Sarcophagus of Junius Bassus
http://dbpedia.org/resource/Sarcophagus_of_Junius_Bassus an entity of type: WikicatSculpturesOfTheVaticanMuseums
El sarcòfag de Juni Anni Bas és un sarcòfag paleocristià de mitjan s. IV conservat a Roma. És el més famós del seu tipus, alhora que la gran qualitat i varietat de les seves talles en fan un interessantíssim testimoniatge dels primers segles del cristianisme.
rdf:langString
El sarcófago de Junio Baso es un sarcófago paleocristiano de mediados del siglo IV conservado en Roma. Es el más famoso de su tipo, al tiempo que la gran calidad y variedad de sus tallas hacen de él un interesantísimo testimonio de los primeros siglos del cristianismo.
rdf:langString
Il sarcofago di Giunio Basso (appartenuto a Giunio Basso, praefectus urbi morto nel 359 d.C. e figlio di Giunio Annio Basso), uno dei più antichi sarcofagi con scene cristiane a noi pervenuti (con il sarcofago dogmatico) è un capolavoro della scultura classicista cristiana del IV secolo. Oggi è conservato in Vaticano, nel Museo del Tesoro di San Pietro.
rdf:langString
La Sarkofago de Junio Baso priskribas serion de bibliaj historioj, kiel tiu de Abraham dum la Ofero de Isaako. Tiuj skulptitaj scenoj estas ekster marmora prakristana sarkofago uzita por entombigo de Junio Baso. Li mortis en 359. Tiu sarkofago estis priskribita kiel "probable la nura plej fama peco de prakristana reliefa skulptarto." Tiu sarkofago estis origine metita en aŭ sub la antikva baziliko Sankta Petro, estis remalkovrita en 1597, kaj estas nune sub la moderna baziliko en la Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro (Muzeo de la Baziliko Sankta Petro) en Vatikano. La bazo estas proksimume 4 × 8 × 4 futoj. La scenoj de la Malnova Testamento priskribitaj estis elektitaj kiel antaŭaĵoj de la memofero de Kristo kiu okazos en la Nova Testamento, laŭ frua formo de tiparo. Ĝus
rdf:langString
Le sarcophage de Junius Bassus est un sarcophage de marbre datant de la période chrétienne primitive. Il fut utilisé pour l'enterrement de Junius Bassus, mort en 359. Il est le plus célèbre relief de l'art paléochrétien et l'un des plus anciens sarcophages sculptés avec des thèmes chrétiens. Les scènes représentées, complexes, font référence aussi bien à l'Ancien qu'au Nouveau Testament.
rdf:langString
The Sarcophagus of Junius Bassus is a marble Early Christian sarcophagus used for the burial of Junius Bassus, who died in 359. It has been described as "probably the single most famous piece of early Christian relief sculpture." The sarcophagus was originally placed in or under Old St. Peter's Basilica, was rediscovered in 1597, and is now below the modern basilica in the Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro (Museum of Saint Peter's Basilica) in the Vatican. The base is approximately 4 x 8 x 4 feet.
rdf:langString
Sarkofag Juniusa Bassusa – pochodzący z IV wieku marmurowy sarkofag, uważany za jeden z najwybitniejszych przykładów wczesnochrześcijańskiej sztuki sepulkralnej. Znajduje się w Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro w Watykanie. Sarkofag został odkryty w 1597 roku w Grotach Watykańskich pod bazyliką św. Piotra. Zgodnie z umieszczoną na nim inskrypcją został wykonany dla zmarłego w 359 roku neofity , konsula z roku 331 i prefekta miasta Rzymu. Wykonany z marmuru pentelickiego, ma wymiary 2,4×1,4×1,0 m.
rdf:langString
Sarcófago de Júnio Basso é um sarcófago paleocristão de mármore utilizado para o sepultamento de (em latim: Junius Bassus), filho de Júnio Ânio Basso, em 359. Tem sido descrito como "provavelmente a mais famosa peça de escultura em relevo paleocristã". Ele ficava na Antiga Basílica de São Pedro ou debaixo dela e foi redescoberto em 1597 (ou 1595) e está atualmente abaixo da moderna basílica, no Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro, no Vaticano. Sua base tem aproximadamente 1,2 x 2,4 x 1,2 metros.
rdf:langString
Саркофаг Юния Басса — мраморный раннехристианский саркофаг, в котором в 359 г. в базилике Святого Петра похоронили видного чиновника Юния Басса. В настоящее время саркофаг, признанный наиболее значительным памятником раннехристианской рельефной скульптуры, выставлен на обозрение публики в музее под собором.
