Systolic array
http://dbpedia.org/resource/Systolic_array an entity of type: Broadcaster
Tablica systoliczna – układ przetwarzający o regularnej, modularnej strukturze zbudowany z prostych modułów; jednostek przetwarzających; synchronicznie wykonujących elementarne operacje. W strukturze tablicy systolicznej moduły połączone są tylko ze swoimi sąsiadami. Przetwarzane dane przechodzą rytmicznie przez wezły sieci (jednostki przetwarzające). Koncepcję tablic systolicznych zapoczątkował H.T. Kung i Ch. E. Leiserson w 1978 roku.
rdf:langString
Un Array sistolico o Vettore sistolico è in informatica una rete omogenea di unità di elaborazione fortemente accoppiate (DPU) chiamate celle o nodi. Ogni nodo o DPU elabora indipendentemente un risultato parziale come una funzione dei dati ricevuti dai suoi vicini a monte, archivia il risultato e lo passa al successivo nodo a valle.Furono inventati da H. T. Kung e Charles Leiserson che li descrissero per calcoli pesanti di algebra lineare (matrici prodotto, sistema di risoluzione di equazioni lineari, decomposizione LU e altro ancora) per matrici a bande.Tra le prime applicazioni furono per il calcolo dei più grandi comun divisori di interi e polinomiali.Sono classificati nella tassonomia di Flynn come architetture Multiple Instruction stream Single Data stream (MISD)
rdf:langString
Systolischer Array ist die Bezeichnung für ein Pipe-Netzwerk von DPUs, meist in Matrix-Anordnung, durch welches Datenströme hindurchgetaktet werden – im Gegensatz zum Instruction Systolic Array, durch den Befehle hindurchgeschickt werden. Der Begriff „systolisch“ soll die Datenströme durch den Array mit dem Blutkreislauf vergleichen, wobei der Taktgeber quasi das pumpende Herz ist. Ein normaler systolischer Array benötigt keine Befehle, da die Operationen in den DPUs per Handshake durch die Ankunft der Daten am jeweiligen DPU-Eingang „transport-triggered“ automatisch ausgelöst werden. (Es gibt auch Mischformen mit instruction-systolischen Anteilen.) Systolische Arrays waren insbesondere in den 1980er Jahren ein beliebtes Forschungsgebiet, insbesondere von Mathematikern. Die damaligen Sy
rdf:langString
En arquitectura de computadoras paralelas, una matriz sistólica es una red homogénea de (DPU) fuertemente acopladas llamadas células o nodos. Cada nodo o DPU calcula independientemente un resultado parcial como una función de los datos recibidos de sus vecinos ascendentes, almacena el resultado dentro de sí mismo y lo pasa hacia abajo. Los arreglos sistólicos fueron inventados por , H. T. Kung y Charles E. Leiserson quienes los desarrollaron para calcular muchas operaciones de álgebra lineal densas (producto de matrices, resolución de ecuaciones lineales,factorización LU, etc). Las aplicaciones tempranas incluyen el Máximo común divisor de enteros y polinomios A veces se clasifican como arquitecturas de "múltiples instrucciones, un dato" (MISD) bajo la taxonomía de Flynn pero esta clasif
rdf:langString
Dans les architectures informatiques parallèles, un réseau systolique est un réseau homogène d'unités de traitement de données (DPU) étroitement couplées appelées cellules ou nœuds. Chaque nœud ou DPU calcule indépendamment un résultat partiel en fonction des données reçues de ses voisins en amont, stocke le résultat et le transmet en aval. Les matrices systoliques ont été utilisées pour la première fois dans Colossus, qui était un des premiers ordinateurs utilisés pour casser les chiffrements allemands de Lorenz pendant la Seconde Guerre mondiale. Ils ont été redécouverts par H.T. Kung et Charles Leiserson qui ont décrit des réseaux pour de nombreux calculs d'algèbre linéaire dense (produit matriciel, résolution de systèmes d'équations linéaires, décomposition LU, etc.) pour les matrices
rdf:langString
In parallel computer architectures, a systolic array is a homogeneous network of tightly coupled data processing units (DPUs) called cells or nodes. Each node or DPU independently computes a partial result as a function of the data received from its upstream neighbours, stores the result within itself and passes it downstream. Systolic arrays were first used in Colossus, which was an early computer used to break German Lorenz ciphers during World War II. Due to the classified nature of Colossus, they were independently invented or rediscovered by H. T. Kung and Charles Leiserson who described arrays for many dense linear algebra computations (matrix product, solving systems of linear equations, LU decomposition, etc.) for banded matrices. Early applications include computing greatest commo
rdf:langString
У паралельних комп'ютерних архітектурах, систолічний масив є однорідною мережею щільно з'єднаних блоків обробки даних, які називаються клітинами або вузлами. Систолічні масиви були винайдені Річардом Брентом і Кунгом, який розробив їх для обчислення найбільших спільних дільників цілих чисел і поліномів. Вони іноді класифікуються як декілька команд одноядерних даних (MISD) архітектури з систематики Флінна, але ця класифікація залишається під питанням, бо існує вагомий аргумент, щоб відрізнити систолічний масив від будь-якої з чотирьох категорій Флінна: SISD, SIMD, MISD, MIMD, який буде зазначено далі в цій статті.
