Saitopolemos
http://dbpedia.org/resource/Saitopolemos an entity of type: WikicatSpringTraditions
Saitopólemos (Σαϊτοπόλεμος) és una celebració tradicional que té lugar a les ciutats Kalamata i Messinia a Grècia durant la Pasqua. Sembla una típica festa del foc i de la llum, en la mateixa tradició arquetípica dels balls de diables als Països Catalans o els focs de Pasqua (osterfeuer) als països de tradició germànica. Molts llocs grecs tenen tradicions similars.
rdf:langString
Ο σαϊτοπόλεμος είναι έθιμο το οποίο αναβιώνει στη Μεσσηνία κάθε Πάσχα. Οι σαΐτες κατασκευάζονται από χαρτόνι δημιουργώντας έναν κύλινδρο και στην συνέχεια γεμίζονται από μείγμα μπαρουτιού και πετρελαίου, με αποτέλεσμα να βγαίνει μια έντονη φλόγα με δυνατό θόρυβο. Ο σαϊτοπόλεμος σήμερα περνάει μια κρίσιμη καμπή και πρέπει να αναθεωρηθεί ο τόπος διεξαγωγής και γενικώς οι όροι διεξαγωγής, καθώς το Πάσχα του 2019 (28/4/19) έχασε την ζωή του ένας 53χρονος εικονολήπτης που κατέγραφε το έθιμο, από μια σαϊτα που έφυγε από τα χέρια ενός σαϊτομάχου.
rdf:langString
Saitopolemos is a customary celebration that take place in the Greek city of Messini during Easter. According to legend, its roots can be traced back to the Greek War of Independence in the 1820s, and especially to a battle the Greeks fought against the army of the Egyptian Sultan Ibrahim Pasha. However, this explanation is disputed. The 19th century Greek Romantic tradition used to place the nativity of the majority of Greek customs in the period of Turkish occupation (1453-1821). The biggest argument against the traditional view is the fact that the celebration takes place during Easter week, whereas most historians agree that the events the traditional songs refer to did not occur during that time of year. Easter celebration is often connected with fires so the celebration's roots can b
rdf:langString
rdf:langString
Saitopólemos
rdf:langString
Σαϊτοπόλεμος
rdf:langString
Saitopolemos
xsd:integer
5550693
xsd:integer
1084594099
rdf:langString
Saitopólemos (Σαϊτοπόλεμος) és una celebració tradicional que té lugar a les ciutats Kalamata i Messinia a Grècia durant la Pasqua. Sembla una típica festa del foc i de la llum, en la mateixa tradició arquetípica dels balls de diables als Països Catalans o els focs de Pasqua (osterfeuer) als països de tradició germànica. Molts llocs grecs tenen tradicions similars. Unes setmanes abans de Pasqua els joves comencen preparant les seves «saites» una mena de tub omplert d'explosius i altres materials combustibles. Durant la celebració els «saitòlegs» encenen les saites ballen la dansa tradicional zeibekiko. Segons la llegenda, les seves arrels es remunten a la Guerra d'Independència grega de la dècada de 1820, a una batalla que els grecs van tenir contra l'exèrcit del sultà Ibrahim Paixà d'Egipte. Tanmateix, aquesta explicació és més que probablement una llegenda. Al segle xix, durant el ressorgiment romàntic els grecs solien situar l'origen de la majoria dels costums al període de l'ocupació turca (1453-1821). L'argument en contra de l'origen llegendari és el fet que la celebració es realitza durant la setmana per Pasqua, mentre que la majoria dels historiadors coincideixen que els esdeveniments descrits a les cançons tradicionals tracten temes que no es passen a aquesta època de l'any. Durant l'edició de 2019 hi va haver-hi un accident mortal a Kalamata quan un explosiu descontrolat va tocar un operador de càmera. Segons el batlle, va ser el primer accident greu en més de dos cents anys. La tradició és amenaçada, per que certes persones la consideren massa perrillosa, però la població està aficionada a la tradició. Cada any la policia intervé persones amb focs artificials casolans de qualitat dubtosa.
