Porcelain
http://dbpedia.org/resource/Porcelain an entity of type: Thing
La porcellana (de l'italià porcellana, una espècie de mol·lusc amb closca) és un producte ceràmic caracteritzat pel color blanc, la seva transparència, impermeabilitat, vitrificació, resistència (no la ratlla l'acer), absència completa de porositat i sonoritat. Bàsicament la matèria primera de la porcellana és l'argila, el quars, el caolí (silicats hidratats d'alumini) i el feldespat. La impressió en la porcellana s'anomena litofania.
rdf:langString
Porzellan (italienisch porcellana, englisch porcelain oder china), auch Weißes Gold genannt, ist ein durch Brennen hergestelltes feinkeramisches Erzeugnis mit weißen, dichten, porenfreien, in dünnen Schichten transparenten Scherben. Es wird aus einem Gemisch von Kaolin (Porzellanerde, Porzellanton), Feldspat und Quarz, die im Verlauf des keramischen Brandes in Glasphase und Mullit umgewandelt werden, hergestellt. Glasiert oder unglasiert findet es Verwendung zur Herstellung von Gebrauchsgegenständen, technischen Erzeugnissen und für künstlerische Zwecke.
rdf:langString
Portzelana kaolinita tenperatura altuan egosiz egiten den produktu zeramiko da, lodiera txikikoa, bereziki platerak, katiluak eta apaingarriak egiteko erabiltzen dena. Material hau tradizionalki txuria da, trinkoa, gogorra, zeharrargia eta iragazgaitza. Loza esmaltatuaren (loza finaren) antzekoa da, eta gauza bera direla pentsa daitekeeen arren, material ezberdinak dira.
rdf:langString
Is é is poirceallán ann ábhar ceirmeach crua gloiniúil tréshoilseach, i gcodarsnacht le potaireacht atá teimhneach póiriúil. Bíonn cré Shíneach is cloch Shíneach ann, agus tugtar tine dó ag teocht 1,200-1,350 °C (ní bhíonn cloch Shíneach i bpotaireacht, agus tugtar tine di sin ag teocht níos lú ná 1,200 °C). Rinneadh den chéad uair é sa tSín idir an 7ú is an 10ú céad nuair a thosaigh táirgeadh na n-earraí cáiliúla, séadghlasa ceileadain. Sa 10ú-13ú céad táirgeadh ar a laghad 9 n-athraitheach suntasach. Ón 14ú céad tháinig sé go hiarthar na hEorpa, agus measadh go raibh sé an-luachmhar. Rinne monarcha na Medici i bhFirenze na hIodáile an chéad iarracht poirceallán a dhéanamh san Eoraip sna 1570idí, ach níor éirigh rómhaith léi. Go luath san 18ú céad bhí rath ar iarracht Meißen sa Ghearmáin.
rdf:langString
La porcelaine est une céramique fine et translucide qui, si elle est produite à partir du kaolin par cuisson à plus de 1 200 °C, prend le nom plus précis de porcelaine dure. Elle est majoritairement utilisée dans les arts de la table.Les techniques de fabrication de la porcelaine atteignent leur perfection en Chine au XIIe siècle, en Allemagne au XVIIIe siècle et en France, à Limoges, au XIXe siècle.
rdf:langString
磁器（じき、英: Porcelain、ポーセリン）とは、高温で焼成されて吸水性がなく、叩いた時に金属音を発する陶磁器の一種。
rdf:langString
도자기(陶瓷器, 영어: porcelain, fine china)는 흙을 빚어 높은 온도의 불에서 구워낸 그릇이나 장식물을 말한다. 크게 1,300°C이하의 온도에서 구운 도기(陶器 earthenware/pottery)와 1,300∼1,500°C에서 구운 자기(瓷器, porcelain)로 나눌 수 있으며, 도기와 자기 및 사기(沙器/砂器)그릇, 질그릇을 통틀어 도자기라고 한다. 소지의 상태나 소성 온도에 따라 토기, 도기, 석기, 자기로 나뉜다.
rdf:langString
A porcelana é um produto branco impermeável, translúcido e de aspecto brilhante. Ela se distingue de outros produtos cerâmicos, especialmente, da faiança e da louça, pela sua vitrificação, transparência, resistência, completa isenção de porosidade e sonoridade. Basicamente as matérias primas da porcelana são: argila, quartzo, caulim e feldspato.
rdf:langString
瓷器，也作磁器，是由瓷石、高岭土等组成，外表施有釉或的物器，需经过高温（约1200℃–1400℃）的窯內烧製。 原料纯净度高的瓷器，在相互碰撞时，会发出类似金属相撞的清脆声音。瓷器表面的釉色会因为窯爐內溫度的不同从而发生各种化学变化，而產生不同色彩，即窯變。烧结的瓷器胎一般仅含3%不到的铁元素，且不透水，因其较为低廉的成本和耐磨不透水的特性广为世界各地的民众所使用。 而高级瓷器拥有远高于一般瓷器的制作工艺难度，因此在古代精美瓷器常为皇室所收藏。作为中国特产奢侈品之一，千百年來瓷器通过各种贸易管道，传到各个国家。精美的古代瓷器，會被視作具有收藏价值的古董，而受到大量收藏家所收藏。
rdf:langString
الخزف الصيني أو البورسلان هو مادة خزفية مصنوعة من مواد التسخين، بما في ذلك عمومًا مادة مثل الكاؤولين، في فرن لدرجة حرارة تتراوح بين 1200 و 1400 درجة مئوية (2200 و 2600 درجة فهرنهايت). تنبع قوة وشفافية الخزف، مقارنةً بأنواع الفخار الأخرى، بشكل أساسي من التزجيج وتكوين المعدن الموليت داخل الجسم في درجات الحرارة المرتفعة هذه. على الرغم من اختلاف التعريفات، يمكن تقسيم البورسلين إلى ثلاث فئات رئيسية: عجينة صلبة وعجينة ناعمة وعظام الخزف الصيني. تعتمد الفئة التي ينتمي إليها الكائن على تكوين العجينة المستخدمة في صنع جسم الكائن الخزفي وظروف الاحتراق.
