Quintus Servilius Caepio (consul 140 BC)
http://dbpedia.org/resource/Quintus_Servilius_Caepio_(consul_140_BC)
Quinto Servilio Cepión fue un militar y político de la República romana durante las guerras lusitanas. Hijo del consular Cneo Servilio Cepión, fue padre a su vez de Quinto Servilio Cepión, cónsul en el año 106 a. C.
rdf:langString
Quinto Servilio Cepione (in latino: Quintus Servilius Caepio; ... – 112 a.C.) fu console nel 140 a.C. con Gaio Lelio Sapiente e padre dell'omonimo console del 106 a.C., sconfitto nella battaglia di Arausio (Orange).
rdf:langString
クィントゥス・セルウィリウス・カエピオ（Quintus Servilius Caepio、紀元前183年ごろ - 没年不詳）は、紀元前2世紀中頃の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前140年に執政官（コンスル）を務めた。
rdf:langString
Quinto Servílio Cepião (em latim: Quintus Servilius Caepio) foi um político da gente Servília da República Romana eleito cônsul em 140 a.C. com . Era filho de Cneu Servílio Cepião, cônsul em 169 a.C., e pai de Quinto Servílio Cepião, cônsul em 106 a.C.. Seu irmão, Cneu Servílio Cepião, foi cônsul em 141 a.C..
rdf:langString
Квінт Сервілій Цепіон (лат. Quintus Servilius Caepio) — давньоримський політик і полководець, консул 140 до н. е., учасник Лузітанської війни.
rdf:langString
Quint Servili Cepió (en llatí Quintus Servilius Q. F. CN. N. Caepio) va ser un magistrat romà. Era fill de Gneu Servili Cepió III (Cneus Servilius CN. F. CN. N. Caepio). Formava part de la gens Servília, i era de la família dels Cepió. Cepió va tractar als seus soldats amb una gran crueltat i severitat, cosa que el va fer tan impopular, tant, que va ser gairebé assassinat pels seus homes en una ocasió.
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (* um 181 v. Chr.; † 112 v. Chr.) war ein römischer General und Politiker. Servilius Caepio entstammte der patrizischen Familie der Servilier, sein Vater Gnaeus Servilius Caepio war 169 v. Chr. Konsul gewesen. Nach Caepios eigenem Konsulat 140 v. Chr., ein Jahr nach seinem älteren Bruder Gnaeus, wurde er nach Spanien geschickt, wo er einen Friedensvertrag mit den Lusitanern schließen sollte, die dort die Römer an den Rande einer Niederlage gebracht hatten. Sein gleichnamiger Sohn war Konsul 106 v. Chr.
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (mort en 112 av. J.-C.) est un homme d'État romain. Père de Quintus Servilius Caepio (consul en 106 av. J.-C.). En 140 av. J.-C., il est consul. Comme consul, il remplace Quintus Fabius Maximus Servilianus, qui avait subi une défaite et avait signé un traité de paix avec les Lusitaniens. Rejetant ce traité il avance jusqu'à la région des Vettons et des Gallèques. Viriatus le chef des Lusitaniens, affaibli, évite la bataille et habilement échappe à son adversaire.
* Portail de la Rome antique
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio was a Roman statesman. The son of Gnaeus Servilius Caepio, he served as consul in 140 BC alongside Gaius Laelius Sapiens. He was the father of Quintus Servilius Caepio (consul 106 BC).
