej tłumaczona jako Księga Drogi i Cnoty, uznawana niekiedy za pierwszą filozoficzną księgę w języku chińskim. Jest częścią podstawowego kanonu taoizmu, systemu religijno-filozoficznego, który narodził się w Chinach w czasach panowania dynastii Zhou.
rdf:langString
Het boek Daodejing (vereenvoudigd Chinees: 道德经; traditioneel Chinees: 道德經; pinyin: Dàodéjīng), ook wel Tao Te Ching of Tao Te King geschreven, is een van de belangrijkste geschriften van het taoïsme, dat naast het confucianisme en boeddhisme een van de grote drie Chinese filosofieën is. De teksten van het boek zouden door Lao Zi uitgesproken zijn in de 6e eeuw v.Chr.
rdf:langString
Daodejing (kinesiska, förenklat: 道德经, traditionellt: 道德經, pinyin: Dàodéjīng, tidigare transkriberat Tao Te Ching) är daoismens äldsta och mest kända urkund. Den består av en samling korta aforismer uppdelade på 81 kapitel eller verser, ursprungligen skriven på kinesiska. Hela texten omfattar i de kända kinesiska versionerna mellan 5 227 och 5 722 ord. Texten är till ungefär 3/4 skriven på rimmad vers, vilket sällan beaktas i översättningar av verket. Det kinesiska språket och dess versmått är också betydligt lättare att skapa rim på än vad som är fallet med de flesta andra språk.
rdf:langString
Дао дэ цзин (кит. трад. 道德經, упр. 道德经, пиньинь Dào Dé Jīng, (инф.), «Книга пути и достоинства») — основополагающий источник учения и один из выдающихся памятников китайской мысли, оказавший большое влияние на культуру Китая и всего мира. Основная идея этого произведения — понятие дао — трактуется как естественный порядок вещей, не допускающий постороннего вмешательства, «небесная воля» или «чистое небытие». Споры о содержании книги и её авторе продолжаются до сих пор.
rdf:langString
rdf:langString
Tao Te Ching
rdf:langString
داوديجنغ
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Tao Te ťing
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Daŭdeĝingo
rdf:langString
Dàodé jīng
rdf:langString
Dao De Jing
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Dao de jing
rdf:langString
老子道徳経
rdf:langString
도덕경
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Tao Te Ching
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
Дао дэ цзин
rdf:langString
Дао де цзін
rdf:langString
老子 (書)
rdf:langString
Tao Te Ching
rdf:langString
道德經
rdf:langString
Tao Te Ching
xsd:integer
8574
xsd:integer
1120400762
rdf:langString
wp
rdf:langString
Tao
rdf:langString
Lâ-tsỳ
rdf:langString
Ló-tsú
rdf:langString
Ló-tsú Tō-tik-king
rdf:langString
Tō Tik King
rdf:langString
Dau Teh Cin
rdf:langString
yes
rdf:langString
ㄌㄠˇ ㄗˇ
rdf:langString
ㄉㄠˋ ㄉㄜˊ
rdf:langString
ㄉㄠˋ ㄉㄜˊ ㄐㄧㄥ
rdf:langString
ㄓㄣ ㄐㄧㄥ
rdf:langString
ㄨˇ ㄒㄧㄢ ㄨㄣˊ
xsd:integer
5000
rdf:langString
Laozi
rdf:langString
rdf:langString
Daode Zhenjing
rdf:langString
Laozi's Tao Te Ching
rdf:langString
Laozi
rdf:langString
老子
rdf:langString
五千文
rdf:langString
Ink on silk manuscript of the Tao Te Ching, 2nd century BC, unearthed from Mawangdui
rdf:langString
China
rdf:langString
June 2022
rdf:langString
Tao Te Ching
xsd:integer
1868
rdf:langString
Philosophy
rdf:langString
Laotzyy
rdf:langString
Daw Der Jing
rdf:langString
Dawder Jenjing
rdf:langString
Laotzyy Dawder Jing
rdf:langString
Wuuchian Wen
rdf:langString
Tau4 Dêd5 Gin1
rdf:langString
Lou5zi2
rdf:langString
Dou6 Dak1 Ging1
rdf:langString
Lou5zi2 Dou6dak1 Ging1
rdf:langString
"Old Master"
rdf:langString
"Classic of the Way and Virtue"
rdf:langString
"Sutra of the Way and Its Power"
rdf:langString
"The 5000 Characters"
rdf:langString
DɑuX Tək̚ Keŋ
rdf:langString
true
rdf:langString
zh
rdf:langString
Lǎozǐ
rdf:langString
Dào Dé Jīng
rdf:langString
Dàodé Jīng
rdf:langString
Dàodé Zhēnjīng
rdf:langString
Lǎozǐ Dàodé Jīng
rdf:langString
Wǔqiān Wén
rdf:langString
Ló-chú
rdf:langString
Ló-chú Tō-tek-keng
rdf:langString
Tō Tek Keng
xsd:integer
4
rdf:langString
道德经
rdf:langString
老子《道德经》
rdf:langString
道德真经
rdf:langString
yes
rdf:langString
https://standardebooks.org/ebooks/laozi/tao-te-ching/james-legge|Display Name=James Legge's translation of the Tao Te Ching
rdf:langString
老子
rdf:langString
道德經
rdf:langString
老子《道德經》
rdf:langString
道德真經
rdf:langString
Other names
rdf:langString
Tao Te Ching
rdf:langString
Daodejing
rdf:langString
道德經
rdf:langString
Lao³ Tzŭ³
rdf:langString
Lao³ Tzŭ³ Tao⁴ Tê² Ching1
rdf:langString
Tao4 Tê2 Ching1
rdf:langString
Tao⁴ Tê² Chên1 Ching1
rdf:langString
Wu³ Ch'ien1 Wên²
rdf:langString
Tao Te Ching
rdf:langString
Lóuhjí
rdf:langString
Douh Dāk Gīng
rdf:langString
Lóuhjí Douhdāk Gīng
rdf:langString
El Daodejing o Tao Te Txing (xinès tradicional 道德經, xinès simplificat 道德经, pinyin Dàodéjīng, Wade-Giles Tao Te Ching, (?·pàg.)), és un text clàssic xinès atribuït al savi llegendari Laozi. El seu origen és incert i és un tema d'investigació de la sinologia. Sense comptar altres traduccions, 'dào' (道) significa 'camí', 'riu', 'principi' i 'sentit', i 'dé' (德) 'força', 'vida', 'carisma', 'virtut', 'bondat'; 'jīng' (經) denomina una guia, un recull de textos clàssic. Els dos conceptes que li donen nom són considerats coses inefables, el veritable significat de les quals es vol indicar en el llibre, motiu pel qual moltes vegades no es tradueixen. L'obra és considerada la base del taoisme i, encara que aquest abasti diferents corrents que es poden diferenciar enormement del Daodejing, els seguidors de totes les escoles taoistes el consideren un text canònic i sant.