rdf:langString
Porcelán (zastarale též porculán) je keramická hmota, vzniká vypálením keramického těsta, tvořeného směsí kaolinu, ostřiva a taviva. Používá se pro výrobu nádobí, sanitární keramiky, elektrických izolátorů, dlaždic, ozdobných předmětů, v dentální keramice a mnoha dalších předmětů (sošky, hlavičky panenek aj.).
rdf:langString
H πορσελάνη είναι κεραμικό υλικό το οποίο δημιουργείται από τη θέρμανση υλικών, με κύριο συστατικό τον καολίνη, σε κλίβανο σε θερμοκρασίες ανάμεσα στους 1.200 και 1.400 °C. Η σκληρότητα, αντοχή και διαφάνεια της πορσελάνης σε σχέση με άλλα κεραμικά υλικά οφείλεται κυρίως στην και το σχηματισμό ορυκτού στις υψηλές θερμοκρασίες. Αν και ο ορισμός ποικίλει, η πορσελάνη χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: τη μαλακή, τη σκληρή και τη κινεζική κοκκάλου. Η κατηγορία πορσελάνης εξαρτάται από τη σύνθεση της πάστας που χρησιμοποιήθηκε και τις συνθήκες θέρμανσης.
rdf:langString
Porcelano estas ceramika substanco delikata, diafaneta, bakita el kaolino. Ĝi estis unue malkovrita kaj fabrikata en Ĉinio, kaj ankaŭ en Eŭropo en Saksio, Limoĝo, poste de la 18-a jarcento, post kiam la germano Ehrenfried Walther von Tschirnaus malkovris kaj diskonatigis ĝin en Eŭropo. La vorto porcelano devenas de la samnomaj porcelanaj konkoj, la cipreedoj, pro la similaspekteco de tiu materiaĵo kun la konko de tiu mara molusko. La nomo mem de la molusko devenas el "porkino".
rdf:langString
La porcelana es un material cerámico producido de forma artesanal o industrial y tradicionalmente blanco, compacto, frágil, duro, translúcido, impermeable, resonante, de baja elasticidad y altamente resistente al ataque químico y al choque térmico, utilizado para fabricar los diversos componentes de las vajillas y para jarrones, condensadores, lámparas, esculturas y elementos ornamentales y decorativos. Algunos manuales diferencian hasta cuatro tipos: porcelana dura (caolínica), porcelana blanda (tierna), porcelana de ceniza de hueso (Bone china) y porcelana 'francesa'. En algunos acabados puede confundirse con la loza fina
rdf:langString
Porselen atau Bening adalah bahan keramik yang dibuat dengan pemanasan. Porselen pada umumnya terbuat dari kaolin yang kemudian ditanur dengan suhu antara 1.200 dan 1.400 °C (2.190 dan 2.550 °F). Tingkat ketahanan, kekuatan, dan sifat tembus pandang dari porselen muncul terutama dari vitrifikasi dan pembentukan mineral mullite pada suhu yang sangat tinggi.
rdf:langString
Porcelain (/ˈpɔːrsəlɪn/) is a ceramic material made by heating substances, generally including materials such as kaolinite, in a kiln to temperatures between 1,200 and 1,400 °C (2,200 and 2,600 °F). The strength and translucence of porcelain, relative to other types of pottery, arises mainly from vitrification and formation of the mineral mullite within the body at these high temperatures. Though definitions vary, porcelain can be divided into three main categories: hard-paste, soft-paste, and bone china. The category that an object belongs to depends on the composition of the paste used to make the body of the porcelain object and the firing conditions.
rdf:langString
La porcellana è un particolare tipo di ceramica, che si ottiene a partire da impasti con presenza di caolino, feldspato e per cottura a temperature tra i 1300 e i 1400 °C. La porosità aperta è nulla, quella chiusa può raggiungere anche valori del 5%. Il materiale è di fase vetrosa, per cui la componente cristallina non supera il 40%. La porcellana viene suddivisa in differenti criteri fra i quali è la temperatura di cottura. La porcellana dura è formata da un impasto di caolino, feldspato e quarzo e richiede una temperatura maggiore di 1280 °C; la porcellana tenera si cuoce intorno ai 1200 °C. La porcellana presenta un rivestimento trasparente che viene applicato in crudo o dopo una prima cottura a temperature tra 800/900 °C. Il prodotto precotto per la smaltatura viene denominato .
