Quintus Fabius Maximus Aemilianus
http://dbpedia.org/resource/Quintus_Fabius_Maximus_Aemilianus an entity of type: Person
Quintus Fabius Maximus Aemilianus (* um 186 v. Chr.; † um 130 v. Chr.) war ein römischer Adeliger aus dem Geschlecht der Fabier und im Jahr 145 v. Chr. Konsul.
rdf:langString
Quinto Fabio Máximo Emiliano (en latín, Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Aemilianus) (189 a. C. - 130 a. C.) fue un político y cónsul de la República de Roma.
rdf:langString
クィントゥス・ファビウス・マクシムス・アエミリアヌス（ラテン語: Quintus Fabius Maximus Aemilianus, 生没年不詳、紀元前2世紀）は、共和政ローマの政治家、軍人。実父はルキウス・アエミリウス・パウルス・マケドニクスであったが、ファビウス氏族の養子に入った。
rdf:langString
Quinto Fabio Massimo Emiliano (in latino: Quintus Fabius Maximus Aemilianus; ... – ...; fl. II secolo a.C.) Console nel 145 a.C..
rdf:langString
Quinto Fábio Máximo Emiliano (em latim: Quintus Fabius Maximus Aemilianus) foi um político da gente Fábia da República Romana eleito cônsul em 145 a.C. com Lúcio Hostílio Mancino. Emiliano era filho biológico de Lúcio Emílio Paulo Macedônico com sua esposa Papíria Masão e foi adotado por um membro da gente Fábia. Era irmão mais velho de Cipião Emiliano, cônsul em 147 e 134 a.C., que foi adotado pelos Cipiões, pai biológico de Quinto Fábio Máximo Alobrógico, cônsul em 121 a.C., e pai adotivo de Quinto Fábio Máximo Serviliano, cônsul em 142 a.C..
rdf:langString
Квінт Фа́бій Макси́м Еміліа́н (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; 189 до н. е. — 130 до н.е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 145 року до н. е.
rdf:langString
Quint Fabi Màxim Emilià (en llatí Quintus Fabius Q. F. Q. N. Maximus Emilianus) va ser un magistrat romà. Era fill de Luci Emili Paul·le Macedònic i va ser adoptat per Quint Fabi Màxim Verrugòs, i passà per aquesta adopció, a la gens Fàbia. Fabi Màxim va ser deixeble i patró de l'historiador Polibi, que va enregistrar alguns trets interessants i honorables de la seva conducta filial i fraterna, i de l'afecte que el seu germà petit, Escipió Emilià, li va tenir.
rdf:langString
Kinto Fabio Maximo Emiliano (latinez Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Emilianus) Erromatar Errepublikako politikari eta kontsul bat izan zen. Fabio, adopzioz, Fabia gens patrizioko kidea zen, baina jaiotzaz Luzio Emilio Paulo Mazedonikoren eta honen emazte Papiriaren seme nagusia eta Publio Kornelio Eszipion Emilianoren anaia nagusia zen. Kinto Fabio Maximo Alobrogikoren. Fabio, K.a. 168an, bere aita biologikoaren agindupean aritu zen , eta bere aitak Erromara Pidnan lortutako garaipena iragartzera bidali zuen.
* Datuak: Q459836
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus was a Roman statesman and consul (145 BC). Fabius was by adoption a member of the patrician gens Fabia, but by birth he was the eldest son of Lucius Aemilius Paullus Macedonicus and Papiria Masonis and the elder brother of Scipio Aemilianus. He was the father of Quintus Fabius Maximus Allobrogicus. Fabius and his brother were the pupils and patrons of the historian Polybius, who recorded the strong fraternal bond between the brothers, even after their adoption into other houses.
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus est un homme politique de la Rome antique. Fils du consul Lucius Aemilius Paullus Macedonicus, le vainqueur de Persée et frère de Scipion Émilien En 168 av. J.-C., il sert en Macédoine sous son père, c'est lui qui donne la nouvelle de la victoire de Pydna à Rome. En 149-148 av. J.-C., il est préteur en Sicile. En 145 av. J.-C., il est consul. Après son consulat il est proconsul en Espagne, il bat Viriatus et les Lusitaniens. Mais cette victoire n'est pas totale et la guerre se poursuit encore pendant dix ans et la chute de Numance, prise par son frère.
