San Salvatore in Onda

rdf:langString Kościół San Salvatore in Onda

rdf:langString Kościół San Salvatore in Onda (pol. Świętego Zbawiciela na falach) – kościół w Rzymie przy Via dei Pettinari 51, przy którym znajduje się dom generalny księży pallotynów. Pod głównym ołtarzem znajduje się sarkofag z ciałem św. Wincentego Pallottiego. Nazwa kościoła San Salvatore in Onda, czyli Świętego Zbawiciela na Fali, pochodzi najprawdopodobniej stąd, że kościół jest zbudowany na brzegu Tybru, którego fale w przeszłości występowały z brzegów i zalewały świątynię. Kościół San Salvatore in Onda w Rzymie i przylegle do niego budynki są od 1846 r. oficjalną siedzibą księży i braci pallotynów. Został im formalnie przekazany przez papieża Grzegorza XVI 14 sierpnia 1844 roku. Kościół istniał jednak znacznie wcześniej (wzmiankowany w XII wieku). Ostatnimi przed pallotynami duszpasterzami przy kościele byli franciszkanie, którzy w tym miejscu zamieszkiwali przez szereg wieków. Z grona franciszkańskiej wspólnoty przy kościele San Salvatore in Onda wywodziło się dwóch papieży: Sykstus IV (1471–1484) i Sykstus V (1585–1590). Pod kościołem znajduje się wcześniejsza krypta, w której mieściła się pierwotna kaplica, pochodząca najprawdopodobniej z VII wieku. Pod kryptą, poniżej poziomu miasta, znajdują się starożytne rzymskie piwnice i magazyny. Dom Generalatu pallotynów, który mieści się przy kościele, był przez kilka tygodni pierwszym miejscem pobytu ks. Karola Wojtyły, który w 1947 r. przyjechał do Rzymu, aby podjąć studia.