Riemann integral
http://dbpedia.org/resource/Riemann_integral an entity of type: WikicatTheoremsInAnalysis
في التحليل الحقيقي، تكامل ريمان هو طريقة بسيطة إلى حد ما لتحديد التكامل على فترة معينة لدالة حقيقية محاطة ومتصلة. من حيث المفهوم الهندسي، هذا التكامل يتمثل أساسا في مساحة المجال عند الرسم البياني للدالة. الإجراءات العامة المستخدمة في تعريف تكامل ريمان هي مقاربات مجموعة من الدوال الأخرى، وبالتالي فإن تعريف تلك المساحة تحت المنحنى يكون سهلا.الدوال (المعرفة على فترات) والتي يكون فيها هذا التعريف ممكنا (مُحققا) تسمى دوال متكاملة في منحى ريمان، وعادة ما تكون دوال متصلة في المجال R أو متصلة في مجال معين.
rdf:langString
Rimana integralo, aŭ integralo de Riemann estas eble la plej uzata integralo en matematiko. Ĝi sufiĉas por kontinuaj funkcioj, kaj funkcioj kun ne tro da punktoj de nekontinueco. Se oni bezonas pli fortan integralon, oni uzas . La integralo estis difinita de Bernhard Riemann.
rdf:langString
In the branch of mathematics known as real analysis, the Riemann integral, created by Bernhard Riemann, was the first rigorous definition of the integral of a function on an interval. It was presented to the faculty at the University of Göttingen in 1854, but not published in a journal until 1868. For many functions and practical applications, the Riemann integral can be evaluated by the fundamental theorem of calculus or approximated by numerical integration.
rdf:langString
실해석학에서 리만 적분(Riemann積分, 영어: Riemann integral)은 닫힌구간에 정의된 실숫값 함수의 적분의 종류이다. 베른하르트 리만이 정의하였다. 대략, 정의역 구간을 작은 구간으로 잘게 나눠, 각각의 작은 구간 위의 넓이를 직사각형의 넓이를 통해 근사한다. 구간을 잘게 나눌수록 실제 넓이와의 오차가 줄어드는데, 이 과정에 극한을 취하면 실제 넓이를 얻는다. 다르부 적분(Darboux積分, 영어: Darboux integral)은 리만 적분과 동치이면서 더 단순한 기법을 사용하는 적분이다. 대략, 각각의 직사각형을 임의로 취하는 대신, 각각의 극대 및 극소 넓이의 직사각형을 취하여, 상계와 하계의 차이를 좁혀가며 근사한다.
rdf:langString
数学の実解析の分野において、リーマン積分（リーマンせきぶん、英: Riemann integral）とは、区間上の関数の積分の最初の厳密な定式化であり、ベルンハルト・リーマンによって創始された。多くの関数や実際的な応用に対しては、リーマン積分は微分積分学の基本定理による計算や数値積分による近似計算が可能である。 リーマン積分は ℝn の有界集合上の関数に対して定義されるが、積分範囲にある種の極限を考えることにより、広義リーマン積分が定義される。広義リーマン積分との対比で、通常のリーマン積分を狭義リーマン積分とも呼ぶ。 リーマン積分は積分の多くの性質を示すのに有効であるが、積分と極限との交換に関係する性質を示すには理論的困難を伴うなど、いくつかの技術的欠点がある。この為こうした欠点を補うべくリーマン–スティルチェス積分やルベーグ積分など積分概念の別の定式化方法も提案されている。
rdf:langString
In analisi matematica, l'integrale di Riemann è un operatore integrale tra i più utilizzati in matematica. Formulato da Bernhard Riemann, si tratta della prima definizione rigorosa di integrale di una funzione su un intervallo a essere stata formulata.
rdf:langString
Riemannintegral, skapad av Bernhard Riemann, var inom matematisk analys den första rigorösa definitionen av integraler. Det finns flera andra definitioner, bland annat Lebesgueintegralen, som har teoretiska fördelar, men är mer komplicerade.