rdf:langString
Porcelana – rodzaj białej, przeświecającej ceramiki wysokiej jakości, wynaleziony w Chinach w VII wieku. Porcelana jest wytwarzana z mieszanki glinki kaolinowej ze skaleniem i kwarcem poprzez wypalanie uformowanych wyrobów w temperaturze od 920–980 °C (wyroby nieszkliwione, tzw. biskwit) aż do 1280–1460 °C (wyroby szkliwione). Charakteryzuje się niską nasiąkliwością, bardzo dobrymi właściwościami dielektrycznymi, dużą wytrzymałością mechaniczną, wysoką odpornością na działanie czynników chemicznych i nieprzepuszczalnością dla cieczy i gazów.
rdf:langString
Porselein is een specifieke vorm van keramiek, samengesteld uit kaolien (een weerbarstige, witte kleisoort), kwarts en een veldspaat, en gebakken op een hoge temperatuur. Porselein wordt daardoor hard, doorschijnend, niet poreus en klinkt helder, anders dan bijvoorbeeld aardewerk.
rdf:langString
Porslin är en av tre huvudgrupper av keramiska tillverkningssätt, som till skillnad från andra keramer innehåller kaolin. På svenska används ofta oriktigt i dagligt tal benämningen "porslin" om allt glaserat lergods med ljus bottenfärg, således även om den ogenomskinliga porösa fajansen. Porslinet är typiskt vitt, något transparent och mycket kompakt, hur tunt det än är format, samt ogenomsläppligt för fukt, även om glasyren skadats.
rdf:langString
Фарфо́р (тур. farfur, fağfur, через перс. فغفور из парф. βaγpur — императорский титул, «калька» кит. tien-tse — «сын неба») — разновидность керамики, изделий из тонкой белой глины (каолина) со спёкшимся «остеклованным» (из-за присутствия в шихте полевого шпата и кварца) после обжига около 900—1000° С, звонким и полупрозрачным в тонких слоях (в отличие от фаянса и полуфаянса) «черепком»: профессиональный термин, обозначающий неглазурованную обожжённую массу: бисквит, либо массу, покрытую прозрачной свинцовой глазурью.
rdf:langString
Порцеля́на, фа́рфо́р — один із видів тонкої кераміки — білий матеріал. Це матеріал, що здебільшого складається з SiO2, Al2O3 i K2O. Як сировину для добування використовують білу глину — каолін, кварцовий пісок і польовий шпат (K2O·Al2O3·6SiO2).Порцеляну отримують високотемпературною термічною обробкою цієї суміші. З розвитком техніки з'явились різновиди порцеляни: цирконієва, глиноземна, літієва тощо.
rdf:langString
rdf:langString
Porcelain
rdf:langString
بورسلان
rdf:langString
Porcellana
rdf:langString
Porcelán
rdf:langString
Porzellan
rdf:langString
Πορσελάνη
rdf:langString
Porcelano
rdf:langString
Porcelana
rdf:langString
Portzelana
rdf:langString
Poirceallán
rdf:langString
Porselen
rdf:langString
Porcellana
rdf:langString
Porcelaine
rdf:langString
도자기
rdf:langString
磁器
rdf:langString
Porselein
rdf:langString
Porcelana
rdf:langString
Porcelana
rdf:langString
Фарфор
rdf:langString
Porslin
rdf:langString
瓷器
rdf:langString
Порцеляна
rdf:langString
A Book of Porcelain
xsd:integer
167718
xsd:integer
1123959668
rdf:langString
hûi
rdf:langString
Rackham, Bernard
rdf:langString
ci4
xsd:integer
49439
rdf:langString
cí
rdf:langString
tz'ŭ2
rdf:langString
chìh
rdf:langString
La porcellana (de l'italià porcellana, una espècie de mol·lusc amb closca) és un producte ceràmic caracteritzat pel color blanc, la seva transparència, impermeabilitat, vitrificació, resistència (no la ratlla l'acer), absència completa de porositat i sonoritat. Bàsicament la matèria primera de la porcellana és l'argila, el quars, el caolí (silicats hidratats d'alumini) i el feldespat. La impressió en la porcellana s'anomena litofania.
