Tangentopoli
http://dbpedia.org/resource/Tangentopoli
تانجيتوبولي (بالإيطالية: Tangentopoli) هو مصطلح يصف الفساد الذي استشرى في النظام السياسي الإيطالي و الذي كشف في تحقيقات ماني بوليتي بين 1992-1996، فضلاً عن الفضيحة الناجمة عن ذلك، مما أدى إلى انهيار الحزب الديمقراطي المسيحي المهيمن و حلفائه.
rdf:langString
Tangentopoli (Aussprache: [tandʒen'tɔpoli]; wörtlich Stadt der Schmiergeldzahlungen von italienisch tangente ‚Schmiergeld‘) ist ein Begriff, mit dem die italienische Presse Anfang der 1990er Jahre die Stadt Mailand bezeichnete, als der damalige Staatsanwalt Antonio Di Pietro ein System von Korruption, Amtsmissbrauch und illegaler Parteifinanzierung offenlegte. Später wurde das Wort zu einem Synonym für die kriminellen Verflechtungen, die das politische System der so genannten prägten, also der Zeit vor dem Zusammenbruch der Parteienlandschaft infolge der gerichtlichen Untersuchungen Mani pulite und der Wahlrechtsreform 1993.
rdf:langString
タンジェントポリ（イタリア語: Tangentopoli）は、イタリアの政官業の癒着を表現した言葉。イタリア語で「汚職の町」を意味し、1992年から始まった大規模な汚職捜査とその結果としての政界再編を指している。 冷戦の終焉などもあってイタリア政界に大きな変化を与えた事から、この事件をもってイタリア第一共和政からイタリア第二共和政へと移行したと見る向きもある。
rdf:langString
Tangentopoli (wymowa tanʤenˈtɔpoli, z wł. dosłownie „łapówkogród”) – termin, którym nazwano system, a dokładniej, , panujący we Włoszech do czasu śledztwa mani pulite (włos. „czyste ręce”), które rozpoczęto 17 lutego 1992. Tego dnia prokurator Antonio Di Pietro w związku z zarzutami korupcyjnymi wydał nakaz tymczasowego aresztowania Maria Chiesy, działacza Włoskiej Partii Socjalistycznej i jednocześnie dyrektora miejskiego przytułku, oskarżonego o nielegalne przyjęcie 7 milionów lirów. Śledztwo ujawniło system powiązań polityków i biznesmenów oraz znaczącą skalę łapówek na szczytach władzy. Wkrótce prowadzono śledztwa w sprawie ponad 150 firm i blisko 40 polityków (w większości należących do WPS i Chrześcijańskiej Demokracji). Zarzuty przedstawiono m.in. byłemu premierowi i przywódcy socja
rdf:langString
rdf:langString
تانجيتوبولي
rdf:langString
Tangentopoli
rdf:langString
タンジェントポリ
rdf:langString
Tangentopoli
rdf:langString
Tangentopoli
xsd:integer
376618
xsd:integer
784050151
rdf:langString
تانجيتوبولي (بالإيطالية: Tangentopoli) هو مصطلح يصف الفساد الذي استشرى في النظام السياسي الإيطالي و الذي كشف في تحقيقات ماني بوليتي بين 1992-1996، فضلاً عن الفضيحة الناجمة عن ذلك، مما أدى إلى انهيار الحزب الديمقراطي المسيحي المهيمن و حلفائه.
rdf:langString
Tangentopoli (Aussprache: [tandʒen'tɔpoli]; wörtlich Stadt der Schmiergeldzahlungen von italienisch tangente ‚Schmiergeld‘) ist ein Begriff, mit dem die italienische Presse Anfang der 1990er Jahre die Stadt Mailand bezeichnete, als der damalige Staatsanwalt Antonio Di Pietro ein System von Korruption, Amtsmissbrauch und illegaler Parteifinanzierung offenlegte. Später wurde das Wort zu einem Synonym für die kriminellen Verflechtungen, die das politische System der so genannten prägten, also der Zeit vor dem Zusammenbruch der Parteienlandschaft infolge der gerichtlichen Untersuchungen Mani pulite und der Wahlrechtsreform 1993.
rdf:langString
タンジェントポリ（イタリア語: Tangentopoli）は、イタリアの政官業の癒着を表現した言葉。イタリア語で「汚職の町」を意味し、1992年から始まった大規模な汚職捜査とその結果としての政界再編を指している。 冷戦の終焉などもあってイタリア政界に大きな変化を与えた事から、この事件をもってイタリア第一共和政からイタリア第二共和政へと移行したと見る向きもある。
rdf:langString
Tangentopoli (wymowa tanʤenˈtɔpoli, z wł. dosłownie „łapówkogród”) – termin, którym nazwano system, a dokładniej, , panujący we Włoszech do czasu śledztwa mani pulite (włos. „czyste ręce”), które rozpoczęto 17 lutego 1992. Tego dnia prokurator Antonio Di Pietro w związku z zarzutami korupcyjnymi wydał nakaz tymczasowego aresztowania Maria Chiesy, działacza Włoskiej Partii Socjalistycznej i jednocześnie dyrektora miejskiego przytułku, oskarżonego o nielegalne przyjęcie 7 milionów lirów. Śledztwo ujawniło system powiązań polityków i biznesmenów oraz znaczącą skalę łapówek na szczytach władzy. Wkrótce prowadzono śledztwa w sprawie ponad 150 firm i blisko 40 polityków (w większości należących do WPS i Chrześcijańskiej Demokracji). Zarzuty przedstawiono m.in. byłemu premierowi i przywódcy socjalistów Bettino Craxiemu, który stał się symbolem całej afery. Już samo ogłoszenie szczątkowych rezultatów działań antykorupcyjnych Di Pietro pozbawiło Partię Chrześcijańsko-Demokratyczną większości parlamentarnej. Tym samym skończył się trwający ponad pół wieku okres dominacji chadeków we włoskiej polityce. W wyniku afery w styczniu 1994 rozpadła się Chrześcijańska Demokracja, jedna z głównych partii na włoskiej scenie politycznej, a jej przywódca Giulio Andreotti został postawiony w stan oskarżenia. Spośród innych ugrupowań należących do pentapartito (koalicji pięciu partii) także socjaliści i liberałowie rozwiązali się, a partie republikanów i socjaldemokratów zanikły.
xsd:nonNegativeInteger
75