Rota Fortunae
http://dbpedia.org/resource/Rota_Fortunae an entity of type: Thing
عجلة القدر (باللاتينية: Rota Fortunae) هي مفهوم انتشر في الفلسفة القديمة وفلسفة العصور الوسطى للإشارة إلى الطبيعة المتقلبة للقدر. تُنسب العجلة إلى الإلهة فورتونا، التي تدير العجلة بعشوائية، فتتبدل أوضاع هؤلاء الأفراد الذين على تلك العجلة. تظهر فورتونا في كل اللوحات التي توضح عجلة الحظ كامرأة، معصوبة العينين أحيانًا.
rdf:langString
In medieval and ancient philosophy the Wheel of Fortune, or Rota Fortunae, is a symbol of the capricious nature of Fate. The wheel belongs to the goddess Fortuna (Greek equivalent Tyche) who spins it at random, changing the positions of those on the wheel: some suffer great misfortune, others gain windfalls. The metaphor was already a cliché in ancient times, complained about by Tacitus, but was greatly popularized for the Middle Ages by its extended treatment in the Consolation of Philosophy by Boethius from around 520. It became a common image in manuscripts of the book, and then other media, where Fortuna, often blindfolded, turns a large wheel of the sort used in watermills, to which kings and other powerful figures are attached.
rdf:langString
La roue de la Fortune, ou Rota Fortunae en latin, est un concept des mythologies antique et médiévale symbolisant la nature capricieuse du destin. La roue appartient à la déesse Fortune qui la tourne aléatoirement, changeant ainsi la position des Humains qui se trouvent sur la roue, tantôt chanceux, tantôt malchanceux.
rdf:langString
Lyckohjulet, är en i medeltidens konst vanlig sinnebild - i litteraturen antydd redan av klassiska och gammalkristna författare - för lyckans och det mänskliga ödets eviga obeständighet. Det kallas även för "Livets hjul" eller "Livshjulet".
rdf:langString
Колесо Фортуни (лат. Rota Fortunae), або Колесо Долі, — це концепція у стародавній та середньовічній філософії про мінливу природу долі. Колесо належить богині Фортуні, яка його крутить випадковим чином, змінюючи розташування людей на колесі — деякі отримують страждання, деякі винагороди. Фортуну на всіх малюнках зображують жінкою, часто з пов'язкою на очах, яка крутить колесо.
rdf:langString
A roda da Fortuna (em latim, rota fortunae) é um conceito oriundo da mitologia romana, popularizado durante a Idade Média e que faz referência à natureza caprichosa do destino. A roda (de fato, um timão) pertence à deusa Fortuna que a gira aleatoriamente, mudando assim a posição dos homens que se encontram sobre a roda e dando-lhes boa ou má sorte. Podendo a roda ser equiparada à vida, o homem tanto pode estar em cima (bem na sua vida) como de cabeça para baixo, tudo depende do destino ou da sorte ("fortuna"). O homem não pode fugir ao seu destino e na sua vida vai passando por muitas alterações, tanto pode estar "em cima" como "em baixo". A melodia de Carl Orff, Carmina Burana, faz referência à Fortuna e a sua letra foi originalmente escrita por goliardos na Idade Média.
rdf:langString
Nella tradizione antica e medievale, la ruota della fortuna (in latino, Rota Fortunae) era un motivo iconografico e un simbolo della imprevedibilità delle vicende umane. Con il suo girare, la ruota riproduceva talvolta ascesa, culmine, declino e caduta dei grandi della Terra, raffigurati attaccati alla ruota. La ruota era manovrata da Fortuna (equivalente della dea greca Tyche), dea raffigurata per lo più bendata. La Ruota della Fortuna è inoltre uno degli arcani maggiori (il decimo) dei Tarocchi.
rdf:langString
rdf:langString
عجلة الحظ
rdf:langString
Roue de Fortune (mythologie)
rdf:langString
Ruota della fortuna
rdf:langString
Rota Fortunae
rdf:langString
Roda da Fortuna
rdf:langString
Lyckohjulet
rdf:langString
Колесо Фортуни
xsd:integer
3252046
xsd:integer
1124368747
rdf:langString
Scaenicae Romanorum Poesis Fragmenta. Vol. 1, ed. O. Ribbeck, 1897
rdf:langString
Insanam autem esse aiunt, quia atrox, incerta instabilisque sit;
rdf:langString
stupid, because she can't distinguish between the worthy and the unworthy.
rdf:langString
and they teach that she stands on a rolling, spherical rock:
rdf:langString
Saxoque instare in globoso praedicant volubili:
rdf:langString
They repeat that she is blind for this reason: that she does not see where she's heading;
rdf:langString
they say she's insane, because she is cruel, flaky and unstable;
rdf:langString
Fortunam insanam esse et caecam et brutam perhibent philosophi,
rdf:langString
Caecam ob eam rem esse iterant, quia nihil cernat, quo sese adplicet;
rdf:langString
Id quo saxum inpulerit fors, eo cadere Fortunam autumant.
rdf:langString
they affirm that, wherever chance pushes that rock, Fortuna falls in that direction.
rdf:langString
Brutam, quia dignum atque indignum nequeat internoscere.