rdf:langString
الخزف الصيني أو البورسلان هو مادة خزفية مصنوعة من مواد التسخين، بما في ذلك عمومًا مادة مثل الكاؤولين، في فرن لدرجة حرارة تتراوح بين 1200 و 1400 درجة مئوية (2200 و 2600 درجة فهرنهايت). تنبع قوة وشفافية الخزف، مقارنةً بأنواع الفخار الأخرى، بشكل أساسي من التزجيج وتكوين المعدن الموليت داخل الجسم في درجات الحرارة المرتفعة هذه. على الرغم من اختلاف التعريفات، يمكن تقسيم البورسلين إلى ثلاث فئات رئيسية: عجينة صلبة وعجينة ناعمة وعظام الخزف الصيني. تعتمد الفئة التي ينتمي إليها الكائن على تكوين العجينة المستخدمة في صنع جسم الكائن الخزفي وظروف الاحتراق. تطور الخزف ببطء في الصين وتم تحقيقه أخيرًا (اعتمادًا على التعريف المستخدم) في مرحلة ما منذ حوالي 2000 إلى 1200 عام، ثم انتشر ببطء إلى دول شرق آسيا الأخرى، وأخيراً أوروبا وبقية العالم. تعتبر عملية تصنيعه أكثر تطلبًا من تلك الخاصة بالأواني الفخارية والحجرية، وهما النوعان الرئيسيان الآخران من الفخار، وعادةً ما يُنظر إليه على أنه أكثر أنواع الفخار شهرة نظرًا لدقته وقوته ولونه الأبيض. يتحد جيدًا مع كل من الطلاء الزجاجي والطلاء، ويمكن تصميمه بشكل جيد للغاية، مما يسمح بمجموعة كبيرة من العلاجات الزخرفية في أدوات المائدة والأواني. كما أن لها استخدامات عديدة في التكنولوجيا والصناعة. الاسم الأوروبي، البورسلين بالإنجليزية، مشتق من البورسلانا الإيطالي القديم (قشرة الكاوري) بسبب تشابهه مع سطح القشرة. يشار إلى البورسلان أيضًا باسم الصين أو الصين الجميلة في بعض البلدان الناطقة باللغة الإنجليزية، كما شوهد لأول مرة في الواردات من الصين. وتشمل الخصائص المرتبطة بالبورسلين نفاذية ومرونة منخفضة؛ قوة كبيرة وصلابة وبياض وشفافية ورنين؛ ومقاومة عالية للهجوم الكيميائي والصدمات الحرارية. وُصِف الخزف بأنه مزجج تمامًا، وصلب، وغير منفذ (حتى قبل التزجيج)، وأبيض أو ملون صناعيًا، وشفافًا (إلا عندما يكون سمكًا كبيرًا) ورنينًا. ومع ذلك، فإن مصطلح «الخزف» يفتقر إلى تعريف عالمي و «تم تطبيقه بطريقة غير منهجية على مواد من أنواع مختلفة لها سمات سطحية معينة مشتركة». تصنف منطقة شرق آسيا الفخار فقط إلى الأواني منخفضة النيران (الخزف) والأواني عالية النيران (غالبًا ما تُترجم على أنها خزف)، ويتضمن الأخير أيضًا ما يسميه الأوروبيون الخزف الحجري، والذي يكون عالي النيران ولكن ليس أبيض أو شفاف بشكل عام. يمكن استخدام مصطلحات مثل «البورسلين الأولي» أو «البورسلين» أو «شبه البورسلين» في الحالات التي يقترب فيها الجسم الخزفي من البياض والشفافية.
rdf:langString
Porcelán (zastarale též porculán) je keramická hmota, vzniká vypálením keramického těsta, tvořeného směsí kaolinu, ostřiva a taviva. Používá se pro výrobu nádobí, sanitární keramiky, elektrických izolátorů, dlaždic, ozdobných předmětů, v dentální keramice a mnoha dalších předmětů (sošky, hlavičky panenek aj.). Porcelán byl objeven a vyráběn v Číně – tzv. protoporcelán od 7. století př. n. l., porcelán jak jej známe dnes pak od 7. století n. l. V Evropě bylo toto vzácné zboží v 17. a 18. století velmi ceněno, o čemž svědčí i to, že výraz „China“ se stal v Evropě obecným označením tohoto luxusního produktu. Při pokusech o napodobení čínského porcelánu evropští keramici mnohokrát selhali, dokázali zpracovat bílou hlínu vizuálně podobnou kaolínu (ten neměli) a vypálit ji na dostatečně vysokou teplotu 1250–1300 °C, ale získali pouze kameninu chybně označovanou italský porcelán nebo francouzský porcelán, ale šlo o kameninu, protože chyběl kaolín, ostřivo a oxid železa. Nalézt správnou směs látek se v roce 1708 podařilo německému hraběti Ehrenfried Walther von Tschirnhaus, kterému asistoval Johann Friedrich Böttger. Receptem byla kombinace ingrediencí zahrnujících coldický jíl - jde o druh kaolínu, podle německého města Colditz, dále vápenatý alabastr a . Při správném poměru všech složek a jejich dobrém vypálení vznikl dostatečně tvrdý, bílý a poloprůsvitný materiál – porcelán. V Evropě byl tento postup velmi komplikovaný (na rozdíl od Číny, kde lze kaolínové jíly pro výrobu porcelánu těžit z přírodních ložisek), nutno nalézt správný poměr kaolínu k dalším surovinám a kombinaci ingrediencí. Vliv orientálních manufaktur na objev evropského porcelánu lze tedy považovat za minimální, spíše inspirativní vzor.
rdf:langString
H πορσελάνη είναι κεραμικό υλικό το οποίο δημιουργείται από τη θέρμανση υλικών, με κύριο συστατικό τον καολίνη, σε κλίβανο σε θερμοκρασίες ανάμεσα στους 1.200 και 1.400 °C. Η σκληρότητα, αντοχή και διαφάνεια της πορσελάνης σε σχέση με άλλα κεραμικά υλικά οφείλεται κυρίως στην και το σχηματισμό ορυκτού στις υψηλές θερμοκρασίες. Αν και ο ορισμός ποικίλει, η πορσελάνη χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: τη μαλακή, τη σκληρή και τη κινεζική κοκκάλου. Η κατηγορία πορσελάνης εξαρτάται από τη σύνθεση της πάστας που χρησιμοποιήθηκε και τις συνθήκες θέρμανσης. Η πορσελάνη εξελίχθηκε αργά στην Κίνα και τελικά τελειοποιήθηκε κάποια στιγμή περίπου 2.000 με 1.200 χρόνια πριν και στη συνέχεια διαδόθηκε στις άλλες χώρες της Άπω Ανατολής και έπειτα στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Η διαδικασία κατασκευής είναι πιο απαιτητική σε σχέση με άλλα κεραμικά και συχνά θεωρούνταν πιο πολύτιμη από άλλα κεραμικά αγγεία για την αντοχή, τη λεπτότητα και το λευκό χρώμα. Συνδυάζεται καλά με βαφή και μπορεί να λάβει εύκολα σχήμα, με αποτέλεσμα να έχει ευρεία διακοσμητική χρήση, από πιάτα μέχρι αγαλματίδια. Επίσης χρησιμοποιείται ως μονωτικό και οικοδομικό υλικό, καθώς και στην οδοντιατρική (όψεις πορσελάνης). Η ονομασία πορσελάνη προέρχεται από την παλιά ιταλική λέξη πορτσελάνα (porcellana), η οποία αναφέρεται σε ένα κοχύλι, με το οποίο μοιάζει στην εμφάνιση.