rdf:langString
Ο σαϊτοπόλεμος είναι έθιμο το οποίο αναβιώνει στη Μεσσηνία κάθε Πάσχα. Οι σαΐτες κατασκευάζονται από χαρτόνι δημιουργώντας έναν κύλινδρο και στην συνέχεια γεμίζονται από μείγμα μπαρουτιού και πετρελαίου, με αποτέλεσμα να βγαίνει μια έντονη φλόγα με δυνατό θόρυβο. Ενώ επικρατεί η άποψη ότι οι σαΐτες χρησιμοποιήθηκαν από τους Μεσσήνιους κατά την Ελληνική Επανάσταση, στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν αποδεικνύεται από καμία πηγή και είναι μια επινόηση ώστε να προσδώσει "επαναστατικό" κύρος στο έθιμο. Γραπτές αναφορές έχουμε για το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα όπου αναφέρεται ότι οι σαϊτομάχοι κατέληγαν στον ποταμό Νέδοντα και επιδείδονταν στον σαϊτοπόλεμο που συχνά μετατρέπονταν σε πραγματικό πόλεμο με πυρά :«Οι σαϊτολόγοι με φεσάκια στην κεφαλή και με κάπες ανταρτικές, έχοντας ανηρτημένους ντορβάδες γεμάτους από σαΐτες και με την σάλπιγγα και τον μασαλά, κατά την νύκτα πήγαιναν κατ' ενορίας παρά τον ποταμόν Νέδοντα, όπου εκεί δινόταν η μάχη, που πολλές φορές κατέληγε σε αληθινή με τα όπλα» («Καλαμάτα – Οδοιπορικό σε πλατείες και δρόμους της πόλης», σελ. 68, Αναστασία Μηλίτση – Νίκα, Χριστίνα Θεοφιλοπούλου – Στεφανούρη, ΓΑΚ – Αρχεία Νομού Μεσσηνίας. 2016 [β΄ έκδοση]).[1] [2] Αρχειοθετήθηκε 2019-05-06 στο Wayback Machine. Το έθιμο έχει καθιερωθεί να γίνεται την Κυριακή του Πάσχα στην Καλαμάτα και στη Μεσσήνη . Εδώ και πλέον ένα αιώνα δεν είχε αναφερθεί κανένας τραυματισμός ή θάνατος ατόμου που παρακολουθούσε τον σαϊτοπόλεμο, παρά μόνο κάποιοι ελάχιστοι τραυματισμοί (εγκαύματα) των ίδιων των σαϊτολόγων. Λανθασμένα επικρατεί η άποψη ότι υπήρχαν ακρωτηριασμοί από την χρήση σαίτας. Οι όποιοι ακρωτηριασμοί συνέβησαν από εκρήξεις βαρελότων, που συχνά τα ρίχνουν θεατές ή ακόμα και άτομα που βρίσκονται στα μπουλούκια των σαΐτολόγων. Για πολλές δεκαετίες ο σαϊτοπόλεμος διεξάγονταν σε χωμάτινα γήπεδα με περίφραξη και έτσι ο θεατής έβλεπε το έθιμο με ασφάλεια.Τα γήπεδα βρίσκονταν σε λαϊκές γειτονιές σχετικά στα όρια της πόλης με δύσκολη πρόσβαση ειδικά για άτομα που δεν ξέρουν την πόλη της Καλαμάτας. Η ραγδαία τουριστική προβολή της Καλαμάτας αναπόφευκτα παρέσυρε και τον σαϊτοπόλεμο όπου με την συγκυρία του πλαστικού χλοοτάπητα στα γήπεδα που φιλοξενούσαν κάποτε τον σαϊτοπόλεμο, το έθιμο μεταφέρθηκε στο κέντρο της πόλης στο κεντρικό δημοτικό πάρκινκ του Νέδοντα όπου ο θεατής ήταν αφύλαχτος. Η μεταφορά δικαιολογήθηκε επίσης από τον Δήμο και από το γεγονός ότι στις αρχές του αιώνα το έθιμο γινόταν στο κέντρο της πόλης. Ο σαϊτοπόλεμος σήμερα περνάει μια κρίσιμη καμπή και πρέπει να αναθεωρηθεί ο τόπος διεξαγωγής και γενικώς οι όροι διεξαγωγής, καθώς το Πάσχα του 2019 (28/4/19) έχασε την ζωή του ένας 53χρονος εικονολήπτης που κατέγραφε το έθιμο, από μια σαϊτα που έφυγε από τα χέρια ενός σαϊτομάχου. Για τον θάνατο του εικονολήπτη Κώστα Θεοδωρακάκη από σαΐτα, στον σαϊτοπόλεμο της Καλαμάτας ανήμερα το Πάσχα του 2019, καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας ο τέως δήμαρχος Καλαμάτας και νυν (2022) περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, ο αντιδήμαρχος (τότε δημοτικός σύμβουλος) Νίκος Μπασακίδης, και ο 65χρονος καπετάνιος του μπουλουκιού όπου έφυγε η σαΐτα.[3]
rdf:langString
Saitopolemos is a customary celebration that take place in the Greek city of Messini during Easter. According to legend, its roots can be traced back to the Greek War of Independence in the 1820s, and especially to a battle the Greeks fought against the army of the Egyptian Sultan Ibrahim Pasha. However, this explanation is disputed. The 19th century Greek Romantic tradition used to place the nativity of the majority of Greek customs in the period of Turkish occupation (1453-1821). The biggest argument against the traditional view is the fact that the celebration takes place during Easter week, whereas most historians agree that the events the traditional songs refer to did not occur during that time of year. Easter celebration is often connected with fires so the celebration's roots can be traced back to the first Christian societies. The celebration takes place in Kalamata Metropolitan Stadium where the participants are divided into 10 to 15 teams. Each team consists of 15 to 30 people, mainly young boys. The preparation for the event begins weeks before Easter festivities with young people preparing their saites for the event. A saita is a circular object filled with flammable material. When the celebration begins the players light up their saites and the stadium glows with flame. The custom is controversial because it is very dangerous. The Greek media have been highly critical of it, and there have been calls for its termination. But the locals insist that the custom is a tradition they inherited from their ancestors. Kalamata's mayor and upper priest have been supportive of the event.
xsd:nonNegativeInteger
2223