Pierre Michon

rdf:langString Pierre Michon

rdf:langString Pierre Michon (ur. 28 marca 1945 w Châtelus-le-Marcheix) − pisarz i eseista, powszechnie uważany za klasyka współczesnej literatury francuskiej . Jego autobiograficzna "quasi-powieść", Żywoty maluczkich (Vies minuscules, 1984), już w roku wydania przez księgarnię Gallimarda stała się książką kultową, z czasem zyskując miano arcydzieła. Utwór składa się z ośmiu tytułowych żywotów, w których autor-narrator snując opowieści z najpospolitszej ludzkiej codzienności podnosi je do rangi legendy. Jeden z krytyków literackich zwrócił uwagę na alegoryczny wymiar rodzinnych anegdot w twórczości Michona. O ojcu mym, niedostępnym i ukrytym niczym bóg, nie potrafię myśleć wprost. Podobnie jak wiernemu − ale któremu, być może, nie dostaje wiary − potrzeba mi pomocy jego pośredników, aniołów czy kapłanów. Inną jego znaczącą powieścią są wydane w 2009, nieprzetłumaczone jeszcze na język polski, "żywoty" jedenastu największych przywódców Wielkiej Rewolucji Francuskiej, członków słynnego Komitetu Ocalenia Publicznego oraz uczestników − używając określenia Jules'a Micheleta − "Ostatniej Wieczerzy Rewolucji". Książka nosi tytuł Les Onze, co znaczy: "Jedenastu". Spory wpływ na pisarstwo Michona miały dzieła Arthura Rimbauda. Pisarz poświęcił mu w 1991 fabularyzowany, na wpół poetycki esej biograficzny, Rimbaud syn (Rimbaud le fils), który w założeniu imitował swoim stylem poematy napisane przez XIX-wiecznego symbolistę. Michona z Rimbaudem łączy więc przede wszystkim wykorzystanie pełnej, nieco zawiłej, choć jednocześnie pełnej konkretów poetyckiej frazy. Michon jest również laureatem wielu prestiżowych nagród literackich. * Grand Prix SGDL, 2004 * Prix Décembre, 2002 * Prix Louis Guilloux, 1997 * Prix de la Ville de Paris, 1996 * Prix France Culture, 1984