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (ca. 181 v.Chr. - 112 v.Chr.) was een Romeinse generaal en politicus. Servilius Caepio stamde uit de patricische familie van de Servilii. Zijn vader Gnaeus Servilius Caepio was in 169 v.Chr. consul. Na Caepio's eigen consulaat in 140 v.Chr., een jaar na zijn oudere broer Gnaeus, werd hij naar Hispania gestuurd, waar hij een vredesverdrag met de Lusitani zou sluiten, die daar de Romeinen op het randje van een nederlaag hadden gebracht. Zijn gelijknamige zoon was consul in 106 v.Chr.
rdf:langString
Квинт Сервилий Цепион (лат. Quintus Servilius Caepio; около 183 — после 135 гг. до н. э.) — древнеримский политический деятель и военачальник из патрицианского рода Сервилиев, консул 140 года до н. э.. Управлял провинцией Дальняя Испания (140—139 годы до н. э.); не сумев одержать победу над лузитанами в открытых военных действиях, он организовал убийство возглавлявшего врагов Вириата. Это обеспечило победное окончание Лузитанской войны; правда, в Риме методы Цепиона, вероятно, были сочтены недостойными. С именем Цепиона связан ряд топонимов на территории современных Португалии и Южной Испании.
rdf:langString
rdf:langString
Quint Servili Cepió (cònsol 140 aC)
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (Konsul 140 v. Chr.)
rdf:langString
Quinto Servilio Cepión (cónsul 140 a. C.)
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (consul en -140)
rdf:langString
Quinto Servilio Cepione (console 140 a.C.)
rdf:langString
クィントゥス・セルウィリウス・カエピオ (紀元前140年の執政官)
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (consul in 140 v.Chr.)
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (consul 140 BC)
rdf:langString
Quinto Servílio Cepião (cônsul em 140 a.C.)
rdf:langString
Квинт Сервилий Цепион (консул 140 года до н. э.)
rdf:langString
Квінт Сервілій Цепіон (консул 140 року до н. е.)
xsd:integer
49951886
xsd:integer
1079102418
rdf:langString
Gnaeius Calpurnius Piso and Marcus Popillius Laenas
rdf:langString
Gnaeus Servilius Caepio and Quintus Pompeius
rdf:langString
Consul of the Roman Republic
xsd:integer
140
rdf:langString
Quint Servili Cepió (en llatí Quintus Servilius Q. F. CN. N. Caepio) va ser un magistrat romà. Era fill de Gneu Servili Cepió III (Cneus Servilius CN. F. CN. N. Caepio). Formava part de la gens Servília, i era de la família dels Cepió. Va ser elegit cònsol l'any 140 aC amb Gai Leli Sapiens. Com a cònsol va substituir al seu germà Quintus Fabius Maximus Servilianus en la direcció de la guerra lusitana contra Viriat. El seu germà havia fet un tractat de pau amb Viriat que havia estat confirmat pel senat, però Cepió, al·legant que el tractat era desfavorable per Roma, va convèncer el senat d'atacar a Viriat primer de manera encoberta i després reprendre la guerra obertament. Viriat va enviar uns ambaixadors a Cepió, per restablir la pau i el cònsol els va subornar i els va convèncer d'assassinar al cap lusità. Quan van tornar al campament van sorprendre a Viriat dormint i el van matar (139 aC). Els assassins van fugir al campament romà, però aquesta mort no va acabar la guerra. Els lusitans van enterrar a Viriat i van elegir cabdill a Tàutal que va seguir lluitant contra els romans i va portar una expedició contra Sagunt. Rebutjat pels romans, va creuar el Betis, perseguit de prop per Cepió, i veient que no li podia fer front, es va rendir amb totes les seves tropes al general romà. Cepió els va privar de les seves armes, però els va donar una porció de terra per evitar que es convertissin en lladres o saltejadors per manca de recursos. Cepió va tractar als seus soldats amb una gran crueltat i severitat, cosa que el va fer tan impopular, tant, que va ser gairebé assassinat pels seus homes en una ocasió. Ciceró diu que Quint Servili Cepió i el seu germà Gneu Servili Cepió eren dels millors entre els oradors romans del seu temps. Diu també que van ajudar molt als seus clients pel seu bon consell i la seva oratòria, però encara més per la seva autoritat i influència. Van ser testimonis de càrrec contra Quint Pompeu Aule.
