Sheng-yen
http://dbpedia.org/resource/Sheng-yen an entity of type: Thing
즈강(知剛, 1930년 1월 22일 ~ 2009년 2월 3일)은 중화민국의 20세기 시대 대선승(大禪僧)이다.
rdf:langString
釈 聖厳（しゃく しょうごん、中国語 Shi-Sheng-Yan、1931年1月22日－2009年2月3日）は中華民国（台湾）の僧で、仏教学弘教法師兼教育者である上、漢伝仏教の禅師として知られる。 “仏法はとても素晴らしいのに、知っている人が少ない上、誤解している人が多い”と嘆き、仏法の教育と普遍化に一生を尽くした。出身は中国江蘇の南通で、俗名は張保康、禅宗曹洞宗の51代目の法嗣で、法名は慧空聖厳。また同じく禅宗の臨済宗の57代目の法嗣でもあり、法名は知剛惟柔。
rdf:langString
釋聖嚴法師（英語：Sheng-Yen，1931年1月22日－2009年2月3日），俗名張保康，江蘇南通人，知名佛教比丘，佛學弘法師兼教育家，為禪門曹洞宗的五十一代傳人，臨濟宗的五十七代傳人。 聖嚴法師於少年出家為沙彌。1949年因戰亂還俗，加入中華民國陸軍，因佛法戒殺，擔任後勤的通信兵，隨軍抵臺。1960年以准尉軍階退伍，依止於東初禪師門下，再次剃髮出家，承繼臨濟宗與曹洞宗法脈。東初禪師圓寂後，他承繼為農禪寺住持，此外又接受靈源法師禪悟印可，承繼臨濟宗法脈。 1969年前往日本留學，1975年於立正大學取得博士學位，是漢傳佛教第一位赴日攻讀博士並順利完成所有學分的出家比丘。1989年聖嚴法師創立法鼓山，是台灣佛教四大名山之一。1998年5月1日至3日和藏傳佛教領袖達賴十四世於美国紐約進行三日的文殊法會，堪稱是拉薩法諍後，漢傳佛教與藏傳佛教間重要佛法法義討論。2006年9月2日傳位果東法師。2009年因腎臟病圓寂。
rdf:langString
Шэнъянь, иногда Шэн-янь (聖嚴; Пиньинь: Shèngyán, имя при рожд. Чжан Баокан 張寳康) (4.12.1930 — 3.02.2009) — буддистский монах, один из выдающихся учителей современного китайского чань-буддизма. Основатель Буддийской ассоциации Фагушань. Влиятельным журналом «Содружество» (天下雜誌) в 1998 году был назван одним из 50 наиболее влиятельных людей на Тайване за 400 лет.
rdf:langString
Shengyan (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, Wade-Giles: Sheng-yen, nom de naissance Zhang Baokang, 張寳康) (22 janvier 1931 – 3 février 2009) fut un moine et érudit bouddhiste qui figure parmi les principaux enseignants contemporains du bouddhisme chinois Chan (japonais: Zen).
rdf:langString
Sheng Yen (Chinese: 聖嚴; pinyin: Shèngyán), born Zhang Baokang (Chinese: 張保康; pinyin: Zhāngbǎokāng), (January 22, 1931 – February 3, 2009) was a Taiwanese Buddhist monk, religious scholar, and writer. He was one of the mainstream teachers of Chan Buddhism. He was a 57th generational dharma heir of Linji Yixuan in the Linji school (Japanese: Rinzai) and a third-generation dharma heir of Hsu Yun. In the Caodong (Japanese: Sōtō) lineage, Sheng Yen was a 52nd-generation Dharma heir of Dongshan Liangjie (807-869), and a direct Dharma heir of Dongchu (1908–1977).
rdf:langString
Sheng Yen (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, nama lahir Zhang Baokang, 張保康) (1930 – 3 Februari 2009) adalah seorang biarawan Buddhis Tiongkok, cendekiawan keagamaan, dan salah satu guru arus utama Buddhisme Chan. Dia merupakan generasi ke-57 dari dalam (bahasa Jepang: Rinzai) dan genereasi ketiga pewaris dharma dari Hsu Yun. Dalam garis silsilah (bahasa Jepang: Sōtō), Sheng Yen merupakan generasi ke-52 pewaris Dharma dari (807-869), dan pewaris Dharma langsung dari (1908–1977).
