Second Buddhist council
http://dbpedia.org/resource/Second_Buddhist_council an entity of type: WikicatBuddhistCouncils
El Segundo concilio budista tuvo lugar aproximadamente en el año 334 aC, seguramente en el lugar de Vaishali cerca de las fronteras de India y Nepal, setenta años después del Buda páranirvana. El resultado fue el primer cisma en la Sangha, probablemente causado por un grupo de reformistas llamados sthaviras que se separaron de la mayoría conservadora Mahāsāṃghika. Después de intentar sin éxito modificar el Vinaya, un pequeño grupo de «miembros ancianos», es decir, los sthaviras, se separaron de la mayoría Mahāsāṃghika, dando lugar a la secta Sthavira.
rdf:langString
The Second Buddhist council took place at Vaishali (modern-day Bihar state in India) approximately one hundred years after the Buddha's parinirvāṇa, so perhaps around 300 BCE. The Second Council resulted in the first schism in the Sangha, probably caused by a group of rigorist reformists called Sthaviras who split from the majority Mahāsāṃghikas. After unsuccessfully trying to modify the Vinaya, a small group of "elderly members", i.e. sthaviras, broke away from the majority Mahāsāṃghika during the Second Buddhist council, giving rise to the Sthavira sect.
rdf:langString
Второй буддийский собор в 383 до н. э. провёл царь в Вайшали, примерно через 100 лет после паринирваны Будды. Собор ознаменовался конфликтом между традиционными школами буддизма и более либеральными интерпретациями, известными как Махасангхика. Существует другая версия о том, что большинство участников собора (Махасангхика) отказалось принимать дополнение к правилам, предложенное меньшинством (Стхавиравада).
rdf:langString
七百結集，也通稱為毘舍離結集、毘舍離集結、第二次結集、第二次集結，佛教術語，“結集”或“集結”是指僧伽集會合誦經典。釋迦文佛佛滅百年後，因毘舍離比丘行十事（大眾部記載為「求乞金錢」一事），耶舍长老發起，七百阿羅漢比丘在毗舍离进行结集，進行羯磨表決其為非法，以保持戒律的嚴格執行。
rdf:langString
Druhý buddhistický koncil se konal zhruba sto let po 1. koncilu, kolem roku 386 př. n. l. Koncilu předcházely události ve Vaišálí. Tamější mniši porušovali řádová pravidla, dokonce začali od laiků přijímat zlato a stříbro. Mnich Jaša se postavil proti takovému jednání a nařkl mnichy z porušování kázeňských pravidel. Mniši ho neposlouchali a vyloučili ho ze sanghy. Za Jašu se však postavili velcí učenci té doby i většina sanghy. Problém měl řešit koncil v klášteře Válika ve Vaišálí.
rdf:langString
Konsili Buddhis Kedua berlangsung sekitar tahun 383 SM, tujuh puluh tahun setelah Buddha parinirvāṇa. Konsili Kedua berakhir dengan perpecahan pertama dalam Sangha, kemungkinan disebabkan oleh sekelompok reformis yang disebut Sthavira yang memisahkan diri dari mayoritas konservatif Mahāsāṃghika. Penyelenggaraan konsili ini diadakan di Vaisali oleh raja Kalasoka. Penyebabnya adalah adanya berbagai konflik yang terjadi antara mazhab tadisional dan mazhab Mahāsāṃghika yang lebih liberal. Mazhab Mahasingka menolak pandangan mazhab tradisionalis yang menyatakan bahwa status Buddha dicapai oleh para biksu yang menaati vinaya dan mempraktikkan ajaran Buddha hingga terbebas dari samsara dan mencapai arhat. Dalam pandangan mazhab Mahasingka, biksu dapat mencapai status Buddha tanpa batas. Pandangan
rdf:langString
Le deuxième concile bouddhique se serait tenu à Vaisali l'année 100 ou 110 du parinirvāṇa de Bouddha - soit aux alentours de 380 av. J.-C. -, convoqué par le roi Kalasoka dans le but de condamner dix assouplissements du vinaya adoptés par les moines de la tribu Vriji menés par Vajjiputtaka. Comme pour les premier et troisième conciles, les sources le concernant ne concordent pas entièrement, certaines proposant qu’il ait eu lieu au milieu du IIIe siècle av. J.-C. sous le règne d’Ashoka, date plus généralement donnée comme celle du troisième concile. D’autres l’ignorent totalement.