rdf:langString
No ramo da matemática conhecido como análise real, a integral de Riemann, criada por Bernhard Riemann, foi a primeira definição rigorosa de uma integral de uma função em um intervalo. Embora a integral de Riemann seja inadequada para muitos propósitos teóricos, é uma das definições mais simples de integral. Algumas deficiências desta técnica podem ser contornadas pela integral de Riemann-Stieltjes, e a maioria delas desaparece na integral de Lebesgue.
rdf:langString
Интегра́л Ри́мана — наиболее широко используемый вид определённого интеграла. Очень часто под термином «определённый интеграл» понимается именно интеграл Римана, и он изучается самым первым из всех определённых интегралов во всех курсах математического анализа. Введён Бернхардом Риманом в 1854 году, и является одной из первых формализаций понятия интеграла.
rdf:langString
在实分析中，由黎曼创立的黎曼积分（英語：Riemann integral）首次对函数在给定区间上的积分给出了一个精确定义。黎曼积分在技术上的某些不足之处可由后来的黎曼－斯蒂尔杰斯积分和勒贝格积分得到修补。
rdf:langString
Інтегра́л Рі́мана — одне з найважливіших понять математичного аналізу, є узагальненням поняття суми, яке знаходить широке застосування в багатьох галузях математики. Був уведений Бернгардом Ріманом в 1854 році, і є однією з перших формалізацій поняття інтегралу.
rdf:langString
La integral de Riemann és una operació sobre una funció contínua i limitada en un interval , on i són anomenats extrems de la integració. L'operació consisteix a trobar el límit de la suma de productes entre el valor de la funció en un punt i l'amplada del subinterval que conté al punt. Normalment es nota com: El símbol és una "S" deformada.En el cas en què la funció tingui diverses variables, el especifica la variable d'integració.Si la variable d'integració i l'interval d'integració són coneguts, la notació es pot simplificar com .
rdf:langString
Riemannův integrál je nejjednodušší druh integrálu v matematice. Jeho základní myšlenka byla známa již starým Řekům, kteří jejím užitím dokázali počítat obsahy a objemy některých geometrických objektů (například jehlanu, kužele či koule).Pojmenován byl po německém matematikovi Bernhardu Riemannovi.Klasická definice umožňuje jeho použití pouze na reálné ose. Existují sice některá jeho zobecnění, která lze aplikovat i na vícerozměrné případy, v těchto oblastech však byl Riemannův integrál překonán a téměř zcela nahrazen integrálem Lebesgueovým.
rdf:langString
En la rama de las matemáticas conocida como análisis real, la integral de Riemann, creada por Bernhard Riemann en un artículo publicado en 1854, fue la primera definición rigurosa de la integral de una función en un intervalo. Para muchas funciones y aplicaciones prácticas, la integral de Riemann puede ser evaluada utilizando el teorema fundamental del cálculo o aproximada mediante integración numérica. La integral de Riemann de una función real de variable real se denota usualmente de la siguiente forma:
rdf:langString
Das riemannsche Integral (auch Riemann-Integral) ist eine nach dem deutschen Mathematiker Bernhard Riemann benannte Methode zur Präzisierung der anschaulichen Vorstellung des Flächeninhaltes zwischen der -Achse und dem Graphen einer Funktion. Der riemannsche Integralbegriff gehört neben dem allgemeineren lebesgueschen zu den beiden klassischen der Analysis. In vielen Anwendungen werden nur Integrale von stetigen oder stückweise stetigen Funktionen benötigt. Dann genügt der etwas einfachere, aber weniger allgemeine Begriff des Integrals von Regelfunktionen.
