Radio Yerevan jokes
http://dbpedia.org/resource/Radio_Yerevan_jokes an entity of type: Abstraction100002137
Rádio Jerevan (rusky aрмянское радио, armjanskoje radio) je fiktivní rozhlasová stanice, vymyšlená za dob socialismu jako nástroj protirežimního humoru. Zatímco v SSSR byly vtipy typu rádio Jerevan běžné i na témata nepolitická (tchyně, sex, atp.), v zahraničí se daleko největšího rozšíření dostalo vtipům politickým. O jejich popularizaci se zasloužila zejména rozhlasová stanice Svobodná Evropa. Rádio Jerevan v jejích vtipech symbolizovalo nástroje socialistické propagandy (Tisková agentura Sovětského svazu – TASS, Rudé právo atd.) – zprávy byly směšně překroucené nebo hloupé kouzlem nechtěného.
rdf:langString
The Radio Yerevan jokes, also known as the Armenian Radio jokes, have been popular in the Soviet Union and other countries of the former Communist Eastern bloc since the second half of the 20th century. These jokes of the Q&A type pretended to come from the Question & Answer series of the Armenian Radio. A typical format of a joke was: "Radio Yerevan was asked," and "Radio Yerevan answered."
rdf:langString
Le barzellette di Radio Yerevan (o Radio Erevan) sono una serie di divertenti racconti molto popolari nell'Unione Sovietica e nei paesi dell'Est europeo nel corso della seconda metà del XX secolo.Le storielle si basano su un rapporto di domanda e risposta tra ascoltatori e radio.Al centro delle barzellette vi era il sistema sovietico, i leader dell'URSS, nonché la stessa Armenia di cui Erevan è la capitale.
rdf:langString
エレバン放送（エレバンほうそう、英: Radio Yerevan、波: Radio Erewań、独: Radio Jerewan）もしくはアルメニア放送（アルメニアほうそう、英: Armenian Radio、露: Армянское радио）とは、アネクドート（笑い話・政治風刺小話、特に社会主義を主題としたもの）の題材として有名な、架空の放送局。特に旧ソ連及び旧東側諸国で有名。 なお、アルメニアには国営アルメニア放送という国営放送局が実在する。
rdf:langString
Армя́нское ра́дио — один из главных персонажей советских анекдотов, особенно в 1960—1970-е годы. Как правило, анекдоты из этой серии начинаются словами: «Вопрос Армянскому радио…» или «Армянское радио спрашивают…», после чего идёт достаточно обыденный вопрос и парадоксальный и даже абсурдный ответ на него, с изрядной долей сатиры на «реалии советской жизни».
rdf:langString
Les Bromes de Ràdio Erevan, també conegudes com les Bromes de la Ràdio d'Armènia, van ser populars a la Unió Soviètica i a altres països del Bloc de l'Est a partir de la segona meitat del segle xx. Les bromes tenien un format de pregunta-resposta i pretenien ser realitzades per l'audiència a un programa de la El típic format dels acudits era «Un oient va preguntar a Ràdio Erevan...» i «Ràdio Erevan va contestar...». Heus ací alguns exemples de les bromes de Ràdio Erevan:
rdf:langString
Radio Eriwan (auch Sender Jerewan oder Radio Jerewan) ist ein fiktiver Radiosender, der unter dem sozialistisch-kommunistischen Sowjetregime Zuhörerfragen beantwortet. Dies entspricht einer Kategorie politischer, teils auch unmoralischer Witze, die in den sozialistischen Ländern des 20. Jahrhunderts spielen. In der DDR kursierten diese Witze mit der typischen Einleitung „Anfrage an den Sender Jerewan: …?“, in der Bundesrepublik mit „Frage an Radio Eriwan: …?“ Die Antworten auf die Fragen beginnen zumeist mit „Im Prinzip ja, aber …“ – Andrea Jeska
rdf:langString
Radio Erevano estas la oficiala radio-stacio de Armenio en Erevano. Dum la soveta regado en Sovetio cirkulis multaj anekdotaj "demandoj al Radio Erevano", kiuj havis plursencajn respondojn. Ili ofte komenciĝis per "principe jes" / "principe ne". Dum tiuj ŝercoj koncernis multajn kampojn de la ĉiutaga vivo, eksterlande oni atentis precipe politikajn ŝercojn, en kiuj la respondoj estis (nur) ŝajne reĝim-fidelaj.