rdf:langString
داوديجنغ (بالصينية: 道德經) أو الداو ذات الكرامة.هو كتاب كتبه مؤسس الديانة الطاوية لاوتسو، وقد اختصر لاوتسو حكمته كلها في هذا الكتاب.يتضمن الكتاب 81 قصيدة قصيرة تناقش افكارا فلسفية.لقد كتب لاوتسو هذا الكتاب في زمن سادت به الحروب في الصين، حين قرر ان يترك الصين ويتجه نحو الهند، طلب منه حارس بوابة المدينة ان يترك لهم كتابا قد اختصر به حكمته حتى لا تزول حكمة لاوتسو مع رحيله. بعض القصائد التي ذكرت في هذا الكتاب: 1الداو التي يمكن تعريفهاهي ليست الداو الابديةالاسم الذي يمكن ان يسمىهو ليس الاسم الابدي غير القابل للتسمية هو الابدي للابدالتسمية هي اصلكل الاشياء المعينة عندما تتحرر من رغباتك، فسوف تدرك الغموضمحبوسا في رغباتك، لن ترى سوى التجسدات مع هذا، فانت الغموض والتجسداتياتيان من ذات المصدرهذا المصدر هو الظلام. ظلام في ظلام،بوابتنا لفهم كل الاشياء] 2 عندما يرى الناس بعض الاشياء على انها جميلة،فان الاشياء الأخرى تضحى قبيحة باعينهم.عندما يرى الناس بعض الاشياء على انها جيدة،فان الاشياء الأخرى تضحى سيئة في اعينهم. الوجود واللوجود يخلقان بعضهما البعضالصعب والسهل يدعمان بعضهما البعض.الطويل والقصير يعرفان بعضهما البعض.العالي والمنخفض يعتمدان على بعضهما البعض. ولهذا فان السيدةتتصرف من غير ان تفعل أي شيءوتعلم من غير ان تقول أي شيءالاشياء تظهر فتترك الاشياء تاتيالاشياء تختفي فتترك الاشياء تذهبانها تملك لكن لا تتملكتتصرف من غير ان تتوقععندما ينتهي عملها، فهي تنساهولهذا فانه يدوم للابد 3 إذا بالغت في تقدير الرجال العظماءفان الناس ستضحى من دون قوة.إذا بالغت في تقدير الممتلكات،فستبدا الناس بالسرقة. ان السيد يقودعن طريق تفريغ عقول الناسوملئ جوهرهم.عن طريق اضعاف طموحهموتقوية تصميمهم.انه يساعد الناس على خسارة كل شيءيعرفونه، كل شيء يريدونه،ويخلق الحيرةفي اولئك الذين يظنون انهم يعرفون. الممارسة لا الفعلوكل شيء سوف ياخذ مكانه الصحيح. 4 ان الداو كالبئر:تستخدم لكن لا تنتهي.انها كالفراغ الابدي،مليئة باحتمالات لا نهاية لها. انها مخفية ولكن موجودة دائما.لا اعرف من اعطاها الحياة.انها أكبر سنا من الاله. 5ان الداو لا تنحاز لجهة دون الأخرى:انها تعطي الحياة للخير وللشر.السيدة لا تنحاز نحو ناحية دون الأخرى،فهي ترحب بالقديسين وبالخاطئين. ان الداو هي كالرئة،فارغة إلا أن لها قدرة لا نهائيةكلما استخدمتها، كلما ازداد إنتاجها.كلما تحدثت عنها وحاولت تحليلها، كلما قل فهمك لها ابقى متمسكا بالمركز.. 6 ان الداو تدعى الام العظيمة،فارغة الا انها غير قابلة للاستهلاك،تعطي الحياة لعوالم لا نهائية. انها دائما موجودة بداخلكيمكنك ان تستخدمها باي طريقة تريدها. 7الداو لا نهائية، ابدية.لماذا هي ابدية؟انها لم تولد،ولهذا فانها لا تموتلماذا هي لا نهائية؟انها لا تملك أي رغبات لنفسها،ولهذا فهي موجودة لاجل جميع المخلوقات. ان السيدة تبقى في الخلف،ولهذا فهي في المقدمة.