rdf:langString
Riemannen integrala edo integral mugatua, Bernhard Riemannek sorturikoa, tarte baten gainean funtzio baten integralaren lehengo definizio zehatza izan zen. Izan bitez f(x), [a,b] tartean jarraitua eta positiboa den funtzio bat, eta S = { (x, y) | a < x < b eta 0 < y < f(x) } planoko barruti itxia f(x) funtzioaren azpian (ikusi irudia). Orduan, Riemannek f(x) funtzioaren integrala [a,b] tartean modu arrazan definitzen du honela: , non A(f,a,b) S-ren azalera den. S barrutiaren azalera neurtu nahi dugu, neurgarria bada. Honela adierazten da:
rdf:langString
Dalam cabang matematika yang disebut juga sebagai analisis real, integral Riemann, yang dibuat oleh Bernhard Riemann, adalah definisi bagian pertama suatu integral dari fungsi terhadap selang. Hal tersebut dipresentasikan ke fakultas di Universitas Göttingen pada tahun 1854, namun tidak diterbitkan dalam jurnal sampai tahun 1868. Untuk banyak fungsi dan aplikasi praktis, integral Riemann dievaluasikan dengan teorema dasar kalkulus maupun dengan .
rdf:langString
En analyse réelle, l'intégrale de Riemann est une façon de définir l'intégrale, sur un segment, d'une fonction réelle bornée et presque partout continue. En termes géométriques, cette intégrale s'interprète comme l'aire du domaine sous la courbe représentative de la fonction, comptée algébriquement.
rdf:langString
Binnen de wiskunde, speciaal in de analyse, is Riemannintegratie een methode die werd ontwikkeld door de Duitse wiskundige Bernhard Riemann, om op een interval de oppervlakte onder de grafiek van een functie te berekenen. Die oppervlakte is de (Riemann)integraal van de beschouwde functie over dat interval. De Riemannintegraal is voor veel theoretische doeleinden ongeschikt, en voor een groot aantal functies en praktische toepassingen kan de integraal eenvoudig bepaald worden met behulp van de hoofdstelling van de integraalrekening of door numerieke integratie.
rdf:langString
Całka Riemanna – konstrukcja analizy matematycznej przedstawiona przez niemieckiego matematyka Bernharda Riemanna w 1854 roku w jego pracy habilitacyjnej na Uniwersytecie w Getyndze pt. Über die Darstellbarkeit einer Funktion durch eine trigonometrische Reihe („O reprezentowalności funkcji przez szereg trygonometryczny”) jako pierwsza ścisła definicja całki. Istnieje również konstrukcja całki Darboux, pochodząca od francuskiego matematyka Gastona Darboux, który wprowadził ją w swojej pracy z 1870 roku zatytułowanej Sur les équations aux dérivées partielles du second ordre („O równaniach różniczkowych cząstkowych drugiego rzędu”) i uzasadnił jej równoważność z całką Riemanna w 1875 roku w pracy pt. Mémoire sur la theorie des fonctions discontinues („Rozprawa o teorii funkcji nieciągłych”).
rdf:langString
rdf:langString
تكامل ريمان
rdf:langString
Integral de Riemann
rdf:langString
Riemannův integrál
rdf:langString
Riemannsches Integral
rdf:langString
Rimana integralo
rdf:langString
Integral de Riemann
rdf:langString
Riemannen integral
rdf:langString
Integral Riemann
rdf:langString
Integrale di Riemann
rdf:langString
Intégrale de Riemann
rdf:langString
리만 적분
rdf:langString
リーマン積分
rdf:langString
Riemann integral
rdf:langString
Riemannintegratie
rdf:langString
Całka Riemanna
rdf:langString
Integral de Riemann
rdf:langString
Интеграл Римана
rdf:langString
Riemannintegral
rdf:langString
Інтеграл Рімана
rdf:langString
黎曼积分
xsd:integer
26390
xsd:integer
1119571483
rdf:langString
p/r081950
rdf:langString
Riemann integral
rdf:langString
في التحليل الحقيقي، تكامل ريمان هو طريقة بسيطة إلى حد ما لتحديد التكامل على فترة معينة لدالة حقيقية محاطة ومتصلة. من حيث المفهوم الهندسي، هذا التكامل يتمثل أساسا في مساحة المجال عند الرسم البياني للدالة. الإجراءات العامة المستخدمة في تعريف تكامل ريمان هي مقاربات مجموعة من الدوال الأخرى، وبالتالي فإن تعريف تلك المساحة تحت المنحنى يكون سهلا.الدوال (المعرفة على فترات) والتي يكون فيها هذا التعريف ممكنا (مُحققا) تسمى دوال متكاملة في منحى ريمان، وعادة ما تكون دوال متصلة في المجال R أو متصلة في مجال معين.
