Scanian dialect

http://dbpedia.org/resource/Scanian_dialect an entity of type: Thing

Skania adalah sebuah dialek yang masuk dalam kelompok yang digunakan di provinsi di selatan Swedia. Skania meruapak bagian dari lama dan dianggap oleh kebanyakan linguis sejarah masuk dalam kelompok dialek Timur, namun karena pengaruh era modern dari bahasa Swedia Standar di wilayah tersebut, dialek Skania biasanya dimasukan ke dalam kelompok dialek Swedia Selatan dalam penelitian dialek Swedia. rdf:langString
O dialeto escano (em sueco: Skånska) é um dialeto da língua sueca, falado na província histórica da Escânia. Faz parte do grupo de , usados na antiga Terra da Escânia que compreendia as províncias históricas da Escânia, Blecíngia e Halândia. A história e a caracterização do skånska está marcada pela circunstância da província da Escânia ter sido parte da Dinamarca até 1658, data em que passou a pertencer à Suécia. rdf:langString
Das Schonische (schwedisch: Skånska, dänisch: Skånsk) ist eine Gruppe von skandinavischen Dialekten, die in der schwedischen Landschaft Schonen (Skåne) gesprochen werden. Schonen war bis 1658 einer der drei Reichsteile Dänemarks. Schonisch hat zusammen mit dem Kopenhagener Dialekt maßgeblichen Einfluss auf die Ausbildung der dänischen Hochsprache gehabt: Der Sitz des dänischen Erzbischofs war bis zur Reformation im schonischen Lund, und die erste dänische Bibelübersetzung wurde hauptsächlich von Schonen gefertigt. Dänemark musste Schonen im Frieden von Roskilde 1658 an Schweden abtreten. rdf:langString
Scanian (Swedish: skånska [ˈskɔ̂nːska], Danish: skånsk) is an East Scandinavian dialect spoken in the province of Scania in southern Sweden. Present-day speakers of "Scanian" speak the Scanian dialect of Swedish. Older Scanian formed part of the old Scandinavian dialect continuum and are by most historical linguists considered to be an East Danish dialect group, but due to the modern-era influence from Standard Swedish in the region and because traditional dialectology in the Scandinavian countries normally has not considered isoglosses that cut across state borders, the Scanian dialects have normally been treated as a South Swedish dialect group in Swedish dialect research. However, many of the early Scandinavian linguists, including Adolf Noreen and G. Sjöstedt, classified it as "Sout rdf:langString
Il dialetto scanico ( Skånska in svedese, Skånsk in lingua danese) è un dialetto svedese parlato nella provincia della Scania, nel sud della Svezia. Non era mai stata riconosciuta come lingua finché la Svezia non ottenne la Scania dalla Danimarca nel 1658.Viene chiamato Svedese meridionale in Svezia e Danese orientale in Danimarca. Lo Skånska è una forma dialettale che rappresenta un continuum delle lingue scandinave. rdf:langString
Skåns (verouderd: Schoons, Zweeds Skånska, Deens Skånsk) is een groep sterk aan elkaar verwante dialecten gesproken in Skåne, een landschap in het zuiden van Zweden. Het wordt door sommige Scandinavische taalkundigen gezien als een dialect van het Zweeds, door andere Scandinavische taalkundigen als een dialect van het Deens. Door SIL International (ISO 639-3:scy) wordt het geclassificeerd als een aparte taal. Een taal die niet alleen het dialect van Skåne, maar ook die van Halland (halländska), Blekinge (blekingska), en het Deense eiland Bornholm (bornholmsk) bevat. Deze bredere definitie komt overeen met de omvang van Skåneland (Terra Scania), een term met vooral historische invulling. De middeleeuwse Skånse wet (Den skånske lov) ging over alle vier de provincies en het Landsting. De rede rdf:langString
