Solar System

rdf:langString Ηλιακό σύστημα

rdf:langString Το Ηλιακό Σύστημα περιλαμβάνει τον Ήλιο και όλα τα αντικείμενα τα οποία κινούνται σε τροχιά γύρω από αυτόν μέσα στο πεδίο βαρύτητάς του, είτε περιστρεφόμενα άμεσα γύρω από αυτόν είτε κινούμενα σε τροχιές γύρω από άλλα σώματα που κινούνται γύρω από τον Ήλιο. Από τα αντικείμενα που περιστρέφονται απευθείας γύρω από τον Ήλιο, τα μεγαλύτερα είναι οι οκτώ πλανήτες, με τα υπόλοιπα να είναι μικρότερα αντικείμενα, όπως οι νάνοι πλανήτες και τα μικρά σώματα του Ηλιακού Συστήματος. Τα αντικείμενα που περιστρέφονται έμμεσα γύρω από τον Ήλιο λέγονται φυσικοί δορυφόροι, δύο εκ των οποίων είναι μεγαλύτεροι από τον μικρότερο πλανήτη, τον Ερμή. Το ηλιακό σύστημα σχηματίστηκε 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, από τη βαρυτική κατάρρευση ενός γιγαντιαίου διαστρικού μοριακού νέφους. Η συντριπτική πλειοψηφία της μάζας του συστήματος βρίσκεται στον Ήλιο, με την πλειοψηφία της υπόλοιπης μάζας να περιέχεται στον Δία. Στο εσωτερικό τμήμα του Ηλιακού Συστήματος οι τέσσερις μικρότεροι πλανήτες, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη και ο Άρης, οι οποίοι είναι γήινοι πλανήτες, που αποτελούνται κυρίως από βράχο και μέταλλα. Οι τέσσερις εξωτερικοί πλανήτες είναι γιγαντιαίοι πλανήτες, έχουν πολύ μεγαλύτερη μάζα από τους γήινους. Οι δύο μεγαλύτεροι πλανήτες, ο Δίας και ο Κρόνος, είναι γίγαντες αερίου, που αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο. Οι δύο εξώτεροι πλανήτες, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας, είναι γίγαντες πάγου, που αποτελούνται κυρίως από ουσίες με σχετικά υψηλά σημεία τήξης σε σύγκριση με το υδρογόνο και το ήλιο, όπως νερό, αμμωνία και μεθάνιο. Ο πιο μακρινός πλανήτης, ο Ποσειδώνας, απέχει 30 αστρονομικές μονάδες (4,5 δις χιλιόμετρα) από τον Ήλιο. Και οι οκτώ πλανήτες έχουν σχεδόν κυκλικές τροχιές οι οποίες βρίσκονται πάνω σε έναν σχεδόν επίπεδο δίσκο που ονομάζεται εκλειπτική. Το Ηλιακό Σύστημα περιέχει επίσης μικρότερα αντικείμενα. Η ζώνη των αστεροειδών, που βρίσκεται μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία, περιέχει ως επί το πλείστον αντικείμενα που αποτελούνται, όπως οι επίγειοι πλανήτες, από βράχο και μέταλλα. Πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα βρίσκονται τα μεταποσειδώνια αντικείμενα: η Ζώνη του Κάιπερ, ο Διασκορπισμένος δίσκος και το υποθετικό Νέφος του Όορτ. Τα αντικείμενα αυτά αποτελούνται κυρίως από πάγους, και από έναν νεοανακαλυφθέντα πληθυσμό σεδνοειδών. Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς, ορισμένα αντικείμενα είναι αρκετά μεγάλα ώστε να έχουν στρογγυλοποιηθεί υπό τη δική τους βαρύτητα, αν και διεξάγεται σημαντική συζήτηση για το πόσο πολλά είναι. Τέτοια αντικείμενα κατηγοριοποιούνται ως νάνοι πλανήτες. Η διεθνής αστρονομική ένωση αναγνωρίζει πέντε πλανήτες νάνους, τη Δήμητρα, τον Πλούτωνας, την Έριδα, τη Χαουμέια και τον Μακεμάκε. Εκτός από αυτές τις δύο περιοχές, διάφοροι άλλοι πληθυσμοί μικρών σωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κομητών, κενταύρων και διαπλανητικών νεφών σκόνης, ταξιδεύουν ελεύθερα μεταξύ των περιοχών. Σε έξι από τους πλανήτες, στους έξι μεγαλύτερους πιθανούς νάνους και σε πολλά από τα μικρότερα σώματα, βρίσκονται σε τροχιά γύρω τους φυσικοί δορυφόροι, που συνήθως ονομάζονται «φεγγάρια», όπως η Σελήνη. Κάθε ένας από τους εξωτερικούς πλανήτες περιβάλλεται από πλανητικούς δακτυλίους σκόνης και άλλων μικρών αντικειμένων. Ο ηλιακός άνεμος, ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ρέει προς τα έξω από τον Ήλιο, δημιουργεί μια περιοχή που μοιάζει με φυσαλίδα στο διαστρικό μέσο, γνωστή ως ηλιόσφαιρα. Η ηλιόπαυση είναι το σημείο στο οποίο η πίεση από τον ηλιακό άνεμο είναι ίση με την αντίθετη πίεση του διαστρικού μέσου. Εκτείνεται μέχρι την άκρη του διασκορπισμένου δίσκου. Το νέφος του Όορτ, το οποίο θεωρείται ότι είναι η πηγή των κομητών μεγάλης περιόδου, ίσως βρίσκεται σε απόσταση περίπου χίλιες φορές πιο μακριά από την ηλιόσφαιρα. Το Ηλιακό Σύστημα βρίσκεται 26.000 έτη φωτός από το κέντρο του Γαλαξία μας, στον βραχίονα του Ωρίωνα, το οποίο περιέχει τα περισσότερα από τα ορατά αστέρια στον νυχτερινό ουρανό. Τα πλησιέστερα αστέρια βρίσκονται μέσα στη λεγόμενη Τοπική Φυσαλίδα, με κοντινότερο τον Εγγύτατο Κενταύρου στα 4,25 έτη φωτός.