Piquet
http://dbpedia.org/resource/Piquet an entity of type: VideoGame
Le piquet est un jeu de cartes qui se joue principalement à deux avec un jeu de 32 cartes.
rdf:langString
Piquet (/pɪˈkɛt/; French pronunciation: [pikɛ]) is an early 16th-century plain-trick card game for two players that became France's national game. David Parlett calls it a "classic game of relatively great antiquity... still one of the most skill-rewarding card games for two" but one which is now only played by "aficionados and connoisseurs."
rdf:langString
ピケ(フランス語: piquet)は、フランスを発祥地とする2人向けの歴史的なトリックテイキングゲームである。切り札がなく手役のあるプレイントリックゲームに属する。 32枚のトランプを使い、12枚の手札を使って行うゲームで、32枚ひと組のトランプを「ピケ・デック」というのはこのゲームに由来する。現在はピケそのものは廃れてしまったが、ピケの影響を受けた32枚(または36枚)のカードを使って行うゲームは、今でもヨーロッパ各地で行われている。
rdf:langString
Il Piquet (o picchetto) è un gioco di carte per due giocatori, da giocarsi con un mazzo di 32 carte, che rientra contemporaneamente nel gruppo dei "giochi di combinazioni" (come il Ramino) e nel gruppo dei "giochi di prese" (come il Tressette).
rdf:langString
Пикет (фр. piquet) — карточная игра со взятками для двух игроков.
rdf:langString
Pikieta (fr./ang. piquet) – gra karciana dla dwóch osób, jedna z najstarszych i pochodząca z Francji. Znana w XIV wieku pod nazwami ronflé i cent rozpowszechniła się w wieku XV. W wieku XVIII była już znana w całej Europie. Obowiązujące zasady gry i zapisy ustalił Charles Picquet i od jego nazwiska pochodzi nazwa gry.
rdf:langString
Pikedo estas ankaŭ malgranda taĉmento da soldatoj gardanta postenon. Kartludo > Tradiciaj > Pikedo Pikedo(Ekzistas laŭ tri versioj : kun 2, 3, aŭ 4 ludantoj; la baza versio estas kun 2)Ĝi estas la plej malnova el la francaj kartludoj : ĝi datiĝas almenaŭ tiom malnove ol regno de Karlo la 7-a. Ĝi ludatas per kartaro de 32 pecoj, kies rangvico estas : aso, reĝo, damo, fanto, 10, 9, 8, 7. Post la unua la dua ludanto deklaras, kaj eventuale ricevas la validajn poentojn siavice. la aliaj versioj : por tri : « normanda pikedo » por kvar : " ŝtelula pikedo"
rdf:langString
Piquet (deutsch: Pikett oder Rummelpikett, früher auch Piket) gilt als eines der interessantesten und anspruchsvollsten Kartenspiele für zwei Personen. Piquet kann aber nach derselben Methode wie etwa Écarté oder Backgammon als Piquet-Chouette zu drei oder mehr Personen gespielt werden. Die folgende Darstellung der Regeln stützt sich auf Meyers Konversationslexikon von 1888.
rdf:langString
Piquet, även stavat piké, är ett klassiskt kortspel för två deltagare. Det är ett av de äldsta kortspel som alltjämt utövas och kan spåras tillbaka åtminstone till 1400-talets Frankrike. En lek med 32 kort används, motsvarande en vanlig fransk-engelsk kortlek med 2:or t.o.m. 6:or borttagna. En sådan kortlek kallas ibland piquetlek, och den används också i flera andra spel, till exempel i écarté.