rdf:langString
Riemannův integrál je nejjednodušší druh integrálu v matematice. Jeho základní myšlenka byla známa již starým Řekům, kteří jejím užitím dokázali počítat obsahy a objemy některých geometrických objektů (například jehlanu, kužele či koule).Pojmenován byl po německém matematikovi Bernhardu Riemannovi.Klasická definice umožňuje jeho použití pouze na reálné ose. Existují sice některá jeho zobecnění, která lze aplikovat i na vícerozměrné případy, v těchto oblastech však byl Riemannův integrál překonán a téměř zcela nahrazen integrálem Lebesgueovým. Pokud existuje Riemannův integrál funkce , pak o funkci říkáme, že je integrovatelná v Riemannově smyslu nebo též riemannovsky integrovatelná.
rdf:langString
La integral de Riemann és una operació sobre una funció contínua i limitada en un interval , on i són anomenats extrems de la integració. L'operació consisteix a trobar el límit de la suma de productes entre el valor de la funció en un punt i l'amplada del subinterval que conté al punt. Normalment es nota com: El símbol és una "S" deformada.En el cas en què la funció tingui diverses variables, el especifica la variable d'integració.Si la variable d'integració i l'interval d'integració són coneguts, la notació es pot simplificar com . Algunes funcions no són clarament integrables per Riemmann, però en general les interaccions dels límits amb la integral de Riemmann són difícils d'estudiar. La integral de Lebesgue millora aquesta teoria i permet obtenir una millor varietat de funcions integrables, així com descriure millor les interaccions dels límits amb la integral. Històricament, Riemann va concebre aquesta teoria de la integració, i va proporcionar algunes idees per al teorema fonamental del càlcul. La teoria de la integració de Lebesgue va arribar molt més tard, quan els punts dèbils de la integral de Riemann es comprenien millor.
rdf:langString
Rimana integralo, aŭ integralo de Riemann estas eble la plej uzata integralo en matematiko. Ĝi sufiĉas por kontinuaj funkcioj, kaj funkcioj kun ne tro da punktoj de nekontinueco. Se oni bezonas pli fortan integralon, oni uzas . La integralo estis difinita de Bernhard Riemann.
rdf:langString
Das riemannsche Integral (auch Riemann-Integral) ist eine nach dem deutschen Mathematiker Bernhard Riemann benannte Methode zur Präzisierung der anschaulichen Vorstellung des Flächeninhaltes zwischen der -Achse und dem Graphen einer Funktion. Der riemannsche Integralbegriff gehört neben dem allgemeineren lebesgueschen zu den beiden klassischen der Analysis. In vielen Anwendungen werden nur Integrale von stetigen oder stückweise stetigen Funktionen benötigt. Dann genügt der etwas einfachere, aber weniger allgemeine Begriff des Integrals von Regelfunktionen. Das dem riemannschen Integral zugrundeliegende Konzept besteht darin, den gesuchten Flächeninhalt mit Hilfe des leicht zu berechnenden Flächeninhalts von Rechtecken anzunähern. Man geht dabei so vor, dass man in jedem Schritt zwei Familien von Rechtecken so wählt, dass der Graph der Funktion „zwischen“ ihnen liegt. Indem man sukzessive die Anzahl der Rechtecke erhöht, erhält man mit der Zeit eine immer genauere Annäherung des Funktionsgraphen durch die zu den Rechtecken gehörenden Treppenfunktionen. Entsprechend lässt sich der Flächeninhalt zwischen dem Graphen und der -Achse durch die Flächeninhalte der Rechtecke approximieren.