rdf:langString
Los Chistes de Radio Ereván, también conocido como Los chistes de la Radio Armenia, fueron populares a través de la Unión Soviética y otros países del antiguo Bloque del Este desde la segunda mitad del Siglo XX. Los chistes tenían un formato de preguntas y respuestas, que pretendian ser preguntas realizadas por la audiencia a un programa de la Radio Pública de Armenia. Un típico formato de los chistes eran "Radio Ereván fue preguntada..." y "Radio Ereván contestó". Estos son algunos ejemplos de los chistes de Radio Ereván:
rdf:langString
Radio Erevan, ou Radio Arménie, était une formulation très répandue dans les blagues en Union soviétique et dans d'autres pays d'Europe de l'Est pendant la seconde moitié du XXe siècle. De l'avis d'Eduard Antonian, le choix de Radio Erevan en tant que personnage des blagues politiques s'explique par l'esprit aigu des Arméniens : « Chacun des peuples composant cet amalgame qu'était l'URSS avait sa propre étiquette. Les Tadjiks et les Ouzbeks, par exemple, étaient perçus comme des lourdauds, alors que les Russes et les Ukrainiens étaient considérés incarnant l'esprit slave. Enfin, si les Lituaniens, les Lettons et les Estoniens étaient vus comme plus proches de l'esprit occidental, les Arméniens, eux, avaient la réputation d'être les plus intelligents et les plus débrouillards de tous. Ce n'
rdf:langString
Radio Erewań – na terenie ZSRR i innych państw Układu Warszawskiego (w tym PRL) nazwa fikcyjnego źródła nierzetelnych informacji, parodia metod propagandy komunistycznej. Nazwa radia zaczerpnięta została z rosyjskiej nazwy stolicy Armenii – Erewania (właśc. pol. Erywań). Żart polegał m.in. na tym, że w Armeńskiej SRR nie nadawała rozgłośnia „Radio Erewań”. Radio Erewań było przede wszystkim tematem serii dowcipów w stylu czarnego humoru o tematyce politycznej, a w późniejszym okresie także symbolem nierzetelności dziennikarskiej. Typowe dowcipy (za zbiorem dowcipów „Polityczny wic”):
rdf:langString
Radio Jerevan är en fiktiv radiostation som det brukade berättas skämt om i det gamla östblocket. Meningen var att skoja om dåliga förhållanden bakom järnridån genom lyssnarbrev som besvarades av radiostationen. Ofta var skämten på formen Är det sant att ...? I princip ja, men ... En vits om Finland i samband med Krimkrisen lyder: "Hur många ryssar bor det i Finland?""Tillräckligt många", svarar radion, "för att en folkomröstning kan hållas". Under den Rysslands invasion av Ukraina 2022:
rdf:langString
Вірменське радіо — один з головних персонажів радянських анекдотів, особливо в 1960-70-ті роки. Як правило, анекдоти з цієї серії починаються словами: «Питання Вірменському радіо» або «Вірменське радіо питають …», після чого йде досить буденне питання і парадоксальна або навіть абсурдна відповідь, з неабиякою часткою сатири на «реалії радянського життя». Поштовхом до поширення анекдотів саме про вірменське радіо вважається нібито сказана одним з його дикторів фраза: «У капіталістичному світі людина експлуатує людину, а в соціалістичному — навпаки.» З цими анекдотами пов'язаний ось такий казус:
rdf:langString
rdf:langString
Bromes de Ràdio Erevan
rdf:langString
Rádio Jerevan
rdf:langString
Radio Eriwan
rdf:langString
Radio Erevano
rdf:langString
Chistes de Radio Ereván
rdf:langString
Radio Erevan
rdf:langString
Radio Yerevan
rdf:langString
エレバン放送
rdf:langString
Radio Erewań
rdf:langString
Radio Yerevan jokes
rdf:langString
Армянское радио
rdf:langString
Radio Jerevan
rdf:langString
Вірменське радіо
xsd:integer
1096465
xsd:integer
1102289233
rdf:langString
Rádio Jerevan (rusky aрмянское радио, armjanskoje radio) je fiktivní rozhlasová stanice, vymyšlená za dob socialismu jako nástroj protirežimního humoru. Zatímco v SSSR byly vtipy typu rádio Jerevan běžné i na témata nepolitická (tchyně, sex, atp.), v zahraničí se daleko největšího rozšíření dostalo vtipům politickým. O jejich popularizaci se zasloužila zejména rozhlasová stanice Svobodná Evropa. Rádio Jerevan v jejích vtipech symbolizovalo nástroje socialistické propagandy (Tisková agentura Sovětského svazu – TASS, Rudé právo atd.) – zprávy byly směšně překroucené nebo hloupé kouzlem nechtěného.