انها غير متعلقة بالاشياء،ولهذا فهي واحد معهم.لانها اطلقت العنان لذاتهافهي متحققة بشكل كامل. 8ان الخير المطلق شبيه بالمياه،الذي يرعى كل الاشياء من غير ان يحاول.موجود في الأماكن المنخفضة التي يحتقرها الناسولهذا فان المياه كالداو. عندما تبحث عن ماوى، ابقى قريبا من الأرض.عندما تفكر، ابق تفكيرك بسيطا.عند الخلافات، كن عادلا وكريما.عندما تحكم، لا تحاول أن تتحكم.في العمل، افعل ما تتمتع بفعله.في حياة العائلة، كن حاضرا بالكامل. عندما تكون راضيا ان تكون ذاتك بكل بساطةمن دون أن تقارن أو تنافسفانك ستنال احترام الجميع. 9إذا ما ملأت دلوك للاخر،فسوف تسيل المياه منه.إذا ما استمررت بشخذ سكينك،فانه سوف يفقد حدته.إذا ما لاحقت المال فالامانلن ياستقر في قلبك.إذا ما اهتممت لرأي الناس بكفستصبح سجينهم. قم بعملك، ثم تراجع.الطريق الوحيد نحو الصفاء والسكون. 10ايمكنك ان تخرج عقلك بلطافة من حيرتهوتبقلا مركزا على الوحدانية الاصلية؟هل يمكنك ان تجعل جسدك يصبحلينا ومطواعا كجسد طفل حديث الولادة؟هل يمكنك ان تنظف رؤياك الداخليةحتى تصل إلى مرحلة لا ترى فيها سوى النور؟هل تستطيع ان تحب الناس وان تقودهممن غير ان تفرض ارادتك؟هل تستطيع ان تهتم باكثر المشاكل صعوبةعن طريق ان تترك الامور تاخذ مجراها؟هل تستطيع ان تبتعد عن عقلكوتفهم كل المخلوقات الأخرى؟ العطاء والاهتمام،الامتلاك من غير التملك،القيادة لا محاولة فرض السيطرة:هذه هي الفضيلة الحقيقية. 11نحن نجمع العيدان في العجلةإلا أن الفراغ الي في الوسطهو ما يجعل العربة تتحرك. نحن نصنع من الصلصال الاناء،إلا أن الفراغ الداخليهو ما يحمل ما نريده. نحن نصنع البيت من الخشب،الا انه الفراغ الداخليالذي يجعله قابل للحياة. نحن نعمل بالوجود،الا اننا نستخدم اللاوجود 12الالوان تعمي العين.الاصوات تفقد الاذن قدرتها على السمع.الطعمات تخدر اللسان.الافكار تضعف العقل.الرغبات تشل القلب. ان السيد يراقب العالملكن يثق برؤياه الداخلية.هو يسمح للاشياء بان تاتي وتذهب.قلبه مفتوح كالسماء. 13النجاح خطر كالفشل.الامل فارغ كالخوف. ماذا يعني ان النجاح خطر كالفشل؟سواء وقفت في أعلى السلم أو اسفله،فان وضعيتك ستكون متززعة.عندما تقف وقدماك الاثنتين على الأرض،فسوف تحافظ على توازنك دوما. ماذا اعني ان الامل فارغ كالخوف؟ان الامل والخيف هما طيفانياتيان نتيحة التفكير في الذاتعندما لا نرى الذات على انها ذاتمن ماذا سوف نخاف؟ انظر إلى العالم على انه نفسك.آمن بالطريقة التي تجري بها الامور.احب العالم كنفسك،عندها ستكون قادرا على الاهتمام لكل الاشياء. 14انظر، الرؤية غير ممكنة.اسمع، السماع غير ممكن.مد يدك لتمسك، والإمساك غير ممكن. فوق، ليس مضيئا.تحت، ليس مظلما.سلس وغير قبل للتسميةيرجع إلى عالم اللا شيء.من هنا تاتي كل الاشكال،صورة من دون صورة،متقن، فوق ادراكنا. تقرب منها ولن تجد البداية،الحقها ولن تجد النهاية.لا تستطيع ان تعرفها، لكن تستطيع ان تكونها،بسهولة في حياتك.فقط ادرك من اين اتيت،هذه هي الحكمة الحقيقية.