rdf:langString
Sheng-yen (Shanghai, ~ 1931 - Taipei, 3 februari 2009) was een van de bekendste leraren van het zenboeddhisme. Meester Sheng-yen was de 57e generatie van de (Japans: ). Sheng-yen werd op dertienjarige leeftijd monnik. In 1949 vluchtte hij vanwege de communistische machtsovername naar Taiwan. De jaren tussen 1961 en 1968 bracht hij in eenzame retraite door. In 1971 behaalde hij een masters en in 1975 een doctoraat in de boeddhistische literatuur in Japan. In 1979 werd hij abt van het Nung Ch'an Klooster in Taiwan en in 1980 stichtte hij het Instituut van in New York.
rdf:langString
Sheng-Yen (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, imię świeckie Zhang Baokang, 張寳康) – był chińskim mnichem buddyjskim, uczonym buddyjskim (PhD) i jednym z najbardziej wpływowych nauczycieli buddyzmu chan (zen w tradycji japońskiej). Był spadkobiercą dwóch głównych szkół buddyjskich: caodong (jap. sōtō) oraz linji (jap. rinzai).W linii przekazu od Linji (zm. 866) mistrza chan ery Tang i założyciela szkoły linji Sheng Yen był 57 spadkobiercą oraz 3 spadkobiercą w linii przekazu od współczesnego patriarchy mistrza chan .W linii nauczania szkoły caodong (jap. sōtō) Sheng Yen był 52 spadkobiercą mistrza chan Dongshan Liangjie (ur. 807, zm. 869) założyciela szkoły caodong.
rdf:langString
rdf:langString
Shengyan
rdf:langString
Sheng-yen
rdf:langString
즈강
rdf:langString
釈聖厳
rdf:langString
Sheng-yen
rdf:langString
Sheng-Yen
rdf:langString
Sheng-yen
rdf:langString
Шэнъянь
rdf:langString
釋聖嚴
rdf:langString
Sheng Yen
rdf:langString
聖嚴
xsd:integer
739326
xsd:integer
1117095004
rdf:langString
Dongchu, Ling Yuan, Ban Tetsugyu Soin
rdf:langString
Changjin
rdf:langString
#FFD068
xsd:date
1931-01-22
xsd:date
2009-02-03
rdf:langString
Buddhist monk, religious scholar, writer
rdf:langString
Shèngyán
rdf:langString
Zhāngbǎokāng
rdf:langString
張保康
rdf:langString
聖嚴
rdf:langString
Shengyan (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, Wade-Giles: Sheng-yen, nom de naissance Zhang Baokang, 張寳康) (22 janvier 1931 – 3 février 2009) fut un moine et érudit bouddhiste qui figure parmi les principaux enseignants contemporains du bouddhisme chinois Chan (japonais: Zen). Fondateur de l'organisation bouddhiste taïwanaise nommée la Montagne du Tambour du Dharma (anglais: Dharma Drum Mountain, chinois: 法鼓山), il est descendant de 3e génération de maitre Hsu Yun, et par ce biais, 57e descendant de la tradition Linji (japonais: Rinzai). Dans l'école Caodong (japonais: Sōtō), Sheng-yen est 52e descendant de maître Dongshan (807-869) et descendant direct de maître Dongchu (1908–1977). Sheng-yen est reconnu comme un des moines ayant joué un rôle majeur dans la résurgence du bouddhisme chinois et son adaptation aux profondes mutations d'un monde moderne sous influence occidentale. A Taïwan, Sheng-yen figure parmi les quatre principaux maîtres bouddhistes contemporains aux côtés des maîtres Hsing Yun, Cheng Yen et Wei Chueh. Détenteur d'un doctorat en littérature bouddhiste obtenu à l' au Japon, Sheng-yen est considéré comme un des grands érudits et pédagogues de la tradition bouddhiste chinoise.