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus was een Romeins politicus en generaal. Hij was de natuurlijke zoon van Lucius Aemilius Paulus Macedonicus, die tijdens de Derde Macedonische oorlog koning Perseus had verslagen. Aemilius Paulus had vier zonen, die hij niet allemaal in de cursus honorum kon ondersteunen. Daarom liet hij Quintus Fabius adopteren door , zodat zijn zoon lid werd van de oude gens Fabia.
rdf:langString
Квинт Фабий Максим Эмилиан (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; приблизительно 186—130 годы до н. э.) — древнеримский военачальник и политический деятель, консул 145 года до н. э. Был сыном Луция Эмилия Павла Македонского, но по усыновлению перешёл в род Фабиев. Чаще всего находился в тени своего брата Публия Корнелия Сципиона Эмилиана, но тем не менее прошёл cursus honorum до консулата включительно. В юности участвовал в Третьей Македонской войне, дружил с Полибием. Политическую карьеру начал с посольства в Вифинию в 154 году до н. э. В 149 году до н. э. занимал должность претора, в 145 году до н. э. стал консулом и получил в управление провинцию Дальняя Испания. Здесь он смог повысить боеспособность провинциальной армии и разбил лузитанов при Бекоре.
rdf:langString
rdf:langString
Quint Fabi Màxim Emilià
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus
rdf:langString
Quinto Fabio Máximo Emiliano
rdf:langString
Kinto Fabio Maximo Emiliano
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Æmilianus
rdf:langString
Quinto Fabio Massimo Emiliano
rdf:langString
クィントゥス・ファビウス・マクシムス・アエミリアヌス
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus
rdf:langString
Quinto Fábio Máximo Emiliano
rdf:langString
Квинт Фабий Максим Эмилиан
rdf:langString
Квінт Фабій Максим Еміліан
xsd:integer
7646098
xsd:integer
1050213372
rdf:langString
Servius Sulpicius Galba and Lucius Aurelius Cotta
rdf:langString
Gnaeus Cornelius Lentulus and Lucius Mummius Achaicus
rdf:langString
Consul of the Roman Republic
xsd:integer
145
rdf:langString
with Lucius Hostilius Mancinus
rdf:langString
Quint Fabi Màxim Emilià (en llatí Quintus Fabius Q. F. Q. N. Maximus Emilianus) va ser un magistrat romà. Era fill de Luci Emili Paul·le Macedònic i va ser adoptat per Quint Fabi Màxim Verrugòs, i passà per aquesta adopció, a la gens Fàbia. El 168 aC va servir amb el seu pare biològic, Luci Emili Paul·le, a la Tercera Guerra Macedònica. Emili Paul·le el va enviar a Roma amb la notícia de la victòria a Pidna. Era pretor a Sicília els anys 149 aC i 148 aC. Va ser elegit cònsol el 145 aC juntament amb Luci Hostili Mancí. Va rebre la província d'Hispània on va lluitar contra Viriat a la Guerra lusitana, al que va derrotar però no va poder capturar. Fabi Màxim va ser deixeble i patró de l'historiador Polibi, que va enregistrar alguns trets interessants i honorables de la seva conducta filial i fraterna, i de l'afecte que el seu germà petit, Escipió Emilià, li va tenir.
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus (* um 186 v. Chr.; † um 130 v. Chr.) war ein römischer Adeliger aus dem Geschlecht der Fabier und im Jahr 145 v. Chr. Konsul.