rdf:langString
Tao Te ťing (tradičními čínskými znaky: 道德經, zjednodušenými znaky: 道德经; v čínské hláskové abecedě pchin-jin 拼音, s vyznačenými tóny: Dàodéjīng; ve standardním českém přepisu: Tao-te-ťing; v anglickém přepisu Wade-Giles: Tao-te-ching) neboli Kanonická kniha o Cestě Tao a Energii Te tvoří (spolu s textem Čuang-c' 莊子) základ raného (filosofického) taoismu. Podle tradice byl autorem tohoto staročínského spisu Lao-c' 老子 (Starý Mistr), jenž jej údajně sepsal počátkem 5. stol. př. Kr. Historik S’-ma Čchien 司馬遷 (žil pravděpodobně v letech 145-90 př. Kr.) v knize Š’-ťi 史記 (Zápisky historika) popisuje vznik tohoto díla takto: „Lao-c’ 老子 pěstoval Cestu Tao 道 a její Energii Te 德 a učil, že člověk má žít v skrytu, bezejmenný. On sám žil ve státě Čchu 楚, ale když viděl jeho úpadek, odešel. Když přišel k [hraničním] Soutěskám, Strážce Soutěsek jej zastavil a řekl mu: Nyní, když se chystáš opustit tuto zemi, napíšeš [pro mne] knihu? – Teprve tehdy na jeho žádost Starý Mistr sepsal dva svazky, aby vyložil smysl Cesty Tao 道 a Energie Te 德 v pěti tisících znacích; načež odešel a nikdo se už nikdy nedozvěděl, kam se poděl.” – úryvek ze 63. kapitoly (upraveno) Dílo obsahuje 81 krátkých kapitol, které jsou rozděleny do dvou částí. První část (kapitoly 1 až 37), označovaná jako Tao ťing 道經, pojednává o Cestě Tao 道 a zabývá se otázkami filosofickými, druhá část (kapitoly 38 až 81), označovaná jako Te ťing 德經, se věnuje převážně Energii Te 德 a týká se zejména otázek společenských. Podrobný výklad Tao Te ťingu lze v češtině nalézt u Berty Krebsové: Lao-c’ – Tao te ťing. O tao a ctnosti (1971), Egona Bondyho: Poznámky k dějinám filosofie /2/. Čínská filosofie (1993), Oldřicha Krále: Čínská filosofie. Pohled z dějin (2005), nebo u Anne Cheng: Dějiny čínského myšlení (2006). O procesu jeho vzniku se lze dočíst ve (slovensky psané) dvoudílné publikaci Mariny Čarnogurské: Lao c’ a proces vzniku Tao Te ťingu (2009 a 2012). Filologický rozbor a slovník všech staročínských slov užitých v Tao Te ťingu vypracoval David Sehnal: Kniha Laozi. Překlad s filologickým komentářem (2013). Tao Te ťing patří k nejpřekládanějším textům na světě a je nejpřekládanější čínskou knihou vůbec. V češtině existuje celá řada jeho překladů a převodů. Pouze několik z nich však bylo pořízeno přímo z klasické čínštiny. K těmto tzv. sinologickým překladům patří překlady Rudolfa Dvořáka (1920), (1971), Oldřicha Krále (1971 a 2010) a (2009 a 2013). Ve slovenštině jsou pak k dispozici překlady , z nichž první tři vznikly ve spolupráci s Egonem Bondym (1993, 1996, 2005, 2009, 2012 a 2021).
rdf:langString
Daŭdeĝingo (ĉine: 道德經, Pinyin dàodé jīng; Wade-Giles tao⁴ tê² ching¹; EPĈ-pinjin-metode daŭdeĝjingo) "La sankta skribo pri la Vojo kaj la Virto" estas la plej konata fontoteksto de la taoismo. Ĝi estas tre mallonga libro – ĝi enhavas nur 5467 vortojn – kaj estas skribita en iafoje mistera kaj tre antikva klasika ĉina lingvo. Tamen, ĝi estas libro tre profunda kaj tre saĝa. Escepte de la Biblio, ĝi estas la plej ofte tradukita libro de la mondo.
rdf:langString
Das Daodejing (chinesisch 道德經 / 道德经, Pinyin , W.-G. Tao4 Te2 Ching1, Jyutping Dou6dak1ging1) ist eine Sammlung von Spruchkapiteln, die der chinesischen Legende nach von einem Weisen namens Laozi stammt, der nach Niederschrift des Daodejing in westlicher Richtung verschwunden sei.Es beinhaltet eine humanistische Staatslehre, die die Befreiung von Gewalt und Armut und die dauerhafte Etablierung eines harmonischen Zusammenlebens und letztlich den Weltfrieden zum Ziele hat.Die ist ungewiss und Gegenstand sinologischer Forschung.Ungeachtet weiterer Übersetzungen bedeutet Dao (道) Weg, Fluss, Prinzip und Sinn, und De (德) Tugend, Güte, Integrität und innere Stärke (Charakterstärke). Jing (經 / 经) bezeichnet ein kanonisches Werk, einen Leitfaden oder eine klassische Textsammlung.Die beiden namengebenden Bezeichnungen stehen für etwas nicht letztgültig Bestimmbares, auf dessen eigentliche Bedeutung das Buch hindeuten möchte. Aus diesem Grund werden sie auch oft unübersetzt belassen.Das Werk gilt als die Gründungsschrift des Daoismus. Obwohl dieser verschiedene Strömungen umfasst, die sich von den Lehren des Daodejing erheblich unterscheiden können, wird es von den Anhängern aller daoistischen Schulen als kanonischer, heiliger Text angesehen.