rdf:langString
Sheng Yen (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, nama lahir Zhang Baokang, 張保康) (1930 – 3 Februari 2009) adalah seorang biarawan Buddhis Tiongkok, cendekiawan keagamaan, dan salah satu guru arus utama Buddhisme Chan. Dia merupakan generasi ke-57 dari dalam (bahasa Jepang: Rinzai) dan genereasi ketiga pewaris dharma dari Hsu Yun. Dalam garis silsilah (bahasa Jepang: Sōtō), Sheng Yen merupakan generasi ke-52 pewaris Dharma dari (807-869), dan pewaris Dharma langsung dari (1908–1977). Sheng Yen merupakan pendiri Dharma Drum Mountain, sebuah organisasi Buddhis berpusat di Taiwan. Selama masa hidupnya di Taiwan, Sheng Yen dikenal sebagai guru Buddhis progresif yang berusaha mengajarkan ajaran Buddha di dunia modern dan yang dipengaruhi Barat. Di Taiwan, dia adalah salah satu dari empat master Buddhis modern terkemuka, bersama dengan Hsing Yun, Cheng Yen, dan , populer disebut sebagai "Empat Maharaja Langit" Buddhisme Taiwan. Pada tahun 2000, dia menjadi salah satu pembicara utama dalam Pertemuan Puncak Perdamaian Dunia Milenium Para Pemimpin Keagamaan dan Spiritual yang diadakan di Perserikatan Bangsa-Bangsa.
rdf:langString
Sheng Yen (Chinese: 聖嚴; pinyin: Shèngyán), born Zhang Baokang (Chinese: 張保康; pinyin: Zhāngbǎokāng), (January 22, 1931 – February 3, 2009) was a Taiwanese Buddhist monk, religious scholar, and writer. He was one of the mainstream teachers of Chan Buddhism. He was a 57th generational dharma heir of Linji Yixuan in the Linji school (Japanese: Rinzai) and a third-generation dharma heir of Hsu Yun. In the Caodong (Japanese: Sōtō) lineage, Sheng Yen was a 52nd-generation Dharma heir of Dongshan Liangjie (807-869), and a direct Dharma heir of Dongchu (1908–1977). Sheng Yen was the founder of the Dharma Drum Mountain, a Buddhist organization based in Taiwan. During his time in Taiwan, Sheng Yen was well known as a progressive Buddhist teacher who sought to teach Buddhism in a modern and Western-influenced world. In Taiwan, he was one of four prominent modern Buddhist masters, along with Hsing Yun, Cheng Yen and Wei Chueh, popularly referred to as the "Four Heavenly Kings" of Taiwanese Buddhism. In 2000 he was one of the keynote speakers in the Millennium World Peace Summit of Religious and Spiritual Leaders held in the United Nations.
rdf:langString
즈강(知剛, 1930년 1월 22일 ~ 2009년 2월 3일)은 중화민국의 20세기 시대 대선승(大禪僧)이다.
rdf:langString
釈 聖厳（しゃく しょうごん、中国語 Shi-Sheng-Yan、1931年1月22日－2009年2月3日）は中華民国（台湾）の僧で、仏教学弘教法師兼教育者である上、漢伝仏教の禅師として知られる。 “仏法はとても素晴らしいのに、知っている人が少ない上、誤解している人が多い”と嘆き、仏法の教育と普遍化に一生を尽くした。出身は中国江蘇の南通で、俗名は張保康、禅宗曹洞宗の51代目の法嗣で、法名は慧空聖厳。また同じく禅宗の臨済宗の57代目の法嗣でもあり、法名は知剛惟柔。
rdf:langString
Sheng-yen (Shanghai, ~ 1931 - Taipei, 3 februari 2009) was een van de bekendste leraren van het zenboeddhisme. Meester Sheng-yen was de 57e generatie van de (Japans: ). Sheng-yen werd op dertienjarige leeftijd monnik. In 1949 vluchtte hij vanwege de communistische machtsovername naar Taiwan. De jaren tussen 1961 en 1968 bracht hij in eenzame retraite door. In 1971 behaalde hij een masters en in 1975 een doctoraat in de boeddhistische literatuur in Japan. In 1979 werd hij abt van het Nung Ch'an Klooster in Taiwan en in 1980 stichtte hij het Instituut van in New York. In de jaren '80 gaf hij vaak les in de Verenigde Staten. Ook bezocht hij veel landen in Europa en Azië. Op deze wijze probeerde hij een brug te slaan tussen de oosterse en de westerse wereld en trachtte hij de Dharma (de leer/natuurwet van Boeddha) naar het Westen te brengen. Sheng-yen heeft vele westerse studenten gehad, onder wie de Britse etholoog en socioloog . Hij overleed op 79-jarige leeftijd.
