Pompeius Strabo

http://dbpedia.org/resource/Pompeius_Strabo an entity of type: Person

Ο Γναίος Πομπήιος Στράβων (135-87 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός, ύπατος το 89 π.Χ. Προερχόταν από την αγροτική Ιταλική περιοχή του Πικένου, που βρίσκεται μεταξύ των Απεννίνων και της Αδριατικής. Ήταν ο πρώτος του οικογενειακού του κλάδου της Πομπηίας γενεάς που κατάφερε να γίνει Συγκλητικός, παρά την κατά της αγροτικής αριστοκρατίας προκατάληψη της Συγκλήτου. Το 88 τέλεσε θρίαμβο για τις νίκες του κατά τον Συμμαχικό Πόλεμο. Ήταν ο πατέρας του Μεγάλου Πομπήιου. rdf:langString
Cneo Pompeyo Estrabón (en latín Cnaeus Pompeius o Pompaeus Sex. F. Cn. N. Strabo) (muerto el año 87 a. C.), cuyo cognomen significa estrábico, se le conoce habitualmente como Pompeyo Estrabón, con el fin de diferenciarlo de Estrabón, el geógrafo. rdf:langString
Gneo Ponpeio Estrabon (latinez: Gnaeus Pompeius Strabo; Pizeno, K.a. 135 - Erromatik hurbil, K.a. 87) Antzinako Erromako militar eta politikaria izan zen, kontsula K.a. 89an. rdf:langString
Cnæus Pompeius Strabo (mort en 87 av. J.-C.) est un général romain originaire du Picenum (région située entre les Apennins et l’Adriatique, correspondant à l'actuelle région des Marches) et père de Pompée le Grand. Il est élu consul en 89 av. J.-C.. rdf:langString
Gneo Pompeo Strabone (in latino Gnaeus Pompeius Strabo; Picenum, 135 a.C. – Roma, estate 87 a.C.) è stato un militare romano, padre del famoso comandante militare Gneo Pompeo Magno. rdf:langString
グナエウス・ポンペイウス・ストラボ(ラテン語: Gnaeus Pompeius Strabo、?-紀元前87年)は紀元前1世紀前半に活躍した共和政ローマの政務官。紀元前89年に執政官を務めた。第一次三頭政治の一角、グナエウス・ポンペイウス・マグヌスの父。ピケヌム(現在のマルケ州)の諸都市と友好関係を築いた。紛らわしいため、当項目のポンペイウス・ストラボはストラボ、三頭政治で有名なポンペイウスはポンペイウスと表記する。コグノーメンのストラボは「斜視」の意である。 rdf:langString
Cneu Pompeu Estrabão (135–87 a.C.; em latim: Gnaeus Pompeius Strabo) foi um político da gente Pompeia da República Romana eleito cônsul em 89 a.C. com Lúcio Pórcio Catão. O triúnviro Cneu Pompeu Magno, cônsul quatro vezes entre 70 e 52 a.C., era seu filho. Foi o primeiro de sua família a chegar ao Senado Romano e também o primeiro a conquistar o consulado. Ele é geralmente conhecido como Pompeu Estrabão para diferenciá-lo do famoso geógrafo Estrabão. rdf:langString
Гней Помпей Страбон (лат. Gnaeus Pompeius Strabo; нар. 133 до н. е. — пом. 87 до н. е.) — давньоримський політичний та військовий діяч Римської республіки з плебейського роду Помпеїв, консул 89 року до н. е. Батько Гнея Помпея Великого (Магна). rdf:langString
Gneu Pompeu Estrabó (en llatí Cnaeus Pompeius o Pompaeus Sex. F. Cn. N. Strabo) era segon fill de Sext Pompeu i de Lucília, germana del poeta Gai Lucili. Va ser pare de Gneu Pompeu Magne. Formava part de la gens Pompeia. El malnom Strabo (que vol dir que gira la vista) li va ser donat inicialment al seu cuiner Menògenes i després a ell mateix, ja que tenia una certa semblança amb el cuiner. Sigui això cert o fals, Pompeu va acabar adoptant el nom com a propi i així apareix a algunes monedes i als Fasti. Tots els escriptors antics coincideixen a donar a aquest Pompeu un caràcter completament dolent. rdf:langString
