Serpent (instrument)
http://dbpedia.org/resource/Serpent_(instrument) an entity of type: Thing
Serpent je kontrabasový typ cinku, nejstaršího žesťového nástroje. Tento mohutný nástroj připomíná vlnícího se černého hada, odtud jeho název. Part pro serpent napsal např. Georg Friedrich Händel ve své „Vodní hudbě“. Přestože nejoblíbenější byl v baroku (užívaný pro držení basové linky), ještě v 19. století se tento nástroj poměrně běžně používal. Vyráběl se ze dřeva, přestože díky nátrubku patří mezi žestě, a pro chromatizaci tonů sloužily dírky zakrývané hráčovými prsty, podobně jako u zobcové flétny. Dělaly se serpenty do pochodu i pro hru vsedě. Na přelomu 19. a 20. století však serpent úplně vyšel z používání.
rdf:langString
Serpento estas historia muzikinstrumento. Temas pri la basinstrumento de la klarionfamilio, kiu do estas blovata per kaldronbuŝaĵo. Ĉe orgeno povas ekzisti anĉvoĉo nome serpento, plejofte dispoziciita kiel 16'-voĉo en la pedalaro.
rdf:langString
Das Basshorn ist ein historisches Musikinstrument aus der Familie der Grifflochhörner, das in der Entwicklung zwischen dem Serpent (dem Bassinstrument der Zinkenfamilie) und der Ophikleide (Bassinstrument aus der Familie der Klappenhörner) steht. Geläufige Bezeichnungen für das Basshorn sind: Serpente, Serpent forveille, Serpent à clef, Serpent à pavillon, Russisches Fagott, Basson (p)russe, Englisches Baßhorn, Corno inglese di basso (C.in.basso = Cimbasso), Harmoniebass und andere. Es gibt zahlreiche unterschiedliche Bauarten.
rdf:langString
Der Serpent (auch das Serpent, von lateinisch serpens, „Schlange“) ist ein historisches Blechblasinstrument. Es handelt sich um das Bass-Instrument der Zinken-Familie, das demgemäß mit einem Kesselmundstück geblasen wird.
rdf:langString
El serpentón es un instrumento de viento metal que consiste en un tubo cónico alargado con una forma que recuerda a una serpiente, de donde proviene su nombre. Cuenta con una boquilla como los instrumentos de viento metal, pero tiene los agujeros de lado como los de viento madera. Suele estar hecha de madera, tradicionalmente de nogal y su parte externa está recubierta de cuero oscuro. A pesar de ser un instrumento de madera y de que por esta razón tiene agujeros en vez de válvulas, el serpentón se clasifica en el sistema Hornbostel-Sachs como un instrumento de viento metal, en el mismo nivel de las trompetas. Es descendiente del cornetto y un antepasado distante de la tuba, aunque no forma parte de la familia del cornetto debido a la ausencia de agujero para el dedo pulgar.
rdf:langString
The serpent is a low-pitched early brass instrument developed in the Renaissance era with a trombone-like mouthpiece and tone holes (later with keys) like a woodwind instrument. It is named for its long, conical bore bent into a snakelike shape, and unlike most brass instruments is generally made from wood, usually walnut, and covered with dark brown or black leather. A distant ancestor of the tuba, the serpent is related to the cornett and was used for bass parts from the 17th to the early 19th centuries.
rdf:langString
セルパン（フランス語: serpent）は、木製の金管楽器の一種。ルネサンス期から主に教会音楽や軍楽隊の楽器として使用された。金属製の管楽器が開発された19世紀半ば以降は使用されることがほぼなく、古楽器の一つと見なされる。
rdf:langString
Il serpentone, anche chiamato serpente, è uno strumento musicale a fiato rientrante nella famiglia dei cornetti. Esso è costituito da un bocchino seguito da un "tubo" forato dalla forma serpentina. L'estensione varia a seconda dello strumento e del suonatore, ma in genere esso parte da due ottave sotto il Do centrale ed arriva ad un'ottava sopra di esso.
rdf:langString
Basshorn – dawny instrument muzyczny z rodzaju aerofonów ustnikowych. Pierwszy basshorn zbudował około 1800 w Anglii Francuz A. Frichot. Instrument ten był głównie spotykany w orkiestrach wojskowych.
