Saragurs

http://dbpedia.org/resource/Saragurs

Сарагуры (лат. Saragurs, др.-греч. Σαράγουροι, сир. s.r.w.r.g.wr, Šarağurs) — евразийские огурские (тюркские) кочевые племена, упомянавшиеся в V и VI веках. Это могут быть Сулуцзе (蘇路羯, suoluo-kjɐt), упомянутые в китайской Книге Sui (Суй). Они произошли из Западной Сибири и казахских степей, откуда были вытеснены на север Кавказа сабирами. rdf:langString
Οι Σαράγουροι (Αγγλικά: Saragurs) ήταν τουρκική νομαδική φυλή της Ευρασίας, η οποία αναφέρεται κατά τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. Προέρχονταν από τη Δυτική Σιβηρία και τις στέπες του Καζακστάν, απ΄ όπου εκτοπίστηκαν δυτικότερα, στα βόρεια του Καυκάσου, από τους . rdf:langString
Die Saraguren waren ein historischer Stamm von Steppennomaden, der Mitte des 5. Jahrhunderts im Raum des Asowschen Meeres lebte. Dem Namen nach („weiße/westliche Oguren“) hat es sich vermutlich um ein Turkvolk gehandelt. rdf:langString
The Saragurs or Saraguri (Greek: Σαράγουροι, Syriac: s.r.w.r.g.wr, Šarağurs) was a Eurasian Oghur (Turkic) nomadic tribe mentioned in the 5th and 6th centuries. They may be the Sulujie (蘇路羯, suoluo-kjɐt) mentioned in the Chinese Book of Sui. They originated from Western Siberia and the Kazakh steppes, from where they were displaced north of the Caucasus by the Sabirs. Saraγur or Šara Oγur means "yellow" or "white," and can even be translated as "western". rdf:langString
rdf:langString Saraguren
rdf:langString Σαράγουροι
rdf:langString Saragurs
rdf:langString Сарагуры
xsd:integer 50602001
xsd:integer 1087718951
rdf:langString Οι Σαράγουροι (Αγγλικά: Saragurs) ήταν τουρκική νομαδική φυλή της Ευρασίας, η οποία αναφέρεται κατά τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. Προέρχονταν από τη Δυτική Σιβηρία και τις στέπες του Καζακστάν, απ΄ όπου εκτοπίστηκαν δυτικότερα, στα βόρεια του Καυκάσου, από τους . Γύρω στα 463 μ.Χ., οι Ακάτζιροι και άλλες φυλές που είχαν αποτελέσει τμήμα της συνομοσπονδίας των Ούννων, δέχθηκαν επίθεση από τους Σαράγουρους, μια από τις πρώτες ογουρικές (ομιλητές της ογουρικής γλώσσας) φυλές που εισήλθαν στην Ποντική-Κασπιανή στέπα, ως αποτέλεσμα των μεταναστεύσεων που ξεκίνησαν στην Έσω Ασία από την επίθεση των Εφθαλιτών στους Κιδαρίτες της νομαδικής συνομοσπονδίας των Χιονιτών. Οι Ακάτζιροι έως τότε ζούσαν βόρεια της Μαύρης Θάλασσας, δυτικά της Κριμαίας. Σύμφωνα με τον Πρίσκο, το 463 οι Ερνάκ και Ντενγκιζίτς, γιοι του Αττίλα και ηγέτες των Ούννων, έστειλαν τους αντιπροσώπους των Σαράγουρων, Ογούρων (ή Ουρόγων, πιθανόν λανθασμένη ονομασία των Βυζαντινών για τους Ουιγούρους) και Ονόγουρων, ενώπιον του Βυζαντινού αυτοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη, όπου εξήγησαν ότι είχαν εκτοπιστεί από τις εστίες τους από τους Σαβίρους, που είχαν δεχθεί την επίθεση των Αβάρων στην Έσω Ασία. Το 469, οι Σαράγουροι ζήτησαν και έλαβαν την προστασία των Ρωμαίων. Στα τέλη του 500 μ.Χ., οι Σαράγουροι, Κουτριγούροι, Ουτιγούροι και Ονόγουροι κατείχαν τμήμα της στέπας βόρεια της Μαύρης Θάλασσας. Το 555, ο Ζαχαρίας Σχολαστικός αναφέρει τους Σαράγουρους ως μία από τις δεκατρείς νομαδικές φυλές βόρεια του Καυκάσου, παρόλα αυτά, είναι αμφίβολο εάν η φυλή υπήρχε ακόμη εκείνο τον καιρό.
