Secularization (church property)

http://dbpedia.org/resource/Secularization_(church_property) an entity of type: Thing

Secularization is the confiscation of church property by a government, such as in the suppression of monasteries. The term is often used to specifically refer to such confiscations during the French Revolution and the First French Empire in the sense of seizing churches and converting their property to state ownership. rdf:langString
Per secolarizzazione dei beni ecclesiastici si intende il fenomeno, più volte accaduto nella storia, del passaggio in mano laicale dei beni della Chiesa cattolica. rdf:langString
Секуляриза́ция (от лат. saecularis «светский, мирской») — обращение церковной и монастырской собственности (движимого и недвижимого имущества) в пользу государства, то есть монархов, феодалов, общин городов, и так далее. rdf:langString
Секуляризація (від лат. saecularis — мирський) — термін, що означає вилучення будь-чого із церковного або монастирського володіння і передання у світську, державну власність; перетворення церковної власності в державну.Інші значення: * Перехід духовної особи у Західній Європі у світський стан з дозволу церкви зі звільненням від церковної посади і втратою відповідних прав. * Процес зниження ролі релігії в житті суспільства; див. Секуляризація (соціологія). rdf:langString
Sekularigo, (kies signifo reenkondukas al la latina "saeculum" (= jarcento), kun la signifo de “mondumo”), estas fenomeno pere de kiu la socio – ĝenerale intencita – ne plu konservas religian sintenon kaj malproksimiĝas el skemoj, pensmanieroj kaj kutimoj de la tradicio. Tiu fenomeno investas la tutan sistemon de valoroj, ilin modifante kaj, kun ili, transfornante ankaŭ la identecojn, apartenojn precipe rilate la religion kiu fariĝas ne plu influa en la sociaj motivadoj. rdf:langString
Als Säkularisation wird ursprünglich die staatliche Einziehung oder Nutzung kirchlicher Besitztümer (Land oder Vermögen) bezeichnet. Im engeren Sinne versteht man darunter die Säkularisation während des napoleonischen Zeitalters (d. h. von 1799 bis 1821), bei der zwei Formen zu unterscheiden sind: einerseits die Aufhebung kirchlicher Institutionen, Abteien und Klöster und die Verstaatlichung ihres Besitzes (Einziehung von Kirchengütern), andererseits die Einverleibung (Annektierung) der geistlichen Fürstentümer und Herrschaften des Heiligen Römischen Reiches durch größere Territorialstaaten. rdf:langString
Secularisatie is, strikt genomen, het onteigenen van bezit van de Kerk. Het gaat hier dan meestal om het bezit van land en kloosters dat overgaat van de Rooms-Katholieke Kerk op de staat. In de 17e eeuw, de tijd van het protestantisme, werd de wereldlijke macht van zogenaamd seculiere vorsten in bepaalde streken groter in verhouding tot de macht van de Kerk. Daarom waren zij vaak in staat om bezit van de Kerk af te nemen. rdf:langString
rdf:langString Säkularisation
rdf:langString Sekularigo
rdf:langString Secolarizzazione dei beni ecclesiastici
rdf:langString Secularisatie
rdf:langString Secularization (church property)
rdf:langString Секуляризация (история)
rdf:langString Секуляризація (історія)
xsd:integer 52481091
xsd:integer 1124664641
rdf:langString Sekularigo, (kies signifo reenkondukas al la latina "saeculum" (= jarcento), kun la signifo de “mondumo”), estas fenomeno pere de kiu la socio – ĝenerale intencita – ne plu konservas religian sintenon kaj malproksimiĝas el skemoj, pensmanieroj kaj kutimoj de la tradicio. Tiu fenomeno investas la tutan sistemon de valoroj, ilin modifante kaj, kun ili, transfornante ankaŭ la identecojn, apartenojn precipe rilate la religion kiu fariĝas ne plu influa en la sociaj motivadoj. La latina termino “"saecularizatio"” (eld. "sekularizàcio") antaŭe estis uzata en la kanona (katolika) juro por indiki la laŭnorman pasadon de sacerdoto appartenanta al religiula ordeno al la , aŭ lican destinadon de ekleziaj bonaĵoj al sekularaj celoj. Ekzemple, katolika universitato transiranta al la ŝtata regado. La sekularigo estas procezo tipa de la okcidenta mondo de la nuna epoko, kiu altiras pensadi kaj agadi (rilate la naturon, la destinon, la rolon de la civitanoj en la socio) laŭmaniere de esploristo kaj utiliganto, neniam kiel vidanto en ili ion religian aŭ referencantan al la transcendo. Tamen, ne necese sekularigo estas kontraŭreligia kaj eĉ ĝi