Saint Waldebert
http://dbpedia.org/resource/Saint_Waldebert an entity of type: Thing
Waldebert, auch Walbert, Gaubert oder Waldebertus (* um 595; † 2. Mai 670 im Kloster Luxeuil) war der dritte Abt des Klosters Luxeuil und wird als Heiliger der römisch-katholischen Kirche verehrt.
rdf:langString
Valbert, Walbert, Waldebertus, en langage populaire : Vaubert ou Gaubert, moine né vers 595 mort le 2 mai 670. Disciple de saint Colomban, il succéda à saint Eustache et devint vers 629 le troisième abbé de Luxeuil, actuellement en Franche-Comté. Canonisé, il est fêté le 2 mai.
rdf:langString
Valdeberto, in francese Valbert, Walbert, Waldebertus, e popolarmente Vaubert o Gaubert (Francia, 595 circa – Abbazia di Luxeuil, 670), fu un eremita franco che divenne abate, vissuto nel VII secolo; è venerato come santo dalla Chiesa cattolica. Discepolo di san Colombano, succedette a sant'Eustasio come abate di Luxeuil verso il 629, divenendo così il terzo abate di Luxeuil.
rdf:langString
Waldebert také svatý Waldebert, Gaubert, Valbert či Walbert (? – 668?) byl franský hrabě z Guînes, opat řádu svatého Kolumbána v Luxeuilu, který byl římskokatolickou a pravoslavnou církví kanonizován, stejně jako několik jeho příbuzných, kteří chránili a obohatili církev o pozemky, zároveň byli zakladateli klášterů. Jeho bratrem byl svatý Faron. Jeho svátek je římskokatolickou církví ve Francii slaven 2. května. Jeho hagiografie je zařazena do kategorie Bibliotheca Hagiographica Latina 8775.
rdf:langString
Waldebert (also known as Gaubert, Valbert and Walbert), (died c. 668), was a Frankish count of Guines, Ponthieu and Saint-Pol who became abbot of Luxeuil in the Order of St. Columban, and eventually a canonized saint in the Roman Catholic Church and Eastern Orthodox Church, like several among his kinsmen who protected the Church, enriched it with lands and founded monasteries. After his death his wooden bowl was credited with miraculous powers.
rdf:langString
Waldebert, (overleden c. 668), ook bekend als Walbertus, Gaubert, Valbert of Walbert, was een Frankische graaf van Guines, Ponthieu en Saint-Pol, die abt van de Abdij van Luxeuil in de Orde der Sint-Columbanus werd, en uiteindelijk een gecanoniseerde heilige in de Rooms-Katholieke Kerk. Net als een aantal van zijn verwanten, was hij een beschermheilige van de Kerk, verrijkte haar met landerijen en stichtte kloosters. Zijn feestdag in de rooms-katholieke kerk is 2 mei. De basis voor het moderne onderzoek naar zijn persoon werd gelegd door J. Poinsotte, Les Abbes de Luxeuil (1900).
rdf:langString
Waldebert, znany też jako Walbert lub Gaubert (zm. ok. 668 roku) – frankoński zakonnik, a później opat. Święty czczony przez Kościół katolicki i prawosławny. Był synem hrabiego Agnerica, dworzanina króla Teodeberta II. Pochodził z religijnej rodziny. Wśród jego rodzeństwa byli późniejszy św. Faro (biskup Meaux), św. Burgundofara (założycielka i pierwsza przełożona opactwa w Faremoutiers) oraz św. Chagnoald (biskup Laon).