rdf:langString
Serpent är ett blåsinstrument från 1500-talet. Serpenten har ett två meter långt tonrör som oftast är av trä. På 1800-talet fick serpenten klaffmekanik. Instrumentet var i bruk fram till mitten av 1800-talet. Den användes framförallt inom militär- och kyrkomusik. Instrumentet Ofikleid är en utveckling av serpenten. I början av 1800-talet byggdes serpenter med en fagottliknande böjning och med en dov klang, kallade Bashorn.
rdf:langString
蛇號（英語：Serpent）是一種古代樂器，屬於低音域樂器。名稱取其外形彎彎曲曲有如一條蠕動中的蛇一樣而命名。是由木管號所演變出來的。由17至19世紀曾流於於軍樂中，但18世紀末期起便快速地被其他樂器所取代，到了19世紀中後期更差不多被完全取代。
rdf:langString
Серпе́нт (фр. serpent — змія) — старовинний духовий музичний інструмент, предок кількох сучасних духових інструментів.
rdf:langString
El serpent o erròniament denominat serpentó és un instrument musical antic, rarament vist en l'actualitat. En un principi se l'hauria de classificar com un instrument de vent de fusta i de metall alhora, ja que, per una banda, la columna d'aire es fa vibrar directament amb els llavis i, per l'altra, té nou orificis per als dits (amb els quals hom controla la nota que emet l'instrument) en lloc de vàlvules, que són de llautó. Per aquesta raó a l'esquema de Hornbostel-Sachs, de la classificació dels instruments, es col·loca al costat de les trompetes.
rdf:langString
Le serpent est un instrument à vent grave, à perce conique et dont l'embouchure est appelée « bouquin ». Bien qu'il soit en bois recouvert de cuir, il fait partie de la famille des cuivres, en raison de son procédé d'émission du son : le musicien fait vibrer ses lèvres dans cette embouchure, comparable à celle des cuivres actuels et de taille proche de celle du trombone. Il derive peut être de la basse du cornet à bouquin, instrument connu dès le XVe siècle, mais est bien un instrument différent il ne comporte que 6 trous d'harmonie là où le cornet à bouquin en comporte un septième du côté opposé, sa perce est aussi plus large et enfin le cornet à une forme hexagonale.
rdf:langString
Serpent – instrument muzyczny z rodziny cynków. Jako cynk basowy miał najniższe brzmienie w tej grupie. Serpent zbudowany był z dwóch wydrążonych drewnianych łusek drzewa kasztanowego sklejonych razem i powleczonych dla trwałości skórą. Wygięty czterokrotnie z sześcioma otworami. Ustnik był miedziany podobny do trąbkowego, ale znacznie większych rozmiarów o głębokim kielichu. Jako instrument kontrabasowy w rodzinie cynków brzmiał nisko i do wynalezienia w XVIII w. kontrafagotu posiadał najniższą skalę. Najniższym dźwiękiem serpenta było A kontra. Najczęściej strojony był w „B” i miał do dyspozycji trzy pełne oktawy.
rdf:langString
De serpent is een blaasinstrument en de zwaarste variant (echter, geen familie) van de baszink, die volgens een 18e-eeuwse Franse publicatie rond 1590 in Auxerre (Frankrijk) is uitgevonden. Het instrument bestaat uit aaneengelijmde houten spanen, in twee onderstaande S- bochten gebogen (vandaar de naam) en omwikkeld met leer. De buis is zo'n twee meter lang en geheel conisch. De komst van de tuba in de 19e eeuw (1850) betekende uiteindelijk het doodvonnis voor de serpent en al de varianten. In militaire bands verdwenen na 1910 ook de allerlaatste exemplaren.
rdf:langString
Serpentão é um instrumento de sopro de registro grave, descendente do corneto e um ancestral distante da tuba; possui bocal de metal e orifícios semelhantes aos das madeiras. É constituído de um longo tubo sinuoso em forma de serpente, de onde vem o seu nome. O serpentão tem uma relação estreita com o corneto, embora não faça parte desta família, devido à ausência do orifício do polegar. É geralmente construído em madeira, sendo a nogueira a escolha mais popular. O instrumento é recoberto de couro marrom escuro ou preto. Apesar da construção em madeira e do fato de possuir orifícios ao invés de válvulas, é classificado normalmente entre os metais, tendo sido colocado ao lado do trompete no esquema Hornbostel-Sachs de classificação de instrumentos musicais.