rdf:langString
Sheng-Yen (聖嚴; Pinyin: Shèngyán, imię świeckie Zhang Baokang, 張寳康) – był chińskim mnichem buddyjskim, uczonym buddyjskim (PhD) i jednym z najbardziej wpływowych nauczycieli buddyzmu chan (zen w tradycji japońskiej). Był spadkobiercą dwóch głównych szkół buddyjskich: caodong (jap. sōtō) oraz linji (jap. rinzai).W linii przekazu od Linji (zm. 866) mistrza chan ery Tang i założyciela szkoły linji Sheng Yen był 57 spadkobiercą oraz 3 spadkobiercą w linii przekazu od współczesnego patriarchy mistrza chan .W linii nauczania szkoły caodong (jap. sōtō) Sheng Yen był 52 spadkobiercą mistrza chan Dongshan Liangjie (ur. 807, zm. 869) założyciela szkoły caodong. Sheng Yen był założycielem , organizacji buddyjskiej na Tajwanie. Jego styl nauczania osadzony w tradycji, dogłębnej wiedzy akademickiej oraz osobistych doświadczeniach duchowych był szczególnie dostosowany do nauczania buddyzmu w obecnych czasach. Na Tajwanie, gdzie mieszkał był uważany za jednego czterech z najważniejszych mistrzów chan obok , i . W 2000 roku był uczestnikiem Forum Pokojowego Światowej Rady Przywódców Religijnych przy ONZ.
rdf:langString
釋聖嚴法師（英語：Sheng-Yen，1931年1月22日－2009年2月3日），俗名張保康，江蘇南通人，知名佛教比丘，佛學弘法師兼教育家，為禪門曹洞宗的五十一代傳人，臨濟宗的五十七代傳人。 聖嚴法師於少年出家為沙彌。1949年因戰亂還俗，加入中華民國陸軍，因佛法戒殺，擔任後勤的通信兵，隨軍抵臺。1960年以准尉軍階退伍，依止於東初禪師門下，再次剃髮出家，承繼臨濟宗與曹洞宗法脈。東初禪師圓寂後，他承繼為農禪寺住持，此外又接受靈源法師禪悟印可，承繼臨濟宗法脈。 1969年前往日本留學，1975年於立正大學取得博士學位，是漢傳佛教第一位赴日攻讀博士並順利完成所有學分的出家比丘。1989年聖嚴法師創立法鼓山，是台灣佛教四大名山之一。1998年5月1日至3日和藏傳佛教領袖達賴十四世於美国紐約進行三日的文殊法會，堪稱是拉薩法諍後，漢傳佛教與藏傳佛教間重要佛法法義討論。2006年9月2日傳位果東法師。2009年因腎臟病圓寂。
rdf:langString
Шэнъянь, иногда Шэн-янь (聖嚴; Пиньинь: Shèngyán, имя при рожд. Чжан Баокан 張寳康) (4.12.1930 — 3.02.2009) — буддистский монах, один из выдающихся учителей современного китайского чань-буддизма. Основатель Буддийской ассоциации Фагушань. Влиятельным журналом «Содружество» (天下雜誌) в 1998 году был назван одним из 50 наиболее влиятельных людей на Тайване за 400 лет.
xsd:nonNegativeInteger
18289