rdf:langString
Les Bromes de Ràdio Erevan, també conegudes com les Bromes de la Ràdio d'Armènia, van ser populars a la Unió Soviètica i a altres països del Bloc de l'Est a partir de la segona meitat del segle xx. Les bromes tenien un format de pregunta-resposta i pretenien ser realitzades per l'audiència a un programa de la El típic format dels acudits era «Un oient va preguntar a Ràdio Erevan...» i «Ràdio Erevan va contestar...». Heus ací alguns exemples de les bromes de Ràdio Erevan:
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «És saludable dormir amb una finestra oberta?»Ràdio Erevan va contestar: «Sí, però amb una dona és molt millor.»
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «És cert que el poeta Vladímir Maiakovsky es va suïcidar?»Ràdio Erevan va contestar: «Sí, és cert, car les seves últimes paraules van ser "No disparin, camarades!"»
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «És cert que una arma nuclear pot destruir la bella ciutat d'Erevan?»Ràdio Erevan va contestar: «En principi, és cert. Però Moscou és una ciutat molt més bella.»
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «Està tot bé a Armènia respecte a la carn?»Ràdio Erevan va contestar: «Sí, tot està bé amb la carn, però tot és terriblement dolent si no hi ha carn.»
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «Per què van establir un Ministeri de Marina a Armènia, si no tenen sortida al mar?»Ràdio Erevan va contestar: «Per a fastiguejar Azerbaidjan. Puix ells van establir un Ministeri de Cultura.»
* Un oient va preguntar a Ràdio Erevan: «Què és l'amistat socialista de les nacions?»Ràdio Erevan va contestar: «És quan els armenis, russos, ucraïnesos i la resta dels pobles de la URSS s'uneixen en una germanor per donar una pallissa als àzeris.»
rdf:langString
Radio Erevano estas la oficiala radio-stacio de Armenio en Erevano. Dum la soveta regado en Sovetio cirkulis multaj anekdotaj "demandoj al Radio Erevano", kiuj havis plursencajn respondojn. Ili ofte komenciĝis per "principe jes" / "principe ne". Dum tiuj ŝercoj koncernis multajn kampojn de la ĉiutaga vivo, eksterlande oni atentis precipe politikajn ŝercojn, en kiuj la respondoj estis (nur) ŝajne reĝim-fidelaj. La sovetia revuo Sputnik ("kunulo" kaj, de tiu signifo, "satelito") publikigis tiajn anekdotojn; ĉar ĝi aperis ankaŭ en la lingvoj angla, ĉeĥa, franca, germana, hispana kaj hungara, ili atingis ankaŭ eksterlandon, eble eĉ estis ilo por popularigi la revuon tie. Enhavo de "Sputnik" estis tre liberpensa, pro tio ĝia distribuo estis ĉesigita en GDR en 1988.