povas ŝati kaj defendi principojn kaj instituciojn devenantajn el la tradicio religia, kiel okazas ĉe sekularigitaj (. Sociaj strukturoj kreitaj de la eklezio, kiel malsanulejoj kaj similaĵoj, eniris en la kompetentoj de la ŝtato, kutime ne pro motivoj kontraŭreligiaj. Tiu fenomeno, kiu povas esti konsiderata kiel aspekto de la , estis instigita kaj pliigita de la deviga instruado, kiel ankaŭ de la ekspansio de la ĝenerala instruiĝo kaj de la amaskomunikiloj; krome ĝi estis favorata ankaŭ de aliaj sociaj fenomenoj kiel la urbanizado, industriiĝo kaj la movebleco de la sociaj klasoj, kaj fine ankaŭ de novaj interpretoj pri la rilatoj de religio kaj politiko, laŭ kiuj sekularigo ne ekskludas religian vizion. (Vidu verkojn de Hans Küng, ). La sekularigo povas esti identigata, en kelkaj landoj kaj kulturaj medioj, kun la koncepto de malkristanigo pro la perdo de influo de la “sakralo” en la socio. Sed ne necese ĉar, fakte, kelkaj teologioj ĝin interpretis kiel realigo kaj konkretigo de la kristanismo mem, danke al la detruo, de ĝi efektigita, de la “Templo” kaj de ties simboloj de apartigo kaj hierarkiigo. La sekularigo estis ankaŭ taksata kiel estingilo de la ideologioj; ĝi, fakte, krizigas diversajn subjetojn, kiel la ŝtaton, aŭ la amaspartiojn, pro tio ke ĝi kontestas kontraŭ ili ilian pretendon sin meti kiel religian centron de la monda historio.
rdf:langString Als Säkularisation wird ursprünglich die staatliche Einziehung oder Nutzung kirchlicher Besitztümer (Land oder Vermögen) bezeichnet. Im engeren Sinne versteht man darunter die Säkularisation während des napoleonischen Zeitalters (d. h. von 1799 bis 1821), bei der zwei Formen zu unterscheiden sind: einerseits die Aufhebung kirchlicher Institutionen, Abteien und Klöster und die Verstaatlichung ihres Besitzes (Einziehung von Kirchengütern), andererseits die Einverleibung (Annektierung) der geistlichen Fürstentümer und Herrschaften des Heiligen Römischen Reiches durch größere Territorialstaaten. In einem weiteren Sinn versteht man unter Säkularisation allgemein die Abwendung von der Religion und von religiösen Werten als gesellschaftliche Entwicklung; dafür ist jedoch die Bezeichnung Säkularisierung üblich.
rdf:langString Secularization is the confiscation of church property by a government, such as in the suppression of monasteries. The term is often used to specifically refer to such confiscations during the French Revolution and the First French Empire in the sense of seizing churches and converting their property to state ownership.
rdf:langString Per secolarizzazione dei beni ecclesiastici si intende il fenomeno, più volte accaduto nella storia, del passaggio in mano laicale dei beni della Chiesa cattolica.
rdf:langString Secularisatie is, strikt genomen, het onteigenen van bezit van de Kerk. Het gaat hier dan meestal om het bezit van land en kloosters dat overgaat van de Rooms-Katholieke Kerk op de staat. In de 17e eeuw, de tijd van het protestantisme, werd de wereldlijke macht van zogenaamd seculiere vorsten in bepaalde streken groter in verhouding tot de macht van de Kerk. Daarom waren zij vaak in staat om bezit van de Kerk af te nemen. Het woord wordt ook gebruikt wanneer een priester overgaat van de religieuze (reguliere) naar de seculiere (in dienst van een bisdom) staat. Secularisatie wordt toegestaan door de Heilige Stoel of de plaatselijke bisschop, naargelang het regulier instituut (orde, klooster of congregatie) van pauselijk of diocesaan recht is. De H. Stoel staat secularisatie slechts toe aan de religieuzen-priesters, als zij een ordinarius gevonden hebben,
rdf:langString Секуляриза́ция (от лат. saecularis «светский, мирской») — обращение церковной и монастырской собственности (движимого и недвижимого имущества) в пользу государства, то есть монархов, феодалов, общин городов, и так далее.
rdf:langString Секуляризація (від лат. saecularis — мирський) — термін, що означає вилучення будь-чого із церковного або монастирського володіння і передання у світську, державну власність; перетворення церковної власності в державну.Інші значення: * Перехід духовної особи у Західній Європі у світський стан з дозволу церкви зі звільненням від церковної посади і втратою відповідних прав. * Процес зниження ролі релігії в житті суспільства; див. Секуляризація (соціологія).
xsd:nonNegativeInteger 12583

data from the linked data cloud