Сканское наречие (сконское; (инф.), skånsk, södersvensk, østdansk, sydsvenska mål) — группа близкородственных диалектов, которые были частью древнескандинавского диалектного континуума. На сканском говорят преимущественно в регионе Сконеланд на юге Швеции, включающем три бывших датских провинции Сконе, Халланд и Блекинге, приблизительно совпадающих с одноимёнными современными шведскими ленами Сконе, Халланд и Блекинге. rdf:langString
Skånska är i dag oftast ett samlingsbegrepp för de svenska utjämnade dialekter och regionala former av standardsvenska som i dag brukas i Skåne. En annan betydelse av ”skånska” är de genuina dialekter eller folkmål som historiskt talades i Skåne; dessa äldre folkmål har visserligen påverkat de nutida utjämnade dialekterna och regionala formerna av standardsvenska, men är (var) så annorlunda i sin fonologi, morfologi och i sitt ordförråd, att de för det stora flertalet nutida svenskar och skåningar vore svårbegripliga. rdf:langString
rdf:langString Schonische Sprache
rdf:langString Dialek Skania
rdf:langString Dialetto scanico
rdf:langString Skåns
rdf:langString Scanian dialect
rdf:langString Dialeto escano
rdf:langString Skånska
rdf:langString Сканское наречие
rdf:langString Scanian
rdf:langString Scanian
xsd:integer 754563
xsd:integer 1123395807
xsd:integer 160
rdf:langString October 2020
rdf:langString The cited page does not mention Scanian or Scania specifically.
rdf:langString ?
rdf:langString Skåne in southern Sweden
rdf:langString Das Schonische (schwedisch: Skånska, dänisch: Skånsk) ist eine Gruppe von skandinavischen Dialekten, die in der schwedischen Landschaft Schonen (Skåne) gesprochen werden. Schonen war bis 1658 einer der drei Reichsteile Dänemarks. Schonisch hat viele Gemeinsamkeiten sowohl mit dem Dänischen als auch mit dem Schwedischen. Dies ist einmal bedingt durch die geografische Zugehörigkeit zu Schweden sowie die schwedische Sprachpolitik seit 1658, zum anderen sind Prosodie und bestimmte Aspekte der Aussprache des Schonischen dem Dänischen zuzuordnen. Je nach Betrachtungsweise wird Schonisch entweder wegen der politischen Zugehörigkeit als südschwedischer oder aufgrund der Geschichte und der Mehrheit der Charakteristika als ostdänischer Dialekt bezeichnet. Schonisch hat zusammen mit dem Kopenhagener Dialekt maßgeblichen Einfluss auf die Ausbildung der dänischen Hochsprache gehabt: Der Sitz des dänischen Erzbischofs war bis zur Reformation im schonischen Lund, und die erste dänische Bibelübersetzung wurde hauptsächlich von Schonen gefertigt. Dänemark musste Schonen im Frieden von Roskilde 1658 an Schweden abtreten. In Schweden wird oft unter dem Begriff skånska nicht nur der archaische und ausgeprägte Dialekt bezeichnet, sondern auch das Reichsschwedische, gesprochen mit schonischer Prosodie und Phonetik. Dazu gehören das Zäpfchen-R und mehrere Diphthonge, die sonst nicht im Schwedischen vorkommen. Diese sehr ausgeprägte Variante hat sozial gesehen einen Sonderstatus unter den regionalen Aussprachen des Schwedischen, da sie in Schonen, auch in den Städten, einen klaren Vorrang vor der Stockholmer Aussprache hat. Auch legen Schonen, die in andere Teile des Landes ziehen, ihre schonische Aussprache nicht ab, und sie ist in Radio, Fernsehen und im akademischen Leben durchaus akzeptiert. Zum Vergleich wird das Småländische, das immerhin viel weniger von der Reichssprache abweicht, oft als komisch oder unschön angesehen. Im weiteren Sinne zählen zur schonischen Sprache auch die Dialekte der ebenfalls historisch ostdänischen und seit dem 17. Jahrhundert schwedischen Landschaften Halland und Blekinge sowie Bornholmisch, der Dialekt der dänischen Insel Bornholm.