rdf:langString
rdf:langString
Piquet
rdf:langString
Piquet
rdf:langString
Pikedo
rdf:langString
Piquet (jeu de cartes)
rdf:langString
Piquet (gioco di carte)
rdf:langString
ピケ (トランプゲーム)
rdf:langString
Pikieta (gra karciana)
rdf:langString
Пикет (карточная игра)
rdf:langString
Piquet (kortspel)
xsd:integer
98227
xsd:integer
1123977420
rdf:langString
A, K, Q, J, 10, 9, 8, 7
rdf:langString
Piquet
rdf:langString
French Piquet pack
xsd:integer
256
xsd:integer
32
rdf:langString
France
xsd:integer
2
rdf:langString
Piquet
rdf:langString
Pikedo estas ankaŭ malgranda taĉmento da soldatoj gardanta postenon. Kartludo > Tradiciaj > Pikedo Pikedo(Ekzistas laŭ tri versioj : kun 2, 3, aŭ 4 ludantoj; la baza versio estas kun 2)Ĝi estas la plej malnova el la francaj kartludoj : ĝi datiĝas almenaŭ tiom malnove ol regno de Karlo la 7-a. Ĝi ludatas per kartaro de 32 pecoj, kies rangvico estas : aso, reĝo, damo, fanto, 10, 9, 8, 7. 1) disdono kaj elkarto : Kiel kutime ĉe kartludoj ĉiu ludonto eltiras hazarde karton kaj tiu, kiu tiras la plej malfortan disdonas kiel unua. Li « batas », t.e. miksas la kartojn, la dua « tranĉas », t.e. partigas la stakon en du kaj, interŝanĝas ilin metante la supran malsupren. La disdonanto donas unue al lia kontraŭulo poste al si mem, totale po 12 kartoj, kaj intertempe konsistigas du kromstakojn, da 5 kartoj al la kontraŭulo 3 al si mem, tiel : 3-3, 3-3, 3-3 ; 3-2 al la kromstakoj ; 3-3 ; 2-1 al la kromstakoj.- La unuavica ludanto komencas elkarti : ĝi forigas el sia mano inter 1 kaj 5 kartojn, poste prenas la saman nombron, komencante per la plej supra laŭvice, de la kromstako. Ĝi rajtas rigardi la kartojn, kiujn ĝi lasis. Tiujn li metas sur la kromstakon de la alia (la disdonita).- La duavica same elkartas, inter 1 kaj la totala kvanto da kartoj kromstakaj kiuj estas ĝiadispone.2) la deklaroj : (Jam antaŭ elkarto, se ludanto havas nur « blankajn kartojn », t. e. senfiguraj, ĝi anoncas : « dek el blanko » kaj ricevas 10 poentojn.) La unua ludanto komencas deklari laŭvice : la « poentaĵo » : konsistigas ĝin la nombro de kartoj el la sama emblemserio, se super 3, se la alia ludanto ne havas « poentaĵon » pli alta, la deklaranto ricevas ĝin. Se renkontiĝas egala nombro de karto oni kalkulas la poetojn tiel : Aso valoras 11 poentojn, la figuroj 10 poentojn, kaj la aliaj kartoj siajn laŭnomajn valorojn.la vicoj : vico de samemblemaj kartoj bonorde sinsekvantaj. Ili estas : trivico ( havigas 3 poentojn), kvarvico (4 poentojn), kvinvico ( 15 poentojn), sesvico (16), sepvico (17), okvico (18). Same nur valoras tiujn, kiujn ne superas vicon de la kontraŭlo.la triopoj kaj kvaropoj (france brelan, kaj quatorze), t.e. tri aŭ kvar samrangaj kartoj. La triopoj havigas 3 poentojn (se la kontraŭulo ne havas kvaropon aŭ pli alrangan triopon), la kvaropo (ne superita de la kontraŭulo) 14 poentojn. Se iu havas haviĝas 30 poentojn ekde la deklara stadio, antaŭ ke la kontraulon haviĝas iom ajn, oni diras ke ĝi faris « repik’ » kaj oni ne alkalkulas 30 sed 90 poentojn. Post la unua la dua ludanto deklaras, kaj eventuale ricevas la validajn poentojn siavice. 