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (* um 181 v. Chr.; † 112 v. Chr.) war ein römischer General und Politiker. Servilius Caepio entstammte der patrizischen Familie der Servilier, sein Vater Gnaeus Servilius Caepio war 169 v. Chr. Konsul gewesen. Nach Caepios eigenem Konsulat 140 v. Chr., ein Jahr nach seinem älteren Bruder Gnaeus, wurde er nach Spanien geschickt, wo er einen Friedensvertrag mit den Lusitanern schließen sollte, die dort die Römer an den Rande einer Niederlage gebracht hatten. Statt Frieden zu schließen, provozierte der für seine Brutalität und Rücksichtslosigkeit bekannte Caepio einen erneuten Krieg, indem er eine Kopfprämie auf den gegnerischen Guerilla-Führer Viriathus aussetzte. Nachdem dieser von seinen eigenen Leuten ermordet worden war, verwies Caepio die Attentäter für die Auszahlung der Summe nach Rom. Unter ihrem neuen Anführer Tantalos griffen die Lusitanier erfolglos die Stadt Sagunt (nicht wie Appian sagt das berühmte Sagunt aus dem Krieg gegen Hannibal, sondern wohl Saguntia, das heutige Baños de Gigonza im Westen der Hispania Baetica) an und wurden auf dem Rückzug von Caepio angegriffen. Sie ergaben sich und nachdem sie entwaffnet waren, stellte Caepio ihnen ausreichend Land zur Verfügung, damit sie keine Raubzüge mehr unternahmen. Caepio wurde mehrmals wegen unterschiedlicher Vergehen angeklagt, jedoch wegen seiner Beziehungen und seiner Bekanntheit stets freigesprochen. Sein gleichnamiger Sohn war Konsul 106 v. Chr.
rdf:langString
Quinto Servilio Cepión fue un militar y político de la República romana durante las guerras lusitanas. Hijo del consular Cneo Servilio Cepión, fue padre a su vez de Quinto Servilio Cepión, cónsul en el año 106 a. C.
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (mort en 112 av. J.-C.) est un homme d'État romain. Père de Quintus Servilius Caepio (consul en 106 av. J.-C.). En 140 av. J.-C., il est consul. Comme consul, il remplace Quintus Fabius Maximus Servilianus, qui avait subi une défaite et avait signé un traité de paix avec les Lusitaniens. Rejetant ce traité il avance jusqu'à la région des Vettons et des Gallèques. Viriatus le chef des Lusitaniens, affaibli, évite la bataille et habilement échappe à son adversaire. En 139 av. J.-C., il reçoit le renfort de l'armée de la province du nord, commandée par Marcus Popillius Laenas, le nouveau consul. Viriatus demande la paix, les Romains exigent la remise des armes, ce que Viriatus refuse, se remémorant le massacre qu'avait subi ses compatriotes quelques années auparavant, dans les mêmes conditions. Mais, trois de ses compagnons d'armes lui font reprendre les négociations, le trahissent, et en profitent pour l'assassiner.
* Portail de la Rome antique
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio was a Roman statesman. The son of Gnaeus Servilius Caepio, he served as consul in 140 BC alongside Gaius Laelius Sapiens. He was the father of Quintus Servilius Caepio (consul 106 BC). After his consulship, Caepio was assigned to a proconsulship in Hispania Ulterior after the defeat of Quintus Fabius Maximus Servilianus at the hands of the Lusitanian chieftain Viriathus and the ratification of a treaty favourable to the latter. At the start of Caepio's tenure, he "pestered the senate with constant missives, urgently requesting permission to resume the war with Viriathus and disparaging Servilianus' dishonourable treaty". After getting permission to resume the war and with substantially more resources than Viriathus (who was running out of men), the chieftain opened negotiations, which were for naught: Caepio successfully bribed Viriathus' followers to assassinate him. In the aftermath, some of the tribes in the region rallied around another leader but were surrounded and peacefully resettled; Caepio also forced various tribes in the region to surrender and give up land to the Romans. He treated his soldiers so poorly that at one time he was almost killed by his own cavalry. His victory, however, was not complete: "other communities in western Spain were inspired by Viriathus' example and continued to raid the [Roman] provinces" in the coming years.