rdf:langString
rdf:langString
Sarcòfag de Juni Bas
rdf:langString
Sarkofago de Junio Baso
rdf:langString
Sarcófago de Junio Baso
rdf:langString
Sarcophage de Junius Bassus
rdf:langString
Sarcofago di Giunio Basso
rdf:langString
Sarcophagus of Junius Bassus
rdf:langString
Sarkofag Juniusa Bassusa
rdf:langString
Sarcófago de Júnio Basso
rdf:langString
Саркофаг Юния Басса
xsd:integer
20593017
xsd:integer
1124808983
rdf:langString
El sarcòfag de Juni Anni Bas és un sarcòfag paleocristià de mitjan s. IV conservat a Roma. És el més famós del seu tipus, alhora que la gran qualitat i varietat de les seves talles en fan un interessantíssim testimoniatge dels primers segles del cristianisme.
rdf:langString
La Sarkofago de Junio Baso priskribas serion de bibliaj historioj, kiel tiu de Abraham dum la Ofero de Isaako. Tiuj skulptitaj scenoj estas ekster marmora prakristana sarkofago uzita por entombigo de Junio Baso. Li mortis en 359. Tiu sarkofago estis priskribita kiel "probable la nura plej fama peco de prakristana reliefa skulptarto." Tiu sarkofago estis origine metita en aŭ sub la antikva baziliko Sankta Petro, estis remalkovrita en 1597, kaj estas nune sub la moderna baziliko en la Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro (Muzeo de la Baziliko Sankta Petro) en Vatikano. La bazo estas proksimume 4 × 8 × 4 futoj. La scenoj de la Malnova Testamento priskribitaj estis elektitaj kiel antaŭaĵoj de la memofero de Kristo kiu okazos en la Nova Testamento, laŭ frua formo de tiparo. Ĝuste dekstre de la mezo estas Danielo en la leonejo kaj maldekstre estas Abraham ĝuste antaŭ la buĉofero de Isaak.
rdf:langString
El sarcófago de Junio Baso es un sarcófago paleocristiano de mediados del siglo IV conservado en Roma. Es el más famoso de su tipo, al tiempo que la gran calidad y variedad de sus tallas hacen de él un interesantísimo testimonio de los primeros siglos del cristianismo.
rdf:langString
The Sarcophagus of Junius Bassus is a marble Early Christian sarcophagus used for the burial of Junius Bassus, who died in 359. It has been described as "probably the single most famous piece of early Christian relief sculpture." The sarcophagus was originally placed in or under Old St. Peter's Basilica, was rediscovered in 1597, and is now below the modern basilica in the Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro (Museum of Saint Peter's Basilica) in the Vatican. The base is approximately 4 x 8 x 4 feet. Together with the Dogmatic sarcophagus in the same museum, this sarcophagus is one of the oldest surviving high-status sarcophagi with elaborate carvings of Christian themes, and a complicated iconographic programme embracing the Old and New Testaments.
rdf:langString
Le sarcophage de Junius Bassus est un sarcophage de marbre datant de la période chrétienne primitive. Il fut utilisé pour l'enterrement de Junius Bassus, mort en 359. Il est le plus célèbre relief de l'art paléochrétien et l'un des plus anciens sarcophages sculptés avec des thèmes chrétiens. Les scènes représentées, complexes, font référence aussi bien à l'Ancien qu'au Nouveau Testament. Initialement placé dans l'antique basilique vaticane, ce sarcophage fut redécouvert en 1595 ou 1597 et se trouve aujourd'hui au Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro (musée de la basilique Saint-Pierre) au Vatican.
rdf:langString
Il sarcofago di Giunio Basso (appartenuto a Giunio Basso, praefectus urbi morto nel 359 d.C. e figlio di Giunio Annio Basso), uno dei più antichi sarcofagi con scene cristiane a noi pervenuti (con il sarcofago dogmatico) è un capolavoro della scultura classicista cristiana del IV secolo. Oggi è conservato in Vaticano, nel Museo del Tesoro di San Pietro.