rdf:langString
Porcelano estas ceramika substanco delikata, diafaneta, bakita el kaolino. Ĝi estis unue malkovrita kaj fabrikata en Ĉinio, kaj ankaŭ en Eŭropo en Saksio, Limoĝo, poste de la 18-a jarcento, post kiam la germano Ehrenfried Walther von Tschirnaus malkovris kaj diskonatigis ĝin en Eŭropo. La vorto porcelano devenas de la samnomaj porcelanaj konkoj, la cipreedoj, pro la similaspekteco de tiu materiaĵo kun la konko de tiu mara molusko. La nomo mem de la molusko devenas el "porkino". Laŭ Francisko Azorín porcelano estas Blanka substanco el bakita, delikata argilo, diafana k. sonora kiel vitro, ofte uzata por fari belajn objektojn. Li indikas etimologion el la itala nomo de perlamota konko porcella (porketo), ĉar tiu konko similas tiel. Osta porcelano estas speco de porcelano kunmetita el osta cindro, feldspata materialo kaj kaolino. Ĝi estis difinita kiel "varo kun diafana korpo" enhavanta minimumon de 30% el fosfato derivita el besta osto kaj kalcia fosfato. Osta porcelano estas la plej forta el la porcelanoj aŭ porcelana ceramiko, enhavante tre altan mekanikan kaj fizikan forton kaj pezon-reziston, kaj estas konata pro ĝiaj altaj niveloj de blankeco kaj travidebleco. Ĝia fortikeco permesas ĝian produktadon en pli maldikaj transversaj sekcioj ol aliaj specoj de porcelano.
rdf:langString
La porcelana es un material cerámico producido de forma artesanal o industrial y tradicionalmente blanco, compacto, frágil, duro, translúcido, impermeable, resonante, de baja elasticidad y altamente resistente al ataque químico y al choque térmico, utilizado para fabricar los diversos componentes de las vajillas y para jarrones, condensadores, lámparas, esculturas y elementos ornamentales y decorativos. Algunos manuales diferencian hasta cuatro tipos: porcelana dura (caolínica), porcelana blanda (tierna), porcelana de ceniza de hueso (Bone china) y porcelana 'francesa'. En algunos acabados puede confundirse con la loza fina En un contexto menos profesional, en Occidente se define como porcelana al material cerámico que es translúcido, en tanto que en China es el que resuena como metal al ser golpeado. Supuestamente inventada en Oriente en el siglo VII u VIII (y bien guardado el secreto de su elaboración) y admirada en Occidente, alimentó un importante comercio que no disminuyó hasta que fue reinventada en Europa, dando lugar a diferentes tipos en Francia, Alemania, Italia, España e Inglaterra.
rdf:langString
Porzellan (italienisch porcellana, englisch porcelain oder china), auch Weißes Gold genannt, ist ein durch Brennen hergestelltes feinkeramisches Erzeugnis mit weißen, dichten, porenfreien, in dünnen Schichten transparenten Scherben. Es wird aus einem Gemisch von Kaolin (Porzellanerde, Porzellanton), Feldspat und Quarz, die im Verlauf des keramischen Brandes in Glasphase und Mullit umgewandelt werden, hergestellt. Glasiert oder unglasiert findet es Verwendung zur Herstellung von Gebrauchsgegenständen, technischen Erzeugnissen und für künstlerische Zwecke.
rdf:langString
Portzelana kaolinita tenperatura altuan egosiz egiten den produktu zeramiko da, lodiera txikikoa, bereziki platerak, katiluak eta apaingarriak egiteko erabiltzen dena. Material hau tradizionalki txuria da, trinkoa, gogorra, zeharrargia eta iragazgaitza. Loza esmaltatuaren (loza finaren) antzekoa da, eta gauza bera direla pentsa daitekeeen arren, material ezberdinak dira.