3) la kartludado : Ne estas atuto. Oni devas doni karton de la sama emblemserio, se oni posedas da, se oni ne havas oni liberas. Tiu, kiu surtabligis la plej altrangan karton gajnas kaj levas la prenaĵopon. La poentoj, komence kalkulitaj dum la deklaroj, kalkulatas tiel :la unua ludanto sutabligas unuan karton kaj diras ĉu « unu » ĉu la nombron postan je la jam atingita, se ĝi gajnas ĝi diras plu x+ 1, kaj denove + 1 surtabligante denove, se ĝi malgajnis la alia kalkulas la prenopoenton, « unu » aŭ + 1je la jam kalkulitaj, kaj ree +1 surtabligante, car la prenito resurtabligas kiel unue. La preninto de la lasta prenaĵopo alkalkulas +10. Krome tiu, kiu prenis la plimulton de la prenaĵopoj alkalkulas sin 10 poentoj. Cetere, se ludanto atingas 30 poentojn dum la kontraŭlo ankoraŭ estas je nul, oni diras « pik’ » kaj kalkulas ne 30 sed 60. Se unu ludanto prenas neniam, ĝi estas « kaputa » kaj la gajninto alkalkulas sin ne 10 + 10, sed 40 poentojn. Gajnas la ludbatalon tiu, kiu atingas 150. Ofte oni vicigas du aŭ tri ludbatalojn : se unu venkas dufoje li gajnas, se ĉiu venkas unufoje ili ludas trian ludon kaj la venkinto gajnos per 2 kontraŭ 1.Tiukaze la tria ludbatalo ludatas je 221 poentoj. la aliaj versioj : por tri : « normanda pikedo » 1) disdono kaj elkarto : La disdonant donas dek kartojn al ĉiu ludanto, po 2. Restas do 2 kartoj en la kromstako. Elkarton faras la disdonito mem, unu aŭ du al siajn kartojn li ŝanĝas kontraŭ kontraŭ unu/du kartoj de la kromstako.2 ) la deklaroj : samas.3) en la kartludado : « pik » kaj « repik » estas akiritaj je 20 poentoj. Kiam unu el la ludantoj estas « kaputa » la du aliaj ricevas ĉiu po 20 poentojn. Kiam unu el inter la ludantoj estas gajninta, la du aliaj pluiras la ludon je du inter si. Tia kondiĉo de ludo estigas rafinitajn strategioj. Tial ofte du ludantoj aliancas siajn klopodojn por igi la trian « kaputa ». Tiam ekzistas manierojn doni « mesaĝon » al alia ludanto por indiki kiun emblemon ludi. la Sed estas cirkonstacoj kiam oni ne havas intereson krei « kaputon » kiu tro antaŭenigus la trian ; ĉar ĉiu ludas por si oni foje ne vere scias kio estas la kalkulo de aliulo. Eble estas tiu sendecideco, kiu igis la nomon (pro la famo de nedecidemo, aŭ pli bone kaŝemo, ĉe la normandoj, konataj por diri « eblas ke jes, sed tamen eblas ke ne ») por kvar : " ŝtelula pikedo" La kvar ludantoj formas duope du oponantajn teamojn. La poentoj estas kalkulitaj por la teamo. 1) disdono : Ĉiu ricevas 8 kartojn. Ne estas elkarto.2 ) la deklaroj : se unu ludanto de unu teamo deklaris kombinon agnokitan kiel bona, tiam sia kunteamano rajtas deklari ankaŭ kombinojn senkonsidere de tiuj de la del alia teamo, sed du samteamanoj ne povas deklari samtipan kombinon, krom vicon, tiam la dua ludanto povas deklari sian malpli longan vicon, post kiam la alia jam deklaris sian pli longan. Ĉar la ludantoj ludas en teamo, ekzistas plimalpli konvenciaj aŭ sekretaj rimedoj por konigi al la kunludanto kiel estas sia propra kartaro !