rdf:langString
Riemannen integrala edo integral mugatua, Bernhard Riemannek sorturikoa, tarte baten gainean funtzio baten integralaren lehengo definizio zehatza izan zen. Izan bitez f(x), [a,b] tartean jarraitua eta positiboa den funtzio bat, eta S = { (x, y) | a < x < b eta 0 < y < f(x) } planoko barruti itxia f(x) funtzioaren azpian (ikusi irudia). Orduan, Riemannek f(x) funtzioaren integrala [a,b] tartean modu arrazan definitzen du honela: , non A(f,a,b) S-ren azalera den. S barrutiaren azalera neurtu nahi dugu, neurgarria bada. Azalera horren balioa kalkulatzeko elkarren ondoan jarritako laukizuzenen bidez hurbilduko da barrutia, irudian adierazten den moduan. Laukizuzen bakoitzaren azalera, funtzioaren balioa oinarriaren edozein puntutan, bider oinarriaren luzera da. Zenbat eta laukizuzen gehiago hartu, orduan eta txikiagoa izango da laukizuzen horien oinarria, baina orduan eta hurbilago izango dira batura horiek A(f,a,b) baliotik. Honela adierazten da:
rdf:langString
En la rama de las matemáticas conocida como análisis real, la integral de Riemann, creada por Bernhard Riemann en un artículo publicado en 1854, fue la primera definición rigurosa de la integral de una función en un intervalo. Para muchas funciones y aplicaciones prácticas, la integral de Riemann puede ser evaluada utilizando el teorema fundamental del cálculo o aproximada mediante integración numérica. La integral de Riemann es inadecuada para muchos propósitos teóricos. Algunas de las deficiencias técnicas en la integración de Riemann se pueden remediar con la integral de Riemann-Stieltjes, y la mayoría desaparecen con la integral de Lebesgue. La integral de Riemann de una función real de variable real se denota usualmente de la siguiente forma: Si bien el artículo en gran parte se restringe a la integración sobre intervalos acotados de , el concepto puede generalizarse a dominios acotados de sin mucha dificultad.
rdf:langString
En analyse réelle, l'intégrale de Riemann est une façon de définir l'intégrale, sur un segment, d'une fonction réelle bornée et presque partout continue. En termes géométriques, cette intégrale s'interprète comme l'aire du domaine sous la courbe représentative de la fonction, comptée algébriquement. Le procédé général utilisé pour définir l'intégrale de Riemann est l'approximation par des fonctions en escalier, pour lesquelles la définition de l'aire sous la courbe est aisée.Les fonctions (définies sur un segment) pour lesquelles cette définition est possible sont dites intégrables au sens de Riemann. C'est le cas notamment des fonctions monotones ou continues par morceaux, ou même seulement réglées.
rdf:langString
In the branch of mathematics known as real analysis, the Riemann integral, created by Bernhard Riemann, was the first rigorous definition of the integral of a function on an interval. It was presented to the faculty at the University of Göttingen in 1854, but not published in a journal until 1868. For many functions and practical applications, the Riemann integral can be evaluated by the fundamental theorem of calculus or approximated by numerical integration.