rdf:langString Scanian (Swedish: skånska [ˈskɔ̂nːska], Danish: skånsk) is an East Scandinavian dialect spoken in the province of Scania in southern Sweden. Present-day speakers of "Scanian" speak the Scanian dialect of Swedish. Older Scanian formed part of the old Scandinavian dialect continuum and are by most historical linguists considered to be an East Danish dialect group, but due to the modern-era influence from Standard Swedish in the region and because traditional dialectology in the Scandinavian countries normally has not considered isoglosses that cut across state borders, the Scanian dialects have normally been treated as a South Swedish dialect group in Swedish dialect research. However, many of the early Scandinavian linguists, including Adolf Noreen and G. Sjöstedt, classified it as "South Scandinavian", and some linguists, such as Elias Wessén, also considered Old Scanian a separate language, classified apart from both Old Danish and Old Swedish.
rdf:langString Skania adalah sebuah dialek yang masuk dalam kelompok yang digunakan di provinsi di selatan Swedia. Skania meruapak bagian dari lama dan dianggap oleh kebanyakan linguis sejarah masuk dalam kelompok dialek Timur, namun karena pengaruh era modern dari bahasa Swedia Standar di wilayah tersebut, dialek Skania biasanya dimasukan ke dalam kelompok dialek Swedia Selatan dalam penelitian dialek Swedia.
rdf:langString Il dialetto scanico ( Skånska in svedese, Skånsk in lingua danese) è un dialetto svedese parlato nella provincia della Scania, nel sud della Svezia. Non era mai stata riconosciuta come lingua finché la Svezia non ottenne la Scania dalla Danimarca nel 1658.Viene chiamato Svedese meridionale in Svezia e Danese orientale in Danimarca. Lo Skånska è una forma dialettale che rappresenta un continuum delle lingue scandinave. Dalla maggior parte dei linguisti è considerato un dialetto danese del gruppo orientale ma, a causa delle influenze dello svedese, viene più sovente considerato un dialetto svedese appartenente al gruppo meridionale. Sebbene possa essere considerata una lingua, e così infatti è stata classificata per un breve periodo di tempo, a causa dei diversi aspetti storici e culturali ricoperti dallo Skånska, non viene considerata lingua dallo stato svedese. Con l'istituzione dell' ed il recente avvio di programmi per la tutela dello Skånska, sembra essersi rinnovato l'interesse per questa forma dialettale sia come forma culturale, sia come rinnovato senso di appartenenza e di identità alla regione. La sedicesima edizione di Ethnologue non contiene più una voce specifica per questa lingua, come era stato fino alla quindicesima edizione, riportandola tra i dialetti dello svedese col nome di scandian.
rdf:langString Skåns (verouderd: Schoons, Zweeds Skånska, Deens Skånsk) is een groep sterk aan elkaar verwante dialecten gesproken in Skåne, een landschap in het zuiden van Zweden. Het wordt door sommige Scandinavische taalkundigen gezien als een dialect van het Zweeds, door andere Scandinavische taalkundigen als een dialect van het Deens. Door SIL International (ISO 639-3:scy) wordt het geclassificeerd als een aparte taal. Een taal die niet alleen het dialect van Skåne, maar ook die van Halland (halländska), Blekinge (blekingska), en het Deense eiland Bornholm (bornholmsk) bevat. Deze bredere definitie komt overeen met de omvang van Skåneland (Terra Scania), een term met vooral historische invulling. De middeleeuwse Skånse wet (Den skånske lov) ging over alle vier de provincies en het Landsting. De reden voor het zien van het Skåns als een aparte taal is hoofdzakelijk historisch en etnisch. Het vervult de meest algemeen geaccepteerde moderne criteria voor het zijn van een aparte taal van het Zweeds niet, gezien er in het Skåns goed te communiceren is met andere varianten van het Zweeds. Noch de Zweden, noch meerderheid van Skåningen beschouwen het Skåns als aparte taal. Het Skåns is een van de meest duidelijke en herkenbare dialecten in Zweden. In een enquête op de website van de Zweedse krant Aftonbladet, waaraan meer dan 30.000 mensen meededen, stond Skåns tweede bij de mooiste dialecten (met 12,5% van de stemmen), maar ook eerste bij de lelijkste dialecten (39,4%).
