Raising (linguistics)
http://dbpedia.org/resource/Raising_(linguistics) an entity of type: Abstraction100002137
Raising betekent "verhoging" in het Engels en wordt gebruikt als term in de taalkunde. Het gaat om een zin waarin een zinsdeel syntactisch gezien deel uitmaakt van de hoofdzin, terwijl het semantisch gezien een deel is van de inhoud van een ondergeschikte deelzin/bijzin. Het onderhavige zinsdeel wordt als het ware "verhoogd" van een lager (ondergeschikt) deel van de zin naar een hoger deel (hoofdzin).
rdf:langString
In linguistics, raising constructions involve the movement of an argument from an embedded or subordinate clause to a matrix or main clause; in other words, a raising predicate/verb appears with a syntactic argument that is not its semantic argument, but is rather the semantic argument of an embedded predicate. For example, in they seem to be trying, the predicand of trying is the subject of seem. Although English has raising constructions, not all languages do.
rdf:langString
rdf:langString
Raising
rdf:langString
Raising (linguistics)
xsd:integer
3011162
xsd:integer
1106128714
rdf:langString
In linguistics, raising constructions involve the movement of an argument from an embedded or subordinate clause to a matrix or main clause; in other words, a raising predicate/verb appears with a syntactic argument that is not its semantic argument, but is rather the semantic argument of an embedded predicate. For example, in they seem to be trying, the predicand of trying is the subject of seem. Although English has raising constructions, not all languages do. The term raising has its origins in the transformational analysis of such constructions; the constituent in question is seen as being "raised" from its initial deep structure position, as the subject of the embedded predicate, to its surface structure position in the matrix predicate/verb. Raising predicates/verbs are related to control predicates, although there are important differences between the two predicate/verb types.
rdf:langString
Raising betekent "verhoging" in het Engels en wordt gebruikt als term in de taalkunde. Het gaat om een zin waarin een zinsdeel syntactisch gezien deel uitmaakt van de hoofdzin, terwijl het semantisch gezien een deel is van de inhoud van een ondergeschikte deelzin/bijzin. Het onderhavige zinsdeel wordt als het ware "verhoogd" van een lager (ondergeschikt) deel van de zin naar een hoger deel (hoofdzin).
xsd:nonNegativeInteger
14634