rdf:langString
El Dào Dé Jīng (Chino: 道德經 (?·i), Wade-Giles: Tao Te Ching, también llamado Tao Te King), cuya autoría se atribuye a Laozi (WG Lao Tzu, también trasliterado como Lao Tse, ‘Viejo Maestro’), es un texto clásico chino. Su nombre procede de las palabras con las que empiezan cada una de sus dos partes: 道 dào ‘el camino’, la primera del Capítulo 1, y 德 dé ‘virtud’, o ‘poder’, la primera del Capítulo 38, con el añadido 經 jīng, ‘libro clásico’. Según la tradición, fue escrito alrededor del siglo VI a. C. por el sabio Laozi, un archivista de la corte de la dinastía Zhou, por cuyo nombre se conoce el texto en China. La verdadera autoría y fecha de composición o de compilación del libro es aún objeto de debate. Este texto es uno de los fundamentos del taoísmo filosófico y tuvo una fuerte influencia sobre otras escuelas, como el legalismo y el neoconfucianismo. Tiene un papel importante en la religión china, relacionado no solo con el taoísmo religioso, sino también con el budismo, que cuando se introdujo por primera vez en China fue interpretado usando en gran medida palabras y conceptos taoístas. En China la filosofía de la naturaleza y la visión del mundo están impregnadas del pensamiento taoísta y así muchos artistas, pintores, calígrafos y hasta jardineros han usado este libro como fuente de inspiración. Su influencia se ha esparcido también más allá del Lejano Oriente, ayudada por las muchas traducciones diferentes del texto a lenguas occidentales. El Tao que puede nombrarse no es el Tao eterno.El nombre que puede nombrarse no es el nombre inmutable.La no existencia es el principio del cielo y de la tierra.La existencia es la madre de todo lo que hay. Laozi en Dào Dé Jīng
rdf:langString
Dao De Jing, Daodejing, Tao Te Txing edo Tao Te King (txinera tradizionalez: 道德經; txinera sinplifikatuz: 道德经; pinyinez: Dàodéjīng; Wade–Giles: Tao⁴te²ching¹, (i · ?); 道 dào "bidea"; 德 dé "birtutea"; 經 jīng "klasikoa" edo "testua"), batzuetan Laozi gisa ezaguna, Txinako testu klasiko bat da. Tradizioak dio Laozik idatzi zuela (edo Lao Tzu, "Irakasle Zaharra") K.a. VI. mendean, Zhou dinastiako iskribaua. Testuaren benetako egiletza eta data edo biltze-lana oraindik eztabaidagai dago, nahiz eta ezaguna den bertsiorik zaharrena K.a. IV. mendekoa den. Testua oinarrizkoa da Taoismoaren (Daojia, txinera tradizionalez: 道家; pinyinez: Dàojiā edo Daojiao, txinera tradizionalez: 道教; pinyinez: Dàojiào) filosofian eta ezagutza erlijiosoan eta beste eskola batzuetan eragin handia izan du, hala nola , Konfuzianismoan eta , herrialdera sartu zenean Taoismoaren hitzak eta kontzeptuak hartu baitzituen gauzak azaltzeko. Txinako artista ugari, poetak, margolariak, kaligrafistak edo lorazainak izan Tao Te Txing liburua erabiltzen dute inspirazio iturri gisa. Bere influentzia handia da Asiako Ekialdean eta munduko liburu itzulienen artean dago.
rdf:langString
Le Dao de jing (chinois simplifié : 道德经 ; chinois traditionnel : 道德經 ; pinyin : Dàodéjīng ; Wade : Tao⁴te²ching¹ ; EFEO : Tao-tö-king, « livre de la voie et de la vertu »), parfois écrit Tao te king, est un ouvrage classique chinois qui, selon la tradition, fut écrit autour de 600 av. J.-C. par Lao Tseu, le sage fondateur du taoïsme, dont l'existence historique est toutefois incertaine. De nombreux chercheurs modernes penchent pour une pluralité d’auteurs et de sources, une transmission tout d’abord orale et une édition progressive. Les plus anciens fragments connus, découverts à Guodian, remontent à 300 av. J.-C. environ ; les premières versions complètes très semblables au texte actuel, provenant de Mawangdui, datent de la première moitié du IIe siècle av. J.-C. Le Dao de jing a été classé parmi les textes taoïstes par les érudits de la dynastie Han et faisait partie des écrits sacrés des Maîtres célestes, qui divinisaient Lao Tseu. Pourtant, son lectorat n’était pas limité à un courant philosophique. Le fait que le premier à le mentionner et à le commenter soit le légiste Hanfei, et que les textes de Guodian semblent avoir été rassemblés par des confucéens en témoigne. Le Dao de jing a eu une influence considérable en Extrême-Orient et en Occident à travers ses très nombreuses interprétations et traductions. En 1988, on en recensait 250 versions en langues étrangères. Il n'existe pas de conclusion définitive quant à sa signification réelle. Selon certains, ce serait un recueil d'aphorismes provenant de plusieurs auteurs où on trouve des propositions contradictoires. D'autres au contraire y voient un texte cachant une cohérence profonde sous un style allusif et elliptique. En Chine, le texte a toujours été accompagné d'un commentaire. Par l'interprétation qu'ils suggèrent, ces commentaires ont contribué autant que le texte d'origine au sens de l'ouvrage et à sa place dans la philosophie et la religion.
