Steam dome
http://dbpedia.org/resource/Steam_dome an entity of type: WikicatLocomotiveParts
The steam dome is a vessel fitted to the top of the boiler of a steam engine. It contains the opening to the main steam pipe and its purpose is to allow this opening to be kept well above the water level in the boiler. This arrangement acts as a simple steam separator and minimises the risk that water will be carried over to the cylinders where it might cause a hydraulic lock, also known as priming. A steam dome should not be confused with a sand dome.
rdf:langString
Parní dóm či parojem je vyvýšené místo na parním kotli. Slouží ke shromažďování páry ve větší vzdálenosti od hladiny vřící vody. Parní dómy tvoří například typické „boule“ na kotlích parních lokomotiv, ale i stabilních kotlů. Z jednoho parního dómu je vždy odváděna pára k parnímu stroji a někdy i k armaturám (armaturní hlavě). Protože je to místo nejvíce vzdálené od hladiny, je v něm pára nejsušší. Kapičky vody v páře mohou totiž poškodit parní stroj a každopádně snižují tepelnou účinnost soustavy kotel–stroj. Pro další snížení vlhkosti páry býval před ústím roury odvádějící páru umístěn odlučovač vody.
rdf:langString
Der Dampfdom (Lehnübersetzung von engl. steam dome, eigentlich „Dampfkuppel“) ist Teil des Dampflokomotivkessels. Er wird auf den Scheitel des Langkessels aufgenietet oder eingeschweißt und ist nach außen als runder Kesselaufbau sichtbar. Wird das untere Ende des Dampfdoms durch Kümpeln aufgebördelt, wird er fachsprachlich auch als „Kümpelteil“ bezeichnet. Bei großen Dampflokomotiven, z. B. bei der Deutschen Bundesbahn, wurden auch mehrere Dampfdome aufgesetzt. So wurden ein Reglerdom und ein Dom für die Nassdampfentnahme für die Hilfsaggregate vorgesehen.
rdf:langString
Il duomo è la parte sommitale di una caldaia a tubi di fumo nella quale viene prelevato il per apparecchi utilizzatori, ed è una specie di "torretta" sopra il corpo caldaia. il duomo è la tecnica più utilizzata dai progettisti di generatore di vapore per frapporre una certa distanza tra la superficie d'acqua interna alla caldaia, dove avviene l'evaporazione ed il punto da cui il vapore viene prelevato.
rdf:langString
Zbieralnik pary – pojemnik zlokalizowany na szczycie kotła w lokomotywach parowych zbierający parę nasyconą. Jego funkcją jest uniemożliwienie zalania wodą silnika parowego, zwłaszcza podczas jazdy po pochyłościach, co mogłoby spowodować awarię. W starszych parowozach na parę nasyconą z niego prowadził główny przewód zasilający do cylindrów. W parowozach od końca XIX wieku napędzanych parą przegrzaną ze zbieraka pary poprzez przepustnicę para płynęła do przegrzewacza i za nim na rozrząd silnika parowego. Regulacja dopływu ilości pary do silnika za pomocą przepustnicy zlokalizowanej najczęściej w zbieraku, choć były rozwiązania (np. w Ty246) gdzie przepustnica wielozaworowa była na parę przegrzaną (poza zbierakiem pary).
rdf:langString
Сухопарник (паровой колпак) — элемент парового котла паровоза. Устанавливается в верхней части котла и наравне с дымовой трубой является одним из самых его заметных выступающих элементов. Сухопарник отделяет пар от водяных капель и частиц накипи. Сухопарники встречаются не только на паровозах, но и на других парогенерирующих агрегатах, где применение более сложного паросепаратора нецелесообразно или невозможно по причине габаритных размеров.
rdf:langString
Сухопарник, паросушник — елемент конструкції паровоза, що служить для уловлювання води, захоплюваної з котла паровоза разом з парою, і шкідливої для циліндрів. Розміщається у паровому ковпаку — циліндричному куполі з котельного заліза, закритому зверху від'ємною кришкою, приклепаному до верхнього барабана парового котла. Крім сухопарника, у ковпаку розміщають регулятор або головний запірний вентиль труби паророзбірної колонки (паровози ФД і ІС). При наявності на паровозному котлі для швидкого прогріву живильної води (паровози ЕМ) ковпак, як правило, поміщається ззаду живильного, тобто на другому барабані циліндричної частини котла. Від'ємна кришка забезпечує легкий доступ для огляду і ремонту регулятора і одночасно може служити лазом для внутрішнього огляду котла.
