Royal Bed Bouncer
http://dbpedia.org/resource/Royal_Bed_Bouncer an entity of type: Thing
Royal Bed Bouncer, sorti en 1975, est le troisième album du groupe de rock progressif néerlandais Kayak. Le titre de l'album fait allusion aux serviteurs du roi d'Angleterre Henri VIII qui devaient sauter chaque soir sur son lit pour y détecter d'éventuels pièges.
rdf:langString
Royal Bed Bouncer is the third album by Dutch progressive rock band Kayak, released in 1975. Their progressive approach from the first two albums was mixed with a more basic pop/rock sound. Nine of the ten songs were written by Ton Scherpenzeel, with Pim Koopman only contributing the instrumental "Patricia Anglaia". The album was produced by Gerrit-Jan Leenders and Kayak.
rdf:langString
Royal Bed Bouncer is het derde studioalbum van de Nederlandse symfonische rockgroep Kayak. Het album is net als het eerste album van de band opgenomen in de in Heemstede. Het duurde even alvorens dit album uitkwam, doordat bassist Cees van Leeuwen werd vervangen door Bert Veldkamp. Met dit album deed Ton Scherpenzeel een "greep naar de macht". De muziek is veel meer naar de toetsinstrumenten toegeschreven; Ton Scherpenzeel schreef dan ook vrijwel alle teksten en muziek. Het belangrijkste instrument op deze elpee was de piano, die in bijna alle nummers terugkomt. De mellotron, typerend voor de symfonische rock, is af en toe te horen, maar meer op de achtergrond dan bij andere albums. was opnieuw de geluidstechnicus. Het album zou, was de bedoeling, voor een doorbraak van Kayak zorgen in d
rdf:langString
rdf:langString
Royal Bed Bouncer
rdf:langString
Royal Bed Bouncer
rdf:langString
Royal Bed Bouncer
rdf:langString
Royal Bed Bouncer
xsd:integer
11507815
xsd:integer
1110601665
rdf:langString
File:Kayak_RoyalBed.jpg
rdf:langString
USA: Janus, Europe: EMI/Harvest
xsd:integer
1976
xsd:integer
1974
rdf:langString
Gerrit-Jan Leenders and Kayak
xsd:integer
1975
xsd:integer
1975
rdf:langString
studio
rdf:langString
Royal Bed Bouncer is the third album by Dutch progressive rock band Kayak, released in 1975. Their progressive approach from the first two albums was mixed with a more basic pop/rock sound. Nine of the ten songs were written by Ton Scherpenzeel, with Pim Koopman only contributing the instrumental "Patricia Anglaia". The album was produced by Gerrit-Jan Leenders and Kayak. The original LP was released by EMI in the Netherlands (although copies on the Phonogram/Vertigo label also exist). In the USA, the LP was issued by Janus Records, with different sleeve design. The 1995 CD release was done by independent label Pseudonym. "Chance For A Lifetime" was the only single release from this album, reaching the Dutch top-20. In 1997, the line-up of this album reunited for a Dutch TV-special called "Classic Albums". This — along with a few live appearances — eventually lead to Kayak reforming in 1999.
rdf:langString
Royal Bed Bouncer, sorti en 1975, est le troisième album du groupe de rock progressif néerlandais Kayak. Le titre de l'album fait allusion aux serviteurs du roi d'Angleterre Henri VIII qui devaient sauter chaque soir sur son lit pour y détecter d'éventuels pièges.
rdf:langString
Royal Bed Bouncer is het derde studioalbum van de Nederlandse symfonische rockgroep Kayak. Het album is net als het eerste album van de band opgenomen in de in Heemstede. Het duurde even alvorens dit album uitkwam, doordat bassist Cees van Leeuwen werd vervangen door Bert Veldkamp. Met dit album deed Ton Scherpenzeel een "greep naar de macht". De muziek is veel meer naar de toetsinstrumenten toegeschreven; Ton Scherpenzeel schreef dan ook vrijwel alle teksten en muziek. Het belangrijkste instrument op deze elpee was de piano, die in bijna alle nummers terugkomt. De mellotron, typerend voor de symfonische rock, is af en toe te horen, maar meer op de achtergrond dan bij andere albums. was opnieuw de geluidstechnicus. Het album zou, was de bedoeling, voor een doorbraak van Kayak zorgen in de Verenigde Staten, maar die verwachting kwam niet uit. Zo werd bijvoorbeeld een tournee aldaar met Caravan afgeblazen. De enige single van het album is Chance for a lifetime. De beoogde opvolger van We are not amused, Kayak's vorige single, was Bulldozer, welk nummer echter niet op de plaat terecht kwam. Het was het laatste album dat Kayak voor EMI opnam; de volgende albums zouden bij Vertigo Records en Mercury Records verschijnen. De reden moet gezocht worden in een ruzie tussen manager Frits Hirschland en het platenlabel. Ook speelde mee dat ze album alleen mochten opnemen in een geluidsstudio van 16 sporen. terwijl 24 al gangbaar was.
xsd:nonNegativeInteger
3079