Swainson's warbler

rdf:langString Limnotlipo

rdf:langString Limnotlipo, Limnothlypis swainsonii, estas malgranda paserina birdo de la familio de Paruliedoj de Ameriko kaj malgranda genro de Limnothlypis, kie ĝi estas la ununura specio. Malgranda kaj ne bone priskribita specio de Paruliedoj, la Limnotlipo estas ĉirkaŭ 13–16 cm longa kaj 15 g peza (Graves in Winker et al. 2000). Ĝi estas senmarka olivecbruna supre kaj palflava al blankeca sube. Ĝi havas blankecan longan superokulan strion kaj sub tiu ioma malhelbruna traokula strio ne tiom markata, kaj kapopinto estas iom ruĝecbruna. La beko estas tre akrapinta kaj iom rozkoloreca, same kiel la kruroj. Malkiel plej parto de aliaj paruliedoj kiuj estas kazoj de seksa dimorfismo, ne estas diferenco laŭ aspekto inter masklo kaj ino de Limnotlipo. Limnotlipoj estas nekomunaj, ĉefe troviĝantaj en inondataj marĉoj kaj kanejoj de sudorienta Usono. Pli rare, ili loĝas ankaŭ en arbustaroj de rododendro en sudaj Apalaĉaj Montoj. Ili estas migranta specio, kun parto de la populacio migranta sudorienten al la Grandaj Antiloj kaj alia sudokcidenten al la regiono de Jukatano vintre. Tiu specio ekreproduktiĝas je ĉirkaŭ 10 monatoj de aĝo (Graves en Winker et al. 2000). Paroj formiĝas kaj limigas kaj defendas sian teritorion por nestumado. Nestoj estas grandaj kaj diketaj, konstruitaj el musko, herbo kaj malgrandaj folioj, situa supergrunde en amaso da tigetoj. La ino demetas 3 al 5 ovojn, kiuj estas blankaj kaj foje, sed rare, punktitaj je bruna. La kovadon faras nur la ino kaj daŭras ĉirkaŭ 14 tagoj, post kio okazas eloviĝo. Elnestiĝo okazas ĉirkaŭ 12 tagojn post eloviĝo. Oni ne konas kiom longe paroj restas kune, kvankam post kiam la paro formiĝis ili kutime ne pariĝas kun aliaj birdoj almenaŭ dum tiu nestosezono. Tiuj birdoj vivas ĝis 8 jarojn (Graves in Winker et al. 2000). Oni ne agnoskis subspeciojn. Ŝajne aperas iom da diverĝo inter populacioj el Arkansaso kaj aliaj el la marbordaj ebenaĵoj. Tio kongruas kun la genetika fluo, sed ŝajne ne estas ĉu geografiaj ĉu ekologiaj baroj kiu limigas la genetikan fluon. Eĉ dum la lasta glaciepoko, kiam averaĝaj temperaturoj, precipitaĵo kaj marnivelo estis pli malaltaj, ŝajne devis esti ampleksa apuda habitato. Klare kelkaj faktoroj limigante genetikan fluon funkcias, sed ĝis nun oni ne konas kio estas. Eblas ke subpopulacioj kongruas kun la diversaj vintrejaj areoj.(Winker et al. 2000) Ĉe kelkaj migrantaj birdoj oni konas ke la komenca direkto de la migrado estas determinata de simplaj heredaj mekanismoj. Idoj de paroj enhavantaj birdojn de diferencaj subpopulacioj, ĉe kelkaj specioj, klopodas migri je intermeza direkto. Tio alportus Limnotlipon ene de Karibio kie ne estas vintrejoj aŭ eĉ haltejoj kaj la birdo preskaŭ certe mortiĝos. Pli da studo kiaj analizado de birdoringado estas necesaj por determini ĉu tiu mekanismo funkcias ĉe la Limnotlipo.(Winker et al. 2000)