rdf:langString
Daodejing atau Tao Te Ching atau Tao Teh King (/ˌtaʊtiːˈtʃɪŋ/, /ˈdaʊ dɛ ˈdʒɪŋ/; Hanzi tradisional: 道德經; Hanzi sederhana: 道德经; Pinyin: Dàodé Jīng [tɑ̂ʊ tɤ̌ tɕíŋ]), merupakan sebuah ajaran Laozi yang berasal dari Taoisme. Atas permintaan Guan Yixi, Laozi meninggalkan dua karya yang berjudul De dan Dao (Judul pertama adalah "De" dan kedua adalah "Dao" ) sebelum meninggalkan Chuguo. Kedua-dua kitab digabungkan dan diperkenalan sebagai Daode Jing yang kepunyaan 5000 huruf Tionghua dalam 81 bab. Agama Dao merupakan ajaran-ajaran yang berkembang menjadi agama yang dipeluk banyak orang. Agama Dao mengandungi misteri untuk menjadi dewa, ia lebih bersifat kemanusiaan, ia berpotensi memenuhi keperluan rohaniah manusia. Dalam agama Dao, Laozi didewakan sebagai Taishanglaojun; kitab-kitab Daode Jing dan Zhuangzi menjadi kitab suci untuk dipelajari. Daojia adalah pusat pengkajian filsafat dalam Daode Jing dan Zhuangzi, ia tidak mengandungi misteri dan tidak mendewakan apa-apa. Daojia digolongkan kepada tiga generasi iaitu “Daojia sebelum Qin” ”Qin-han Daojia” dan ”Wei-jin Daojia”. Selepas Wei-jin, Daojia tidak lagi wujud secara bersendirian tetapi diresap dalam Agama Dao dan diperkenalkan sebagai Taoisme kini.
rdf:langString
The Tao Te Ching (UK: /ˌtaʊ tiː ˈtʃɪŋ/, US: /ˌdaʊ dɛ ˈdʒɪŋ/; simplified Chinese: 道德经; traditional Chinese: 道德經; pinyin: Dàodé Jīng [tâʊ tɤ̌ tɕíŋ]) is a Chinese classic text written around 400 BC and traditionally credited to the sage Laozi, though the text's authorship, date of composition and date of compilation are debated. The oldest excavated portion dates back to the late 4th century BC, but modern scholarship dates other parts of the text as having been written—or at least compiled—later than the earliest portions of the Zhuangzi. The Tao Te Ching, along with the Zhuangzi, is a fundamental text for both philosophical and religious Taoism. It also strongly influenced other schools of Chinese philosophy and religion, including Legalism, Confucianism, and Chinese Buddhism, which was largely interpreted through the use of Taoist words and concepts when it was originally introduced to China. Many artists, including poets, painters, calligraphers, and gardeners, have used the Tao Te Ching as a source of inspiration. Its influence has spread widely out and it is one of the most translated texts in world literature.
rdf:langString
《도덕경》(중국어 간체자: 道德经, 정체자: 道德經, 병음: dàodéjīng , 영어: Tao Te Ching)은 노자(老子)가 지은 것으로 알려진 도가의 대표적인 경전으로 《노자(老子)》로도 불린다. 노자는 이 저서에서 전체적으로 자연에 순응하는 무위(無爲)의 삶을 살아갈 것을 역설하였다.
rdf:langString
Il Daodejing (道德經T, 道德经S, Pinyin: Dàodéjīng, Wade-Giles: Tao Te Ching «Libro della Via e della Virtù») è un testo cinese di prosa talvolta rimata, la cui composizione risale a un periodo compreso tra il IV e il III secolo a.C. Il libro è di difficile interpretazione perché formato da caratteri che sembrano in contraddizione tra loro all'interno di alcuni capitoli. A ciò si aggiunge il sospetto che le tavolette dalle quali era composto, mal rilegate, si slegassero frequentemente, in modo tale che blocchi di caratteri si mescolassero nel tramandarlo: da qui il sorgere di numerose questioni critiche e interpretative riferite a diverse forme di questo libro ritrovate tra diverse scoperte archeologiche. Il testo permette di affrontare diversi piani di lettura e d'interpretazione. L'opera è stata composta in una fase storica non ben delineata. Per secoli gli studiosi l'hanno attribuita al saggio Laozi (老子, pinyin: lǎozi), ma, in primo luogo, non vi è attestazione storica dell'esistenza dell'uomo, nemmeno lo storico cinese Sima Qian si dice certo del personaggio, inoltre il testo ha subito numerosi rimaneggiamenti sino al primo periodo Han (206 a.C.-220 d.C.). Tuttavia, l'esistenza del testo non è attestata prima del 250 a.C. Il periodo tra il 403 a.C. e il 256 a.C., chiamato degli Stati combattenti, fu un'epoca durante la quale i vari sovrani cinesi si dichiaravano guerra continuamente. Età violenta ma che, nonostante ciò, risultò essere l'apice della creatività del pensiero cinese. La tradizione racconta che Lao Zi decise di allontanarsi dalla corte Zhou perché, stanco delle lotte e del disordine, desiderava tranquillità. Partì con il suo bufalo e arrivò al confine del suo stato dove venne fermato dal guardiano del valico, chiamato anche Yin del valico (关尹, pinyin: Guān Yǐn). Il guardiano riconobbe Lao Zi e gli disse che non poteva andarsene prima di aver lasciato un segno tangibile della sua saggezza. Fu in questa occasione che Lao Zi compose il Tao Te Ching. Finito di scrivere, Lao Zi se ne andò e di lui non si seppe più niente.