rdf:langString
Серпент (фр. serpent — змея) — старинный духовой музыкальный инструмент, предок нескольких современных духовых инструментов. Известен с XVI века. Своё название получил благодаря змеевидной изогнутой форме. Изобретателем инструмента является каноник . И в 1743 году Жан Лебель в своих мемуарах опубликовал историю его изобретения. Инструмент имеет 6 отверстий, сгруппированных в 2 группы по 3. В ранних моделях клапанов на отверстия для пальцев не было. Более поздние модели получили клапаны как у кларнета, но только для новых отверстий, так как старые оставались обычными.
rdf:langString
rdf:langString
Serpent
rdf:langString
Serpent
rdf:langString
Serpent (Musikinstrument)
rdf:langString
Basshorn
rdf:langString
Serpento (blovinstrumento)
rdf:langString
Serpentón
rdf:langString
Serpent (musique)
rdf:langString
Serpentone (strumento musicale)
rdf:langString
セルパン
rdf:langString
Serpent (blaasinstrument)
rdf:langString
Serpent (instrument muzyczny)
rdf:langString
Serpent (instrument)
rdf:langString
Basshorn
rdf:langString
Serpentão
rdf:langString
Серпент
rdf:langString
Serpent
rdf:langString
蛇號
rdf:langString
Серпент
rdf:langString
Serpent
xsd:integer
873867
xsd:integer
1102202152
rdf:langString
brass
rdf:langString
rdf:langString
Christopher Monk Instruments
rdf:langString
Pierre Ribo
rdf:langString
Stephan Berger
rdf:langString
rdf:langString
rdf:langString
Serpentone
rdf:langString
{
\new Staff \with { \remove "Time_signature_engraver" }
\clef bass \key c \major \cadenzaOn
c,1 \glissando g'1
\tweak font-size #-2 c''1 ^ "poss."
}
rdf:langString
rdf:langString
Serpent je kontrabasový typ cinku, nejstaršího žesťového nástroje. Tento mohutný nástroj připomíná vlnícího se černého hada, odtud jeho název. Part pro serpent napsal např. Georg Friedrich Händel ve své „Vodní hudbě“. Přestože nejoblíbenější byl v baroku (užívaný pro držení basové linky), ještě v 19. století se tento nástroj poměrně běžně používal. Vyráběl se ze dřeva, přestože díky nátrubku patří mezi žestě, a pro chromatizaci tonů sloužily dírky zakrývané hráčovými prsty, podobně jako u zobcové flétny. Dělaly se serpenty do pochodu i pro hru vsedě. Na přelomu 19. a 20. století však serpent úplně vyšel z používání.
rdf:langString
El serpent o erròniament denominat serpentó és un instrument musical antic, rarament vist en l'actualitat. En un principi se l'hauria de classificar com un instrument de vent de fusta i de metall alhora, ja que, per una banda, la columna d'aire es fa vibrar directament amb els llavis i, per l'altra, té nou orificis per als dits (amb els quals hom controla la nota que emet l'instrument) en lloc de vàlvules, que són de llautó. Per aquesta raó a l'esquema de Hornbostel-Sachs, de la classificació dels instruments, es col·loca al costat de les trompetes. Per tant, és de vent metall i descendeix de la corneta, encara que no tingui un forat per al polze i també és un avantpassat llunyà de la tuba, passant per l'oficleide o figle. És un instrument aeròfon recobert a l'exterior amb cuir marró o negre, d'embocadura semiesfèrica, de tub llarg i corbat en forma de serp o S, d'aquí prové el seu nom.
rdf:langString
Serpento estas historia muzikinstrumento. Temas pri la basinstrumento de la klarionfamilio, kiu do estas blovata per kaldronbuŝaĵo. Ĉe orgeno povas ekzisti anĉvoĉo nome serpento, plejofte dispoziciita kiel 16'-voĉo en la pedalaro.
rdf:langString
Das Basshorn ist ein historisches Musikinstrument aus der Familie der Grifflochhörner, das in der Entwicklung zwischen dem Serpent (dem Bassinstrument der Zinkenfamilie) und der Ophikleide (Bassinstrument aus der Familie der Klappenhörner) steht. Geläufige Bezeichnungen für das Basshorn sind: Serpente, Serpent forveille, Serpent à clef, Serpent à pavillon, Russisches Fagott, Basson (p)russe, Englisches Baßhorn, Corno inglese di basso (C.in.basso = Cimbasso), Harmoniebass und andere. Es gibt zahlreiche unterschiedliche Bauarten.
