Quintus Salvius Salvidienus Rufus
http://dbpedia.org/resource/Quintus_Salvius_Salvidienus_Rufus
Quinto Salvidieno Rufo (m. 40 a. C.) fue un general romano y uno de los asesores más cercanos de Augusto durante los primeros años de su actividad política.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus (né vers 65 et mort en 40 av. J.-C.) est un général romain du Ier siècle av. J.-C. et l'un des plus proches conseillers ainsi que le général en chef d'Octavien pendant les premières années de son activité politique.
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo (em latim: Quintus Salvidienus Rufus; m. 40 a.C.) foi um general da gente da República Romana e conhecido por ter sido um dos principais assessores de Otaviano durante seus primeiros anos de atividade política.
rdf:langString
Квінт Сальвідієн Руф (*Quintus Salvidienus Rufus, д/н — 40 до н. е.) — військовий та політичний діяч часів падіння Римської республіки.
rdf:langString
Квинт Сальвидие́н Руф (лат. Quintus Salvidienus Rufus; умер в 40 году до н. э.) — древнеримский военный и политический деятель.
rdf:langString
Quint Salvidiè Rufus (llatí: Quintus Salvidienus Rufus) va ser un cavaller romà d'origen humil. Va ascendir mercès a Octavi (August) amb qui es trobava a Apol·lònia d'Il·líria i va recomanar l'assassinat de Juli Cèsar, que després es va produir (44 aC). Va servir llavors Octavi i l'any 42 aC va rebre el comandament de la flota contra Sext Pompeu, tot i que després d'alguns èxits menors defensant les costes d'Itàlia, va ser derrotat en aigües de Brundusium sota la mirada d'Octavi, i es va haver de retirar.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus Salvius († 40 v. Chr.; auch Q. Salvius) war ein römischer Politiker und Feldherr der Triumviratszeit. Neben Marcus Vipsanius Agrippa war er der engste Freund Octavians (des späteren Augustus) in den ersten Jahren von dessen Aufstieg.
rdf:langString
Quintus Salvius Salvidienus Rufus (died 40 BC) was a Roman general and one of the principal generals and advisors of Caesar Octavian during the early years of his political activity. Despite his humble origin, he was one of Octavian's best friends, along with Marcus Agrippa. Salvidienus and Agrippa were with Octavian at Apollonia in March 44 BC when Julius Caesar was assassinated in Rome. Salvidienus became one of the most trusted of Octavian's generals during the civil wars following Caesar's death. In 42 BC he commanded the fleet of Octavian against Sextus Pompeius, who had taken control of Sicily and was harassing the coasts of Italy. However, Salvidienus was defeated in a naval battle fought off Rhegium, largely because of the inexperience of his crews.
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo Salvio, altrimenti noto come Salvidieno Rufo (... – 40 a.C.), è stato tra i più vicini e fedeli collaboratori di Ottaviano, il futuro imperatore, sin dagli anni della sua giovinezza, trascorsa nella città di Apollonia, in Epiro. Seguì come generale Ottaviano nelle sue prime imprese belliche: fu suo legato nella guerra di Perugia, e si occupò come promagistrato del comando delle legioni in Spagna. Svolse inoltre con successo operazioni militari contro Sesto Pompeo, sventandone il tentativo di invadere l'Italia ma venendo da lui sconfitto nelle acque di Reggio.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus, soms met de toevoeging 'Salvius' (circa 65 v.Chr.? - Rome, 40 v.Chr.) was een Romeins generaal. Hij was een naaste adviseur van Gaius Julius Caesar Octavianus (Augustus) gedurende de vroege jaren van diens politieke leven. Ondanks zijn nederige afkomst was Salvidienus Rufus een van Octavianus' beste vrienden, samen met Marcus Agrippa en Gaius Cilnius Maecenas. Beiden waren bij Octavianus in het Illyrische Apollonia ten tijde van de moord op Gaius Julius Caesar in 44 v.Chr..