rdf:langString
Is é is poirceallán ann ábhar ceirmeach crua gloiniúil tréshoilseach, i gcodarsnacht le potaireacht atá teimhneach póiriúil. Bíonn cré Shíneach is cloch Shíneach ann, agus tugtar tine dó ag teocht 1,200-1,350 °C (ní bhíonn cloch Shíneach i bpotaireacht, agus tugtar tine di sin ag teocht níos lú ná 1,200 °C). Rinneadh den chéad uair é sa tSín idir an 7ú is an 10ú céad nuair a thosaigh táirgeadh na n-earraí cáiliúla, séadghlasa ceileadain. Sa 10ú-13ú céad táirgeadh ar a laghad 9 n-athraitheach suntasach. Ón 14ú céad tháinig sé go hiarthar na hEorpa, agus measadh go raibh sé an-luachmhar. Rinne monarcha na Medici i bhFirenze na hIodáile an chéad iarracht poirceallán a dhéanamh san Eoraip sna 1570idí, ach níor éirigh rómhaith léi. Go luath san 18ú céad bhí rath ar iarracht Meißen sa Ghearmáin.
rdf:langString
La porcelaine est une céramique fine et translucide qui, si elle est produite à partir du kaolin par cuisson à plus de 1 200 °C, prend le nom plus précis de porcelaine dure. Elle est majoritairement utilisée dans les arts de la table.Les techniques de fabrication de la porcelaine atteignent leur perfection en Chine au XIIe siècle, en Allemagne au XVIIIe siècle et en France, à Limoges, au XIXe siècle.
rdf:langString
Porcelain (/ˈpɔːrsəlɪn/) is a ceramic material made by heating substances, generally including materials such as kaolinite, in a kiln to temperatures between 1,200 and 1,400 °C (2,200 and 2,600 °F). The strength and translucence of porcelain, relative to other types of pottery, arises mainly from vitrification and formation of the mineral mullite within the body at these high temperatures. Though definitions vary, porcelain can be divided into three main categories: hard-paste, soft-paste, and bone china. The category that an object belongs to depends on the composition of the paste used to make the body of the porcelain object and the firing conditions. Porcelain slowly evolved in China and was finally achieved (depending on the definition used) at some point about 2,000 to 1,200 years ago; it slowly spread to other East Asian countries, then to Europe, and eventually to the rest of the world. Its manufacturing process is more demanding than that for earthenware and stoneware, the two other main types of pottery, and it has usually been regarded as the most prestigious type of pottery for its delicacy, strength, and its white colour. It combines well with both glazes and paint, and can be modelled very well, allowing a huge range of decorative treatments in tableware, vessels, and figurines. It also has many uses in technology and industry. The European name, porcelain in English, comes from the old Italian porcellana (cowrie shell) because of its resemblance to the surface of the shell. Porcelain is also referred to as china or fine china in some English-speaking countries, as it was first seen in imports from China during the 17th century. Properties associated with porcelain include low permeability and elasticity; considerable strength, hardness, whiteness, translucency, and resonance; and a high resistance to corrosive chemicals and thermal shock. Porcelain has been described as being "completely vitrified, hard, impermeable (even before glazing), white or artificially coloured, translucent (except when of considerable thickness), and resonant". However, the term "porcelain" lacks a universal definition and has "been applied in an unsystematic fashion to substances of diverse kinds which have only certain surface-qualities in common". Traditionally, East Asia only classifies pottery into low-fired wares (earthenware) and high-fired wares (often translated as porcelain), the latter also including what Europeans call "stoneware", which is high-fired but not generally white or translucent. Terms such as "proto-porcelain", "porcellaneous" or "near-porcelain" may be used in cases where the ceramic body approaches whiteness and translucency.
rdf:langString
Porselen atau Bening adalah bahan keramik yang dibuat dengan pemanasan. Porselen pada umumnya terbuat dari kaolin yang kemudian ditanur dengan suhu antara 1.200 dan 1.400 °C (2.190 dan 2.550 °F). Tingkat ketahanan, kekuatan, dan sifat tembus pandang dari porselen muncul terutama dari vitrifikasi dan pembentukan mineral mullite pada suhu yang sangat tinggi. Porselen mula-mula berkembang di Tiongkok dan akhirnya muncul di beberapa tempat sekitar 2.000 dan 1.200 tahun yang lalu, perlahan-lahan menyebar ke negara negara Asia Timur lainnya, Eropa dan kemudian di seluruh dunia. Porselen biasanya sudah dianggap sebagai jenis tembikar yang paling sering dipakai karena keindahan, ketahanan, dan warna putihnya. Porselen menggabungkan glasir dan cat dengan baik, dan sangat mudah untuk dibentuk. Hal ini memungkinkan adanya banyak macam dekorasi meja yang berbentuk kapal dan patung-patung. Porselen juga memiliki banyak kegunaan dalam teknologi dan industri. Nama porselen di Eropa dalam bahasa Inggris berasal dari bahasa Italia porcellana (kerang cowry) karena kemiripannya dengan permukaan tembus dari cangkang kerangnya. Porselen juga disebut sebagai tembikar TIongkok (fine china) di beberapa negara-negara berbahasa Inggris, karena pertama kali terlihat diimpor dari Tiongkok. Sifat-sifat material porselen antara lain permeabilitas dan elastisitas rendah, ketahanan yang tinggi, keras, andal, putih, transparan, dapat beresonansi, resistensi yang tinggi terhadap serangan kimia dan mudah pecah ketika dalam temperatur yang tidak menentu (thermal shock).