rdf:langString
O Segundo Concílio Budista (383 a.C.) foi convocado pelo rei Calaxoca, tendo decorrido em , na sequência de conflitos entre escolas tradicionais do budismo e um movimento de interpretação mais liberal conhecido como os . Para as escolas tradicionais o Buda tinha sido um ser humano que alcançou o estado de iluminação, e este poderia ser facilmente alcançado pelos monges seguindo as regras monásticas. Para os Mahasamghikas esta perspectiva era demasiado individualista e egoísta, propondo como verdadeiro objetivo o atingir do estado de budeidade. Tornaram-se proponentes de regras monásticas menos rígidas, que pudessem apelar a um maior grupo de pessoas.
rdf:langString
Drugi sobór buddyjski – odbył się w , około sto lat po osiągnięciu Parinibbany przez Buddę, w celu uregulowania poważnych kwestii zasad Winai. Ortodoksyjni mnisi chcieli przekonać tych mnichów, których zachowanie stawiano pod znakiem zapytania. Sprawozdania z tych rozmów zostały zachowane w tekstach Winai kilku wczesnych szkół buddyjskich.Jakiś czas po Drugim Soborze Buddyjskim powstał rozłam w monastycznej sandze, którego rezultatem było utworzenie się kilku nowych podgrup (szkół) takich jak sthaviravada, mahasanghika i sarvastivada.Powstanie tych szkół jest czasem wiązane z Drugim Soborem Buddyjskim, ale nie ma na to żadnych dowodów, wszystkie wczesne sprawozdania potwierdzają, ze konflikt ten został rozwiązany.Dyskusja rozgorzała od nowa na temat tzw. dziesięciu punktów. Jest wzmianka d
rdf:langString
rdf:langString
Druhý buddhistický koncil
rdf:langString
Segundo concilio budista
rdf:langString
Konsili Buddhis Kedua
rdf:langString
Deuxième concile bouddhique
rdf:langString
Second Buddhist council
rdf:langString
Drugi sobór buddyjski
rdf:langString
Второй буддийский собор
rdf:langString
Segundo Concílio Budista
rdf:langString
第二次结集
xsd:integer
4677133
xsd:integer
1114235551
rdf:langString
Druhý buddhistický koncil se konal zhruba sto let po 1. koncilu, kolem roku 386 př. n. l. Koncilu předcházely události ve Vaišálí. Tamější mniši porušovali řádová pravidla, dokonce začali od laiků přijímat zlato a stříbro. Mnich Jaša se postavil proti takovému jednání a nařkl mnichy z porušování kázeňských pravidel. Mniši ho neposlouchali a vyloučili ho ze sanghy. Za Jašu se však postavili velcí učenci té doby i většina sanghy. Problém měl řešit koncil v klášteře Válika ve Vaišálí. Jestliže se prvního koncilu účastnilo 500 mnichů a všichni byli arhaté, druhého koncilu se účastnilo okolo 700 mnichů a zdaleka ne všichni dosáhli stavu arhata. Rozhodnutí koncilu v čele se staršími mnichy bylo jednomyslné – řádová pravidla se musí přísně dodržovat. Rozhodnutí většina mnichů přijala, avšak zejména Vaišálští mniši se s rozhodnutím koncilu neztotožnili, opustili sanghu a založili nové hnutí („Velké společenství“; „Velká sangha“), kteří později vytvořili nauku v mnohém podobnou mahájánovým idejím. Starší mnichové, aby se odlišili od této nově vzniklé skupiny, se začali nazývat Sthaviravádové (p. Théravádinové) a jejich učení Sthaviraváda (p. Théraváda), čili „učení starších“. Spory však dále pokračovaly a jejich vyvrcholením byl 3. koncil.
rdf:langString
El Segundo concilio budista tuvo lugar aproximadamente en el año 334 aC, seguramente en el lugar de Vaishali cerca de las fronteras de India y Nepal, setenta años después del Buda páranirvana. El resultado fue el primer cisma en la Sangha, probablemente causado por un grupo de reformistas llamados sthaviras que se separaron de la mayoría conservadora Mahāsāṃghika. Después de intentar sin éxito modificar el Vinaya, un pequeño grupo de «miembros ancianos», es decir, los sthaviras, se separaron de la mayoría Mahāsāṃghika, dando lugar a la secta Sthavira.
rdf:langString
The Second Buddhist council took place at Vaishali (modern-day Bihar state in India) approximately one hundred years after the Buddha's parinirvāṇa, so perhaps around 300 BCE. The Second Council resulted in the first schism in the Sangha, probably caused by a group of rigorist reformists called Sthaviras who split from the majority Mahāsāṃghikas. After unsuccessfully trying to modify the Vinaya, a small group of "elderly members", i.e. sthaviras, broke away from the majority Mahāsāṃghika during the Second Buddhist council, giving rise to the Sthavira sect.
