Pyruvate dehydrogenase deficiency

rdf:langString Deficyt dehydrogenazy pirogronianu

rdf:langString Deficyt dehydrogenazy pirogronianu – związana z zaburzeniem metabolizmu węglowodanów. Choroba ta wywoływana jest przez niedobór enzymu, dehydrogenazy pirogronianowej. Jest to kompleks białkowy zbudowany z trzech podjednostek. Odgrywa ważną rolę w końcowym etapie glikolizy. Chorobę powodować może deficyt każdej z trzech podjednostek, aczkolwiek najczęściej występuje niedobór podjednostki E1, pełniącej funkcję . Zbyt mała aktywność E1 wywołuje objawy już u noworodka. W efekcie występuje u niego kwasica metaboliczna, a stężenia pirogronianu i mleczanu są podwyższone. Pojawiają się drgawki, a często także wady mózgu. Choroba postępuje z czasem, nieodwołalnie doprowadzając do śmierci chorego. Znacznie rzadziej występuje niedobór podjednostki E2 – opisano jedynie pojedyczne przypadki takiej wady. Niedobór E3 wyróżnia się obecnością dodatkowych objawów w postaci podwyższenia stężenia α-ketoglutaranu oraz ketokwasów gromadzących się w chorobie syropu klonowego. Pronicka wymienia następujące objawy najczęstszej, noworodkowej postaci choroby: * ciężka hipotonia * brak odruchów fizjologicznych * drgawki * dysmorfia twarzy (czoło wąskie, nasada nosa szeroka, nozdrza skierowane ku przodowi) * małogłowie * niekiedy i inne wady mózgu. Poza tym wśród objawów okresu niemowlęcego podaje: * postępujące zmiany ośrodkowego układu nerwowego i mięśni, jak * opadanie powiek * ograniczenie ruchomości gałek ocznych * retinopatia barwnikowa * bezdech napadowy * * . W przypadków starszych dzieci wskazane źródło podaje postępującą ataksję. W celu rozpoznania deficytu dehydrogenazy pirogronianu przeprowadza się badania biochemiczne. Pokazują one nadmierne stężenia mleczanu i pirogronianu w surowicy. Jednakże stosunek tych stężeń pozostaje prawidłowy, podobnie jak w przypadku alaniny. Obniżona jest tolerancja cukrów. Spożycie glukozy prowadzi do nasilenia kwasicy mleczanowej, nie grozi natomiast hipoglikemia. Aby potwierdzić rozpoznanie, sięga się do oznaczenia podjednostek dehydrogenay pirogronianowej, określając ją w fibroblastach skóry, limfocytach bądź mięśniach. Należy liczyć się z niedoskonałością tych metod. Postępowanie w niedoborze dehydrogenazy pirogronianowej obejmuje przede wszystkim leczenie dietetyczne. Stosuje się , ograniczając spożycie monosacharydów. Kwasicę mleczanową łagodzi dihydroksyaceton, hamuje on bowiem . Witamina B1 pełni rolę kofaktora newralgicznej przemiany, może więc niekiedy zwiększyć aktywność enzymu.