Plane of immanence
http://dbpedia.org/resource/Plane_of_immanence an entity of type: WikicatConceptsInMetaphysics
El pla d'immanència és un concepte important en la filosofia de Gilles Deleuze. En termes generals, la noció d'immanència (o residència dins del subjecte agent) és contrària a la de transcendència. Deleuze desenvolupa la idea que la totalitat d'allò que existeix es troba a un mateix nivell d'igualtat ontològica. Contra els pressupòsits de la transcendència, és a dir, que hi ha objectes, éssers o substàncies superiors o més enllà a l'existència terrenal o al nostre coneixement, Deleuze desenvolupa la idea d'un espai únic d'immanència compartida. En tant que subjectes, no ens trobem entre dos plans com en el dualisme de Plató o el dualisme cartesià sinó que som part del món. No existiria cap mena de diferència metafísica entre la nostra ment (res cogitans) i el món (res extensa).
rdf:langString
Plane of immanence (French: plan d'immanence) is a founding concept in the metaphysics or ontology of French philosopher Gilles Deleuze. Immanence, meaning residing or becoming within, generally offers a relative opposition to transcendence, that which extends beyond or outside. Deleuze "refuses to see deviations, redundancies, destructions, cruelties or contingency as accidents that befall or lie outside life; life and death [are] aspects of desire or the plane of immanence." This plane is a pure immanence which is an unqualified immersion or embeddedness, an immanence which denies transcendence as a real distinction, Cartesian or otherwise. Pure immanence is thus often referred to as a pure plane, an infinite field or smooth space without substantial or constitutive division. In his fina
rdf:langString
内在平面（plan d'immanence）とはフランスの哲学者ジル・ドゥルーズによって考案された形而上学および存在論上の概念である。 内在（immanence）とは「内部にあること、内部に留まること」であり、超越(神的な、経験を越えた)と対極的なものを意味している。 この対比をもとにして、形而上的なものと経験的なものという、長く哲学に取り付いてきた、基本的な分割線が仕切られることになる。そして、ドゥルーズは、内在平面という用語を、純粋な内在、制約なき浸透あるいは内含、すなわち、デカルト的なものであれなんであれ、自らと実在的に区別される超越の存在を否定する内在（性）を指すものとして採用した。 純粋な内在は、しばしば純粋平面として言及される。そして、それは、いかなる実体的な、一貫して存立するような分割・区分も持たない、無制限な領野（フィールド）である。 ドゥルーズは最後のテキストである「内在――ひとつの生……」では次のように述べている。「内在がもはやそれ自身以外のなにものにも内在しないとき、初めて我々は内在平面についてかたることができる」
rdf:langString
Plano de imanência (em francês: plan d'immanence) é um conceito fundamental na metafísica e ontologia da obra do filósofo francês Gilles Deleuze. Para Deleuze, imanência remete a "existir ou permanecendo dentro" e geralmente é aplicado como oposição relativa à transcendência, que é "aquilo que está além ou fora", isto é, trata-se de uma distinção endógena que é singular, infinita e notável – corresponde à função primordial da essência da existência, como ocorre no espinosismo em sua definição de conatus. Deleuze rejeita a ideia de que vida e criação são opostas à morte e à não criação; em vez disso, ele concebe um plano de imanência que inclui simultaneamente a vida e a morte: "Deleuze se recusa a ver desvios, redundâncias, destruições, crueldades ou contingências como acidentes que acont
rdf:langString
rdf:langString
Pla d'immanència
rdf:langString
内在平面
rdf:langString
Plane of immanence
rdf:langString
Plano de imanência
xsd:integer
4167915
xsd:integer
1122602056
rdf:langString
El pla d'immanència és un concepte important en la filosofia de Gilles Deleuze. En termes generals, la noció d'immanència (o residència dins del subjecte agent) és contrària a la de transcendència. Deleuze desenvolupa la idea que la totalitat d'allò que existeix es troba a un mateix nivell d'igualtat ontològica. Contra els pressupòsits de la transcendència, és a dir, que hi ha objectes, éssers o substàncies superiors o més enllà a l'existència terrenal o al nostre coneixement, Deleuze desenvolupa la idea d'un espai únic d'immanència compartida. En tant que subjectes, no ens trobem entre dos plans com en el dualisme de Plató o el dualisme cartesià sinó que som part del món. No existiria cap mena de diferència metafísica entre la nostra ment (res cogitans) i el món (res extensa). La inspiració principal per aquesta idea prové de l'estudi que Deleuze realitzà sobre Spinoza, que proposava un tipus de monisme segons el qual el món és una única substància. L'altra gran influència per a la filosofia vitalista de Deleuze és Henri Bergson, si bé adaptada a un materialisme d'esquerres. En el seu darrer assaig, titulat Immanència, Deleuze escriu “Només quan la immanència no és més immanència per a res que no sigui si mateixa podem parlar d'un pla d'immanència.” A Què és la Filosofia? (1991) Deleuze i Félix Guattari desenvolupen els fonaments que constitueixen la filosofia a partir d'aquest concepte. En paraules de Bruno Cicero Poo, resumint l'esquema conceptual, "la filosofia s'oposa al caos creant conceptes, mitjançant personatges conceptuals sobre un plànol d'immanència."