rdf:langString
Le deuxième concile bouddhique se serait tenu à Vaisali l'année 100 ou 110 du parinirvāṇa de Bouddha - soit aux alentours de 380 av. J.-C. -, convoqué par le roi Kalasoka dans le but de condamner dix assouplissements du vinaya adoptés par les moines de la tribu Vriji menés par Vajjiputtaka. Comme pour les premier et troisième conciles, les sources le concernant ne concordent pas entièrement, certaines proposant qu’il ait eu lieu au milieu du IIIe siècle av. J.-C. sous le règne d’Ashoka, date plus généralement donnée comme celle du troisième concile. D’autres l’ignorent totalement. Parmi les sites proposés, on trouve les monastères de Valikaramade, Kusumapura, ou Kutagarashala, et même Kusumapura (Pāṭaliputra). Le nombre des bhikkhus participants est presque toujours de 700. Aucun président n’est cité, mais les dénommés Revata, Sambhuta Shanavasin, Sarvakamin et Kubjita semblent y avoir tenu un rôle prééminent. La plupart des versions s’accordent sur le fait qu’il s’acheva par la condamnation par les Anciens des dix règles hérétiques, avec, selon la source, une appréciation sévère ou favorable vis-à-vis des réformateurs ; une version se réclamant des mahasanghikas affirme que seule la dernière mesure (accepter de l’or ou de l’argent en aumône) fut rejetée. Les Chroniques cinghalaises Dipavamsa et Mahavamsa voient dans cette décision l’origine du schisme entre sthaviravadins (partisans des Anciens) et mahasanghikas (partisans des réformes, plus nombreux), qui devait ultérieurement donner naissance aux dix-huit écoles anciennes. D'autres sources (Cachemire) situent lors de ce concile l’exposé par Mahadeva des « cinq constatations » réfutant la perfection des arahants ; ignorant la dispute concernant les règles monastiques, elles voient dans l' « hérésie de Mahadeva » l’origine du schisme entre sthaviravadin et mahasanghika. D'autres sources encore font remonter le schisme au troisième concile. Selon Xuanzang, ce concile fut également l'occasion d'une remise en forme du Tipitaka.
rdf:langString
Konsili Buddhis Kedua berlangsung sekitar tahun 383 SM, tujuh puluh tahun setelah Buddha parinirvāṇa. Konsili Kedua berakhir dengan perpecahan pertama dalam Sangha, kemungkinan disebabkan oleh sekelompok reformis yang disebut Sthavira yang memisahkan diri dari mayoritas konservatif Mahāsāṃghika. Penyelenggaraan konsili ini diadakan di Vaisali oleh raja Kalasoka. Penyebabnya adalah adanya berbagai konflik yang terjadi antara mazhab tadisional dan mazhab Mahāsāṃghika yang lebih liberal. Mazhab Mahasingka menolak pandangan mazhab tradisionalis yang menyatakan bahwa status Buddha dicapai oleh para biksu yang menaati vinaya dan mempraktikkan ajaran Buddha hingga terbebas dari samsara dan mencapai arhat. Dalam pandangan mazhab Mahasingka, biksu dapat mencapai status Buddha tanpa batas. Pandangan ini didukung oleh sebagian besar kaum rohaniwan dan kaum awam yang mengembangkan Mahayana. Konsili ini berakhir dengan penolakan ajaran kaum Mahasanghika. Mazhab Mahasingka kemudian memisahkan diri dan berpindah di India barat laut dan Asia Tengah. Informasi tentang konsili ini diperoleh dari prasasti-prasasti Kharoshti dengan penanggalan abad pertama yang ditemukan dekat Oxus. Setelah gagal mencoba mengubah Vinaya, sekelompok kecil "para anggota sesepuh", yakni sthavira, memisahkan diri dari mayoritas Mahāsāṃghika selama Konsili Buddhis Kedua, sehingga menimbulkan sekte Sthavira.
rdf:langString
O Segundo Concílio Budista (383 a.C.) foi convocado pelo rei Calaxoca, tendo decorrido em , na sequência de conflitos entre escolas tradicionais do budismo e um movimento de interpretação mais liberal conhecido como os . Para as escolas tradicionais o Buda tinha sido um ser humano que alcançou o estado de iluminação, e este poderia ser facilmente alcançado pelos monges seguindo as regras monásticas. Para os Mahasamghikas esta perspectiva era demasiado individualista e egoísta, propondo como verdadeiro objetivo o atingir do estado de budeidade. Tornaram-se proponentes de regras monásticas menos rígidas, que pudessem apelar a um maior grupo de pessoas. Os Mahasamghikas seriam rejeitados durante o concílio, tendo estes se fixado durante vários séculos no noroeste da Índia e na Ásia Central, como mostram as inscrições Carosti datadas do século I encontradas perto do rio Oxo.