rdf:langString
rdf:langString
Systolischer Array
rdf:langString
Array sistólico
rdf:langString
Array sistolico
rdf:langString
Réseau systolique
rdf:langString
Tablica systoliczna
rdf:langString
Systolic array
rdf:langString
Систолічний масив
xsd:integer
351517
xsd:integer
1099212479
rdf:langString
En arquitectura de computadoras paralelas, una matriz sistólica es una red homogénea de (DPU) fuertemente acopladas llamadas células o nodos. Cada nodo o DPU calcula independientemente un resultado parcial como una función de los datos recibidos de sus vecinos ascendentes, almacena el resultado dentro de sí mismo y lo pasa hacia abajo. Los arreglos sistólicos fueron inventados por , H. T. Kung y Charles E. Leiserson quienes los desarrollaron para calcular muchas operaciones de álgebra lineal densas (producto de matrices, resolución de ecuaciones lineales,factorización LU, etc). Las aplicaciones tempranas incluyen el Máximo común divisor de enteros y polinomios A veces se clasifican como arquitecturas de "múltiples instrucciones, un dato" (MISD) bajo la taxonomía de Flynn pero esta clasificación es cuestionable porque se puede distinguir las series sistólicas de cualquiera de las cuatro categorías de Flynn: SISD, SIMD, MISD, MIMD, como se verá más tarde en este artículo. Los datos de entrada paralelos fluyen a través de una red de nodos de procesador cableados que combinan, procesan y clasifican los datos de entrada en un resultado derivado. Debido a que la propagación ondulatoria de datos a través de una matriz sistólica se asemeja al pulso del sistema circulatorio humano, el nombre "sistólico" se acuñó a partir de la terminología médica. El nombre se deriva de la sístole como una analogía al bombeo regular de sangre por el corazón.
rdf:langString
Systolischer Array ist die Bezeichnung für ein Pipe-Netzwerk von DPUs, meist in Matrix-Anordnung, durch welches Datenströme hindurchgetaktet werden – im Gegensatz zum Instruction Systolic Array, durch den Befehle hindurchgeschickt werden. Der Begriff „systolisch“ soll die Datenströme durch den Array mit dem Blutkreislauf vergleichen, wobei der Taktgeber quasi das pumpende Herz ist. Ein normaler systolischer Array benötigt keine Befehle, da die Operationen in den DPUs per Handshake durch die Ankunft der Daten am jeweiligen DPU-Eingang „transport-triggered“ automatisch ausgelöst werden. (Es gibt auch Mischformen mit instruction-systolischen Anteilen.) Systolische Arrays waren insbesondere in den 1980er Jahren ein beliebtes Forschungsgebiet, insbesondere von Mathematikern. Die damaligen Synthese-Methoden waren deshalb auch ausschließlich algebraischer Natur (bzw. eine lineare Projektion), weshalb die Anwendung systolischer Arrays auf Anwendungen mit regelmäßigen Datenabhängigkeiten beschränkt war, denn diese Synthese-Methoden lieferten nur uniforme lineare Pipes.Diese Einschränkung der praktischen Anwendbarkeit wurde um 1995 von Rainer Kress aufgehoben durch die Verallgemeinerung des systolischen Array zum „super-systolischen Array“, indem er die algebraischen Methoden durch Simulated Annealing ersetzte. Dadurch wurden nicht-uniforme Pipe-Netzwerke beliebiger Form möglich, wie Zickzack, spiralig, mit Verzweigungen und unendlich vielen beliebigen anderen Formen. Damit hatte hier grobkörniges Reconfigurable Computing Sinn. Vom super-systolischen Array wurde das Xputer Paradigma abgeleitet. Erfinder waren 1978 Charles Leiserson und H. T. Kung und unter Leitung von Kung wurden in den 1980er Jahren an der Carnegie Mellon University in verschiedenen WARP Projekten das Konzept in Hard- und Software erprobt. 1988 entwickelte sich dort eine Zusammenarbeit mit Intel zum Bau eines Chips (iWARP) der als Rechnerknoten von Parallelcomputern basierend auf systolischen Arrays dienen sollte.
