Sooty gull

rdf:langString Mewa przydymiona

rdf:langString Mewa przydymiona (Ichthyaetus hemprichii) – gatunek średniej wielkości ptaka morskiego z rodziny mewowatych (Laridae). Nie jest zagrożony. TaksonomiaPrzez część systematyków gatunek ten umieszczany jest w rodzaju Larus. Nie wyróżnia się podgatunków.Zasięg występowaniaZamieszkuje wybrzeża i wyspy Morza Czerwonego, Zatoki Adeńskiej, Zatokę Perską, Zatokę Omańską oraz dalej na wschód po południowy Pakistan i na południe po północno-wschodnią Kenię. Sporadycznie zimą spotykana również na północ aż do zatok Sueskiej i Akaba; na południu zimą jej zasięg rozciąga się po północny Mozambik.MorfologiaDługość ciała 42–45 cm, rozpiętość skrzydeł 105–113 cm. Masa ciała 400–510 g. Samice są podobne do samców.RozródSezon lęgowy trwa od czerwca do października, w zależności od miejsca występowania. Mewa przydymiona gniazduje zwykle w koloniach z innymi ptakami morskimi, ale czasami samotnie, często na przybrzeżnych wyspach koralowych chronionych przez rafy, ze skałami, piaskiem i rzadką roślinnością. Gniazdo to płytkie zagłębienie w piasku lub rafie koralowej z niewielką ilością materiału roślinnego jako wyściółka. Samica składa 1–3 jaja. Inkubacja trwa 25 dni, prawdopodobnie zajmują się nią oboje rodzice. Świeżo opierzone młode stwierdzano w listopadzie, ale brak bardziej szczegółowych informacji.PożywienieŻywi się głównie martwymi rybami, małymi żywymi rybami, odpadkami z kutrów rybackich, jajami i pisklętami innych ptaków morskich, młodymi żółwiami czy krewetkami. Kradnie także pokarm innym ptakom morskim.StatusIUCN uznaje mewę przydymioną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2006 roku szacowano liczebność światowej populacji na 150–300 tysięcy osobników. BirdLife International ocenia trend populacji jako spadkowy. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą wycieki ropy naftowej, degradacja siedlisk związana z wydobywaniem bądź poszukiwaniem ropy naftowej, a także wybieranie jaj przez ludzi.