Gnaeus Pompeius Strabo († 87 v. Chr.) war Politiker der späten römischen Republik aus der ländlichen Region Picenum. Er wurde der erste seines Zweiges der Familie der Pompeii, der in Rom – trotz der Vorurteile des Senats gegen homines novi – zum Senator aufstieg. Nachdem er sein militärisches Talent bewiesen hatte, absolvierte Strabo den cursus honorum. Nach ihm wurden die Städte Alba Pompeia und Laus Pompeia benannt. rdf:langString
Gnaeus Pompeius Strabo (skt. 135 – 87 SM) adalah seorang jenderal dan politikus Romawi, yang menjabat sebagai konsul pada 89 SM. Dia sering disebut dalam bahasa Inggris sebagai Pompey Strabo, untuk membedakannya dari putranya, Pompeius Agung yang terkenal, atau dari Strabo sang Geografer. rdf:langString
Gnaeus Pompeius Strabo (135 v.Chr. - 87 v.Chr.) was afkomstig uit Picenum. Hij was een van de rijkste Romeinen van zijn tijd. Hij was quaestor van Sicilia rond 104 v.Chr.. Dankzij zijn schitterende militaire carrière kon hij als homo novus (eerste van de familie) consul worden in het jaar 89 v.Chr., samen met Lucius Porcius Cato Licinianus. De Bellum sociorum (bondgenotenoorlog) was op dat moment in alle hevigheid aan de gang. rdf:langString
Gnejusz Pompejusz Strabon (Gnaeus Pompeius Strabo, zm. 87 p.n.e.) – rzymski wódz i polityk. Mimo że największe polityczne wpływy posiadał w Picenum, prawdopodobnie stamtąd nie pochodził, gdyż tribus, do którego należała gens Pompeia, Clustumnia, nie występowała w tym rejonie. Pierwszy w rodzie osiągnął status senatora. Udowadniając swój talent militarny, przeszedł cursus honorum rozpoczynając karierę jako kwestor na Sardynii w 104 p.n.e., pretorem został w 92 p.n.e., był potem namiestnikiem Macedonii, w końcu obejmując w roku 89 p.n.e. konsulat. Odegrał ważną rolę w wojnie ze sprzymierzeńcami (pomiędzy Rzymem a mieszkańcami Italii) w latach 91 - 88. Początkowo (w roku 90) służył jako legat konsula Rutyliusza Rufusa. Został wtedy pobity przez Widacyliusza, Tytusa Lafreniusza i Publiusza Wet rdf:langString
Гней Помпе́й Страбо́н (лат. Gnaeus Pompeius Strabo; родился не позднее 132 года до н. э., Пицен — скончался в 87 году до н. э., Рим, Римская республика) — древнеримский политический деятель и военачальник из плебейского рода Помпеев, консул 89 года до н. э., отец Гнея Помпея Великого. В историографии Страбона рассматривают как одного из первых римских полководцев, создававших «клиентскую армию», преданную не республике, а исключительно своему командиру. Существуют мнения о том, что он мог стать единоличным правителем Рима. rdf:langString
Gnaeus Pompeius Strabo, död 87 f.Kr., ibland även Gnaeus Pompejus Strabo, växte upp i Picentum. Han var systerson till poeten Gaius Lucilius, som i sin tur var vän till den romerske generalen Scipio Aemilianus Africanus. Strabo var den första av att få sitta i senaten. Strabo gjorde militär karriär, blev cursus honorum och på Sicilien år 93 f.Kr. År 89 f.Kr. blev han konsul tillsammans med Lucius Porcius Cato. rdf:langString
rdf:langString Gneu Pompeu Estrabó
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo
rdf:langString Πομπήιος Στράβων
rdf:langString Cneo Pompeyo Estrabón
rdf:langString Ponpeio Estrabon
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo
rdf:langString Cnaeus Pompeius Strabo
rdf:langString Gneo Pompeo Strabone
rdf:langString グナエウス・ポンペイウス・ストラボ
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo
rdf:langString Pompeius Strabo
rdf:langString Gnejusz Pompejusz Strabon
rdf:langString Cneu Pompeu Estrabão