rdf:langString
Der Serpent (auch das Serpent, von lateinisch serpens, „Schlange“) ist ein historisches Blechblasinstrument. Es handelt sich um das Bass-Instrument der Zinken-Familie, das demgemäß mit einem Kesselmundstück geblasen wird.
rdf:langString
El serpentón es un instrumento de viento metal que consiste en un tubo cónico alargado con una forma que recuerda a una serpiente, de donde proviene su nombre. Cuenta con una boquilla como los instrumentos de viento metal, pero tiene los agujeros de lado como los de viento madera. Suele estar hecha de madera, tradicionalmente de nogal y su parte externa está recubierta de cuero oscuro. A pesar de ser un instrumento de madera y de que por esta razón tiene agujeros en vez de válvulas, el serpentón se clasifica en el sistema Hornbostel-Sachs como un instrumento de viento metal, en el mismo nivel de las trompetas. Es descendiente del cornetto y un antepasado distante de la tuba, aunque no forma parte de la familia del cornetto debido a la ausencia de agujero para el dedo pulgar.
rdf:langString
Le serpent est un instrument à vent grave, à perce conique et dont l'embouchure est appelée « bouquin ». Bien qu'il soit en bois recouvert de cuir, il fait partie de la famille des cuivres, en raison de son procédé d'émission du son : le musicien fait vibrer ses lèvres dans cette embouchure, comparable à celle des cuivres actuels et de taille proche de celle du trombone. Il derive peut être de la basse du cornet à bouquin, instrument connu dès le XVe siècle, mais est bien un instrument différent il ne comporte que 6 trous d'harmonie là où le cornet à bouquin en comporte un septième du côté opposé, sa perce est aussi plus large et enfin le cornet à une forme hexagonale. L'instrument se présente sous forme de S, particularité qui lui a donné son nom. Il est percé de six trous, ce qui permet de jouer toute l'échelle chromatique dans un registre proche de la voix de baryton (située entre le ténor et la basse). Il comporte, à son extrémité, un bocal métallique (ou branche d'embouchure), sur lequel s'adapte l'embouchure souvent faite en ivoire ou en corne. Dans un grand espace comme celui d'une église, son timbre se marie merveilleusement avec la voix humaine, qu'il amplifie. En tant que basse d'un ensemble instrumental, il peut, dans une certaine mesure, être considéré comme l'ancêtre du tuba.
rdf:langString
The serpent is a low-pitched early brass instrument developed in the Renaissance era with a trombone-like mouthpiece and tone holes (later with keys) like a woodwind instrument. It is named for its long, conical bore bent into a snakelike shape, and unlike most brass instruments is generally made from wood, usually walnut, and covered with dark brown or black leather. A distant ancestor of the tuba, the serpent is related to the cornett and was used for bass parts from the 17th to the early 19th centuries.
rdf:langString
De serpent is een blaasinstrument en de zwaarste variant (echter, geen familie) van de baszink, die volgens een 18e-eeuwse Franse publicatie rond 1590 in Auxerre (Frankrijk) is uitgevonden. Het instrument bestaat uit aaneengelijmde houten spanen, in twee onderstaande S- bochten gebogen (vandaar de naam) en omwikkeld met leer. De buis is zo'n twee meter lang en geheel conisch. Het instrument heeft een groot bereik, van A' tot c", maar een zeer matige eigen toonzuiverheid. Alles hangt dus af van de gehoorvaardigheid van de bespeler. Zoals bij alle koperblaasinstrumenten, waarbij de serpent ook behoort vanwege het bespelen met een kuipmondstuk, wordt de grondtoon enkele malen in harmonischen overgeblazen: C - c - g - c' - e' - g' - bes' - c". De tussenliggende tonen worden bekomen door verkortingen, openen van