rdf:langString
Piquet (deutsch: Pikett oder Rummelpikett, früher auch Piket) gilt als eines der interessantesten und anspruchsvollsten Kartenspiele für zwei Personen. Piquet kann aber nach derselben Methode wie etwa Écarté oder Backgammon als Piquet-Chouette zu drei oder mehr Personen gespielt werden. Die ersten systematischen Darstellungen von Piquet im 17. Jahrhundert behaupten zwar eine sehr viel frühere Tradition, doch gibt es hierfür (noch) keine Belege. So ist die Erwähnung als 'Novität' in Gargantua und Pantagruel, dem grobianischen Schelmenroman von François Rabelais von 1532 einer der ersten Nachweise eines französische Ursprungs. Für diesen spricht auch, dass erst mit der Hochzeit von Henriette Marie de Bourbon 1625 mit dem englischen König Karl I. mit dem Hofstaat aus Paris dieses Kartenvergnügen in London populär wurde.im Historienfilm 'Amber, die große Kurtisane' wird das Spielvergnügen am englischen Hof detailgetreu geschildert. Zur schnellen Verbreitung des Spiels trug bei, dass im Barock zum einen die Figuren des Kartenspiels und die sich ergebenden Konstellationen auf die Spielenden übertragen wurden, zum anderen in der höfischen Gesellschaft sich die festen Hierarchiegrenzen nur, aber eben auch durch 'Glück' überwinden ließen. Auch mit 'Fortunas zu Wohlstand kommen zu können, war hilfreich. Dieses Ineinander der Motive Liebe, Glück und Aufstieg ist dann auch Grundthema der belletristischen Schilderung von Piquet als dem populärsten Kartenspiel seiner Zeit. So wird es selbst in der pietistischen Literatur aufgegriffen, z. B. bei Wilhelm Köster (1765–1802). "Amor und mein Mädchen, Lina,/ Spielten einst Pikett um Küsse/ Amor aber musste zahlen./ Dann verspielt er seinen Köcher,/ Seinen Bogen, seine Pfeile,/ Und die Tauben seiner Mutter,/ Und den Zug von Spatzen auch noch." Die folgende Darstellung der Regeln stützt sich auf Meyers Konversationslexikon von 1888.
rdf:langString
Le piquet est un jeu de cartes qui se joue principalement à deux avec un jeu de 32 cartes.
rdf:langString
Piquet (/pɪˈkɛt/; French pronunciation: [pikɛ]) is an early 16th-century plain-trick card game for two players that became France's national game. David Parlett calls it a "classic game of relatively great antiquity... still one of the most skill-rewarding card games for two" but one which is now only played by "aficionados and connoisseurs."
rdf:langString
ピケ(フランス語: piquet)は、フランスを発祥地とする2人向けの歴史的なトリックテイキングゲームである。切り札がなく手役のあるプレイントリックゲームに属する。 32枚のトランプを使い、12枚の手札を使って行うゲームで、32枚ひと組のトランプを「ピケ・デック」というのはこのゲームに由来する。現在はピケそのものは廃れてしまったが、ピケの影響を受けた32枚(または36枚)のカードを使って行うゲームは、今でもヨーロッパ各地で行われている。
rdf:langString
Il Piquet (o picchetto) è un gioco di carte per due giocatori, da giocarsi con un mazzo di 32 carte, che rientra contemporaneamente nel gruppo dei "giochi di combinazioni" (come il Ramino) e nel gruppo dei "giochi di prese" (come il Tressette).
rdf:langString
Пикет (фр. piquet) — карточная игра со взятками для двух игроков.
rdf:langString
Pikieta (fr./ang. piquet) – gra karciana dla dwóch osób, jedna z najstarszych i pochodząca z Francji. Znana w XIV wieku pod nazwami ronflé i cent rozpowszechniła się w wieku XV. W wieku XVIII była już znana w całej Europie. Obowiązujące zasady gry i zapisy ustalił Charles Picquet i od jego nazwiska pochodzi nazwa gry.
rdf:langString
Piquet, även stavat piké, är ett klassiskt kortspel för två deltagare. Det är ett av de äldsta kortspel som alltjämt utövas och kan spåras tillbaka åtminstone till 1400-talets Frankrike. En lek med 32 kort används, motsvarande en vanlig fransk-engelsk kortlek med 2:or t.o.m. 6:or borttagna. En sådan kortlek kallas ibland piquetlek, och den används också i flera andra spel, till exempel i écarté. Spelet går ut på att dels ha de bästa kombinationerna på hand, dels ta hem så många stick som möjligt. Spelarna får i given tolv kort var och har därefter möjlighet att byta ut ett visst antal kort mot nya ur talongen. Efter kortbytet delas poäng ut till den spelare som har flest kort i en och samma färg, vidare till den som har den längsta sekvensen, det vill säga kort i följd i samma färg, och dessutom till den som har högsta valören på ett eventuellt fyrtal eller tretal. Poängen är högre ju fler kort som ingår i kombinationerna. Given avslutas sedan med ett spel om stick, där bland annat flest vunna stick ger ytterligare poäng.
xsd:nonNegativeInteger
25494