rdf:langString
rdf:langString
Parní dóm
rdf:langString
Dampfdom
rdf:langString
Duomo (termotecnica)
rdf:langString
Zbieralnik pary
rdf:langString
Steam dome
rdf:langString
Сухопарник
rdf:langString
Сухопарник
xsd:integer
11194701
xsd:integer
1097811740
rdf:langString
Parní dóm či parojem je vyvýšené místo na parním kotli. Slouží ke shromažďování páry ve větší vzdálenosti od hladiny vřící vody. Parní dómy tvoří například typické „boule“ na kotlích parních lokomotiv, ale i stabilních kotlů. Z jednoho parního dómu je vždy odváděna pára k parnímu stroji a někdy i k armaturám (armaturní hlavě). Protože je to místo nejvíce vzdálené od hladiny, je v něm pára nejsušší. Kapičky vody v páře mohou totiž poškodit parní stroj a každopádně snižují tepelnou účinnost soustavy kotel–stroj. Pro další snížení vlhkosti páry býval před ústím roury odvádějící páru umístěn odlučovač vody. Pokud je kotel vybaven více parními dómy, bývají spojeny komunikační trubkou, aby mezi nimi mohla pára proudit i tehdy, je-li kotel plný vody. Trubka je obvykle vedena vnitřkem (její stěny pak nemusejí odolávat tlaku vody v kotli), ale někdy též vně kotle (a tvoří pak výraznou příčku mezi dómy). Ve druhém parním dómu bývá obvykle umístěn čistič vody přiváděné do kotle.
rdf:langString
Der Dampfdom (Lehnübersetzung von engl. steam dome, eigentlich „Dampfkuppel“) ist Teil des Dampflokomotivkessels. Er wird auf den Scheitel des Langkessels aufgenietet oder eingeschweißt und ist nach außen als runder Kesselaufbau sichtbar. Wird das untere Ende des Dampfdoms durch Kümpeln aufgebördelt, wird er fachsprachlich auch als „Kümpelteil“ bezeichnet. Im Langkessel wird der für das Triebwerk und die Nebenaggregate, wie Speisepumpe, Dampfstrahlpumpe, Hilfsbläser, Luftpumpe, Dampfpfeife und die Heizeinrichtungen benötigte Dampf erzeugt. Der Kessel wird zu ca. 75 % bis 80 % mit Wasser gefüllt. Im restlichen Teil, im sogenannten Dampfraum, wird der entstehende Dampf gesammelt. Da für den Betrieb möglichst trockener Dampf benötigt wird, wird durch das Aufsetzen eines Dampfdomes der Abstand zwischen Wasseroberfläche und Dampfentnahmepunkt vergrößert. Wasserteilchen, die durch lebhafte Verdampfung in den Dampfraum mitgerissen werden, gelangen kaum noch bis in diesen hochgelegenen Teil des Kessels. Zudem sind im Dampfdom noch Umlenkbleche eingebaut. Diese werden vom Dampf umströmt, eventuelles Restwasser tropft ab. Die für den Betrieb erforderliche Dampfmenge wird, vom Führerstand aus, über einen Regulator, der je nach Loktyp im Dampfdom platziert ist, reguliert. Bedingt durch diese Einbauart gehen vom Dampfdom auch die Dampfentnahmerohre für die Hilfsaggregate des Kessels und der Lokomotive ab. Bei großen Dampflokomotiven, z. B. bei der Deutschen Bundesbahn, wurden auch mehrere Dampfdome aufgesetzt. So wurden ein Reglerdom und ein Dom für die Nassdampfentnahme für die Hilfsaggregate vorgesehen.
rdf:langString
The steam dome is a vessel fitted to the top of the boiler of a steam engine. It contains the opening to the main steam pipe and its purpose is to allow this opening to be kept well above the water level in the boiler. This arrangement acts as a simple steam separator and minimises the risk that water will be carried over to the cylinders where it might cause a hydraulic lock, also known as priming. A steam dome should not be confused with a sand dome.
rdf:langString
Il duomo è la parte sommitale di una caldaia a tubi di fumo nella quale viene prelevato il per apparecchi utilizzatori, ed è una specie di "torretta" sopra il corpo caldaia. il duomo è la tecnica più utilizzata dai progettisti di generatore di vapore per frapporre una certa distanza tra la superficie d'acqua interna alla caldaia, dove avviene l'evaporazione ed il punto da cui il vapore viene prelevato. Il duomo è costituito di un cilindro verticale di acciaio di diametro pari o maggiore ad un "passo d'uomo", applicato in corrispondenza di un'apertura sulla parte superiore del corpo cilindrico della caldaia.La sua posizione viene scelta in fase progettuale in cui è più sicuro si abbian intercettazione del . Nelle locomotive con forno tipo "Bury" al di sopra del cielo del forno e nelle locomotive più tradizionali nel punto in cui la sezione del corpo cilindrico è maggiore. La parte superiore del duomo è provvista di un portello sul quale pùo essere montata la valvola di sicurezza. All'interno del duomo è disposto il gruppo di prelievo del vapore, la sua parte terminale detta è disposta nella parte più alta del duomo in modo da prelevare vapore più secco possibile, e questa è una parte del cosiddetto che viene azionato dal macchinista. Il duomo è necessario per limitare il trascinamento di goccioline d'acqua da parte del flusso di vapore uscente dalla caldaia e La maggior parte degli apparecchi utilizzatori, soffrono alquanto se vengono alimentati con , vale a dire con rilevante quantità di acqua trascinata. Il fenomeno è assai pronunciato nelle caldaie funzionanti a pressione piuttosto bassa, per cause legate alle caratteristiche dell'acqua e del vapore come la temperatira di ebollizione, pertanto nelle applicazioni moderne il duomo si riscontra pressoché esclusivamente sulle caldaie cosiddette "a bassa pressione", è comune, costituendone un elemento peculiare.