rdf:langString
La porcellana è un particolare tipo di ceramica, che si ottiene a partire da impasti con presenza di caolino, feldspato e per cottura a temperature tra i 1300 e i 1400 °C. La porosità aperta è nulla, quella chiusa può raggiungere anche valori del 5%. Il materiale è di fase vetrosa, per cui la componente cristallina non supera il 40%. La porcellana viene suddivisa in differenti criteri fra i quali è la temperatura di cottura. La porcellana dura è formata da un impasto di caolino, feldspato e quarzo e richiede una temperatura maggiore di 1280 °C; la porcellana tenera si cuoce intorno ai 1200 °C. La porcellana presenta un rivestimento trasparente che viene applicato in crudo o dopo una prima cottura a temperature tra 800/900 °C. Il prodotto precotto per la smaltatura viene denominato . I componenti del rivestimento sono gli stessi dell'impasto, ma in proporzioni tali da conferire alla miscela una maggiore fusibilità. Per un maggiore grado di bianco, la cottura della porcellana si effettua con un primo periodo di riscaldamento in atmosfera ossidante, una fase ad elevata temperatura in atmosfera riducente e un processo di raffreddamento in atmosfera neutra.
rdf:langString
磁器（じき、英: Porcelain、ポーセリン）とは、高温で焼成されて吸水性がなく、叩いた時に金属音を発する陶磁器の一種。
rdf:langString
도자기(陶瓷器, 영어: porcelain, fine china)는 흙을 빚어 높은 온도의 불에서 구워낸 그릇이나 장식물을 말한다. 크게 1,300°C이하의 온도에서 구운 도기(陶器 earthenware/pottery)와 1,300∼1,500°C에서 구운 자기(瓷器, porcelain)로 나눌 수 있으며, 도기와 자기 및 사기(沙器/砂器)그릇, 질그릇을 통틀어 도자기라고 한다. 소지의 상태나 소성 온도에 따라 토기, 도기, 석기, 자기로 나뉜다.
rdf:langString
Porselein is een specifieke vorm van keramiek, samengesteld uit kaolien (een weerbarstige, witte kleisoort), kwarts en een veldspaat, en gebakken op een hoge temperatuur. Porselein wordt daardoor hard, doorschijnend, niet poreus en klinkt helder, anders dan bijvoorbeeld aardewerk. Porselein is een Chinese uitvinding. Het is reuk- en smaakloos en verkleurt nauwelijks, ook niet als het bijvoorbeeld enkele eeuwen in een scheepswrak op de bodem van de zee heeft gelegen. Het wordt vooral gebruikt om borden, kommen, bekers en ander vaatwerk te produceren dat dienstdoet bij het opdienen en nuttigen van voedsel en drank. Ovenvast porselein dient in de eerste plaats voor het bereiden van voedsel in een oven, en kan een temperatuur tot 250 °C à 300 °C verdragen. Daarnaast heeft porselein, net als zilver en kristal, een functie als interieur decoratie, zoals in het geval van vazen, kandelaars, decoratieve deurknoppen, cache-pots, menselijke of dierfiguren enz. Porseleinen serviezen worden meestal in gespecialiseerde winkels verkocht. In deze shops is ook bestek, glas of kristal te koop. Porselein is veel gebruikt als materiaal voor het vervaardigen van isolatoren omdat het stevig, duurzaam, weersbestendig en hittebestendig is en elektriciteit niet geleidt. Ook werd porselein toegepast in tandtechnische laboratoria voor het vervaardigen van kronen en bruggen. Ten slotte is porselein gebruikt om poppenkoppen te vervaardigen en wordt het veel toegepast bij het maken van voorwerpen met een functie in het sanitair, bijvoorbeeld een toilet of een wasbekken.
rdf:langString
A porcelana é um produto branco impermeável, translúcido e de aspecto brilhante. Ela se distingue de outros produtos cerâmicos, especialmente, da faiança e da louça, pela sua vitrificação, transparência, resistência, completa isenção de porosidade e sonoridade. Basicamente as matérias primas da porcelana são: argila, quartzo, caulim e feldspato.
rdf:langString
Porcelana – rodzaj białej, przeświecającej ceramiki wysokiej jakości, wynaleziony w Chinach w VII wieku. Porcelana jest wytwarzana z mieszanki glinki kaolinowej ze skaleniem i kwarcem poprzez wypalanie uformowanych wyrobów w temperaturze od 920–980 °C (wyroby nieszkliwione, tzw. biskwit) aż do 1280–1460 °C (wyroby szkliwione). Charakteryzuje się niską nasiąkliwością, bardzo dobrymi właściwościami dielektrycznymi, dużą wytrzymałością mechaniczną, wysoką odpornością na działanie czynników chemicznych i nieprzepuszczalnością dla cieczy i gazów. W technice używana jako materiał na nisko- i wysokonapięciowe izolatory, sprzęt laboratoryjny oraz jako wyroby gospodarstwa domowego. Rozróżnia się ceramikę twardą (o składzie: 40–60% kaolinu, 20–30% skalenia, 20–30% kwarcu) i miękką (25–40% kaolinu, 25–40% skalenia, 30–45% kwarcu). W Europie technologię produkcji porcelany wynalazł w pocz. XVIII w. Ehrenfried Walther von Tschirnhaus. Po jego śmierci prace kontynuował w Dreźnie i Miśni jego uczeń Johann Friedrich Böttger, alchemik elektora saskiego i króla Polski Augusta II Mocnego, kolekcjonera chińskiej porcelany. Böttger wyprodukował twardą białą porcelanę w 1709; od tego czasu datuje się produkcję porcelany europejskiej. Było to osiągnięcie bardzo ważne, także ze względu na rosnące w tamtym czasie zainteresowanie chińszczyzną. Porcelanę wyrabianą w Saksonii nazywano „białym złotem”, gdyż zastępowała złoto jako królewski podarunek, osiągając ceny porównywalne do kruszcu. Produkcja w Miśni początkowo prowadzona była na małą skalę, pojedyncze egzemplarze traktowano jak dzieła sztuki. Dopiero pod koniec lat 20. stała się bardziej dostępna, ale i tak przez dłuższy czas porcelana ta była rozdawana, a nie sprzedawana. Drugim ośrodkiem europejskiej produkcji porcelany była Wielka Brytania, gdzie w 1745 roku opracowano recepturę tzw. porcelany kostnej.