rdf:langString
rdf:langString
Waldebert
rdf:langString
Waldebert von Luxeuil
rdf:langString
Valbert de Luxeuil
rdf:langString
Valdeberto di Luxeuil
rdf:langString
Waldebert
rdf:langString
Waldebert z Luxeuil
rdf:langString
Saint Waldebert
rdf:langString
Saint Waldebert
rdf:langString
Saint Waldebert
xsd:integer
1821377
xsd:integer
1000367978
rdf:langString
unknown
xsd:integer
668
xsd:gMonthDay
--05-02
rdf:langString
Waldebert také svatý Waldebert, Gaubert, Valbert či Walbert (? – 668?) byl franský hrabě z Guînes, opat řádu svatého Kolumbána v Luxeuilu, který byl římskokatolickou a pravoslavnou církví kanonizován, stejně jako několik jeho příbuzných, kteří chránili a obohatili církev o pozemky, zároveň byli zakladateli klášterů. Jeho bratrem byl svatý Faron. Stejně jako jeho předchůdce v Luxeuilu se narodil do šlechtické franské rodiny Hagnéricha Burgundského, který byl v 7. století členem vyšší aristokracie. Waldebert nejprve sloužil v armádě. Později se zasvětil kontemplativnímu životu a žil jako poustevník. Po smrti druhého opata kláštera v Luxeuilu svatého Eustasia byl v roce 628 zvolen třetím opatem kláštera. Funkci opata kláštera vykonával čtyřicet let, během nichž klášterní škola vychovala nové franské aristokraty, kteří se stali novými biskupy Franské říše. Waldebert spojil řeholi svatého Benedikta s řeholi svatého Kolumbána. Od papeže Jana IV. získal nezávislost své komunity na biskupské kontrole a zvýšil velikost a prosperitu kláštera. Jeho svátek je římskokatolickou církví ve Francii slaven 2. května. Jeho hagiografie je zařazena do kategorie Bibliotheca Hagiographica Latina 8775.
rdf:langString
Waldebert, auch Walbert, Gaubert oder Waldebertus (* um 595; † 2. Mai 670 im Kloster Luxeuil) war der dritte Abt des Klosters Luxeuil und wird als Heiliger der römisch-katholischen Kirche verehrt.
rdf:langString
Waldebert (also known as Gaubert, Valbert and Walbert), (died c. 668), was a Frankish count of Guines, Ponthieu and Saint-Pol who became abbot of Luxeuil in the Order of St. Columban, and eventually a canonized saint in the Roman Catholic Church and Eastern Orthodox Church, like several among his kinsmen who protected the Church, enriched it with lands and founded monasteries. Like his predecessor at Luxeuil he was born of the noble Frankish family of Duke Waldelenus of Burgundy, highly influential in seventh-century Frankish politics and served in the military before dedicating himself to the contemplative life and joining the monastery at Luxeuil on the borders of Austrasia and Burgundy (in modern-day France), where he dedicated his weapons and armour, which hung in the abbey church for centuries. He lived as a hermit close to the abbey until the death of the monastery's abbot, Saint Eustace of Luxeuil, when Waldebert was elected Luxeuil's third abbot (c. 628). He was abbot of the monastery for forty years, during which the school of Luxeuil trained the Frankish aristocrats who became bishops in the Frankish kingdoms; Waldebert added the Benedictine Rule to the Rule of St. Columban, though in the rule he drew up for the convent of Faremoutiers he drew upon the rules of Columbanus as well as Benedict, but made no mention whatsoever of a ritual of either profession or oblation. He also gained from Pope John IV the independence of his community from episcopal control and increased the size and prosperity of the monastery's territories and buildings. Naturally Jonas dedicated to him his vita of Saint Columbanus. Among numerous houses founded from Luxeuil during his tenure, he was instrumental in aiding Saint Salaberga found her convent at Laon. After his death his wooden bowl was credited with miraculous powers. His feast day in the Roman Church is 2 May. The basic modern study is that in J. Poinsotte, Les abbés de Luxeuil (1900). His vita is categorized as BHL 8775.
rdf:langString
Valbert, Walbert, Waldebertus, en langage populaire : Vaubert ou Gaubert, moine né vers 595 mort le 2 mai 670. Disciple de saint Colomban, il succéda à saint Eustache et devint vers 629 le troisième abbé de Luxeuil, actuellement en Franche-Comté. Canonisé, il est fêté le 2 mai.
