Salutius
http://dbpedia.org/resource/Salutius an entity of type: Thing
Saturninius Secundus Salutius war ein hochrangiger spätantiker römischer Beamter im 4. Jahrhundert.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius (ou Salustius) est un préfet du prétoire d'Orient IVe siècle, qui refusa deux fois le titre impérial que l'armée lui proposait.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius (fl. 355–367) was a Roman official and Neoplatonist author. A native of Gaul, he had a successful career as a provincial governor and officer at the imperial court, becoming a close friend and adviser of the Emperor Julian. Salutius was well versed in Greek philosophy and rhetoric, and had a reputation for competence and incorruptibility in office. He authored a Neoplatonic religious treatise titled On the Gods and the Cosmos, in support of Julian's pagan reaction against Christianity.
rdf:langString
Saturnino Secondo Salustio o Saluzio o Secondo Sallustio (latino: Saturninus Secundus Salustius o Salutius; ... – ...; fl. 350-367) è stato un politico, filosofo neoplatonico romano di età imperiale. Amico dell'imperatore romano Giuliano, ne condivise il programma di restaurazione della religione romana, ma fu così equilibrato che fu prefetto del pretorio d'Oriente (361-367 con una breve pausa nel 365) sotto quattro imperatori.
rdf:langString
Salustios (Σαλούστιος, Saturninus Sallustius Secundus) - żyjący w IV w. n.e. neoplatoński filozof ze szkoły pergamońskiej. Współpracował z cesarzem Julianem w odnawianiu pogaństwa w cesarstwie. W 361 roku n.e. został mianowany prefektem Wschodu.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius was een Romeinse carrière-ambtenaar, die een inwoner van Gallië was. Hij was quaestor, toen hij lid werd van de staf van Julianus de Afvallige, in de tijd dat Julianus Caesar in Gallië was. Salutius was goed thuis in de Griekse filosofie en de retoriek en won het respect van Julianus. Het was waarschijnlijk door zijn adviezen dat Julianus de administratieve vaardigheden, die hij in Gallië tentoonspreidde, ontwikkelde. In 359 riep Constantius II hem vanuit Gallië naar Constantinopel.
rdf:langString
Saturnínio Segundo Salúcio (em latim: Saturninius Secundus Salutius) ou simplesmente Salúcio, foi um oficial romano nativo da Gália. A primeira menção de sua existência foi feita pelo historiador romano Amiano Marcelino. Ele era um questor quando se tornou membro do corte de Juliano, o Apóstata, enquanto o último era césar da Gália. Salúcio era versado em filosofia grega e retórica e ganhou o respeito de Juliano. Foi provavelmente através de seus conselhos que Juliano desenvolveu as habilidades de administração que demonstrou na Gália. Em 359, Constâncio II o removeu da Gália.
rdf:langString
Сатурний Секунд Салютий (лат. Saturninius Secundus Salutius) — римский префект претория в 361—365 годах и кандидат в императоры. Сатурний был родом из Галлии. Он был назначен квестором Юлианом II, когда тот ещё в ранге цезаря посетил Галлию. Сатурний хорошо разбирался в греческой философии и риторике и тем самым завоевал уважение Юлиана. В 359 году Констанций II удалил его из Галлии. Когда Юлиан стал единоличным императором, он поднял Сатурния до звания префекта претория Востока в конце 361 году. Также Юлиан поставил его во главе .
rdf:langString
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius
rdf:langString
Secundus Salutius
rdf:langString
Saturnino Secondo Salustio
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius
rdf:langString
Salutius
rdf:langString
Salustios
rdf:langString
Salúcio
rdf:langString
Сатурний Секунд Салютий
rdf:langString
Salutius
rdf:langString
Salutius
xsd:integer
22574204
xsd:integer
1099735751
rdf:langString
Seeck, Otto, "Salutius", Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, volume 1 A.2, columns 2072–2075 .
xsd:integer
4
rdf:langString
Saturninius Secundus
rdf:langString
Edict from Emperor Julian to Secundus, prefect of the Eastern Praetorium concerning the judgment of minor cases. Latin copy found at Amorgos. around 362 AD
xsd:integer
1
xsd:integer
4
rdf:langString
Roman
rdf:langString
On the Gods and the Cosmos
rdf:langString
Bureaucrat and author
rdf:langString
Governor of Africa
rdf:langString
Governor of Aquitania
rdf:langString
Magister memoriae
xsd:integer
355
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius war ein hochrangiger spätantiker römischer Beamter im 4. Jahrhundert.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius (ou Salustius) est un préfet du prétoire d'Orient IVe siècle, qui refusa deux fois le titre impérial que l'armée lui proposait.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius (fl. 355–367) was a Roman official and Neoplatonist author. A native of Gaul, he had a successful career as a provincial governor and officer at the imperial court, becoming a close friend and adviser of the Emperor Julian. Salutius was well versed in Greek philosophy and rhetoric, and had a reputation for competence and incorruptibility in office. He authored a Neoplatonic religious treatise titled On the Gods and the Cosmos, in support of Julian's pagan reaction against Christianity.