rdf:langString
老子道徳経(ろうしどうとくきょう) は、中国の春秋時代の思想家老子が書いたと伝えられる書。単に『老子』とも『道徳経』(繁体字: 道德經; 簡体字: 道德经; 拼音: Dàodéjīng )とも表記される。また、老子五千言・五千言とも。『荘子』と並ぶ道家の代表的書物。道教では『道徳真経』ともいう。上篇(道経)と下篇(徳経)に分かれ、あわせて81章から構成される。
rdf:langString
Het boek Daodejing (vereenvoudigd Chinees: 道德经; traditioneel Chinees: 道德經; pinyin: Dàodéjīng), ook wel Tao Te Ching of Tao Te King geschreven, is een van de belangrijkste geschriften van het taoïsme, dat naast het confucianisme en boeddhisme een van de grote drie Chinese filosofieën is. De teksten van het boek zouden door Lao Zi uitgesproken zijn in de 6e eeuw v.Chr. Volgens de mythe zou Lao Zi het geschrift opgetekend hebben toen hij aan het eind van zijn leven een bergpas overtrok naar het Westen, op verzoek van de grenswachter Guan yin Zi. Deze legende wordt vermeld door de Chinese historicus Sima Qian. In feite zijn de teksten eerst mondeling overgeleverd door zijn leerlingen enzovoorts en rond 370 voor Christus voor het eerst genoteerd op bamboestroken, nog weer later op zijdepapier. Mede daardoor is het niet duidelijk of alle uitspraken afkomstig zijn van één of meerdere auteurs. Toch wordt Laozi ('meester Lao' of 'oude meester') meestal beschouwd als de (voornaamste) bron van de teksten. Om die reden wordt het boek vaak ook als " de Laozi" aangeduid. Veel lezers en zelfs vertalers en schrijvers van en over het geschrift zijn zich er niet van bewust dat er niet één Daodejing is, maar dat er in het oude China vele tientallen, zo niet honderden versies van bestonden. De Chinese standaardversie die het meest gebruikt wordt 'als overgeleverde versie' dateert van de 2e eeuw n.C. en is qua tekst gewijzigd en van politiek-filosofisch commentaar voorzien door Wang Bi, een jonge filosoof die daarmee indruk wilde wekken op zijn vorst. Een eerdere versie is die van Hesshang Gong die meer aandacht schenkt aan mystieke en religieuze teksten en commentaar daar op geeft. Eind vorige eeuw zijn twee oudere versies bij opgravingen aan het licht gekomen, resp. de Mawangdui-versies A en B en de oudste nu bekende versie, de onvolledige Guodian-versie op bamboestroken.
rdf:langString
Daodejing (wym. ), pełna nazwa Laozi Daodejing, w skrócie Laozi (typowa starochińska maniera nazywania dzieła nazwiskiem autora), najczęściej tłumaczona jako Księga Drogi i Cnoty, uznawana niekiedy za pierwszą filozoficzną księgę w języku chińskim. Jest częścią podstawowego kanonu taoizmu, systemu religijno-filozoficznego, który narodził się w Chinach w czasach panowania dynastii Zhou. Legenda, zapisana i krytycznie omówiona przez historyka Sima Qiana, głosi, że autor Daodejingu, Laozi urodzony w r. 604 p.n.e., w wieku lat 72 lub 81 opuścił dwór jednego z chińskich królów państwa Zhou, nie zgadzając się z polityką dworską. Król po kilku tygodniach posłał za nim swojego oficera, aby sprowadził mędrca z powrotem. Laozi odmówił powrotu na dwór króla, ale aby uratować oficera przed śmiercią za niewykonanie rozkazu napisał na zwojach jedwabiu wszystkie rady, do których miał się stosować władca. Ów zwój to właśnie Daodejing. Istnieją też inne wersje tej legendy. Wielu współczesnych badaczy wątpi w to, czy Laozi był w ogóle postacią historyczną. Do dziś nie udało się ustalić daty powstania tego jednego z najbardziej tajemniczych dzieł napisanych ludzką ręką. Argumenty na to, że nie mogło ono wyjść spod ręki jednego autora również nie znalazły jednoznacznego potwierdzenia. Najstarsze zachowane dwa egzemplarze księgi, znalezione w , pochodzą z lat 206–195 p.n.e. Naukowcy z reguły utrzymują, że nie powstała ona wcześniej niż w IV, albo nawet w III wieku p.n.e., co wykluczałoby bezpośrednie autorstwo (legendarnego) Laozi. Pierwszy kompletny przekład Daodejing na język europejski ukazał się we Francji w 1842 roku. Obiegowa opinia głosi, że jedynie Biblia doczekała się większej liczby tłumaczeń na język angielski. Także na język polski księga była tłumaczona wielokrotnie (zob. niżej).
rdf:langString
Tao Te Ching, Dao de Jing ou Tao-te king (em chinês: ? , Dàodé jīng), comumente traduzido como O Livro do Caminho e da Virtude, é uma das mais conhecidas e importantes obras da literatura da China. Foi escrito entre 350 e 250 a.C. A sua autoria é tradicionalmente atribuída a Lao Tzi (literalmente, "Velho Mestre"), porém a maioria dos estudiosos atuais acredita que Lao Tzi nunca existiu e que a obra é, na verdade, uma reunião de provérbios pertencentes a uma tradição oral coletiva, versando sobre o tao (a "realidade última" do universo). A obra inspirou o surgimento de diversas religiões e filosofias, em especial o taoismo e o budismo chan (e sua versão japonesa, o zen).