rdf:langString
Radio Eriwan (auch Sender Jerewan oder Radio Jerewan) ist ein fiktiver Radiosender, der unter dem sozialistisch-kommunistischen Sowjetregime Zuhörerfragen beantwortet. Dies entspricht einer Kategorie politischer, teils auch unmoralischer Witze, die in den sozialistischen Ländern des 20. Jahrhunderts spielen. In der DDR kursierten diese Witze mit der typischen Einleitung „Anfrage an den Sender Jerewan: …?“, in der Bundesrepublik mit „Frage an Radio Eriwan: …?“ Die Antworten auf die Fragen beginnen zumeist mit „Im Prinzip ja, aber …“ Jerewan (Eriwan) ist der Name der Hauptstadt Armeniens, früher eine Sowjetrepublik der UdSSR. Der den Witzen zugrunde liegende Rundfunksender existierte nie, allerdings gab es in Jerewan damals eine Rundfunkstation, die als „R. Yerevan“ bezeichnet wurde und die ins Ausland sendete. „[Radio Eriwan war …] eine freie Erfindung des von staatlicher Propaganda unterdrückten Geistes, die kleine Rache der Sowjetbürger für die Entbehrungen des Alltags.“ – Andrea Jeska Auf Russisch hieß der nicht existente Sender Армянское радио („Armjanskoje radio“ – „Armenischer Rundfunk“).
rdf:langString
Los Chistes de Radio Ereván, también conocido como Los chistes de la Radio Armenia, fueron populares a través de la Unión Soviética y otros países del antiguo Bloque del Este desde la segunda mitad del Siglo XX. Los chistes tenían un formato de preguntas y respuestas, que pretendian ser preguntas realizadas por la audiencia a un programa de la Radio Pública de Armenia. Un típico formato de los chistes eran "Radio Ereván fue preguntada..." y "Radio Ereván contestó". Estos son algunos ejemplos de los chistes de Radio Ereván:
* La Radio Armenia fue preguntada: "¿Es saludable dormir con una ventana abierta?"La Radio Armenia contestó: "Sí, pero con una mujer es mucho mejor."
* La Radio Armenia fue preguntada: "¿Es cierto que el poeta Vladimir Mayakovsky se suicidó?"La Radio Armenia contestó: "Sí, es cierto, pues sus últimas palabras fueron No disparen, camaradas!"
* La Radio Armenia fue preguntada: ¿"Es cierto que un arma nuclear puede destruir la bella ciudad de Ereván?"La Radio Armenia contestó: "En un principio, es cierto. Pero Moscú es una ciudad mucho más bella."
* La Radio Armenia fue preguntada: ¿Está todo bien en Armenia respecto a la carne?La Radio Armenia contestó: Sí, todo está bien con la carne, pero todo es terriblemente malo si no hay carne.
* La Radio Armenia fue preguntada: ¿Por qué establecieron un Ministerio de Marina en Armenia, si no tienen salida al mar?La Radio Armenia contestó: Para fastidiar a Azerbaiyán. Pues ellos establecieron un Ministerio de Cultura.
* La Radio Armenia fue preguntada: ¿Qué es la amistad socialista de las naciones?La Radio Armenia contestó: Es cuando los armenios, rusos, ucranianos, y el resto de los pueblos de la URSS se unen en una hermandad para dar una paliza a los azeríes.
rdf:langString
The Radio Yerevan jokes, also known as the Armenian Radio jokes, have been popular in the Soviet Union and other countries of the former Communist Eastern bloc since the second half of the 20th century. These jokes of the Q&A type pretended to come from the Question & Answer series of the Armenian Radio. A typical format of a joke was: "Radio Yerevan was asked," and "Radio Yerevan answered."