Philosophers say that Fortune is insane and blind and stupid,
rdf:langString
عجلة القدر (باللاتينية: Rota Fortunae) هي مفهوم انتشر في الفلسفة القديمة وفلسفة العصور الوسطى للإشارة إلى الطبيعة المتقلبة للقدر. تُنسب العجلة إلى الإلهة فورتونا، التي تدير العجلة بعشوائية، فتتبدل أوضاع هؤلاء الأفراد الذين على تلك العجلة. تظهر فورتونا في كل اللوحات التي توضح عجلة الحظ كامرأة، معصوبة العينين أحيانًا.
rdf:langString
In medieval and ancient philosophy the Wheel of Fortune, or Rota Fortunae, is a symbol of the capricious nature of Fate. The wheel belongs to the goddess Fortuna (Greek equivalent Tyche) who spins it at random, changing the positions of those on the wheel: some suffer great misfortune, others gain windfalls. The metaphor was already a cliché in ancient times, complained about by Tacitus, but was greatly popularized for the Middle Ages by its extended treatment in the Consolation of Philosophy by Boethius from around 520. It became a common image in manuscripts of the book, and then other media, where Fortuna, often blindfolded, turns a large wheel of the sort used in watermills, to which kings and other powerful figures are attached.
rdf:langString
La roue de la Fortune, ou Rota Fortunae en latin, est un concept des mythologies antique et médiévale symbolisant la nature capricieuse du destin. La roue appartient à la déesse Fortune qui la tourne aléatoirement, changeant ainsi la position des Humains qui se trouvent sur la roue, tantôt chanceux, tantôt malchanceux.
rdf:langString
Nella tradizione antica e medievale, la ruota della fortuna (in latino, Rota Fortunae) era un motivo iconografico e un simbolo della imprevedibilità delle vicende umane. Con il suo girare, la ruota riproduceva talvolta ascesa, culmine, declino e caduta dei grandi della Terra, raffigurati attaccati alla ruota. La ruota era manovrata da Fortuna (equivalente della dea greca Tyche), dea raffigurata per lo più bendata. Anche i rosoni delle chiese talvolta riproducevano la ruota della Fortuna, come ad esempio il rosone della basilica di San Zeno a Verona, in quello del Duomo di Trento, o nella facciata della cattedrale di Ruvo di Puglia. Una rappresentazione si trova anche nel pavimento del Duomo di Siena. Nel II secolo d.C., la ruota della fortuna diventò un topos letterario col tragediografo romano Pacuvio (Scaenicae Romanorum Poesis Fragmenta). Tacito ne attestò la diffusione nel suo Dialogus de oratoribus. La divinità pagana della Fortuna e il simbolo della ruota ricorrono nella novella Il racconto del monaco di Geoffrey Chaucer e nel De consolatione philosophiae del filosofo romano Boezio. La Ruota della Fortuna è inoltre uno degli arcani maggiori (il decimo) dei Tarocchi.
rdf:langString
Lyckohjulet, är en i medeltidens konst vanlig sinnebild - i litteraturen antydd redan av klassiska och gammalkristna författare - för lyckans och det mänskliga ödets eviga obeständighet. Det kallas även för "Livets hjul" eller "Livshjulet".
rdf:langString
Колесо Фортуни (лат. Rota Fortunae), або Колесо Долі, — це концепція у стародавній та середньовічній філософії про мінливу природу долі. Колесо належить богині Фортуні, яка його крутить випадковим чином, змінюючи розташування людей на колесі — деякі отримують страждання, деякі винагороди. Фортуну на всіх малюнках зображують жінкою, часто з пов'язкою на очах, яка крутить колесо.
rdf:langString
A roda da Fortuna (em latim, rota fortunae) é um conceito oriundo da mitologia romana, popularizado durante a Idade Média e que faz referência à natureza caprichosa do destino. A roda (de fato, um timão) pertence à deusa Fortuna que a gira aleatoriamente, mudando assim a posição dos homens que se encontram sobre a roda e dando-lhes boa ou má sorte. Podendo a roda ser equiparada à vida, o homem tanto pode estar em cima (bem na sua vida) como de cabeça para baixo, tudo depende do destino ou da sorte ("fortuna"). O homem não pode fugir ao seu destino e na sua vida vai passando por muitas alterações, tanto pode estar "em cima" como "em baixo". A melodia de Carl Orff, Carmina Burana, faz referência à Fortuna e a sua letra foi originalmente escrita por goliardos na Idade Média.
xsd:nonNegativeInteger
21346