rdf:langString
Kinto Fabio Maximo Emiliano (latinez Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Emilianus) Erromatar Errepublikako politikari eta kontsul bat izan zen. Fabio, adopzioz, Fabia gens patrizioko kidea zen, baina jaiotzaz Luzio Emilio Paulo Mazedonikoren eta honen emazte Papiriaren seme nagusia eta Publio Kornelio Eszipion Emilianoren anaia nagusia zen. Kinto Fabio Maximo Alobrogikoren. Fabio, K.a. 168an, bere aita biologikoaren agindupean aritu zen , eta bere aitak Erromara Pidnan lortutako garaipena iragartzera bidali zuen. Fabio pretore izan zen Sizilian K.a. 149 eta K.a. 148 artean, eta kontsul bihurtu zen K.a. 145ean batera, bere probintzia Hispania izan zelarik. Bere kontsulaldiaren ondoren Hispaniako prokontsultza lortu zuen, non Viriatoren aurka borrokatu eta hau garaitu zuen Lusitaniar Gerretako gudu batean, baina Viriato liderra harrapatzerako orduan huts egin zuen eta gerrak jarraitu egin zuen bere anaiak Numantzia erraietaraino suntsitu zuen arte hamar urte beranduago. Fabio eta bere anaia Polibio historialariaren patroi eta ikasleak ziren, anai batasun eredu bat bezala deskribatu zituena, bere adopzioaren ondorioz etxe ezberdinetan hazi ziren arren.
* Datuak: Q459836
rdf:langString
Quinto Fabio Máximo Emiliano (en latín, Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Aemilianus) (189 a. C. - 130 a. C.) fue un político y cónsul de la República de Roma.
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus was a Roman statesman and consul (145 BC). Fabius was by adoption a member of the patrician gens Fabia, but by birth he was the eldest son of Lucius Aemilius Paullus Macedonicus and Papiria Masonis and the elder brother of Scipio Aemilianus. He was the father of Quintus Fabius Maximus Allobrogicus. Fabius served under his biological father in the Third Macedonian War. After the Battle of Pydna his father sent him to Rome to announce his victory. Fabius served as praetor in Sicily in 149 BC to 148 BC and was elected consul for 145 BC. After his consulship he went as proconsul to Hispania where he fought and defeated Viriathus in an episode of the Lusitanian War but failed to capture him. The war went on until his brother, Scipio Aemilianus, took Numantia a decade later. Fabius and his brother were the pupils and patrons of the historian Polybius, who recorded the strong fraternal bond between the brothers, even after their adoption into other houses.
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus est un homme politique de la Rome antique. Fils du consul Lucius Aemilius Paullus Macedonicus, le vainqueur de Persée et frère de Scipion Émilien En 168 av. J.-C., il sert en Macédoine sous son père, c'est lui qui donne la nouvelle de la victoire de Pydna à Rome. En 149-148 av. J.-C., il est préteur en Sicile. En 145 av. J.-C., il est consul. Après son consulat il est proconsul en Espagne, il bat Viriatus et les Lusitaniens. Mais cette victoire n'est pas totale et la guerre se poursuit encore pendant dix ans et la chute de Numance, prise par son frère. En 121 av. J.-C., à l'endroit où se rencontre l'Isère, le Rhône et le massif central (les monts Cemménes), avec moins de 30 000 hommes, il taille en pièces vingt myriades de Celtes : il dressa sur le lieu même un trophée en marbre blanc, et deux temples consacrés, l'un à Arès (Mars), l'autre à Héraclès (Hercule) (Strabon). Avec son frère il est le protecteur et l'élève de l'historien Polybe. Famille des Fabii MaximiArticles détaillés : Fabii et Fabius Maximus.
* Quintus Fabius Maximus Rullianus : maître de cavalerie en 325, 324, 302 et 301, consul en 322, 310, 308, 297 et 295, dictateur en 315 et 313 et censeur en 304 av. J.-C.
*
* Quintus Fabius Maximus Gurges : consul en 292 et 276 av. J.-C. (et 265 av. J.-C. ?)
*
* : consul en 265 av. J.-C.
*
* Quintus Fabius Maximus Verrucosus : consul en 233, 228, 215, 214 et 209, censeur en 230 et dictateur en 221 (?) et 217 av. J.-C.
*
* : consul en 213 av. J.-C.
* Adoption — : consul en 145 av. J.-C.
*
* Quintus Fabius Maximus Allobrogicus : consul en 121 et peut-être censeur en 108 av. J.-C.
*
* Adoption — Quintus Fabius Maximus Servilianus : consul en 142 av. J.-C.
*
* Quintus Fabius Maximus Eburnus : consul en 116 et peut-être censeur en 108 av. J.-C.