rdf:langString
Daodejing (kinesiska, förenklat: 道德经, traditionellt: 道德經, pinyin: Dàodéjīng, tidigare transkriberat Tao Te Ching) är daoismens äldsta och mest kända urkund. Den består av en samling korta aforismer uppdelade på 81 kapitel eller verser, ursprungligen skriven på kinesiska. Hela texten omfattar i de kända kinesiska versionerna mellan 5 227 och 5 722 ord. Titeln består av tre ord - dao (väg), de (dygd) och jing (klassiker, bok med erkänd betydelse) - som tillsammans närmast översätts till "Vägens och dygdens bok". Det är dock en senare tillkommen titel. Dessförinnan var boken blott känd som Lao Zi efter dess tänkta författare. Ej heller indelningen i 81 verser är ursprunglig. Boken är även sedan lång tid tillbaka uppdelad i två ungefär lika stora delar. Den första, kallad Dao, omfattar verserna 1-37, och den andra, kallad De, består av de resterande verserna 38-81. De har fått sina namn för att de börjar med dessa ord. Enligt legenden skall den ha författats på 500-talet f.Kr. av Lao Zi, "Den gamle", som ska ha varit en tjänsteman vid det kungliga hovet under Zhoudynastin. Textens sanna författare samt ålder debatteras flitigt bland forskare. Man vet numera att Daodejing inte kan vara yngre än från 300-talet f.Kr., eftersom det äldsta manuskriptet är från runt år 300 f.Kr. Det är ofullständigt men stämmer i bevarade delar mycket väl överens med senare versioner av verket. Man har också hittat två manuskript från runt år 200 f.Kr., vilka är så gott som kompletta. Texten är till ungefär 3/4 skriven på rimmad vers, vilket sällan beaktas i översättningar av verket. Det kinesiska språket och dess versmått är också betydligt lättare att skapa rim på än vad som är fallet med de flesta andra språk. Svenska översättningar har gjorts av Erik Folke, Alf Henrikson, , Stefan Stenudd och Göran Malmqvist. Den berömde svenske sinologen Bernhard Karlgren gjorde också en tolkning av Daodejing, som dock var på engelska. Daodejing utgår ifrån dao som en kosmologisk och filosofisk grund, en första ursprunglig princip som styr hela tillvaron. Det är dess egenskaper, samt konsekvenserna därav, som boken förklarar. Dao är en världsordning som människorna gör bäst i att underkasta sig, för att inte skapa problem. Boken slår fast att detta görs bäst genom wu wei, icke-handlande. Världen är enligt Daodejing så finurligt ordnad att det allra mesta löser sig självt om människor undviker att agera. Utifrån denna grund utvecklar boken ett fridsamhetsideal och en ödmjukhet inför naturens ordning, som manar till anspråkslöshet och lågmäldhet.
rdf:langString
Дао дэ цзин (кит. трад. 道德經, упр. 道德经, пиньинь Dào Dé Jīng, (инф.), «Книга пути и достоинства») — основополагающий источник учения и один из выдающихся памятников китайской мысли, оказавший большое влияние на культуру Китая и всего мира. Основная идея этого произведения — понятие дао — трактуется как естественный порядок вещей, не допускающий постороннего вмешательства, «небесная воля» или «чистое небытие». Споры о содержании книги и её авторе продолжаются до сих пор. Утверждается, что общее количество классических комментариев к Дао дэ цзин достигает 700, из которых на данный момент сохранилось 350. Количество комментариев на японском языке около 250.
rdf:langString
Да́о де цзін (кит. трад. 道德經, спр. 道德经, піньїнь: Dào Dé Jīng, файл) — один з найвідоміших класичних філософських творів Китаю, приписаний Лао-цзи (VI — V століття до н. е.). Є важливим джерелом традиції даосизму. Рукопис містить 5000 ієрогліфів, складається з 81 вірша.
rdf:langString
《老子》,又名《道德經》,是先秦時期的古籍,相傳為春秋末期思想家老子所著。《老子》為春秋戰國時期道家学派的代表性經典,亦是道教尊奉的經典。至唐代,唐太宗命人將《道德經》譯為梵語;唐玄宗时,尊此经为《道德眞經》。 “老子言道德之意,著書上下篇”,據帛書本為上篇〈德〉、下篇〈道〉;通行本為〈道〉在上,〈德〉在下。上、下篇在各版本分章不定。通行本八十一章的分法,最早出自劉向《七略》、《老子河上公章句》,道經三十七章,德經四十四章。嚴遵《老子指歸》分為德經四十章,道經三十二章。馬王堆帛書本、郭店楚簡本有分章符號,但未形成今本「八十一章」的格局。北大漢簡本為德經四十四章,道經三十三章。 《道德經》以哲學意義之「道」與「德」為綱,論述修身、治國、用兵、養生之理,而多以政治為旨歸,對傳統思想、科學、政治、文學、藝術等領域產生了深刻影響。後世通行的註解本,以王弼《老子道德經注》、河上公《老子章句》流傳最廣。
xsd:integer
1
rdf:langString
Lǎudž
rdf:langString
Dàu Dé Jīng
rdf:langString
Dàudé Jēnjīng
rdf:langString
Lǎudž Dàudé Jīng
rdf:langString
Wǔchyān Wén
rdf:langString
道德經
rdf:langString
*
rdf:langString
*
rdf:langString
*C.ŋˤaʔ s.n̥ˤi[ŋ] mə[n]
xsd:nonNegativeInteger
30820