Secession Building

rdf:langString Budynek Secesji w Wiedniu

rdf:langString Pawilon Secesji (niem. Wiener Secessionsgebäude) – pawilon wystawowy stowarzyszenia Secesja Wiedeńska w Wiedniu. Budynek został wybudowany z inicjatywy grupy młodych wiedeńskich artystów, którzy powołali w 1897 stowarzyszenie Secesja Wiedeńska, które sfinansowało jego budowę, a miasto Wiedeń użyczyło na ten cel bezpłatnie działkę budowlaną przy Karlsplatz. Został wzniesiony w latach 1898-1899 przez Josepha Marię Olbricha przy współpracy Gustava Klimta i skupionej przy nim grupy artystów. Stał się szybko jednym z symboli nowego nurtu w sztuce – secesji i wzorem jej architektury. Budynek o geometrycznie prostej bryle stoi na betonowych filarach, których podstawy znajdują się osiem metrów pod ziemią w miejscu gdzie płynie podziemna rzeka Wien. Ta prostota w połączeniu z bielą fasad robi wrażenie pewnej elegancji. Ten geometryzm wiedeńskiej secesji jest również widoczny w detalach architektonicznych wykonach często z połączeń kamienia, szkła i metalu. Kopuła nawiązująca do znajdującej się po drugiej stronie placu Karlskirche nie jest jednak sklepieniem, lecz ażurową sferą utkaną z wyciętych z metalu liści wawrzynu (wykonanych z pozłacanego brązu). Pod kopułą znajduje się napis wykonany złotymi literami: Der Zeit ihre Kunst, der Kunst ihre Freiheit stanowiący motto secesji. Po lewej stronie drzwi wejściowych znajduje się drugie motto: Ver Sacrum (Święta Wiosna), które miało wyrażać nadzieję na nowy rozkwit artystyczny i było tytułem magazynu artystycznego stowarzyszenia. Brązowe drzwi wejściowe zostały wykonane przez (brata Gustava) według projektu Olbrichta. Dwie mozaikowe misy obok schodów prowadzących do portalu wejściowego są autorstwa . Sześć sów na dwóch fasadach bocznych zaprojektował Koloman Moser. Gorgony nad drzwiami frontowymi wykonano według projektu . Po prawej stronie budynku znajduje się brązowa statua Marka Antoniusza autorstwa Arthura Strassera, która została pierwotnie stworzona na Międzynarodowe Targi Paryskie w 1900 roku. Po drugiej wojnie światowej przeprowadzono dwa generalne remonty budowli (1985-1986 oraz 2016-2018) pod kierownictwem Adolfa Krischanitza. Fryz namalowany przez Gustava Klimta (Fryz Beethovena -„Tęsknota za szczęściem” na podstawie interpretacji IX Symfonii Richarda Wagnera przez Ludwiga van Beethovena) na wystawę czasową w 1902 poświęconą Beethovenowi został w wyniku tych przebudów umieszczony na stałe w klimatyzowanej piwnicy która stanowi nową salę ekspozycyjną. * Kopuła domu Secesji * Czas jest sztuką, sztuka jest wolnością -motto secesji * Trzy Gorgony autorstwa Othmara Schimkowitza * Sowy autorstwa Kolomana Mosera * Freski na fasadzie domu Secesji * Grupa Marka Antoniusza – autorstwa Arthura Strassera * Gustav Klimt – Beethoven fresk * Beethoven fresk – część środkowa * Sala wystawowa w domu Secesji * Sala wystawowa domu Secesji * Sala wystawowa w domu Secesji * Hol w domu Secesji