vingergaten dus. De bij oorsprong slechts zes vingergaten staan echter niet proportioneel over de toonbuis verdeeld. Een duimgat is er ook niet. Sommige noten hebben zelfs geen eigen vingerzetting, er moet 'gelipt' worden. Er bestaat een basis-vingerzettingstabel, maar het is de musicus die uiteindelijk beslist welke vingerzetting het beste klinkt voor elke noot. De serpent, niet het serpent dus, werd bij oorsprong verticaal bespeeld, de onderkant steunend op de voeten. Bij later militair gebruik, te paard zelfs, werd het instrument wat aangepast: de S-vorm werd meer gedrongen, verstevigd door metalen tussenstukjes, en voorzien van extra kleppen die de gaten meer in juiste proportie gingen zetten, wat de toonjuistheid ten goede kwam. De speelwijze werd horizontaal, wat meebracht dat de vingerzetting van de rechterhand omgekeerd moest worden uitgevoerd. Gaandeweg drongen verbeteringen zich op. Talloze varianten verschenen ten tonele, de in fagotvorm omgebogen houten variant vooral populair op het continent: de , al dan niet voorzien van een koperen klankbeker of een gesneden drakenkop, de in V-vorm, populair in Engeland, en vooral de ophicleïde, deze laatste volledig in metaal en voorzien van 9 tot 12 sleutels die op één sleutel na omgekeerd werden bediend: drukken betekent openen. De komst van de tuba in de 19e eeuw (1850) betekende uiteindelijk het doodvonnis voor de serpent en al de varianten. In militaire bands verdwenen na 1910 ook de allerlaatste exemplaren. Door de opkomst van de authentieke uitvoeringspraktijk en de interesse in instrumenthistoriek is dit instrument al geruime tijd aan een heropstanding bezig. Opnieuw wordt gregoriaans met begeleiding van een kerkserpent uitgevoerd, Mendelssohn's Paulus wordt 'geserpenteerd' etc. Nog steeds worden houten serpenten gemaakt, maar de replica's in gegoten hars doen het uitstekend en zijn veel duurzamer dan de kwetsbare houten instrumenten. De vader van Adolphe Sax begon zijn stiel als muziekinstrumentenmaker met het vervaardigen van een serpent.
rdf:langString
セルパン（フランス語: serpent）は、木製の金管楽器の一種。ルネサンス期から主に教会音楽や軍楽隊の楽器として使用された。金属製の管楽器が開発された19世紀半ば以降は使用されることがほぼなく、古楽器の一つと見なされる。
rdf:langString
Il serpentone, anche chiamato serpente, è uno strumento musicale a fiato rientrante nella famiglia dei cornetti. Esso è costituito da un bocchino seguito da un "tubo" forato dalla forma serpentina. L'estensione varia a seconda dello strumento e del suonatore, ma in genere esso parte da due ottave sotto il Do centrale ed arriva ad un'ottava sopra di esso.
rdf:langString
Basshorn – dawny instrument muzyczny z rodzaju aerofonów ustnikowych. Pierwszy basshorn zbudował około 1800 w Anglii Francuz A. Frichot. Instrument ten był głównie spotykany w orkiestrach wojskowych.
rdf:langString
Serpentão é um instrumento de sopro de registro grave, descendente do corneto e um ancestral distante da tuba; possui bocal de metal e orifícios semelhantes aos das madeiras. É constituído de um longo tubo sinuoso em forma de serpente, de onde vem o seu nome. O serpentão tem uma relação estreita com o corneto, embora não faça parte desta família, devido à ausência do orifício do polegar. É geralmente construído em madeira, sendo a nogueira a escolha mais popular. O instrumento é recoberto de couro marrom escuro ou preto. Apesar da construção em madeira e do fato de possuir orifícios ao invés de válvulas, é classificado normalmente entre os metais, tendo sido colocado ao lado do trompete no esquema Hornbostel-Sachs de classificação de instrumentos musicais. A tessitura de um serpentão varia de acordo com o instrumento e o instrumentista, mas normalmente situa-se entre duas oitavas abaixo do Dó central a até pelo menos a metade da oitava acima deste.