* Quintus Fabius Maximus : consul suffect en 45 av. J.-C.
* Paullus Fabius Maximus : consul en 11 av. J.-C.
* : consul en 10 av. J.-C.
* Portail de la Rome antique
rdf:langString
クィントゥス・ファビウス・マクシムス・アエミリアヌス（ラテン語: Quintus Fabius Maximus Aemilianus, 生没年不詳、紀元前2世紀）は、共和政ローマの政治家、軍人。実父はルキウス・アエミリウス・パウルス・マケドニクスであったが、ファビウス氏族の養子に入った。
rdf:langString
Quintus Fabius Maximus Aemilianus was een Romeins politicus en generaal. Hij was de natuurlijke zoon van Lucius Aemilius Paulus Macedonicus, die tijdens de Derde Macedonische oorlog koning Perseus had verslagen. Aemilius Paulus had vier zonen, die hij niet allemaal in de cursus honorum kon ondersteunen. Daarom liet hij Quintus Fabius adopteren door , zodat zijn zoon lid werd van de oude gens Fabia. Quintus Fabius Maximus Aemilianus vocht onder zijn vader mee in de Derde Macedonische oorlog en werd naar Rome gezonden om daar het bericht van de Romeinse overwinning in de Slag bij Pydna te brengen. Hij was praetor in Sicilië tussen 158 en 149 v.Chr. In 145 v.Chr. werd hij in Rome tot consul gekozen. Na zijn consulaat werd hij proconsul in Hispania, waar hij de opstandige versloeg. Het lukte hem echter niet de rebellenleider Viriathus gevangen te nemen, waardoor de oorlog nog een aantal jaren verderging. Zijn jongere broer Scipio Aemilianus was eveneens geadopteerd, maar de twee hielden altijd een sterke band. Beide broers waren ook bevriend met de Griekse historicus Polybius. De zoon van Quintus Fabius was Quintus Fabius Maximus Allobrogicus, die in 121 v.Chr. consul was.
rdf:langString
Quinto Fabio Massimo Emiliano (in latino: Quintus Fabius Maximus Aemilianus; ... – ...; fl. II secolo a.C.) Console nel 145 a.C..
rdf:langString
Quinto Fábio Máximo Emiliano (em latim: Quintus Fabius Maximus Aemilianus) foi um político da gente Fábia da República Romana eleito cônsul em 145 a.C. com Lúcio Hostílio Mancino. Emiliano era filho biológico de Lúcio Emílio Paulo Macedônico com sua esposa Papíria Masão e foi adotado por um membro da gente Fábia. Era irmão mais velho de Cipião Emiliano, cônsul em 147 e 134 a.C., que foi adotado pelos Cipiões, pai biológico de Quinto Fábio Máximo Alobrógico, cônsul em 121 a.C., e pai adotivo de Quinto Fábio Máximo Serviliano, cônsul em 142 a.C..
rdf:langString
Квінт Фа́бій Макси́м Еміліа́н (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; 189 до н. е. — 130 до н.е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 145 року до н. е.
rdf:langString
Квинт Фабий Максим Эмилиан (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; приблизительно 186—130 годы до н. э.) — древнеримский военачальник и политический деятель, консул 145 года до н. э. Был сыном Луция Эмилия Павла Македонского, но по усыновлению перешёл в род Фабиев. Чаще всего находился в тени своего брата Публия Корнелия Сципиона Эмилиана, но тем не менее прошёл cursus honorum до консулата включительно. В юности участвовал в Третьей Македонской войне, дружил с Полибием. Политическую карьеру начал с посольства в Вифинию в 154 году до н. э. В 149 году до н. э. занимал должность претора, в 145 году до н. э. стал консулом и получил в управление провинцию Дальняя Испания. Здесь он смог повысить боеспособность провинциальной армии и разбил лузитанов при Бекоре. Возможно, Квинт Фабий участвовал в посольстве на Крит в 140 году до н. э. В 134—133 годах до н. э. он командовал половиной армии своего брата во время осады Нуманции и больше в источниках не упоминается. Предположительно, Максим Эмилиан умер до 129 года до н. э.
xsd:nonNegativeInteger
2331