rdf:langString
Zbieralnik pary – pojemnik zlokalizowany na szczycie kotła w lokomotywach parowych zbierający parę nasyconą. Jego funkcją jest uniemożliwienie zalania wodą silnika parowego, zwłaszcza podczas jazdy po pochyłościach, co mogłoby spowodować awarię. W starszych parowozach na parę nasyconą z niego prowadził główny przewód zasilający do cylindrów. W parowozach od końca XIX wieku napędzanych parą przegrzaną ze zbieraka pary poprzez przepustnicę para płynęła do przegrzewacza i za nim na rozrząd silnika parowego. Regulacja dopływu ilości pary do silnika za pomocą przepustnicy zlokalizowanej najczęściej w zbieraku, choć były rozwiązania (np. w Ty246) gdzie przepustnica wielozaworowa była na parę przegrzaną (poza zbierakiem pary). Na szczycie kotła parowozów są zazwyczaj trzy podobne skrzynki - są to, poza zbieralnikiem pary, piasecznica oraz zawór bezpieczeństwa.
rdf:langString
Сухопарник (паровой колпак) — элемент парового котла паровоза. Устанавливается в верхней части котла и наравне с дымовой трубой является одним из самых его заметных выступающих элементов. Сухопарник отделяет пар от водяных капель и частиц накипи. Так как накопление («аккумулирование») пара в сухопарнике позволяло дополнительно повысить мощность паровоза при движении по затяжным подъёмам, то объём сухопарника старались сделать относительно большим, в основном, за счёт увеличения высоты (у паровозов О его высота составляет 1050 мм). Однако в связи с тем, что с увеличением мощности паровоза увеличиваются размеры парового котла, то для вписывания в габарит, высоту колпака снижают (у ФД его высота составляет уже 565 мм, а у АА — 240 мм), одновременно с этим увеличивая его диаметр. В отношении образующегося в котле пара сухопарник является паросепаратором, защищая машину от износа попадающей в виде взвешенных частиц накипью. Для паросушения (очистки поступающего пара от частиц кипящей жидкости) в колпаке размещают специальные паросушители: сеточные, инерционные, вибрационные и так далее. На некоторых паровозах сухопарники устанавливались в передней части котла (Э), что позволяло уменьшить влажность[неоднозначно] пара, на других - в центральной части (О, Щ), что позволяло снизить зависимость объёма сухопарника от колебаний воды в котле. Впоследствии аналогичную схему установки стали применять и на советских железных дорогах. Также иногда паровой колпак можно спутать с питательным колпаком, который устанавливается перед паровым и служит для ускорения испарения воды. Питательные колпаки применялись на многих паровозах средней мощности (например Эм). На более мощных паровозах их, как правило, не устанавливали. Сухопарники встречаются не только на паровозах, но и на других парогенерирующих агрегатах, где применение более сложного паросепаратора нецелесообразно или невозможно по причине габаритных размеров.
rdf:langString
Сухопарник, паросушник — елемент конструкції паровоза, що служить для уловлювання води, захоплюваної з котла паровоза разом з парою, і шкідливої для циліндрів. Розміщається у паровому ковпаку — циліндричному куполі з котельного заліза, закритому зверху від'ємною кришкою, приклепаному до верхнього барабана парового котла. Крім сухопарника, у ковпаку розміщають регулятор або головний запірний вентиль труби паророзбірної колонки (паровози ФД і ІС). При наявності на паровозному котлі для швидкого прогріву живильної води (паровози ЕМ) ковпак, як правило, поміщається ззаду живильного, тобто на другому барабані циліндричної частини котла. Від'ємна кришка забезпечує легкий доступ для огляду і ремонту регулятора і одночасно може служити лазом для внутрішнього огляду котла. Сухопарник являє собою , здійснюючи відділення дрібних крапельок води від пари. Існують різноманітні конструкції сухопарників: сіткові, інерційні, вібраційні та ін. Відокремлена від пари волога відводиться назад до котла, а пара надходить до запірного вентиля, потім у паропровідну трубу і далі в пароперегрівник.
xsd:nonNegativeInteger
6101