rdf:langString
Drugi sobór buddyjski – odbył się w , około sto lat po osiągnięciu Parinibbany przez Buddę, w celu uregulowania poważnych kwestii zasad Winai. Ortodoksyjni mnisi chcieli przekonać tych mnichów, których zachowanie stawiano pod znakiem zapytania. Sprawozdania z tych rozmów zostały zachowane w tekstach Winai kilku wczesnych szkół buddyjskich.Jakiś czas po Drugim Soborze Buddyjskim powstał rozłam w monastycznej sandze, którego rezultatem było utworzenie się kilku nowych podgrup (szkół) takich jak sthaviravada, mahasanghika i sarvastivada.Powstanie tych szkół jest czasem wiązane z Drugim Soborem Buddyjskim, ale nie ma na to żadnych dowodów, wszystkie wczesne sprawozdania potwierdzają, ze konflikt ten został rozwiązany.Dyskusja rozgorzała od nowa na temat tzw. dziesięciu punktów. Jest wzmianka dotycząca niektórych mnichów łamiących dziesięć zasad, z których część uważano za główne. Dziesięcioma punktami Winai były:
* Przechowywanie soli w rogu.
* Spożywanie jedzenia po południu.
* Spożywanie posiłku raz, po czym udawanie się do wioski po kolejna jałmużnę.
* Przeprowadzanie ceremonii "" z mnichami zamieszkującymi w tym samym rejonie czy okolicy.
* Wykonywanie oficjalnych działań, obowiązków, gdy zgromadzenie nie było kompletne.
* Podążanie daną praktyką, ponieważ została ukończona przez własnego nauczyciela lub opiekuna.
* Spożywanie kwaśnego mleka, pomimo spożycia popołudniowego posiłku.
* Spożywanie mocnych napoi przed ich fermentacją.
* Używanie okryć nieodpowiednich rozmiarów.
* Używanie złota i srebra. Kluczem do zrozumienia dziesiątego punktu jest uznanie "złota i srebra" za idiom określający jakikolwiek rodzaj pieniędzy. Mnisi Vesali uznawali zbieranie pieniędzy, czego specyficznym celem było chodzenie po jałmużnę, czemu z kolei sprzeciwiał się wizytujący mnich Yasa. Niektóre z punktów również były bardzo ważne, np. punkt szósty, który pozwalał mnichom nie stosowanie się do zasad Winai, jeżeli ich nauczyciel nie podążał praktyką. To zachowanie było odnotowane i stało się problemem powodującym wiele poważnych kontrowersji. Monastyczna sangha była strukturalna, dlatego wszystkie działania i decyzje musiały być uchwalone jednomyślnie, a odkąd mnisi łamiący dziesięć zasad sprzeciwili się poddawaniu reprymendzie czy też przyznania się do winy, sangha stała się niezdolna do rozwiązywania tych problemów w żaden inny sposób jak zwołaniem Drugiego Soboru Buddyjskiego. Niektóre z dziesięciu punktów wymierzone były przeciwko szczegółowym zasadom (dukkata lub sekhiya)Przed tym jak Budda osiągnął Parinibbanę powiedział czcigodnemu Anandzie, że społeczeństwo może (jednomyślnie) porzucić główne punkty Winai. Ale pierwszy sobór buddyjski nie był pewien, o których punktach Winai Budda mówił, więc jednomyślnie zgodzono się zachować jednak zasady Winai takie, jak podczas życia Buddy.W każdym razie 100 lat później niektórzy mnisi poczuli, że część zasad może zostać złagodzona. Drugi Sobór Buddyjski ogłosił jednak jednomyślnie, że żadna z zasad nie może zostać złagodzona a mnisi, którzy zostali oskarżeni o łamanie zasad Winai powinni zostać potępieni.
rdf:langString
Второй буддийский собор в 383 до н. э. провёл царь в Вайшали, примерно через 100 лет после паринирваны Будды. Собор ознаменовался конфликтом между традиционными школами буддизма и более либеральными интерпретациями, известными как Махасангхика. Существует другая версия о том, что большинство участников собора (Махасангхика) отказалось принимать дополнение к правилам, предложенное меньшинством (Стхавиравада).
rdf:langString
七百結集，也通稱為毘舍離結集、毘舍離集結、第二次結集、第二次集結，佛教術語，“結集”或“集結”是指僧伽集會合誦經典。釋迦文佛佛滅百年後，因毘舍離比丘行十事（大眾部記載為「求乞金錢」一事），耶舍长老發起，七百阿羅漢比丘在毗舍离进行结集，進行羯磨表決其為非法，以保持戒律的嚴格執行。
xsd:nonNegativeInteger
10087