rdf:langString
Serpent – instrument muzyczny z rodziny cynków. Jako cynk basowy miał najniższe brzmienie w tej grupie. Serpent zbudowany był z dwóch wydrążonych drewnianych łusek drzewa kasztanowego sklejonych razem i powleczonych dla trwałości skórą. Wygięty czterokrotnie z sześcioma otworami. Ustnik był miedziany podobny do trąbkowego, ale znacznie większych rozmiarów o głębokim kielichu. Jako instrument kontrabasowy w rodzinie cynków brzmiał nisko i do wynalezienia w XVIII w. kontrafagotu posiadał najniższą skalę. Najniższym dźwiękiem serpenta było A kontra. Najczęściej strojony był w „B” i miał do dyspozycji trzy pełne oktawy. Serpent wykorzystywany był do akompaniamentu śpiewu chóralnego. Był on w stanie towarzyszyć aż dwudziestu śpiewakom o najsilniejszych głosach, a także wykonywać najcichszą muzykę kameralną.Kompozytorzy XVIII w. jak François-Joseph Gossec, (pisał także na tubę curvę), Charles-Simon Catel i Jean-François Le Sueur (1760–1837 r.) wykorzystywali serpent w utworach pisanych na orkiestry dęte jako podstawa grupy puzonów. Serpent wykorzystywano także w utworach symfonicznych i operowych:
* Henri-Montan Berton (1767–1844) w „Marszu religijnym”, opery „Monteria i Stefania”
* Gioacchino Rossini w operze „Oblężenie Koryntu” (1826)
* Felix Mendelssohn-Bartholdy w: uwerturze „Meeresstille und glückliche Fahrt” (1832),
* oratorium „Paulus” (1836)
* Richard Wagner w operze „Rienzi” (1840)
* Giuseppe Verdi w operze „Nieszpory sycylijskie” (1855) Serpent – jako bas instrumentów dętych blaszanych na początku XIX w. – za czasów Napoleona Bonaparte przekształcony został w ofiklejdę. Ogromny wpływ na ten fakt miał rozwój dętych orkiestr wojskowych. Wadą serpentu była duża wrażliwość instrumentu na warunki atmosferyczne (zmienna temperatura, wilgotność powietrza i deszcze). Serpent – obok ofiklejdy – uważany jest za odległego przodka tuby.
rdf:langString
Serpent är ett blåsinstrument från 1500-talet. Serpenten har ett två meter långt tonrör som oftast är av trä. På 1800-talet fick serpenten klaffmekanik. Instrumentet var i bruk fram till mitten av 1800-talet. Den användes framförallt inom militär- och kyrkomusik. Instrumentet Ofikleid är en utveckling av serpenten. I början av 1800-talet byggdes serpenter med en fagottliknande böjning och med en dov klang, kallade Bashorn.
rdf:langString
Серпент (фр. serpent — змея) — старинный духовой музыкальный инструмент, предок нескольких современных духовых инструментов. Известен с XVI века. Своё название получил благодаря змеевидной изогнутой форме. Изобретателем инструмента является каноник . И в 1743 году Жан Лебель в своих мемуарах опубликовал историю его изобретения. Изготавливался из разнообразных материалов: дерева, меди, цинка или серебра. Имел мундштук с глубокой чашечкой, изготовленный из слоновой кости или костей животных, очень похожий на мундштуки современных медных духовых инструментов. В корпусе первоначально имел шесть отверстий. Поздние модели уже имели несколько клапанов. Использовался в церковной музыке, в частности в качестве «поддержки» басов в церковном хоре. Звук довольно сильный, грубый, интонационно неустойчивый. Входил в состав многих оркестров. Для игры на серпенте требовался хороший слух, так как играть на нём чисто было большой проблемой. Появление только усугубило проблему. Музыкальный критик XVIII века Чарльз Бёрни сравнивал звук серпента в неумелых руках с «ревом крайне голодного, а то и разъяренного эссекского теленка». Инструмент имеет 6 отверстий, сгруппированных в 2 группы по 3. В ранних моделях клапанов на отверстия для пальцев не было. Более поздние модели получили клапаны как у кларнета, но только для новых отверстий, так как старые оставались обычными. Интересно, что этот инструмент использовали Джерри Голдсмит и Бернард Герман при записи саундтреков к голливудским фильмам «Чужой», «Путешествие к центру Земли», «Доктор белая ведьма». Серпент использовался в опере Джоакомо Россини «Осада Коринфа», 1826 года, в опере Рихарда Вагнер «Риенци», 1842 года. Многие композиторы включая Мендельсона использовали серпент в своих партитурах, но во 2-й половине 19 века, этот необычный инструмент вышел из употребления. На его основе был сконструирован офиклеид.
rdf:langString
蛇號（英語：Serpent）是一種古代樂器，屬於低音域樂器。名稱取其外形彎彎曲曲有如一條蠕動中的蛇一樣而命名。是由木管號所演變出來的。由17至19世紀曾流於於軍樂中，但18世紀末期起便快速地被其他樂器所取代，到了19世紀中後期更差不多被完全取代。
rdf:langString
Серпе́нт (фр. serpent — змія) — старовинний духовий музичний інструмент, предок кількох сучасних духових інструментів.
rdf:langString
Late 16th century
xsd:double
423.21
rdf:langString
aerophone sounded by lip vibration with keys
rdf:langString
Serpent, late 18th century Italy. Civic Museum of Modena
rdf:langString
rdf:langString
Clifford Bevan
xsd:nonNegativeInteger
15805