rdf:langString
Radio Erevan, ou Radio Arménie, était une formulation très répandue dans les blagues en Union soviétique et dans d'autres pays d'Europe de l'Est pendant la seconde moitié du XXe siècle. De l'avis d'Eduard Antonian, le choix de Radio Erevan en tant que personnage des blagues politiques s'explique par l'esprit aigu des Arméniens : « Chacun des peuples composant cet amalgame qu'était l'URSS avait sa propre étiquette. Les Tadjiks et les Ouzbeks, par exemple, étaient perçus comme des lourdauds, alors que les Russes et les Ukrainiens étaient considérés incarnant l'esprit slave. Enfin, si les Lituaniens, les Lettons et les Estoniens étaient vus comme plus proches de l'esprit occidental, les Arméniens, eux, avaient la réputation d'être les plus intelligents et les plus débrouillards de tous. Ce n'est donc pas par hasard que les plus grands humoristes de l'URSS étaient Arméniens. En plus, le régime communiste n'a pas été trop oppressif en Arménie ». Ces petits dialogues humoristiques imitaient les questions des auditeurs de la radio arménienne : On demande à la radio arménienne : « <…> »La radio arménienne répond : « <…> ». Une fois établie, cette introduction devint une rengaine humoristique. La plupart de ces blagues se transmettant de bouche à oreille ; de nombreuses variantes ont vu le jour et il est difficile d'en reconstituer la généalogie précise. En dehors de l'Union soviétique, ces blagues avaient une portée politique ou visaient des sujets plus généraux : belle-mère, sexe, stéréotypes. Principe : un auditeur pose une question, en demandant par exemple s'il y a une différence entre communisme et capitalisme, et la radio répond « en principe, oui », avant d'argumenter le contraire.
rdf:langString
Le barzellette di Radio Yerevan (o Radio Erevan) sono una serie di divertenti racconti molto popolari nell'Unione Sovietica e nei paesi dell'Est europeo nel corso della seconda metà del XX secolo.Le storielle si basano su un rapporto di domanda e risposta tra ascoltatori e radio.Al centro delle barzellette vi era il sistema sovietico, i leader dell'URSS, nonché la stessa Armenia di cui Erevan è la capitale.
rdf:langString
エレバン放送（エレバンほうそう、英: Radio Yerevan、波: Radio Erewań、独: Radio Jerewan）もしくはアルメニア放送（アルメニアほうそう、英: Armenian Radio、露: Армянское радио）とは、アネクドート（笑い話・政治風刺小話、特に社会主義を主題としたもの）の題材として有名な、架空の放送局。特に旧ソ連及び旧東側諸国で有名。 なお、アルメニアには国営アルメニア放送という国営放送局が実在する。
rdf:langString
Армя́нское ра́дио — один из главных персонажей советских анекдотов, особенно в 1960—1970-е годы. Как правило, анекдоты из этой серии начинаются словами: «Вопрос Армянскому радио…» или «Армянское радио спрашивают…», после чего идёт достаточно обыденный вопрос и парадоксальный и даже абсурдный ответ на него, с изрядной долей сатиры на «реалии советской жизни».
rdf:langString
Radio Jerevan är en fiktiv radiostation som det brukade berättas skämt om i det gamla östblocket. Meningen var att skoja om dåliga förhållanden bakom järnridån genom lyssnarbrev som besvarades av radiostationen. Ofta var skämten på formen Är det sant att ...? I princip ja, men ... "Är det sant att i Sovjet växer majskolvarna som telefonstolpar?""Ja, och ännu glesare.""Är det sant att vår nya kommunistiska bil Moskvitj är så oerhört överlägsen den kapitalistiska bilen Volkswagen?""I princip ja, det kan man förstå redan av det faktum att en kapitalistisk Volkswagen kan man få på dagen medan man kan få vänta upp till tio år på en Moskvitj!""Vad är permanent i Sovjetunionen?""Tillfälliga problem." En vits om Finland i samband med Krimkrisen lyder: "Hur många ryssar bor det i Finland?""Tillräckligt många", svarar radion, "för att en folkomröstning kan hållas". Under den Rysslands invasion av Ukraina 2022: Det här är Radio Jerevan. Våra lyssnare frågar oss: "Enligt Putin är det som händer i Ukraina en kamp mellan Ryssland och Nato, och det som står på spel är världsherravälde. Hur är situationen där i kriget?Vi svarar: "Ryssland har förlorat 14 000 soldater, 100 stridsflygplan, 100 helikoptrar, 500 stridsvagnar, 1500 pansarfordon, 3 fartyg, 230 kanoner och 6 generaler. Nato har inte dykt upp än. Jerevan är huvudstad i Armenien och där finns den riktiga Radio Jerevan, som sänder på kortvåg till hela världen.