rdf:langString
rdf:langString
Quint Salvidiè Rufus
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus Salvius
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo Salvio
rdf:langString
Quintus Salvius Salvidienus Rufus
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo
rdf:langString
Квинт Сальвидиен Руф
rdf:langString
Квінт Сальвідієн Руф
xsd:integer
3482280
xsd:integer
1112908657
rdf:langString
Quint Salvidiè Rufus (llatí: Quintus Salvidienus Rufus) va ser un cavaller romà d'origen humil. Va ascendir mercès a Octavi (August) amb qui es trobava a Apol·lònia d'Il·líria i va recomanar l'assassinat de Juli Cèsar, que després es va produir (44 aC). Va servir llavors Octavi i l'any 42 aC va rebre el comandament de la flota contra Sext Pompeu, tot i que després d'alguns èxits menors defensant les costes d'Itàlia, va ser derrotat en aigües de Brundusium sota la mirada d'Octavi, i es va haver de retirar. A la tornada d'Octavi de Grècia, on havia derrotat Cassi i Brut, Salvidiè Rufus va ser enviat a Hispània, però abans de creuar els Alps, Octavi el va cridar a Itàlia per fer front a Luci Antoni i Fúlvia que havien desfermat l'anomenada guerra de Perusa. En la lluita que va seguir (41 aC a 40 aC) va ser un dels legats d'Octavi, prenent part activa en la lluita. Al final de la guerra va ser enviat a la Gàl·lia Narbonense. Tot i que Octavi li va donar diversos honors i li va prometre el consolat, va tenir tractes secrets amb Marc Antoni, i va induir les tropes de la seva província a desertar d'Octavi. Però la seva proposta va arribar tard, ja que Marc Antoni i Octavi van fer les paus i Salvidiè va quedar al descobert; cridat a Roma, Octavi el va acusar davant del senat i el va fer condemnar a mort (40 aC). Segons Titus Livi es va suïcidar abans de ser executat.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus Salvius († 40 v. Chr.; auch Q. Salvius) war ein römischer Politiker und Feldherr der Triumviratszeit. Neben Marcus Vipsanius Agrippa war er der engste Freund Octavians (des späteren Augustus) in den ersten Jahren von dessen Aufstieg. Salvidienus stammte aus einfachen Verhältnissen und soll als junger Mann Hirte gewesen sein. Vielleicht begann sein Aufstieg als Offizier schon unter Gaius Iulius Caesar. Er begleitete (wie Agrippa) Octavian, als dieser sich zur Zeit der Ermordung Caesars in Apollonia aufhielt. Anfang 42 v. Chr. kommandierte er als Legat die Flotte Octavians im Kampf gegen Sextus Pompeius. Nach anfänglichen Erfolgen, die ihm den Titel eines Imperators einbrachten, wurde er an der Straße von Messina von Pompeius geschlagen. 41 v. Chr. sollte Salvidienus mit sechs Legionen nach Spanien marschieren, wurde aber von Gaius Asinius Pollio, Quintus Fufius Calenus und Publius Ventidius Bassus daran gehindert. Nachdem Octavian ihn zurückgerufen hatte, ging er gemeinsam mit diesem und Agrippa im Perusinischen Krieg gegen Lucius Antonius vor. Im Zuge dieses Feldzugs eroberte und zerstörte er die Stadt Sentinum. 40 v. Chr. wurde Salvidienus nach dem Tod des Quintus Fufius Calenus Statthalter der gallischen Provinzen. Für das folgende Jahr wurde er – ohne vorher ein anderes Amt des senatorischen Cursus honorum bekleidet zu haben – von Octavian zum Konsul designiert. Marcus Antonius beschuldigte ihn jedoch nach Abschluss des Vertrags von Brundisium mit Octavian, er habe in dem dem Vertrag vorangegangenen Konflikt zu ihm überlaufen wollen. Octavian rief Salvidienus zu sich, ließ ihn vom Senat wegen Hochverrats verurteilen und hinrichten; nach anderer Version beging Salvidienus Selbstmord.
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo (m. 40 a. C.) fue un general romano y uno de los asesores más cercanos de Augusto durante los primeros años de su actividad política.
rdf:langString
Quintus Salvius Salvidienus Rufus (died 40 BC) was a Roman general and one of the principal generals and advisors of Caesar Octavian during the early years of his political activity. Despite his humble origin, he was one of Octavian's best friends, along with Marcus Agrippa. Salvidienus and Agrippa were with Octavian at Apollonia in March 44 BC when Julius Caesar was assassinated in Rome. Salvidienus became one of the most trusted of Octavian's generals during the civil wars following Caesar's death. In 42 BC he commanded the fleet of Octavian against Sextus Pompeius, who had taken control of Sicily and was harassing the coasts of Italy. However, Salvidienus was defeated in a naval battle fought off Rhegium, largely because of the inexperience of his crews. On Octavian's return from Greece after the Battle of Philippi, Salvidienus was sent to Spain with six legions, but he hastily retreated to Italy to oppose Lucius Antonius and Fulvia (Antony's wife), who had taken up arms against Octavian, starting the so-called Perusian War. Salvidienus captured and destroyed the city of Sentinum and then, with Agrippa, surrounded Lucius Antonius's forces in Perusia. The other Antonian generals, who had no clear orders from Antony, remained out of the struggle, and Lucius Antonius was forced to surrender after a few months' siege (winter of 40 BC). After the end of the Perusian War, Octavian sent Salvidienus to Gaul as a governor, with a large army of eleven legions. He was also designated as consul for 39 BC, although he had not reached senatorial rank. Despite all these honours, when Antony came from the East with large forces to confront Octavian, Salvidienus offered to desert to Antony with his legions. Apparently this proposal came after Antony had already made an agreement with Octavian (the Pact of Brundisium). Antony revealed to Octavian the treachery of Salvidienus, who was accused of high treason in the Senate and condemned to death in the fall of 40 BC. He was either executed or committed suicide, as reported by Appian, Livy, and Dio.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus (né vers 65 et mort en 40 av. J.-C.) est un général romain du Ier siècle av. J.-C. et l'un des plus proches conseillers ainsi que le général en chef d'Octavien pendant les premières années de son activité politique.