rdf:langString Гней Помпей Страбон
rdf:langString Pompeius Strabo
rdf:langString Гней Помпей Страбон
xsd:integer 570314
xsd:integer 977737914
rdf:langString Gneu Pompeu Estrabó (en llatí Cnaeus Pompeius o Pompaeus Sex. F. Cn. N. Strabo) era segon fill de Sext Pompeu i de Lucília, germana del poeta Gai Lucili. Va ser pare de Gneu Pompeu Magne. Formava part de la gens Pompeia. El malnom Strabo (que vol dir que gira la vista) li va ser donat inicialment al seu cuiner Menògenes i després a ell mateix, ja que tenia una certa semblança amb el cuiner. Sigui això cert o fals, Pompeu va acabar adoptant el nom com a propi i així apareix a algunes monedes i als Fasti. Tots els escriptors antics coincideixen a donar a aquest Pompeu un caràcter completament dolent. Apareix mencionat per primer cop l'any 103 aC quan havia estat qüestor a Sardínia en el govern de l'illa del propretor Tit Albuci, i va recollir documentació per acusar al seu cap cosa mal vista entre els romans, que consideraven la relació entre pretor i qüestor com a sagrada. Per aquest motiu no se li va permetre completar l'acusació i ho va fer Gai Juli Cèsar al seu lloc. L'any 94 aC va ser pretor i a l'any següent propretor a Sicília. L'any 90 aC en esclatar la guerra social, va ser legat del cònsol Publi Rutili Llop. Pompeu va ser derrotat al principi, i es va haver de refugiar a on Tit Afrani, general dels italians, el va assetjar, però Sulpici va anar en ajut de Pompeu i Afrani, atacat per dos exèrcits, va morir a la lluita, i les seves tropes van fugir en confusió cap a Asculum. Pompeu llavors va assetjar aquesta ciutat.
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo († 87 v. Chr.) war Politiker der späten römischen Republik aus der ländlichen Region Picenum. Er wurde der erste seines Zweiges der Familie der Pompeii, der in Rom – trotz der Vorurteile des Senats gegen homines novi – zum Senator aufstieg. Nachdem er sein militärisches Talent bewiesen hatte, absolvierte Strabo den cursus honorum. Im Bundesgenossenkrieg kämpfte er 90 v. Chr. als Legat unter dem Konsul Publius Rutilius Lupus. Strabo begann mit der Belagerung von Asculum, die er auch als Konsul des folgenden Jahres 90 v. Chr. fortsetzte. Er befehligte die römischen Kräfte gegen die italischen Bundesgenossen auf dem nördlichen Kriegsschauplatz. Seine drei Legionen wurden entscheidend für den Sieg Roms. Nach der Eroberung Asculums und dem Tod seines Kollegen Lucius Porcius Cato übernahm Strabo das Kommando gegen die Marser. Er feierte im Dezember 89 v. Chr. einen Triumph de Asculaneis Picentibus. Nach dem Ende des Krieges zog sich Strabo mit den meisten seiner Veteranen als Prokonsul nach Picenum zurück. Der Konsul des Jahres 88 v. Chr., Quintus Pompeius Rufus, wurde bei dem Versuch umgebracht, das Kommando über Strabos Truppen zu übernehmen. 87 v. Chr. kam Strabo Sullas Bitte um Hilfe gegen Gaius Marius und Lucius Cornelius Cinna nach. Er belagerte Rom, starb aber, bevor eine Schlacht geschlagen wurde. Über seinen Tod gibt es zahlreiche Versionen. Am wahrscheinlichsten ist, dass er sich mit einer Seuche infizierte (nach einer anderen Beschreibung soll er vom Blitz getroffen worden sein). Strabos Sohn Gnaeus Pompeius Magnus führte seine Legionen wieder zurück nach Picenum. Nach ihm wurden die Städte Alba Pompeia und Laus Pompeia benannt.
