St. Petersburg Naval Institute

rdf:langString Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Michaiła Wasiljewicza Frunzego

rdf:langString Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Michaiła Wasiljewicza Frunzego (ros. Высшее военно-морское училище имени М. В. Фрунзе) – radziecka uczelnia wojskowa, szkoląca kadry oficerskie dla potrzeb marynarki wojennej. 15 września 1918 w Piotrogrodzie specjalnym rozkazem powołano Kurs Kadry Dowódczej Floty, na który przyjęto 300 słuchaczy. Oficjalne rozpoczęcie kursu nastąpiło 10 października 1918 w salach byłej Szkoły Morskiej i na bazie wykładowców tej szkoły. Słuchaczami byli przede wszystkim marynarze - specjaliści, których w 4 miesiące przeszkalano w skład młodszej kadry dowódczej. 30 czerwca 1919 Kurs został przekształcony w Szkołę Kadry Dowódczej Floty z cyklem nauki trzy i pół roku i dwoma wydziałami: wojenno-morskim, przygotowującym nawigatorów, artylerzystów i minerów oraz technicznym, przygotowującym mechaników, elektromechaników i radiotelegrafistów, według przedrewolucyjnych programów. Do szkoły była przyjmowana - oprócz marynarzy - młodzież cywilna. W październiku 1919 pierwszy oddział słuchaczy szkoły został wysłany na front, gdzie za wykazaną odwagę został wręczony sztandar, do dziś przechowywany w szkolnym muzeum. 22 października 1922 szkołę przemianowano na Szkołę Marynarki Wojennej (Военно-морское училище, ВМУ). 7 stycznia 1926 szkoła otrzymała imię Michaiła Frunzego, w 1939 jej status podniesiono i aż do rozwiązania w 1998 szkoła funkcjonowała pod nazwą Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Frunzego. 13 października 1936 szkoła została nagrodzona Honorowym Rewolucyjnym Czerwonym Sztandarem - od tego czasu przysługiwało jej w nazwie określenie "odznaczona Czerwonym Sztandarem" (Краснознамённая), 10 czerwca 1939 szkoła otrzymała Order Lenina. W czasie II wojny światowej słuchacze szkoły brali udział w walkach w ramach . Sama szkoła pod koniec lipca 1941 została ewakuowana do Astrachania, gdzie funkcjonowała na bazie . Szkoła powróciła do Leningradu latem 1944, jej słuchacze brali udział w paradzie zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie. 52 absolwentów szkoły uzyskało w czasie wojny tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. 29 stycznia 1951 szkoła otrzymała Order Uszakowa I klasy. W latach 1959—1971 w szkole istniał fakultet polityczny, kształcący oficerów pionu politycznego z kwalifikacjami nawigatorów okrętowych - w 1967 na tej bazie powstała . Podobnie w 1967 fakultet artyleryjsko-rakietowy był przeniesiony do Kaliningradu i tam na jego podstawie powstała filia szkoły, przekształcona w Kaliningradzką Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej - obecny Bałtycki Instytut Marynarki Wojennej im. Uszakowa. W 1998 w związku z reorganizacją szkolnictwa wojskowego Rosji szkoła została połączona z Wyższą Szkołą Marynarki Wojennej Pływania Podwodnego im. Leninowskiego Komsomołu i przemianowana na Petersburski Instytut Marynarki Wojennej.