Swaminarayan Sampradaya
http://dbpedia.org/resource/Swaminarayan_Sampradaya
Движение Сваминара́яны — индуистское вайшнавское религиозное движение, основанное Сахаджанандой Свами в Индии в начале XIX века. Отличительной особенностью Движения Сваминараяны является поклонение его основателю Сахаджананде Свами как аватаре Нараяны — «Бхагавану Сваминараяне». Наибольшее число последователей движение имеет в Индии, США и Великобритании.
rdf:langString
斯瓦米纳拉扬派（Swaminarayan Sampradaya）是印度教毗湿奴教派的一个重要分支，创始人为生活在印度十八世纪晚期的（Svāmīnārāyaṇa, 1781年4月3日-1830年6月1日），该教派在世界各地都建有巨大的该教派神庙，其中最有代表性的是位于新德里的无尽宫神庙（Aksharadhāma）。
rdf:langString
Sekte Swaminarayan adalah tradisi modern dalam denominasi Waisnawa agama Hindu, di mana pengikutnya berbakti dan memuja Swaminarayan sebagai perwujudan Tuhan. Kepercayaan Swaminarayan memiliki persentase besar di kalangan umat Hindu Gujarat yang menjadi pengikut Swaminarayan.
* l
*
* s
rdf:langString
The Swaminarayan Sampradaya, also known as Swaminarayan Hinduism and Swaminarayan movement, is a Hindu Vaishnava sampradaya rooted in Ramanuja's Vishishtadvaita, characterized by the worship of its charismatic founder Sahajanand Swami, better known as Swaminarayan (1781–1830), as an avatar of Krishna or as the highest manifestation of Purushottam, the supreme God. According to the tradition's lore, both the religious group and Sahajanand Swami became known as Swaminarayan after the Swaminarayan mantra, which is a compound of two Sanskrit words, swami ("master, lord") and Narayan (supreme God, Vishnu).
rdf:langString
Swaminarayan Sampradaya nurt w wisznuizmie, złożony w 1801 r. przez Swaminarajana. Swaminarayan (Svāminārāyāṇa) koncentruje się na osobistej i zbiorowej bhakti (oddaniu) wobec osobistego boga, opartym na kanonicznych tekstach wedyjskich i wisznuickich. Twórca tego nurtu Swaminarajan skupił wokół siebie grupę wyznawców w regionie Saurasztra (Gudżarat) i przekazywał swoje doktryny w języku gudżarati. Nauki Swaminarajana zostały spisane przez jego starszych uczniów, zweryfikowane przez niego, a wkrótce po jego śmierci zebrane w tekst zwany Waczanamrut (Vacanāmrut, Nektar Słów), który pozostaje głównym pismem tego nurtu.
rdf:langString
rdf:langString
Swaminarayan Sampradaya
rdf:langString
Sekte Swaminarayan
rdf:langString
Swaminarayan
rdf:langString
Движение Сваминараян
rdf:langString
斯瓦米纳拉扬派
rdf:langString
Similarities
rdf:langString
"Ekantik_dharma"
rdf:langString
"Mantra"
rdf:langString
"Pustimarg"
rdf:langString
Shlok 121
xsd:integer
17310869
xsd:integer
1123774362
rdf:langString
October 2022
rdf:langString
Swaminarayan Sampradaya
rdf:langString
note
rdf:langString
web
rdf:langString
Swaminarayan, founder of the Swaminarayan Sampradaya
rdf:langString
xsd:integer
5000000
rdf:langString
Citation is from the charity itself which can be construed as self-promotion and not reliable
rdf:langString
Swaminarayan Sampradaya
rdf:langString
Sekte Swaminarayan adalah tradisi modern dalam denominasi Waisnawa agama Hindu, di mana pengikutnya berbakti dan memuja Swaminarayan sebagai perwujudan Tuhan. Kepercayaan Swaminarayan memiliki persentase besar di kalangan umat Hindu Gujarat yang menjadi pengikut Swaminarayan. Sekte Swaminarayan memusatkan pengabdian kepada kepribadian Swaminarayan sebagai yang diagungkan dan awatara Wisnu, pelayanan sosial dan kode etik yang ketat termasuk pemisahan gender. Mereka yang diinisiasi untuk penyembahan Dewa Kresna diperintahkan untuk memakai Tulasi kanti atau tasbih dalam dua baris di leher mereka, satu untuk Kresna dan satu untuk Radha. Pengikut juga diinstruksikan untuk mengucapkan mantra Sri-Krsna smaraṇaṁ mama (Kresna Agung adalah perlindungan jiwa saya) dan memakai tanda Urdhva Pundra Tilak di dahi mereka. Pengikut diperintahkan memuja Kresna setiap hari di kuil-kuil dan mantra Kresna sangat penting untuk inisiasi Swaminarayan (diksa). Tuhan diyakini disebut dengan berbagai nama: Para Brahman, Bhagawan dan Purushottama.