rdf:langString Ο Γναίος Πομπήιος Στράβων (135-87 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός, ύπατος το 89 π.Χ. Προερχόταν από την αγροτική Ιταλική περιοχή του Πικένου, που βρίσκεται μεταξύ των Απεννίνων και της Αδριατικής. Ήταν ο πρώτος του οικογενειακού του κλάδου της Πομπηίας γενεάς που κατάφερε να γίνει Συγκλητικός, παρά την κατά της αγροτικής αριστοκρατίας προκατάληψη της Συγκλήτου. Το 88 τέλεσε θρίαμβο για τις νίκες του κατά τον Συμμαχικό Πόλεμο. Ήταν ο πατέρας του Μεγάλου Πομπήιου.
rdf:langString Cneo Pompeyo Estrabón (en latín Cnaeus Pompeius o Pompaeus Sex. F. Cn. N. Strabo) (muerto el año 87 a. C.), cuyo cognomen significa estrábico, se le conoce habitualmente como Pompeyo Estrabón, con el fin de diferenciarlo de Estrabón, el geógrafo.
rdf:langString Gneo Ponpeio Estrabon (latinez: Gnaeus Pompeius Strabo; Pizeno, K.a. 135 - Erromatik hurbil, K.a. 87) Antzinako Erromako militar eta politikaria izan zen, kontsula K.a. 89an.
rdf:langString Cnæus Pompeius Strabo (mort en 87 av. J.-C.) est un général romain originaire du Picenum (région située entre les Apennins et l’Adriatique, correspondant à l'actuelle région des Marches) et père de Pompée le Grand. Il est élu consul en 89 av. J.-C..
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo (skt. 135 – 87 SM) adalah seorang jenderal dan politikus Romawi, yang menjabat sebagai konsul pada 89 SM. Dia sering disebut dalam bahasa Inggris sebagai Pompey Strabo, untuk membedakannya dari putranya, Pompeius Agung yang terkenal, atau dari Strabo sang Geografer. Cognomen Strabo berarti "mata juling". Dia tinggal di Republik Romawi, lahir dan dibesarkan dalam keluarga bangsawan di Pikenum (masing-masing di selatan dan utara wilayah Marche dan Abruzzo) di Italia Tengah, di Pantai Adriatik. Ibunda Strabo disebut Lucilia. Keluarga Lucilia berasal dari Suessa Aurunca (Sessa Aurunca modern) dan dia adalah saudara perempuan penyair satir Gaius Lucilius. Lucilius adalah sahabat jenderal Romawi Scipio Aemilianus. Kakek paternal Strabo adalah Gnaeus Pompeius, dan ayahandanya adalah Sextus Pompeius. Kakandanya adalah dan saudara perempuannya adalah .
rdf:langString Gneo Pompeo Strabone (in latino Gnaeus Pompeius Strabo; Picenum, 135 a.C. – Roma, estate 87 a.C.) è stato un militare romano, padre del famoso comandante militare Gneo Pompeo Magno.