rdf:langString
Saturnino Secondo Salustio o Saluzio o Secondo Sallustio (latino: Saturninus Secundus Salustius o Salutius; ... – ...; fl. 350-367) è stato un politico, filosofo neoplatonico romano di età imperiale. Amico dell'imperatore romano Giuliano, ne condivise il programma di restaurazione della religione romana, ma fu così equilibrato che fu prefetto del pretorio d'Oriente (361-367 con una breve pausa nel 365) sotto quattro imperatori.
rdf:langString
Saturninius Secundus Salutius was een Romeinse carrière-ambtenaar, die een inwoner van Gallië was. Hij was quaestor, toen hij lid werd van de staf van Julianus de Afvallige, in de tijd dat Julianus Caesar in Gallië was. Salutius was goed thuis in de Griekse filosofie en de retoriek en won het respect van Julianus. Het was waarschijnlijk door zijn adviezen dat Julianus de administratieve vaardigheden, die hij in Gallië tentoonspreidde, ontwikkelde. In 359 riep Constantius II hem vanuit Gallië naar Constantinopel. Toen Julianus na de dood van Constantius II de enige keizer werd, benoemde hij Salutius in het najaar van 361 tot pretoriaanse prefect van het Oosten. Een van zijn eerste taken was het organiseren van het tribunaal van Chalcedon. Hij vergezelde zijn keizer tijdens de Perzische campagne, gedurende welke Julianus werd gedood. Als een teken van groot respect nomineerde het militaire commando hem als eerste om de nieuwe keizer van het Romeinse Rijk te worden, maar Salutius weigerde deze eer. Hij beriep zich op een slechte gezondheid en gevorderde leeftijd. In plaats van Salutius werd Jovianus tot keizer verheven. Na zijn terugkeer uit Perzië bleef Salutius tijdens het bewind van Valentinianus I pretoriaanse prefect van het Oosten totdat hij werd vervangen door Nebridius.
rdf:langString
Salustios (Σαλούστιος, Saturninus Sallustius Secundus) - żyjący w IV w. n.e. neoplatoński filozof ze szkoły pergamońskiej. Współpracował z cesarzem Julianem w odnawianiu pogaństwa w cesarstwie. W 361 roku n.e. został mianowany prefektem Wschodu.
rdf:langString
Сатурний Секунд Салютий (лат. Saturninius Secundus Salutius) — римский префект претория в 361—365 годах и кандидат в императоры. Сатурний был родом из Галлии. Он был назначен квестором Юлианом II, когда тот ещё в ранге цезаря посетил Галлию. Сатурний хорошо разбирался в греческой философии и риторике и тем самым завоевал уважение Юлиана. В 359 году Констанций II удалил его из Галлии. Когда Юлиан стал единоличным императором, он поднял Сатурния до звания префекта претория Востока в конце 361 году. Также Юлиан поставил его во главе . Сатурний сопровождал императора во время персидской кампании последнего, во время которой Юлиан погиб. В знак большого уважения военный совет, собравшийся после смерти Юлиана хотел назначить его императором, но Сатурний отказался, ссылаясь на болезни и старость, и императором стал Иовиан. После возвращения из Персии Сатурний продолжил службу префектом и в правление Валентиниана, пока не был заменен Небридием.
rdf:langString
Saturnínio Segundo Salúcio (em latim: Saturninius Secundus Salutius) ou simplesmente Salúcio, foi um oficial romano nativo da Gália. A primeira menção de sua existência foi feita pelo historiador romano Amiano Marcelino. Ele era um questor quando se tornou membro do corte de Juliano, o Apóstata, enquanto o último era césar da Gália. Salúcio era versado em filosofia grega e retórica e ganhou o respeito de Juliano. Foi provavelmente através de seus conselhos que Juliano desenvolveu as habilidades de administração que demonstrou na Gália. Em 359, Constâncio II o removeu da Gália. Quando Juliano se tornou imperador, ele fez de Salúcio o prefeito pretoriano do Oriente no fim de 361 e uma de suas primeiras tarefas foi administrar o Tribunal da Calcedônia juntamente com Cláudio Mamertino e quatro comandantes militares: Arbício, Agilão, Nevita e Jovino. Ele acompanhou o imperador na , na qual o imperador foi morto. Como sinal de grande respeito, o primeiro comando militar o nomeou para tornar-se imperador, mas Salúcio recusou a honra alegando doença e a idade avançada, e a honra foi então cedida a Joviano. Após retornar da Pérsia, Salúcio continuou como prefeito pretoriano durante o reinado de Valentiniano I até ser substituído por .
xsd:nonNegativeInteger
7963
xsd:gYear
0367
xsd:gYear
0355
rdf:langString
Saturninius Secundus
xsd:gYear
0004
xsd:gYear
0004