* l
*
* s
rdf:langString
The Swaminarayan Sampradaya, also known as Swaminarayan Hinduism and Swaminarayan movement, is a Hindu Vaishnava sampradaya rooted in Ramanuja's Vishishtadvaita, characterized by the worship of its charismatic founder Sahajanand Swami, better known as Swaminarayan (1781–1830), as an avatar of Krishna or as the highest manifestation of Purushottam, the supreme God. According to the tradition's lore, both the religious group and Sahajanand Swami became known as Swaminarayan after the Swaminarayan mantra, which is a compound of two Sanskrit words, swami ("master, lord") and Narayan (supreme God, Vishnu). During his lifetime, Swaminarayan institutionalized his charisma and beliefs in various ways. He constructed six mandirs to facilitate followers' devotional worship of God, and encouraged the creation of a scriptural tradition. In 1826, in a legal document titled the Lekh, Swaminarayan created two dioceses, the Laxmi Narayan Dev Gadi (Vadtal Gadi) and Nar Narayan Dev Gadi (Ahmedabad Gadi), with a hereditary leadership of acharyas and their wives, who were authorized to install statues of deities in temples and to initiate ascetics. In Swaminarayan's soteriology the ultimate goal of life is to become Brahmarūpa, attaining the form (rūpa) of Aksharbrahman, in which the jiva is liberated from maya and saṃsāra (the cycle of births and deaths), and enjoys eternal bliss, offering sādhya bhakti, continuous and pure devotion to God. While related to Ramanuja's Vishishtadvaita, for which he stated his affinity, and incorporating devotional elements of Vallabha's Pushtimarg, Sahajanand Swaminarayan gave his own specific interpretations of the classical Hindu texts. As in Vishishtadvaita, God and jiva are forever distinct, but a distinction is also made between Parabrahman (Purushottam, Narayana) and Aksharbrahman as two distinct eternal realities. This distinction is emphasized by BAPS-swamis as a defining characteristic, and referred to as Akshar-Purushottam Darshan to distinguish the Swaminarayan Darshana, Swaminarayan's views or teachings, from other Vedanta-traditions. In the 20th century, due to "different interpretations of authentic successorship," various denominations split-off from the dioceses. All groups regard Swaminarayan as God, but differ in their theology and the religious leadership they accept. The BAPS, split-off in 1907 from Vadtal Gadi, venerates "a lineage of akṣaragurus, or living gurus, [which] has been retroactively traced back to Gunatitanand Swami." Socially, Swaminarayan accepted caste-based discrimination within the religious community, but inspired followers to engage in humanitarian service activities, leading various denominations of the Swaminarayan Sampradaya to currently provide humanitarian service globally.
