Statilia gens

http://dbpedia.org/resource/Statilia_gens

La gens Estacília (en llatí Statilia gens) va ser als seus inicis una gens originària de Lucània i no una gens romana. Cap al final de la república els Estacilis van començar a prendre part en els afers públics a la ciutat de Roma i un d'ells, Estacili Taure va obtenir el consolat sufecte l'any 37 aC. Tots els membres importants de la família van portar el cognom . rdf:langString
The gens Statilia was a plebeian family of Lucanian origin at ancient Rome. Members of this gens are first mentioned in the third century BC, when one of them led the Lucanian assault on the city of Thurii, and another commanded an allied cavalry troop during the Second Punic War; but at Rome the Statilii first come to attention in the time of Cicero, at which point they held equestrian rank. The first of the family to attain the consulship was Titus Statilius Taurus in 37 BC, and his descendants continued to fill the highest offices of the Roman state until the time of Marcus Aurelius. rdf:langString
Стати́лии или Стацилии (лат. Statilii) — древнеримский плебейский род сабелльского происхождения. Из представителей его известны: * Тит Статилий Тавр (Titus Statilius Taurus, 60-10 годы до н. э.) — легат Октавиана во время войны последнего с Секстом Помпеем (36 г. до н. э.), отвоевавший Сицилию и занявший обе африканские провинции Лепида. В 31 г. до н. э. получил главное начальство над сухопутным войском в войне с Антонием, которого ему удалось разбить еще до битвы при Акциуме. В 29 г. до н. э. Стацилий командовал войсками в Испании и покорил кантабров, вакцеев и астурийцев; в 26 г. до н. э. был консулом вместе с Августом. После Агриппы и Мецената Стацилий был самым приближённым лицом Августа, который в 16 г. до н. э. поручил ему городскую префектуру. * Тит Статилий Тавр Корвин (Titus St rdf:langString
rdf:langString Gens Estacília
rdf:langString Statilia gens
rdf:langString Статилии
xsd:integer 63958355
xsd:integer 1108699744
rdf:langString La gens Estacília (en llatí Statilia gens) va ser als seus inicis una gens originària de Lucània i no una gens romana. Cap al final de la república els Estacilis van començar a prendre part en els afers públics a la ciutat de Roma i un d'ells, Estacili Taure va obtenir el consolat sufecte l'any 37 aC. Tots els membres importants de la família van portar el cognom .
rdf:langString The gens Statilia was a plebeian family of Lucanian origin at ancient Rome. Members of this gens are first mentioned in the third century BC, when one of them led the Lucanian assault on the city of Thurii, and another commanded an allied cavalry troop during the Second Punic War; but at Rome the Statilii first come to attention in the time of Cicero, at which point they held equestrian rank. The first of the family to attain the consulship was Titus Statilius Taurus in 37 BC, and his descendants continued to fill the highest offices of the Roman state until the time of Marcus Aurelius.
rdf:langString Стати́лии или Стацилии (лат. Statilii) — древнеримский плебейский род сабелльского происхождения. Из представителей его известны: * Тит Статилий Тавр (Titus Statilius Taurus, 60-10 годы до н. э.) — легат Октавиана во время войны последнего с Секстом Помпеем (36 г. до н. э.), отвоевавший Сицилию и занявший обе африканские провинции Лепида. В 31 г. до н. э. получил главное начальство над сухопутным войском в войне с Антонием, которого ему удалось разбить еще до битвы при Акциуме. В 29 г. до н. э. Стацилий командовал войсками в Испании и покорил кантабров, вакцеев и астурийцев; в 26 г. до н. э. был консулом вместе с Августом. После Агриппы и Мецената Стацилий был самым приближённым лицом Августа, который в 16 г. до н. э. поручил ему городскую префектуру. * Тит Статилий Тавр Корвин (Titus Statilius Taurus Corvinus, ум. 53 год) — консул 45 года, позднее проконсул Африки. В 53 году Стацилий по проискам Агриппины, которая завидовала его роскошным садам, был обвинён в волшебстве и покушении на императорский дом, но до произнесения приговора кончил жизнь самоубийством. * Стацилия Мессалина, бывшая сперва любовницей, потом третьей женой Нерона. Позже она была невестой Отона, а по смерти последнего удалилась в частную жизнь и предалась литературным занятиям.
xsd:nonNegativeInteger 20696

data from the linked data cloud