rdf:langString
Quinto Servilio Cepione (in latino: Quintus Servilius Caepio; ... – 112 a.C.) fu console nel 140 a.C. con Gaio Lelio Sapiente e padre dell'omonimo console del 106 a.C., sconfitto nella battaglia di Arausio (Orange).
rdf:langString
クィントゥス・セルウィリウス・カエピオ（Quintus Servilius Caepio、紀元前183年ごろ - 没年不詳）は、紀元前2世紀中頃の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前140年に執政官（コンスル）を務めた。
rdf:langString
Quintus Servilius Caepio (ca. 181 v.Chr. - 112 v.Chr.) was een Romeinse generaal en politicus. Servilius Caepio stamde uit de patricische familie van de Servilii. Zijn vader Gnaeus Servilius Caepio was in 169 v.Chr. consul. Na Caepio's eigen consulaat in 140 v.Chr., een jaar na zijn oudere broer Gnaeus, werd hij naar Hispania gestuurd, waar hij een vredesverdrag met de Lusitani zou sluiten, die daar de Romeinen op het randje van een nederlaag hadden gebracht. In plaats van vrede te sluiten, ontketende de voor zijn brutaliteit en meedogenloosheid bekend staande Caepio een nieuwe oorlog, waarbij hij premie uitloofde voor het uitleveren van de vijandige guerrilla-leider Viriathus. Nadat deze door zijn eigen mannen was vermoord geworden, verwees Caepio de daders voor de uitbetaling van de som door naar Rome. Onder leiding van hun nieuwe aanvoerder Tantalos vielen de Lusitaniërs tevergeefs de stad Saguntum (niet zoals Appianus zegt het beroemde Saguntum uit de oorlog tegen Hannibal, maar waarschijnlijk Saguntia, het huidige in het westen van Hispania Baetica) aan en werden op hun terugtocht door Caepio aangevallen. Ze gaven zich over en nadat ze waren ontwapend, stelde Caepio hen toereikend land ter beschikking, opdat ze geen nieuwe rooftochten meer zouden ondernemen. Caepio werd meermaals wegens verschillende misdrijven aangeklaagd, maar werd omwille van zijn relaties en zijn bekendheid steeds vrijgesproken. Zijn gelijknamige zoon was consul in 106 v.Chr.
rdf:langString
Квинт Сервилий Цепион (лат. Quintus Servilius Caepio; около 183 — после 135 гг. до н. э.) — древнеримский политический деятель и военачальник из патрицианского рода Сервилиев, консул 140 года до н. э.. Управлял провинцией Дальняя Испания (140—139 годы до н. э.); не сумев одержать победу над лузитанами в открытых военных действиях, он организовал убийство возглавлявшего врагов Вириата. Это обеспечило победное окончание Лузитанской войны; правда, в Риме методы Цепиона, вероятно, были сочтены недостойными. Квинт Сервилий был одним из руководителей аристократической фракции в римском сенате и в этом качестве противостоял Публию Корнелию Сципиону Эмилиану. В последние годы жизни упоминается только в связи с одним судебным процессом. Его сын и внук сыграли важную роль во внутриполитической борьбе в Римской республике. С именем Цепиона связан ряд топонимов на территории современных Португалии и Южной Испании.
rdf:langString
Quinto Servílio Cepião (em latim: Quintus Servilius Caepio) foi um político da gente Servília da República Romana eleito cônsul em 140 a.C. com . Era filho de Cneu Servílio Cepião, cônsul em 169 a.C., e pai de Quinto Servílio Cepião, cônsul em 106 a.C.. Seu irmão, Cneu Servílio Cepião, foi cônsul em 141 a.C..
rdf:langString
Квінт Сервілій Цепіон (лат. Quintus Servilius Caepio) — давньоримський політик і полководець, консул 140 до н. е., учасник Лузітанської війни.
xsd:nonNegativeInteger
3208