rdf:langString
Движение Сваминара́яны — индуистское вайшнавское религиозное движение, основанное Сахаджанандой Свами в Индии в начале XIX века. Отличительной особенностью Движения Сваминараяны является поклонение его основателю Сахаджананде Свами как аватаре Нараяны — «Бхагавану Сваминараяне». Наибольшее число последователей движение имеет в Индии, США и Великобритании.
rdf:langString
Swaminarayan Sampradaya nurt w wisznuizmie, złożony w 1801 r. przez Swaminarajana. Swaminarayan (Svāminārāyāṇa) koncentruje się na osobistej i zbiorowej bhakti (oddaniu) wobec osobistego boga, opartym na kanonicznych tekstach wedyjskich i wisznuickich. Twórca tego nurtu Swaminarajan skupił wokół siebie grupę wyznawców w regionie Saurasztra (Gudżarat) i przekazywał swoje doktryny w języku gudżarati. Nauki Swaminarajana zostały spisane przez jego starszych uczniów, zweryfikowane przez niego, a wkrótce po jego śmierci zebrane w tekst zwany Waczanamrut (Vacanāmrut, Nektar Słów), który pozostaje głównym pismem tego nurtu. Jednak od śmierci Swaminarajana w 1830 r. pojawiły się kontrowersje, co do jego sukcesji w wyniku czego powstało co najmniej tuzin grup, które uważają Swaminarajana za boga, ale różnią się szczegółami swojej teologii i przywództwa religijnego. Swaminarayan Sampradaya jest obecnie jedną z najszybciej rozwijających się tradycji hinduistycznych na świecie, z ponad dwoma tysiącami świątyń, w tym Akshardham w Delhi. Dziś obejmuje kilka międzynarodowych organizacji, w szczególności Bochasanwasi Shri Akshar Purushottam Swaminarayan Sanstha (BAPS), które razem mają ponad pięć milionów członków w Indiach i za granicą. Doktryny Swaminarajana dotyczące teologii, pobożności i wyzwolenia (moksza) miały pewne podobieństwa z wieloma klasycznymi systemami hinduizmu. Uważał osiem tekstów za autorytatywne w tym: Wedy, Wedantasutra, Bhagawatapurana i Bhagawadgita. Swaminarajan zidentyfikował pięć "wiecznych i prawdziwych" bytów: dźiwa, iśwara, maja, Brahman i Parabrahman. Zrozumienie swojej prawdziwej pozycji i utożsamienie z Brahmanem jest najwyższym nakazem dla wyznawców. Oddawanie czci w świątyniach, uczestniczenie w festiwalach, rytuałach i naukach, przestrzeganie zalecanych zachowań oraz rozważanie przykładów wielbicieli z przeszłości i teraźniejszości mają pomóc w osiągnięciu tego celu. Swaminarajan głosił potrzebę działania na rzecz poprawy życia społecznego (np. kopanie studni i jezior, prowadzenie ośrodków opieki społecznej, usuwanie dyskryminacji kastowej, zwalczanie analfabetyzmu, sati i dzieciobójstwa). Sadhu przyjmują pięć ślubów: unikania kradzieży, używek, jedzenia mięsa, cudzołóstwa i nieczystości cielesnej oraz duchowej. Obowiązuje ich ścisły celibat. Podczas ceremonii religijnych przestrzegane jest rozdzielanie wyznawców według płci.
rdf:langString
斯瓦米纳拉扬派（Swaminarayan Sampradaya）是印度教毗湿奴教派的一个重要分支，创始人为生活在印度十八世纪晚期的（Svāmīnārāyaṇa, 1781年4月3日-1830年6月1日），该教派在世界各地都建有巨大的该教派神庙，其中最有代表性的是位于新德里的无尽宫神庙（Aksharadhāma）。
rdf:langString
rdf:langString
Desh Vibhag Lekh
rdf:langString
Satsangi Jivan
rdf:langString
Shikshapatri
rdf:langString
Vachanamrut
xsd:nonNegativeInteger
105210