rdf:langString
Dalam cabang matematika yang disebut juga sebagai analisis real, integral Riemann, yang dibuat oleh Bernhard Riemann, adalah definisi bagian pertama suatu integral dari fungsi terhadap selang. Hal tersebut dipresentasikan ke fakultas di Universitas Göttingen pada tahun 1854, namun tidak diterbitkan dalam jurnal sampai tahun 1868. Untuk banyak fungsi dan aplikasi praktis, integral Riemann dievaluasikan dengan teorema dasar kalkulus maupun dengan . Integral Riemann tidak cocok untuk banyak tujuan teoretis. Beberapa kekurangan teknis dalam integral Riemann diperbaiki dengan integral Riemann–Stieltjes, dan sebagian besar menghilang dengan integral Lebesgue, meskipun yang terakhir tidak memiliki perlakuan yang memuaskan untuk integral takwajar. adalah generalisasi integral Lebesgue yang sekaligus lebih dekat ke integral Riemann. Teori-teori yang lebih umum ini memungkinkan integrasi fungsi yang lebih "bergerigi" atau "sangat berosilasi" pada bagian integral Riemann yang tidak ada; tetapi teori memberikan nilai yang sama dengan integral Riemann jika memang ada. Dalam pengaturan pendidikan, menawarkan definisi yang lebih sederhana dan yang lebih mudah digunakan; biasanya digunakan untuk memperkenalkan integral Riemann. Integral Darboux didefinisikan setiap kali pada integral Riemann, dan selalu memberikan hasil yang sama. Sebaliknya, adalah generalisasi integral Riemann yang sederhana namun lebih kuat dan telah mengarahkan beberapa pendidik untuk menganjurkan bahwa hal itu harus menggantikan integral Riemann dalam kursus kalkulus pengantar.
rdf:langString
실해석학에서 리만 적분(Riemann積分, 영어: Riemann integral)은 닫힌구간에 정의된 실숫값 함수의 적분의 종류이다. 베른하르트 리만이 정의하였다. 대략, 정의역 구간을 작은 구간으로 잘게 나눠, 각각의 작은 구간 위의 넓이를 직사각형의 넓이를 통해 근사한다. 구간을 잘게 나눌수록 실제 넓이와의 오차가 줄어드는데, 이 과정에 극한을 취하면 실제 넓이를 얻는다. 다르부 적분(Darboux積分, 영어: Darboux integral)은 리만 적분과 동치이면서 더 단순한 기법을 사용하는 적분이다. 대략, 각각의 직사각형을 임의로 취하는 대신, 각각의 극대 및 극소 넓이의 직사각형을 취하여, 상계와 하계의 차이를 좁혀가며 근사한다.
rdf:langString
Binnen de wiskunde, speciaal in de analyse, is Riemannintegratie een methode die werd ontwikkeld door de Duitse wiskundige Bernhard Riemann, om op een interval de oppervlakte onder de grafiek van een functie te berekenen. Die oppervlakte is de (Riemann)integraal van de beschouwde functie over dat interval. De Riemannintegraal is voor veel theoretische doeleinden ongeschikt, en voor een groot aantal functies en praktische toepassingen kan de integraal eenvoudig bepaald worden met behulp van de hoofdstelling van de integraalrekening of door numerieke integratie. Sommige van de technische onvolkomenheden van Riemannintegratie worden weggenomen door de Riemann-Stieltjes-integraal, en bijna alle door de Lebesgue-integraal.
rdf:langString
数学の実解析の分野において、リーマン積分（リーマンせきぶん、英: Riemann integral）とは、区間上の関数の積分の最初の厳密な定式化であり、ベルンハルト・リーマンによって創始された。多くの関数や実際的な応用に対しては、リーマン積分は微分積分学の基本定理による計算や数値積分による近似計算が可能である。 リーマン積分は ℝn の有界集合上の関数に対して定義されるが、積分範囲にある種の極限を考えることにより、広義リーマン積分が定義される。広義リーマン積分との対比で、通常のリーマン積分を狭義リーマン積分とも呼ぶ。 リーマン積分は積分の多くの性質を示すのに有効であるが、積分と極限との交換に関係する性質を示すには理論的困難を伴うなど、いくつかの技術的欠点がある。この為こうした欠点を補うべくリーマン–スティルチェス積分やルベーグ積分など積分概念の別の定式化方法も提案されている。
rdf:langString
In analisi matematica, l'integrale di Riemann è un operatore integrale tra i più utilizzati in matematica. Formulato da Bernhard Riemann, si tratta della prima definizione rigorosa di integrale di una funzione su un intervallo a essere stata formulata.