rdf:langString
Waldebert, (overleden c. 668), ook bekend als Walbertus, Gaubert, Valbert of Walbert, was een Frankische graaf van Guines, Ponthieu en Saint-Pol, die abt van de Abdij van Luxeuil in de Orde der Sint-Columbanus werd, en uiteindelijk een gecanoniseerde heilige in de Rooms-Katholieke Kerk. Net als een aantal van zijn verwanten, was hij een beschermheilige van de Kerk, verrijkte haar met landerijen en stichtte kloosters. Net als zijn voorganger bij Luxeuil werd hij geboren uit de adellijke Frankische familie van Hertog Waldelenus van Bourgondië, die zeer invloedrijk was in de zevende-eeuwse Frankische politiek en diende in het leger alvorens hij zich wijdde aan het contemplatieve leven. Hij trad toe tot het klooster van Luxeuil op de grenzen van Austrasië en Bourgondië (in het huidige Frankrijk). Daar liet hij zijn wapenen wijden en deze zouden nog eeuwenlang in de abdijkerk hangen. Hij leefde als kluizenaar nabij de abdij tot de abt van het klooster, Sint-Eustatius van Luxeuil, stierf en Waldebert zelf tot derde abt werd verkozen (c. 628). Hij was gedurende veertig jaar abt van het klooster. Tijdens deze periode leidde de school van Luxeuil vele Frankische aristocraten op tot bisschoppen in de Frankische koninkrijken. Waldebert bewerkstelligde de overgang van het klooster van de Regel van Columbanus naar de Regel van Benedictus. Hij verkreeg ook van Paus Johannes IV de onafhankelijkheid van zijn gemeenschap ten opzichte van de bisschoppelijke controle en liet de omvang en de welvaart van het klooster en haar gebieden gevoelig toenemen. Onder de vele bijhuizen gesticht vanuit Luxeuil tijdens zijn ambtstermijn, valt onder meer de stichting van het klooster in Laon door de heilige . Zijn feestdag in de rooms-katholieke kerk is 2 mei. De basis voor het moderne onderzoek naar zijn persoon werd gelegd door J. Poinsotte, Les Abbes de Luxeuil (1900).
rdf:langString
Valdeberto, in francese Valbert, Walbert, Waldebertus, e popolarmente Vaubert o Gaubert (Francia, 595 circa – Abbazia di Luxeuil, 670), fu un eremita franco che divenne abate, vissuto nel VII secolo; è venerato come santo dalla Chiesa cattolica. Discepolo di san Colombano, succedette a sant'Eustasio come abate di Luxeuil verso il 629, divenendo così il terzo abate di Luxeuil.
rdf:langString
Waldebert, znany też jako Walbert lub Gaubert (zm. ok. 668 roku) – frankoński zakonnik, a później opat. Święty czczony przez Kościół katolicki i prawosławny. Był synem hrabiego Agnerica, dworzanina króla Teodeberta II. Pochodził z religijnej rodziny. Wśród jego rodzeństwa byli późniejszy św. Faro (biskup Meaux), św. Burgundofara (założycielka i pierwsza przełożona opactwa w Faremoutiers) oraz św. Chagnoald (biskup Laon). Po ojcu odziedziczył znaczny majątek i tytuł hrabiego Guines, Ponthieu and Saint-Pol. Początkowo służył w wojsku. Ostatecznie jednak zdecydował się wstąpić do klasztoru w Luxeuil (obecnie Luxeuil-les-Bains), gdzie opatem był św. Eustazjusz. Ponieważ życie we wspólnocie nie do końca mu odpowiadało, za zgodą Eustazjusza osiedlił się w pobliżu opactwa, gdzie żył samotnie jako pustelnik. Po śmierci św. Eustazjusza został wybrany opatem. Na tym stanowisku trwał przez czterdzieści lat. Sławny ośrodek doszedł wtedy do nowego rozkwitu. Wprowadził regułę, która elementy benedyktyńskie scalała z dotychczasowymi, pochodzącymi od św. Kolumbana. Za rządów Walberta rozwijały się też w opactwie nauki biblijne, malarstwo i skryptorium. Zmarł około 668 roku. Gdy opactwu zagroziły najazdy normandzkie, szczątki świętego ukryto. Spalono je w czasie rewolucji francuskiej. Kult szerzył się przede wszystkim w Burgundii, w okolicach Besançon i Meaux oraz w zachodnich kantonach Szwajcarii. Wspomnienie obchodzone jest 2 maja.
xsd:nonNegativeInteger
4492
xsd:gYear
0668