rdf:langString
Plane of immanence (French: plan d'immanence) is a founding concept in the metaphysics or ontology of French philosopher Gilles Deleuze. Immanence, meaning residing or becoming within, generally offers a relative opposition to transcendence, that which extends beyond or outside. Deleuze "refuses to see deviations, redundancies, destructions, cruelties or contingency as accidents that befall or lie outside life; life and death [are] aspects of desire or the plane of immanence." This plane is a pure immanence which is an unqualified immersion or embeddedness, an immanence which denies transcendence as a real distinction, Cartesian or otherwise. Pure immanence is thus often referred to as a pure plane, an infinite field or smooth space without substantial or constitutive division. In his final essay entitled Immanence: A Life, Deleuze wrote: "It is only when immanence is no longer immanence to anything other than itself that we can speak of a plane of immanence."
rdf:langString
内在平面（plan d'immanence）とはフランスの哲学者ジル・ドゥルーズによって考案された形而上学および存在論上の概念である。 内在（immanence）とは「内部にあること、内部に留まること」であり、超越(神的な、経験を越えた)と対極的なものを意味している。 この対比をもとにして、形而上的なものと経験的なものという、長く哲学に取り付いてきた、基本的な分割線が仕切られることになる。そして、ドゥルーズは、内在平面という用語を、純粋な内在、制約なき浸透あるいは内含、すなわち、デカルト的なものであれなんであれ、自らと実在的に区別される超越の存在を否定する内在（性）を指すものとして採用した。 純粋な内在は、しばしば純粋平面として言及される。そして、それは、いかなる実体的な、一貫して存立するような分割・区分も持たない、無制限な領野（フィールド）である。 すなわち、純粋な内在性としての内在平面を認めるということは、たとえば経験的事物と超越的事物とのあいだのような、還元不可能な存在のあり方や次元の差異や、そうした差異を構成する絶対的な分割線など存在しない、とみなすことである。そうした差異や断層は、存在するとしても第一次的な絶対的にフラットな平面の上に二次的に構成されたものなのである。ライプニッツについてドゥルーズが述べたように、そうした断層は決して断層なのではなく、折り曲げられた「襞」なのであり、表面をたどっていけば、クラインのつぼやメビウスの帯のようにつながった、単一の平面なのである。この概念はまた、ドゥルーズがスコトゥスから受け取った「存在の一義性」ともかかわっている。 ドゥルーズは最後のテキストである「内在――ひとつの生……」では次のように述べている。「内在がもはやそれ自身以外のなにものにも内在しないとき、初めて我々は内在平面についてかたることができる」
rdf:langString
Plano de imanência (em francês: plan d'immanence) é um conceito fundamental na metafísica e ontologia da obra do filósofo francês Gilles Deleuze. Para Deleuze, imanência remete a "existir ou permanecendo dentro" e geralmente é aplicado como oposição relativa à transcendência, que é "aquilo que está além ou fora", isto é, trata-se de uma distinção endógena que é singular, infinita e notável – corresponde à função primordial da essência da existência, como ocorre no espinosismo em sua definição de conatus. Deleuze rejeita a ideia de que vida e criação são opostas à morte e à não criação; em vez disso, ele concebe um plano de imanência que inclui simultaneamente a vida e a morte: "Deleuze se recusa a ver desvios, redundâncias, destruições, crueldades ou contingências como acidentes que acontecem ou se situam fora da vida; vida e morte são aspectos do desejo ou do plano de imanência". Esse plano é uma "pura imanência", isto é, uma incrustação ou imersão irrestrita; uma imanência que nega a transcendência como uma "distinção real", seja ela cartesiana ou não. Portanto, a pura imanência é frequentemente referida como um plano puro, um campo infinito ou um espaço sem delimitação e destituído de qualquer divisão substancial ou constitutiva. Em seu ensaio intitulado A Imanência: uma vida..., Deleuze escreve: "É quando a imanência não é mais imanência a nenhuma outra coisa que não seja ela mesma que se pode falar de um plano de imanência".
xsd:nonNegativeInteger
7995