rdf:langString
Całka Riemanna – konstrukcja analizy matematycznej przedstawiona przez niemieckiego matematyka Bernharda Riemanna w 1854 roku w jego pracy habilitacyjnej na Uniwersytecie w Getyndze pt. Über die Darstellbarkeit einer Funktion durch eine trigonometrische Reihe („O reprezentowalności funkcji przez szereg trygonometryczny”) jako pierwsza ścisła definicja całki. Istnieje również konstrukcja całki Darboux, pochodząca od francuskiego matematyka Gastona Darboux, który wprowadził ją w swojej pracy z 1870 roku zatytułowanej Sur les équations aux dérivées partielles du second ordre („O równaniach różniczkowych cząstkowych drugiego rzędu”) i uzasadnił jej równoważność z całką Riemanna w 1875 roku w pracy pt. Mémoire sur la theorie des fonctions discontinues („Rozprawa o teorii funkcji nieciągłych”). Głównymi zaletami całki Riemanna są intuicyjność, klarowność definicji i stosunkowa łatwość wprowadzenia wystarczające częstokroć do większości zastosowań praktycznych; konstrukcja Darboux wymaga nieco mniejszej liczby pojęć niezbędnych do jej przeprowadzenia, przez co stanowi atrakcyjną alternatywę dla konstrukcji Riemanna. Do zasadniczych wad tych całek należy względnie mała ilość funkcji całkowalnych, czy konieczność zbieżności jednostajnej ciągu funkcji przy zamianie operatorów granicy i całki, co znacząco zawęża zakres zastosowań teoretycznych. Istnieje tego pojęcia mających na celu pokonanie różnorakich jego ograniczeń. W swej interpretacji geometrycznej na płaszczyźnie całka to przypisujący danej rzeczywistej funkcji ograniczonej określonej na przedziale (rzeczywistym) pewną liczbę rzeczywistą, którą można rozumieć jako pole powierzchni między jej wykresem a osią odciętych (pole zorientowane: jego znak zależy od znaku wartości funkcji) – istnienie i wartość tej liczby jest równoważne istnieniu i wartości tzw. miary Jordana wspomnianego obszaru (zob. ). Sama całka Riemanna, podobnie jak miara Jordana, uogólnia się wprost na przestrzenie euklidesowe dowolnego wymiaru, co opisano w .
rdf:langString
Riemannintegral, skapad av Bernhard Riemann, var inom matematisk analys den första rigorösa definitionen av integraler. Det finns flera andra definitioner, bland annat Lebesgueintegralen, som har teoretiska fördelar, men är mer komplicerade.
rdf:langString
No ramo da matemática conhecido como análise real, a integral de Riemann, criada por Bernhard Riemann, foi a primeira definição rigorosa de uma integral de uma função em um intervalo. Embora a integral de Riemann seja inadequada para muitos propósitos teóricos, é uma das definições mais simples de integral. Algumas deficiências desta técnica podem ser contornadas pela integral de Riemann-Stieltjes, e a maioria delas desaparece na integral de Lebesgue.
rdf:langString
Интегра́л Ри́мана — наиболее широко используемый вид определённого интеграла. Очень часто под термином «определённый интеграл» понимается именно интеграл Римана, и он изучается самым первым из всех определённых интегралов во всех курсах математического анализа. Введён Бернхардом Риманом в 1854 году, и является одной из первых формализаций понятия интеграла.
rdf:langString
在实分析中，由黎曼创立的黎曼积分（英語：Riemann integral）首次对函数在给定区间上的积分给出了一个精确定义。黎曼积分在技术上的某些不足之处可由后来的黎曼－斯蒂尔杰斯积分和勒贝格积分得到修补。
rdf:langString
Інтегра́л Рі́мана — одне з найважливіших понять математичного аналізу, є узагальненням поняття суми, яке знаходить широке застосування в багатьох галузях математики. Був уведений Бернгардом Ріманом в 1854 році, і є однією з перших формалізацій поняття інтегралу.
xsd:nonNegativeInteger
41993