rdf:langString
Dans les architectures informatiques parallèles, un réseau systolique est un réseau homogène d'unités de traitement de données (DPU) étroitement couplées appelées cellules ou nœuds. Chaque nœud ou DPU calcule indépendamment un résultat partiel en fonction des données reçues de ses voisins en amont, stocke le résultat et le transmet en aval. Les matrices systoliques ont été utilisées pour la première fois dans Colossus, qui était un des premiers ordinateurs utilisés pour casser les chiffrements allemands de Lorenz pendant la Seconde Guerre mondiale. Ils ont été redécouverts par H.T. Kung et Charles Leiserson qui ont décrit des réseaux pour de nombreux calculs d'algèbre linéaire dense (produit matriciel, résolution de systèmes d'équations linéaires, décomposition LU, etc.) pour les matrices à bandes. Les premières applications incluent le calcul des plus grands diviseurs communs d'entiers et de polynômes. Ils sont parfois classés comme architectures à données uniques à instructions multiples (MISD) selon la taxonomie de Flynn, mais cette classification est discutée plus loin dans cet article. Les données d'entrée parallèles circulent à travers un réseau de nœuds de processeur câblés, qui combinent, traitent, fusionnent ou trient les données d'entrée en un résultat dérivé. Parce que la propagation des données à travers un réseau systolique ressemble au pouls du système circulatoire humain, le nom systolique a été inventé à partir de la terminologie médicale. Le nom est dérivé de la systole par analogie avec le pompage régulier du sang par le cœur.
rdf:langString
In parallel computer architectures, a systolic array is a homogeneous network of tightly coupled data processing units (DPUs) called cells or nodes. Each node or DPU independently computes a partial result as a function of the data received from its upstream neighbours, stores the result within itself and passes it downstream. Systolic arrays were first used in Colossus, which was an early computer used to break German Lorenz ciphers during World War II. Due to the classified nature of Colossus, they were independently invented or rediscovered by H. T. Kung and Charles Leiserson who described arrays for many dense linear algebra computations (matrix product, solving systems of linear equations, LU decomposition, etc.) for banded matrices. Early applications include computing greatest common divisors of integers and polynomials. They are sometimes classified as multiple-instruction single-data (MISD) architectures under Flynn's taxonomy, but this classification is questionable because a strong argument can be made to distinguish systolic arrays from any of Flynn's four categories: SISD, SIMD, MISD, MIMD, as discussed later in this article. The parallel input data flows through a network of hard-wired processor nodes, which combine, process, merge or sort the input data into a derived result. Because the wave-like propagation of data through a systolic array resembles the pulse of the human circulatory system, the name systolic was coined from medical terminology. The name is derived from systole as an analogy to the regular pumping of blood by the heart.
rdf:langString
Tablica systoliczna – układ przetwarzający o regularnej, modularnej strukturze zbudowany z prostych modułów; jednostek przetwarzających; synchronicznie wykonujących elementarne operacje. W strukturze tablicy systolicznej moduły połączone są tylko ze swoimi sąsiadami. Przetwarzane dane przechodzą rytmicznie przez wezły sieci (jednostki przetwarzające). Koncepcję tablic systolicznych zapoczątkował H.T. Kung i Ch. E. Leiserson w 1978 roku.
rdf:langString
Un Array sistolico o Vettore sistolico è in informatica una rete omogenea di unità di elaborazione fortemente accoppiate (DPU) chiamate celle o nodi. Ogni nodo o DPU elabora indipendentemente un risultato parziale come una funzione dei dati ricevuti dai suoi vicini a monte, archivia il risultato e lo passa al successivo nodo a valle.Furono inventati da H. T. Kung e Charles Leiserson che li descrissero per calcoli pesanti di algebra lineare (matrici prodotto, sistema di risoluzione di equazioni lineari, decomposizione LU e altro ancora) per matrici a bande.Tra le prime applicazioni furono per il calcolo dei più grandi comun divisori di interi e polinomiali.Sono classificati nella tassonomia di Flynn come architetture Multiple Instruction stream Single Data stream (MISD)
rdf:langString
У паралельних комп'ютерних архітектурах, систолічний масив є однорідною мережею щільно з'єднаних блоків обробки даних, які називаються клітинами або вузлами. Систолічні масиви були винайдені Річардом Брентом і Кунгом, який розробив їх для обчислення найбільших спільних дільників цілих чисел і поліномів. Вони іноді класифікуються як декілька команд одноядерних даних (MISD) архітектури з систематики Флінна, але ця класифікація залишається під питанням, бо існує вагомий аргумент, щоб відрізнити систолічний масив від будь-якої з чотирьох категорій Флінна: SISD, SIMD, MISD, MIMD, який буде зазначено далі в цій статті. Паралельне введення даних проходить через мережу жорстких дротових процесорних вузлів, схожих на людський мозок, які поєднують в собі процес, злиття або сортування вхідних даних у похідний результат. Оскільки хвиля — як поширення даних через систолічний масив нагадує пульс системи кровообігу людини, назву систолічного масиву було взято з медичної термінології. Назва походить від систоли за аналогією зі звичайним прокачуванням крові до серця.
xsd:nonNegativeInteger
14265