rdf:langString グナエウス・ポンペイウス・ストラボ(ラテン語: Gnaeus Pompeius Strabo、?-紀元前87年)は紀元前1世紀前半に活躍した共和政ローマの政務官。紀元前89年に執政官を務めた。第一次三頭政治の一角、グナエウス・ポンペイウス・マグヌスの父。ピケヌム(現在のマルケ州)の諸都市と友好関係を築いた。紛らわしいため、当項目のポンペイウス・ストラボはストラボ、三頭政治で有名なポンペイウスはポンペイウスと表記する。コグノーメンのストラボは「斜視」の意である。
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo (135 v.Chr. - 87 v.Chr.) was afkomstig uit Picenum. Hij was een van de rijkste Romeinen van zijn tijd. Hij was quaestor van Sicilia rond 104 v.Chr.. Dankzij zijn schitterende militaire carrière kon hij als homo novus (eerste van de familie) consul worden in het jaar 89 v.Chr., samen met Lucius Porcius Cato Licinianus. De Bellum sociorum (bondgenotenoorlog) was op dat moment in alle hevigheid aan de gang. Hij leidde zijn drie legioenen in de strijd in het Noorden van Italië, waar hij de positie van Rome wist veilig te stellen. Hij stelde daarop de Lex Pompeia de Transpadanis voor die de Italiërs ten noorden van de Po de status van Latijnse (en dus bevoorrechte) bondgenoten gaf en werd aangenomen door de senaat. Na zijn consulaat trok Pompeius Strabo zich terug met zijn veterani naar Picenum. Daar blijft hij tot hij op vraag van Lucius Cornelius Sulla met zijn veterani optrok naar Rome tegen Gaius Marius om Rome te belegeren. Nog voor er slag werd geleverd stierf hij echter. Zijn zoon Gnaeus Pompeius (de later triumvir) trok met de troepen terug naar Picenum. Hij had ook nog een dochter genaamd Pompeia.
rdf:langString Gnejusz Pompejusz Strabon (Gnaeus Pompeius Strabo, zm. 87 p.n.e.) – rzymski wódz i polityk. Mimo że największe polityczne wpływy posiadał w Picenum, prawdopodobnie stamtąd nie pochodził, gdyż tribus, do którego należała gens Pompeia, Clustumnia, nie występowała w tym rejonie. Pierwszy w rodzie osiągnął status senatora. Udowadniając swój talent militarny, przeszedł cursus honorum rozpoczynając karierę jako kwestor na Sardynii w 104 p.n.e., pretorem został w 92 p.n.e., był potem namiestnikiem Macedonii, w końcu obejmując w roku 89 p.n.e. konsulat. Odegrał ważną rolę w wojnie ze sprzymierzeńcami (pomiędzy Rzymem a mieszkańcami Italii) w latach 91 - 88. Początkowo (w roku 90) służył jako legat konsula Rutyliusza Rufusa. Został wtedy pobity przez Widacyliusza, Tytusa Lafreniusza i Publiusza Wettiusza w bitwie koło góry Falernus. Zmuszony do odwrotu schronił się w murach Firmum, gdzie oblegał go Lafreniusz. Dzięki posiłkom i uderzeniu z dwóch stron udało mu się wyrwać z oblężenia, a pobici w polu Marsowie uciekli i schronili się w Askulum, które następnie Strabon obległ i zdobył. Za to zwycięstwo obdarzony został triumfem, który odbył 25 grudnia 89 r. Następnie w charakterze prokonsula wrócił do Picenum. Gdy wybuchła wojna między stronnictwem Sulli pod wodzą konsula Gnejusza Oktawiusza, a popularami dowodzonymi przez Mariusza i Cynnę wkroczył do Lacjum. Mimo to nie włączył się do działań obserwując tylko sytuację. Dopiero wyraźny rozkaz senatu skłonił go do działania. Stanął pod Rzymem, w pobliżu i pomógł konsulowi Gn. Oktawiuszowi w wyparciu Mariusza z Miasta (Rzymu). Jednocześnie przekonał senat do rozmów z oponentem. Zmarł w wyniku zarazy przed ostatecznym rozwiązaniem sytuacji. Jego synem był Gnejusz Pompejusz Wielki.