rdf:langString O dialeto escano (em sueco: Skånska) é um dialeto da língua sueca, falado na província histórica da Escânia. Faz parte do grupo de , usados na antiga Terra da Escânia que compreendia as províncias históricas da Escânia, Blecíngia e Halândia. A história e a caracterização do skånska está marcada pela circunstância da província da Escânia ter sido parte da Dinamarca até 1658, data em que passou a pertencer à Suécia.
rdf:langString Сканское наречие (сконское; (инф.), skånsk, södersvensk, østdansk, sydsvenska mål) — группа близкородственных диалектов, которые были частью древнескандинавского диалектного континуума. На сканском говорят преимущественно в регионе Сконеланд на юге Швеции, включающем три бывших датских провинции Сконе, Халланд и Блекинге, приблизительно совпадающих с одноимёнными современными шведскими ленами Сконе, Халланд и Блекинге. В сканское наречие включаются сконские диалекты (провинция Сконе; собственно skånsk), южные диалекты Халланда (швед. halländska), диалекты Блекинге (швед. blekingska), диалекты части Смоланда (швед. småländsk) и часто диалекты датского острова Борнхольм (дат. bornholmsk). Большинство лингвистов полагают, что с исторической точки зрения сканский относится к восточнодатским диалектам. Но влияние современного нормативного шведского языка в этом регионе, а также тот факт, что традиционная диалектология в скандинавских странах (как и во многих других) не учитывает переход изоглосс через государственную границу, привели к тому, что сканские диалекты рассматриваются в Швеции как южношведские. Однако многие ранние скандинавские лингвисты, среди которых Адольф Нурен (Adolf Noreen) и Г. Шёстедт (G. Sjöstedt), классифицировали это наречие как южноскандинавский, а некоторые учёные, например, Элиас Вессен (Elias Wessén) считали древнесканский диалект отличным как от древнедатского, так и от древнешведского языков. В датской диалектологии сканское наречие традиционно обозначается как восточнодатское.
rdf:langString Skånska är i dag oftast ett samlingsbegrepp för de svenska utjämnade dialekter och regionala former av standardsvenska som i dag brukas i Skåne. En annan betydelse av ”skånska” är de genuina dialekter eller folkmål som historiskt talades i Skåne; dessa äldre folkmål har visserligen påverkat de nutida utjämnade dialekterna och regionala formerna av standardsvenska, men är (var) så annorlunda i sin fonologi, morfologi och i sitt ordförråd, att de för det stora flertalet nutida svenskar och skåningar vore svårbegripliga. Även de äldre sydskandinaviska dialekterna som talades i vad som i historiesammanhang brukar kallas Skåneland före försvenskningsprocessen från sent 1600-tal brukar gå under benämningen skånska.Dessa äldre mål kan också betecknas som former av danska. Skånskan antas – tillsammans med svenskan och danskan – ha sitt ursprung i fornnordiskan. Ur fornnordiskan antas en fornöstnordisk gren ha utvecklats, som var i stort sett samma språkliga varietet fram till 1100-talet, varefter fornöstnordiskan splittrades i de olika målen inom det som senare blev de danska, skånska och svenska dialektområdena. En stor del av skånskans unika ordförråd har försvunnit eller försvenskats sedan Sverige erövrade Skåneland från Danmark 1658, men prosodin skiljer sig fortfarande från rikssvenskan. En studie har emellertid visat att 70 % av skånska ord inte uppvisar några semantiska förändringar sedan 1841 och att den yngre generationen skånsktalande har en positivare attityd till och oftare talar skånska än den äldre generationen. Andra dialekter i Sydsverige såsom blekingska, sydlig småländska och sydlig halländska är besläktade med dialekterna i Skåne och de brukar alla traditionellt sett räknas till sydsvenska mål, en indelning baserad på bland annat gemensamma drag i uttal, böjning, ordbildning och syntax.
rdf:langString Indo-European
rdf:langString skan1239
rdf:langString Skånska
rdf:langString sv-u-sd-sem
rdf:langString none
rdf:langString scy
rdf:langString
rdf:langString
xsd:nonNegativeInteger 30109
xsd:string none

data from the linked data cloud