rdf:langString Die Saraguren waren ein historischer Stamm von Steppennomaden, der Mitte des 5. Jahrhunderts im Raum des Asowschen Meeres lebte. Dem Namen nach („weiße/westliche Oguren“) hat es sich vermutlich um ein Turkvolk gehandelt. Über die Geschichte der Saraguren ist nur sehr wenig bekannt, da sie in den spätantiken Quellen nur selten erwähnt werden. Anfang der 460er Jahre wurden die Saraguren und benachbarte Gruppen von den Sabiren aus ihren Stammsitzen verdrängt. Die Saraguren besiegten daraufhin die benachbarten Akatziren und schickten (wie der Geschichtsschreiber Priskos berichtet) eine Gesandtschaft an den oströmischen Kaiserhof von Konstantinopel. Sie baten dort um ein Bündnis, wurden aber nur mit Geschenken wieder entlassen. Anscheinend wurden sie aber zum Krieg gegen das persische Sassanidenreich ermuntert, da sie kurz danach im Jahr 466 in die persische Kaukasusregion einfielen. Anschließend verschwinden die Saraguren aus der Überlieferung; ihre weitere Geschichte ist damit zwar unbekannt, doch dürften sie in anderen Stämmen der nördlichen Schwarzmeerregion aufgegangen sein.
rdf:langString The Saragurs or Saraguri (Greek: Σαράγουροι, Syriac: s.r.w.r.g.wr, Šarağurs) was a Eurasian Oghur (Turkic) nomadic tribe mentioned in the 5th and 6th centuries. They may be the Sulujie (蘇路羯, suoluo-kjɐt) mentioned in the Chinese Book of Sui. They originated from Western Siberia and the Kazakh steppes, from where they were displaced north of the Caucasus by the Sabirs. Around 463 AD, the Akatziri and other tribes that had been part of the Hunnic union were attacked by the Saragurs, one of the first Oghur tribes that entered the Pontic–Caspian steppe as the result of migrations set off in Inner Asia by the Uar attacking the Kidara (a sub-group of the Xiyon. The Akatziri had lived north of the Black Sea, west of Crimea. According to Priscus, in 463 Ernakh and Dengizich sent the representatives of Saragurs, Oghurs (or Urogi, perhaps a Byzantine error for Uyghurs) and Onogurs to the Emperor in Constantinople, and explained they had been driven out of their homeland by the Sabirs, who had been attacked by the Avars in Inner Asia. In 469, the Saragurs requested and received Roman protection. In the late 500s, the Saragurs, Kutrigurs, Utigurs and Onogurs held part of the steppe north of the Black Sea. In 555, Pseudo-Zacharias Rhetor mentions the Saragurs as one of thirteen nomadic tribes north of Caucasus, however, it is uncertain if the tribe still existed at this time. Between 630 and 635, Khan Kubrat managed to unite the Onogur Bulgars with the tribes of the Kutrigurs and Utigurs, and probably the Saragurs, under a single rule, creating a powerful confederation which was referred to by the medieval authors in Western Europe as Old Great Bulgaria, or Patria Onoguria. According to some scholars, it is more correctly called the Onogundur-Bulgar Empire. Saraγur or Šara Oγur means "yellow" or "white," and can even be translated as "western".
rdf:langString Сарагуры (лат. Saragurs, др.-греч. Σαράγουροι, сир. s.r.w.r.g.wr, Šarağurs) — евразийские огурские (тюркские) кочевые племена, упомянавшиеся в V и VI веках. Это могут быть Сулуцзе (蘇路羯, suoluo-kjɐt), упомянутые в китайской Книге Sui (Суй). Они произошли из Западной Сибири и казахских степей, откуда были вытеснены на север Кавказа сабирами.
xsd:nonNegativeInteger 5885

data from the linked data cloud