rdf:langString
Sarkofag Juniusa Bassusa – pochodzący z IV wieku marmurowy sarkofag, uważany za jeden z najwybitniejszych przykładów wczesnochrześcijańskiej sztuki sepulkralnej. Znajduje się w Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro w Watykanie. Sarkofag został odkryty w 1597 roku w Grotach Watykańskich pod bazyliką św. Piotra. Zgodnie z umieszczoną na nim inskrypcją został wykonany dla zmarłego w 359 roku neofity , konsula z roku 331 i prefekta miasta Rzymu. Wykonany z marmuru pentelickiego, ma wymiary 2,4×1,4×1,0 m. Frontowa ściana sarkofagu podzielona jest na wypełnione dekoracjami dwa fryzy (rejestry), z których każdy rozczłonkowany jest kolumienkami na pięć scen umieszczonych w niszach. Kolumnada w górnym rejestrze zwieńczona jest płaskim belkowaniem (architrawem), w dolnym – naprzemiennie daszkiem łukowym (arkadowym) i trójkątnym. Kolumny oddano z wiernym odtworzeniem detali architektonicznych, trzony flankujące nisze środkowe owinięte są ornamentem roślinnym, pozostałe zdobi ukośne żłobkowanie. Wieko sarkofagu jest mocno uszkodzone, jego zdobienia zachowały się jedynie fragmentarycznie – obejmowały m.in. scenę uczty pogrzebowej ze zmarłym spoczywającym na łożu, a także maski w narożach. Program ikonograficzny sarkofagu, utrzymany w kanonach klasycznej sztuki rzymskiej, poprzez wyobrażenia męki obrazuje historię zbawienia, zwieńczoną tryumfem Chrystusa. 10 zdobiących front reliefów ukazuje sceny zaczerpnięte ze Starego i Nowego Testamentu. W centralnej niszy górnego fryzu ukazany jest młodzieńczy Chrystus siedzący na tronie w otoczeniu świętych Piotra i Pawła, ze stopami wspartymi na wieńcu z chmur rozsnuwanym przez boga Caelusa. Boczne sceny tego fryzu ukazują kolejno: sąd Piłata, pojmanie Chrystusa prowadzonego przez dwóch żołnierzy, aresztowanie św. Pawła i ofiarowanie Izaaka. W dolnym rejestrze ukazano: lament Hioba, Adama i Ewę w raju, wjazd Jezusa do Jerozolimy, Daniela w jaskini lwów i pojmanie św. Piotra. Na bokach skrzyni sarkofagu umieszczono sceny prac rolnych symbolizujących cztery pory roku wraz z zaczerpniętą z kultu dionizyjskiego sceną winobrania, w ikonografii chrześcijańskiej przyswojoną jako symbol Eucharystii. Stylistyka zabytku zaliczanego do grupy sarkofagów pasyjnych wyróżnia się przedstawieniami miękkimi, statycznymi i wyidealizowanymi. Specyficzne wyobrażenie młodzieńczego Chrystusa powtarza się w sarkofagu Dwóch Braci, także reprezentującym tzw. styl piękny, typowy dla wyszukanych artystycznie sarkofagów z początku drugiej połowy IV stulecia.
rdf:langString
Sarcófago de Júnio Basso é um sarcófago paleocristão de mármore utilizado para o sepultamento de (em latim: Junius Bassus), filho de Júnio Ânio Basso, em 359. Tem sido descrito como "provavelmente a mais famosa peça de escultura em relevo paleocristã". Ele ficava na Antiga Basílica de São Pedro ou debaixo dela e foi redescoberto em 1597 (ou 1595) e está atualmente abaixo da moderna basílica, no Museo Storico del Tesoro della Basilica di San Pietro, no Vaticano. Sua base tem aproximadamente 1,2 x 2,4 x 1,2 metros. Juntamente com o Sarcófago Dogmático, no mesmo museu, este é um dos mais antigos exemplares utilizados para o sepultamento de pessoas de alto status com elaboradas esculturas de temas cristãos e um complicado programa iconográfico, abrangendo o Antigo e o Novo Testamento.
rdf:langString
Саркофаг Юния Басса — мраморный раннехристианский саркофаг, в котором в 359 г. в базилике Святого Петра похоронили видного чиновника Юния Басса. В настоящее время саркофаг, признанный наиболее значительным памятником раннехристианской рельефной скульптуры, выставлен на обозрение публики в музее под собором. Юний Басс (317—359) принадлежал к верхушке римской аристократии. На момент смерти он занимал пост городского префекта (то есть столичного губернатора), а его отец был префектом претория. На смертном одре он обратился в христианство, поэтому на саркофаге изображены сюжеты из Ветхого и Нового Заветов. По традиции, пришедшей в Рим с востока, весь саркофаг ряд за рядом покрывают библейские сцены, разделённые колоннами. В отличие от барельефов арки Константина, лица персонажей несхожи друг с другом; головы непропорционально велики. Портрет покойного отсутствует, но на крышке саркофага высечена надпись, восхваляющая его доблести. Христос представлен на саркофаге в соответствии с преобладавшей в то время иконографией в виде безбородого, коротко остриженного юноши. Сцены из Ветхого Завета (напр., жертвоприношение Авраама) подобраны таким образом, чтобы предвещать совершённую Христом жертву. Кульминационных в повествовательном смысле сцен (как, напр., распятие Христа) раннехристианские художники избегали. Рельефы саркофага Юния Басса запечатлели симбиоз древнеримской иконографии с зарождающимся христианским искусством. Отсылки к языческой художественной традиции здесь ещё многочисленны: это и аллегорические фигуры вроде , и сбирающие урожай на торцах саркофага путти. Из сохранившихся памятников с саркофагом Юния Басса можно поставить рядом только из музея Пио-Кристиано.
xsd:nonNegativeInteger
18857