rdf:langString Гней Помпе́й Страбо́н (лат. Gnaeus Pompeius Strabo; родился не позднее 132 года до н. э., Пицен — скончался в 87 году до н. э., Рим, Римская республика) — древнеримский политический деятель и военачальник из плебейского рода Помпеев, консул 89 года до н. э., отец Гнея Помпея Великого. Начал свою карьеру с квестуры на Сардинии под началом Тита Альбуция (предположительно в 104 году до н. э.). В 90-е годы до н. э. был претором и наместником провинции Македония. Зенита своей карьеры Гней Помпей достиг во время Союзнической войны. В 90 году до н. э. в качестве легата он возглавил борьбу с восставшими италиками в Пицене и одержал серию побед. Благодаря этому Страбон был избран консулом на следующий год и получил командование на всём северном направлении. Он разгромил две армии повстанцев, пытавшиеся прорваться в Аускул, и взял этот большой город после долгой осады, за что был удостоен триумфа. В 88 году до н. э. сенат попытался отстранить его от командования, но Помпей сохранил армию за собой. В 87 году до н. э., когда началась очередная гражданская война, Страбон встал на защиту Рима от Луция Корнелия Цинны и Гая Мария. При этом его действия были неоднозначными: вначале он был готов заключить союз с Цинной ради второго консулата, но позже, убедившись в отсутствии шансов на такое соглашение, приступил к активной обороне. Помпей погиб от эпидемии вместе с большей частью своей армии; это предрешило падение Рима. Античные авторы дали Гнею негативную характеристику как корыстолюбцу и предмету всеобщей ненависти. Помпей Страбон был жесток, и демонстрировал это где нужно и где не нужно. Помпей был честолюбив, и ради карьеры был готов пройти по трупам своих друзей и сослуживцев. После усмирения Пицена, во время Союзнической войны, Помпей Страбон получил прозвище «Carnifex» — «Мясник» (восставшие районы после прихода римлян напоминали выжженную землю: жители уничтожались, и лишь немногие счастливчики оставались жить в качестве рабов). В историографии Страбона рассматривают как одного из первых римских полководцев, создававших «клиентскую армию», преданную не республике, а исключительно своему командиру. Существуют мнения о том, что он мог стать единоличным правителем Рима.
rdf:langString Cneu Pompeu Estrabão (135–87 a.C.; em latim: Gnaeus Pompeius Strabo) foi um político da gente Pompeia da República Romana eleito cônsul em 89 a.C. com Lúcio Pórcio Catão. O triúnviro Cneu Pompeu Magno, cônsul quatro vezes entre 70 e 52 a.C., era seu filho. Foi o primeiro de sua família a chegar ao Senado Romano e também o primeiro a conquistar o consulado. Ele é geralmente conhecido como Pompeu Estrabão para diferenciá-lo do famoso geógrafo Estrabão.
rdf:langString Gnaeus Pompeius Strabo, död 87 f.Kr., ibland även Gnaeus Pompejus Strabo, växte upp i Picentum. Han var systerson till poeten Gaius Lucilius, som i sin tur var vän till den romerske generalen Scipio Aemilianus Africanus. Strabo var den första av att få sitta i senaten. Strabo gjorde militär karriär, blev cursus honorum och på Sicilien år 93 f.Kr. År 89 f.Kr. blev han konsul tillsammans med Lucius Porcius Cato. År 89 f.Kr. var den romerska republiken i krig mot ett flertal folk och städer man var i förbund med. Dessa bundsförvanter, eller socii, var motparten i bundsförvantskriget. De tre legioner som löd under Strabo hade en avgörande roll för romarnas framgångar i kriget. Sedan kriget och konsulskapet avslutats drog sig Gnaeus Pompeius Strabo tillbaka till Picentum tillsammans med sina veteraner. Där förblev han fram till 87 f.Kr., då han hörsammade Sullas begäran om hjälp mot general Gaius Marius. Då Strabo valde att blanda sig i det politiska spelet ersatte Sulla honom sedan med en man som då dödades av Strabos soldater. När Strabo senare dog i pesten, släpades hans kropp genom gatorna. Hans son, Pompejus, förde legionerna tillbaka till Picentum.
rdf:langString Гней Помпей Страбон (лат. Gnaeus Pompeius Strabo; нар. 133 до н. е. — пом. 87 до н. е.) — давньоримський політичний та військовий діяч Римської республіки з плебейського роду Помпеїв, консул 89 року до н. е. Батько Гнея Помпея Великого (Магна).
xsd:nonNegativeInteger 82

data from the linked data cloud