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo Salvio, altrimenti noto come Salvidieno Rufo (... – 40 a.C.), è stato tra i più vicini e fedeli collaboratori di Ottaviano, il futuro imperatore, sin dagli anni della sua giovinezza, trascorsa nella città di Apollonia, in Epiro. Seguì come generale Ottaviano nelle sue prime imprese belliche: fu suo legato nella guerra di Perugia, e si occupò come promagistrato del comando delle legioni in Spagna. Svolse inoltre con successo operazioni militari contro Sesto Pompeo, sventandone il tentativo di invadere l'Italia ma venendo da lui sconfitto nelle acque di Reggio. Essendo stato designato come console per il 39 a.C., sul finire del 40 a.C. una delazione attribuita da alcune fonti allo stesso Marco Antonio portò alla luce una congiura ordita da Salvidieno contro Ottaviano, dovuta all'ambizioso tentativo di scalzarlo e di costituire una diarchia insieme con Marco Antonio. Il processo fu rapidamente portato a termine dal Senato e Salvidieno fu di conseguenza esiliato e spinto al suicidio. Come avvenne per quasi tutti gli esponenti del dissenso al principato augusteo, la figura di Salvidieno Rufo incorse in una vera e propria damnatio memoriae, che rende difficile accertare sul piano storico la veridicità delle accuse per le quali fu condannato, nonché ricostruire le fasi della sua vita attraverso le fonti storiografiche. Si trattò indubbiamente di uno dei più fedeli collaboratori ed amici del giovane triumviro; forse, addirittura, del suo "secondo" in carica. Proprio questa posizione di Salvidieno Rufo nella gerarchia ottavianea ha spinto alcuni storiografi a immaginare la possibilità di un cinico accordo, fra Ottaviano e Marco Antonio (che in quel momento si trovava in posizione di superiorità, nell'ambito del triumvirato), mediante il quale l'eliminazione di un validissimo generale come Salvidieno sarebbe valsa a compensare la concessione a Ottaviano del controllo su Roma. La propaganda augustea avrebbe poi riplasmato la vicenda, per delineare l'immagine di Augusto come difensore integerrimo dello stato, finanche contro i più stretti collaboratori.
rdf:langString
Quintus Salvidienus Rufus, soms met de toevoeging 'Salvius' (circa 65 v.Chr.? - Rome, 40 v.Chr.) was een Romeins generaal. Hij was een naaste adviseur van Gaius Julius Caesar Octavianus (Augustus) gedurende de vroege jaren van diens politieke leven. Ondanks zijn nederige afkomst was Salvidienus Rufus een van Octavianus' beste vrienden, samen met Marcus Agrippa en Gaius Cilnius Maecenas. Beiden waren bij Octavianus in het Illyrische Apollonia ten tijde van de moord op Gaius Julius Caesar in 44 v.Chr.. Salvidienus Rufus was een van de meest vertrouwde generaals gedurende de daardoor ontstane burgeroorlog. In 42 commandeerde hij Octavianus' vloot tegen Sextus Pompeius, die Sicilië had veroverd en invallen pleegde langs de Italiaanse kust. Salvidienus Rufus werd echter verslagen in een zeeslag bij Rhegium, voornamelijk door de onervarenheid van zijn leger. Toen Octavianus vanuit Griekenland terugkwam na de Slag bij Philippi, werd Salvidienus Rufus naar Spanje gestuurd met zes legioenen, maar moest halsoverkop naar Italië terugkeren om Lucius Antonius te bestrijden, in wat de Oorlog van Perusia zou gaan heten. Rufus veroverde de stad Sentinum en omsingelde, samen met Agrippa, het leger van Lucius Antonius in het goed verdedigbare Perusia. Na een belegering van een aantal maanden moest Lucius Antonius zich overgeven, in de winter van 40 v.Chr.. Daarna zond Octavianus Rufus naar Gallia als gouverneur, met elf legioenen. Hij zou ook consul zijn geworden voor het jaar 39, hoewel hij geen senator was. Vóór het zover was, bood Rufus zijn legioenen aan Marcus Antonius aan. Deze daad van hoogverraad werd door Antonius aan Octavianus onthuld, want de beide vijanden hadden een overeenkomst met elkaar gesloten, het Verdrag van Brundisium. Quintus Salvidienus Rufus werd ter dood veroordeeld in de herfst van 40. Of hij geëxecuteerd werd of zelfmoord pleegde, is omstreden.
rdf:langString
Quinto Salvidieno Rufo (em latim: Quintus Salvidienus Rufus; m. 40 a.C.) foi um general da gente da República Romana e conhecido por ter sido um dos principais assessores de Otaviano durante seus primeiros anos de atividade política.
rdf:langString
Квінт Сальвідієн Руф (*Quintus Salvidienus Rufus, д/н — 40 до н. е.) — військовий та політичний діяч часів падіння Римської республіки.
rdf:langString
Квинт Сальвидие́н Руф (лат. Quintus Salvidienus Rufus; умер в 40 году до н. э.) — древнеримский военный и политический деятель.
xsd:nonNegativeInteger
3761
