Post-war aviation
http://dbpedia.org/resource/Post-war_aviation
Η περίοδος μεταξύ 1945 και 1979 αποκαλείται μερικές φορές ως μεταπολεμική ή περίοδος της . Σε αυτή την περίοδο, κυριάρχησε ο ερχομός της εποχής της αεριώθησης. Στην πολιτική αεροπορία οι κινητήρες αεριώθησης επέτρεψαν τη μεγάλη επέκταση των εμπορικών πτήσεων, ενώ στη στρατιωτική αεροπορία οδήγησε στην παρουσίαση των . Την ίδια περίοδο έλαβε χώρα και επιπλέον πρόοδος, όπως η εισαγωγή του ελικοπτέρου, η ανάπυξη των από ίνες για τις αθλητικές πτήσεις και η επανεισαγωγή της διάταξης , στο Σουηδικό μαχητικό .
rdf:langString
The period between 1945 and 1979 is sometimes called the post-war era or the period of the post-war political consensus. During this period, aviation was dominated by the arrival of the Jet Age. In civil aviation the jet engine allowed a huge expansion of commercial air travel, while in military aviation it led to the widespread introduction of supersonic aircraft.
rdf:langString
rdf:langString
Αεροπορία στην μεταπολεμική εποχή
rdf:langString
Post-war aviation
xsd:integer
42008609
xsd:integer
1118822608
rdf:langString
Η περίοδος μεταξύ 1945 και 1979 αποκαλείται μερικές φορές ως μεταπολεμική ή περίοδος της . Σε αυτή την περίοδο, κυριάρχησε ο ερχομός της εποχής της αεριώθησης. Στην πολιτική αεροπορία οι κινητήρες αεριώθησης επέτρεψαν τη μεγάλη επέκταση των εμπορικών πτήσεων, ενώ στη στρατιωτική αεροπορία οδήγησε στην παρουσίαση των . Μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Γερμανία και Βρετανία είχαν ήδη θέσει αεριωθούμενα αεροσκάφη σε στρατιωτική υπηρεσία. Τα αμέσως επόμενα χρόνια οι κινητήρες αεριώθησης αναπτύχθηκαν σε όλες τις μεγάλες δυνάμεις και τα αεριωθούμενα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν από τις πολεμικές αεροπορίες τους. Το πιο σημαντικό γραφείο σχεδιασμού των Σοβιετικών στις επόμενες δεκαετίες, το , άρχισε να ετοιμάζει την κατασκευή αεριωθούμενων αεροσκαφών με πτέρυγες σάρωσης, ξεκινώντας με το προωθητικής διάταξης , το οποίο άρχισε να πετά χρησιμοποιώντας μικρές πτέρυγες σάρωσης λίγους μήνες μετά τη . Η υπερηχητική πτήση επιτεύχθηκε το 1947 από το Αμερικανικό πυραυλοκίνητο αεροσκάφος , ωστόσο η χρήση κινητήρων πυραύλων αποδείχθηκε βραχύβια. Η εξέλιξη της επέτρεψε σύντομα στους κινητήρες αεριώθησης να αποδίδουν παρόμοια επίπεδα ώθησης και μεγαλύτερη εμβέλεια, ενώ πλέον δεν χρειαζόταν οξειδωτικά και ήταν ασφαλέστεροι σε χρήση. Το πρώτο υπερηχητικό αεριωθούμενο αεροσκάφος που τέθηκε σε υπηρεσία ήταν το , το 1954. Παράλληλα, τα εμπορικά αεριωθούμενα επιβατικά αεροσκάφη αναπτύχθηκαν με το πρώτο από αυτά, το Βρετανικό , να πραγματοποιεί την πρώτη του πτήση το 1949 και το πρώτο δρομολόγιο το 1952. Το Comet είχε να αντιμετωπίσει ένα καινούργιο και απρόβλεπτο πρόβλημα γνωστό πλέον ως , με πολλά αεροσκάφη αυτού του τύπου να συντρίβονται, και την εποχή όπου παρουσιάστηκε μια νέα έκδοση, Αμερικανικά μοντέλα όπως το Boeing 707 το ξεπέρασαν σχεδιαστικά και έτσι δεν είχε εμπορική επιτυχία. Αυτά τα μοντέλα και τα μεταγενέστερά τους συνέβαλλαν στην εποχή της μεγάλης κοινωνικής αλλαγής, που χαρακτηρίζεται από γνωστές φράσεις όπως το «τζετ σετ» και παρουσιάζοντας νέα ιατρικά σύνδρομα όπως το τζετ λαγκ. Ο καθαρός δεν είναι αποδοτικός στην κατανάλωση καυσίμου. Ο βελτιώνει τη θερμοδυναμική αποτελεσματικότητα επιτρέποντας τη διέλευση αέρα γύρω από τον πυρήνα του κινητήρα και αναμειγνύοντας τον με την εξάτμιση. Αυτό μειώνει το καύσιμο που καίγεται, αυξάνοντας την εμβέλεια και χαμηλόνοντας το κόστος λειτουργίας για ένα συγκεκριμένο αεροσκάφος. Η ανάπτυξη τους ξεκίνησε τόσο στη Βρετανία όσο και τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά η πρώτη έκδοση που παρήχθη, η δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1960. Έγιναν προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός υπερηχητικού επιβατικού