rdf:langString
Фарфо́р (тур. farfur, fağfur, через перс. فغفور из парф. βaγpur — императорский титул, «калька» кит. tien-tse — «сын неба») — разновидность керамики, изделий из тонкой белой глины (каолина) со спёкшимся «остеклованным» (из-за присутствия в шихте полевого шпата и кварца) после обжига около 900—1000° С, звонким и полупрозрачным в тонких слоях (в отличие от фаянса и полуфаянса) «черепком»: профессиональный термин, обозначающий неглазурованную обожжённую массу: бисквит, либо массу, покрытую прозрачной свинцовой глазурью. В западноевропейской традиции используют термин «порцелан» (фр. porcelaine, из (итал. porcellana, от итал. porcellino — морская раковина «поросёнок»), по ассоциации с белоснежной блестящей поверхностью раковины «поросёнка». В России XVIII века также использовали слово «порцелан». Другое название: čini (китайский) свидетельствует о месте изобретения фарфора. Русское слово «фарфор» указывает, что изделия китайского фарфора попадали на Русь посредством арабских торговцев. Термин «фарфор» в англоязычной литературе (porcelain, /ˈpɔːrsəlɪn/) часто применяется к медицинской и технической керамике: цирконовый, глинозёмный, литиевый, борнокальциевый и др. фарфор, что отражает высокую плотность соответствующего специального керамического материала.
rdf:langString
Porslin är en av tre huvudgrupper av keramiska tillverkningssätt, som till skillnad från andra keramer innehåller kaolin. På svenska används ofta oriktigt i dagligt tal benämningen "porslin" om allt glaserat lergods med ljus bottenfärg, således även om den ogenomskinliga porösa fajansen. Porslinet är typiskt vitt, något transparent och mycket kompakt, hur tunt det än är format, samt ogenomsläppligt för fukt, även om glasyren skadats. Avgränsningen är dock inte helt tydlig, då flintgods som normalt inte räknas som porslin ibland innehåller mindre mängder kaolinlera, och ofta kallas "flintporslin". Andra varianter som Ironstone china innehåller också en viss mängd kaolinlera. Benporslin, som i likhet med fältspatsporslin innehåller fältspat, kaolin och kvarts men därtill upp till 40% benaska räknas normalt däremot som porslin. Porslinet kom till Europa med Marco Polo, som berättade om den kinesiska keramiken när han kom hem till Italien efter sina resor. Ordet kommer av italienska, porcellana, som ursprungligen är namnet på porslinssnäckor, av vars hårda, glänsande skal man oriktigt förr trodde att det orientaliska porslinet var berett. Porslin används till bordserviser, till konstgjorda tänder, leksaker, särskilt porslinsdockor, sanitetsprodukter som toalettstolar, och prydnadsföremål. Porslinets kvalitet bedöms efter dess transparens, vithet, hårdhet, kompakthet, och elasticistet. Det brukar som regel dekoreras.
rdf:langString
Порцеля́на, фа́рфо́р — один із видів тонкої кераміки — білий матеріал. Це матеріал, що здебільшого складається з SiO2, Al2O3 i K2O. Як сировину для добування використовують білу глину — каолін, кварцовий пісок і польовий шпат (K2O·Al2O3·6SiO2).Порцеляну отримують високотемпературною термічною обробкою цієї суміші. З розвитком техніки з'явились різновиди порцеляни: цирконієва, глиноземна, літієва тощо. Порцеляна має невелику пористість, через що вона непроникна для газу та води, має доволі високу механічну міцність, термостійкість, електроізоляційні властивості. На зламі має склоподібний вигляд, що спікся. Цінується порцеляна, яка просвічується на світлі.
rdf:langString
瓷器，也作磁器，是由瓷石、高岭土等组成，外表施有釉或的物器，需经过高温（约1200℃–1400℃）的窯內烧製。 原料纯净度高的瓷器，在相互碰撞时，会发出类似金属相撞的清脆声音。瓷器表面的釉色会因为窯爐內溫度的不同从而发生各种化学变化，而產生不同色彩，即窯變。烧结的瓷器胎一般仅含3%不到的铁元素，且不透水，因其较为低廉的成本和耐磨不透水的特性广为世界各地的民众所使用。 而高级瓷器拥有远高于一般瓷器的制作工艺难度，因此在古代精美瓷器常为皇室所收藏。作为中国特产奢侈品之一，千百年來瓷器通过各种贸易管道，传到各个国家。精美的古代瓷器，會被視作具有收藏价值的古董，而受到大量收藏家所收藏。
xsd:nonNegativeInteger
54322