rdf:langString
Radio Erewań – na terenie ZSRR i innych państw Układu Warszawskiego (w tym PRL) nazwa fikcyjnego źródła nierzetelnych informacji, parodia metod propagandy komunistycznej. Nazwa radia zaczerpnięta została z rosyjskiej nazwy stolicy Armenii – Erewania (właśc. pol. Erywań). Żart polegał m.in. na tym, że w Armeńskiej SRR nie nadawała rozgłośnia „Radio Erewań”. Radio Erewań było przede wszystkim tematem serii dowcipów w stylu czarnego humoru o tematyce politycznej, a w późniejszym okresie także symbolem nierzetelności dziennikarskiej. Typowe dowcipy (za zbiorem dowcipów „Polityczny wic”):
* Radio Erewań podaje: Grupa komunistów chińskich zaatakowała pracujący w polu radziecki traktor. Traktor odpowiedział celnym ogniem kilku dział rakietowych, po czym odleciał w kierunku Moskwy. Ministerstwo Rolnictwa ostrzega chińskich towarzyszy, że jeśli incydent się powtórzy, na pola zostaną wysłane kombajny.
* Słuchacze pytają: Czy to prawda, że na Placu Czerwonym rozdają samochody? Radio Erewań odpowiada: tak, to prawda, ale nie samochody, tylko rowery, nie na Placu Czerwonym, tylko w okolicach Dworca Warszawskiego i nie rozdają, tylko kradną.
* Słuchacze pytają: Czy będzie wojna? Radio Erewań odpowiada: Wojny nie będzie. Będzie taka walka o pokój, że kamień na kamieniu nie zostanie.
* Słuchacze pytają: Czy Czajkowski był homoseksualistą? Radio Erewań odpowiada: Tak, ale nie za to go cenimy.
* Słuchacze pytają: Czy jest wyjście z sytuacji bez wyjścia? Radio Erewań odpowiada: Nie poruszamy problematyki gospodarczej. Większość dowcipów ma charakter pytań słuchaczy do Radia Erewań („Słuchacze pytają:”, „Radio Erewań odpowiada:”), a w odpowiedzi często pojawia się wprowadzające w puentę „ale…”.
rdf:langString
Вірменське радіо — один з головних персонажів радянських анекдотів, особливо в 1960-70-ті роки. Як правило, анекдоти з цієї серії починаються словами: «Питання Вірменському радіо» або «Вірменське радіо питають …», після чого йде досить буденне питання і парадоксальна або навіть абсурдна відповідь, з неабиякою часткою сатири на «реалії радянського життя». Поштовхом до поширення анекдотів саме про вірменське радіо вважається нібито сказана одним з його дикторів фраза: «У капіталістичному світі людина експлуатує людину, а в соціалістичному — навпаки.» З цими анекдотами пов'язаний ось такий казус: «Не пам'ятаю точно, чи то наприкінці шістдесятих, чи то на початку сімдесятих у Москві, у Колонному залі Будинку Союзів проходила Всесоюзна конференція працівників радіо і телебачення. Головуючий оголосив: „Слово надається представнику Вірменського радіо“. У залі стояв такий регіт, що бідному представнику вірменського радіо так і не дали слова сказати.» Оригінальний текст (рос.)Не помню точно, то ли в конце шестидесятых, то ли в начале семидесятых в Москве, в Колонном зале Дома Союзов проходило Всесоюзное совещание работников радио и телевидения. Председательствующий объявил: «Слово предоставляется представителю Армянского радио». В зале стоял такой хохот, что бедному представителю армянского радио так и не дали слова сказать. — Йосип Раскін, "Енциклопедія хуліганствуючого ортодоксу" Анекдоти про вірменське радіо не складають єдиного циклу, оскільки слова «вірменське радіо запитують» можна прибрати без завдання шкоди анекдоту. Більшість цих жартів зустрічаються і в інших варіантах. Тільки анекдоти на специфічну вірменську тематику можна вважати такими, що безумовно належать до цієї рубрики. Тема «вірменського радіо» досі має місце в нових анекдотах.
xsd:nonNegativeInteger
5721