αεροσκάφους, με τα Αγγλο-Γαλλικής κατασκευής Κονκόρντ και Σοβιετικής κατασκευής Tupolev Tu-144 αρχίζουν να χρησιμοποιούνται τη δεκαετία του 1970, αλλά αποδείχθηκαν μη οικονομικά στη χρήση εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης καυσίμου στις υπερηχητικές ταχύτητες. Η σχετική μόλυνση και το ωστικό κύμα αυτών των αεροσκαφών ευαισθητοποίησε την κοινωνία σχετικά με τις περιβαλλοντική επιπτώσεις της αεροπορίας, θέτοντας περιορισμούς στις χώρες. Την ίδια περίοδο έλαβε χώρα και επιπλέον πρόοδος, όπως η εισαγωγή του ελικοπτέρου, η ανάπυξη των από ίνες για τις αθλητικές πτήσεις και η επανεισαγωγή της διάταξης , στο Σουηδικό μαχητικό .
rdf:langString
The period between 1945 and 1979 is sometimes called the post-war era or the period of the post-war political consensus. During this period, aviation was dominated by the arrival of the Jet Age. In civil aviation the jet engine allowed a huge expansion of commercial air travel, while in military aviation it led to the widespread introduction of supersonic aircraft. By the end of the Second World War Germany and Britain already had operational jet aircraft in military service. The next few years saw jet engines being developed by all the major powers and military jet aircraft entering service with their air forces. The Soviets' most important design bureau for future jet fighter development in the decades to come, Mikoyan-Gurevich, started preparing for building swept-winged jet aircraft with the small, experimental piston-engined MiG-8 Utka pusher, which flew with slightly swept-back wings only months after V-E Day. Supersonic flight was achieved in 1947 by the American Bell X-1 rocket plane, however the use of rocket engines would prove short lived. The development of the afterburner soon allowed jet engines to provide similar levels of thrust and longer range, while needing no oxidant and being safer to handle. The first supersonic jet to enter service was the North American F-100 Super Sabre, in 1954. Meanwhile, commercial jetliners were being developed with the first of these, the British de Havilland Comet, first flying in 1949 and entering service in 1952. The Comet suffered from a new and unexpected problem now known as metal fatigue, several examples crashed and by the time a new version was introduced, American types such as the Boeing 707 had overtaken its design and it was not a commercial success. These types and their descendants contributed to an era of great social change, typified by popular phrases such as "the jet set" and introducing new medical syndromes such as jet lag. The propulsive efficiency of jet engines is inversely related to the exhaust velocity. The turbofan engine improves on the propulsive efficiency of the turbojet by accelerating a larger amount of air to a lower velocity. The overall gain in efficiency increases the range and lowers the cost of operation for a given aircraft. Development had begun in both Britain and Germany during the war but the first production version, the Rolls-Royce Conway did not come into use until around 1960. Attempts were made to develop a supersonic airliner, with the Anglo-French Concorde and Soviet Tupolev Tu-144 entering service during the 1970s, but they proved uneconomic in practice due to the high fuel consumption at supersonic speeds. The associated pollution and sonic boom from these aircraft also raised awareness of the Environmental impact of aviation, making it difficult to find countries prepared to tolerate them. Many other advances took place during this period, such as the introduction of the helicopter, development of the fabric Rogallo wing for sport flying and the reintroduction of the canard or "tail-first" configuration by the Swedish Saab Viggen jet fighter.
xsd:nonNegativeInteger
27646